Zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników (cd)

Katarzyna Wronka

 

IV. Obowiązek ponownego zatrudnienia

 

Ustawa z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników przewiduje, że w razie ponownego zatrudniania pracowników w tej samej grupie zawodowej pracodawca będzie zobowiązany zatrudnić pracownika, z którym rozwiązał stosunek pracy w ramach zwolnienia grupowego, jeżeli pracownik, w ciągu roku od dnia rozwiązania z nim stosunku pracy, zgłosi zamiar podjęcia zatrudnienia u tego pracodawcy. Obowiązek ponownego zatrudnienia będzie wiązał pracodawcę w okresie 15 miesięcy od dnia rozwiązania z danym pracownikiem stosunku pracy. W tym zakresie Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że pracownikowi przysługuje roszczenie o nawiązanie stosunku pracy, w razie gdy zakład rozwiązał z nim stosunek pracy, a następnie zatrudnia w tej samej grupie zawodowej innego pracownika. Zakład pracy nie może odmówić nawiązania stosunku pracy z takim pracownikiem z uwagi na dokonanie oceny jego kwalifikacji i przydatności do pracy, ani też ze względu na zatrudnienie na tym stanowisku innego pracownika. Nie można przyjąć, że zatrudnienie innej osoby (nie będącej dotychczas pracownikiem zakładu) czyni bezskutecznym roszczenie zwolnionego o ponowne zatrudnienie. Gdyby tak było, zakład pracy niezwykle łatwo uwalniałby się od tego obowiązku (SN z dnia 22.02.1994r., I PZP 2/94, OSNAPiUS z 1994r. nr 1, poz. 5). Osoba, która została zwolniona z pracy w trybie przewidzianym ustawą, musi zgłosić zamiar powrotu do pracy w ciągu roku od rozwiązania stosunku pracy. Nie musi to następować w żadnej konkretnej formie. Zatem oświadczenie pracownika może być złożone w dowolnej formie, ale w taki sposób, by dostatecznie ujawniało jego wolę podjęcia pracy. Należy więc rozumieć, że rozmowa z pracodawcą będzie wystarczającym oświadczeniem. W takiej sytuacji pracodawca dysponujący wolnym miejscem pracy, odpowiadającym kwalifikacjom tegoż pracownika, nie może odmówić mu przyjęcia z powrotem do pracy. Takiej osobie przysługuje pierwszeństwo przy zatrudnianiu przed innymi kandydatami do pracy. Ustawa mówi wyraźnie o ponownym zatrudnianiu pracowników w tej samej grupie zawodowej, ale należy przez to rozumieć zespół pracowników legitymujących się szczególnymi uprawnieniami do wykonywanej pracy, albo zespół ludzi, którzy wykonują podobną pracę, można też rozumieć tę samą grupą zawodową jako grono pracowników o podobnym wykształceniu i kwalifikacjach potrzebnych do realizacji skonkretyzowanych zadań zakładu pracy. Ocena, czy nastąpiło zatrudnienie w tej samej grupie zawodowej zależy od sytuacji konkretnego zakładu pracy, jego charakteru, rodzaju wykonywanych zadań i wymaganego przygotowania pracowników. (cdn)