Obowiązki pracodawcy: akta osobowe
pracownika
Łukasz Czarniecki
Jednym
z obowiązków pracodawcy, wynikającym z przepisów Kodeksu pracy – a konkretnie
art. 94 pkt. 9a, jest obowiązek prowadzenia dokumentacji
w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników.
Dokładnie to zagadnienie jest regulowane przepisami rozporządzenia Ministra
Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 maja 1996 roku w sprawie zakresu
prowadzenia przez pracodawców dokumentacji związanych ze stosunkiem pracy oraz
sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika.
Dokumentację pracowniczą mają obowiązek prowadzić
wszyscy pracodawcy, także osoby fizyczne zatrudniające pracowników. Odrębna
dokumentacja jest prowadzona dla każdego pracownika, który zatrudniony jest na
podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, wyboru lub spółdzielczej umowy
o pracę. Jeżeli podstawą wykonywania pracy jest umowa o pracę nakładczą lub
umowy cywilnoprawne (umowa zlecenia lub umowa o dzieło) wówczas nie ma
obowiązku prowadzenia akt osobowych. Niestety z punktu widzenia osoby
świadczącej pracę jest to niekorzystne, ponieważ w razie sporu utrudnia
udokumentowanie stanowisk stron.
Obowiązek prowadzenia dokumentacji i akt osobowych
pracownika wyraża się poprzez zgromadzenie potrzebnych dokumentów,
zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem lub zniszczeniem a także dostępem osób
niepożądanych. Ponadto pracodawca powinien na bieżąco, w trakcie zatrudnienia,
aktualizować zawarte w aktach dane. Aktualizacja polega na kompletowaniu
wszystkich dokumentów związanych z przebiegiem zatrudnienia, ale także istnieje
obowiązek usuwania niektórych danych – np. po roku
nienagannej pracy usuwa się z akt informację o ukaraniu pracownika karą
dyscyplinarną.
Pracodawca ma ponadto obowiązek zachowania treści akt
w tajemnicy, a dane zawarte w dokumentach podlegają ochronie prawnej
przewidzianej ustawą o ochronie danych osobowych. Zakaz udostępnienia akt
osobowych pracownika nie dotyczy organów kontrolnych lub ze swojej funkcji
uprawnionych do wglądu w dokumentację pracowniczą, jak np.
sądów, inspektorów PIP, społecznych inspektorów pracy, pracowników urzędów
pracy, pracowników ZUS – o ile są oni uprawnieni do wglądu w akta z racji
wykonywanych obowiązków służbowych.
Przez cały czas pozostawania w zatrudnieniu pracownik
ma prawo wglądu do swoich akt osobowych oraz dotyczącej go dokumentacji, a
pracodawca nie może odmówić skorzystania z tego prawa. W razie uniemożliwienia
pracownikowi wglądu do swoich akt osobowych, może on powiadomić Państwową
Inspekcję Pracy składając skargę lub wystąpić do sądu pracy.
Za naruszenie przepisów ustawy o ochronie danych
osobowych pracodawcy grożą sankcje karne. A za udostępnienie tych akt osobie
trzeciej bez zgody pracownika pracodawca może ponieść również odpowiedzialność
cywilną. Z punktu widzenia prawa pracy, zaniedbania pracodawcy w zakresie
prowadzenia dokumentacji i akt osobowych pracownika stanowią wykroczenie
przeciwko prawom pracownika. Zgodnie z art. 281 pkt.
6 Kodeksu pracy, pracodawca lub osoba działająca w jego imieniu, która nie
prowadzi dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt
osobowych podlega karze grzywny.
W razie przejęcia pracowników na podstawie art. 23 1
k.p.
(czyli przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę)
dotychczasowy pracodawca ma obowiązek przekazania dokumentacji związanej z
zatrudnieniem i akt osobowych pracownika nowemu pracodawcy. Niestety, przepisy
prawa nie regulują kwestii przechowywania dokumentacji pracowniczej po rozwiązaniu
stosunku pracy. Najczęściej pracodawcy przechowują dokumentację przez pewien
okres czasu, a po jego upływie przekazują akta do odpowiednich archiwów.
Powrót do strony: Tygodnik Solidarność Świętokrzyska