Trzeba wiedzieć, że…

Kazimierz Pasternak

 

Jednym z zadań związków zawodowych jest stała troska o warunki socjalno-bytowe pracowników. Temu celowi służy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych tworzonych przez pracodawców na podstawie ustawy. Podział środków między pracownikami odbywa się na podstawie regulaminu zakładowego podziału funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z ustawą o związkach zawodowych (art. 27) ustalenie zasad wykorzystania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w tym podział środków z tego funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności ustala pracodawca w regulaminie uzgodnionym z zakładową organizacją związkową. Oczywiste jest więc, że zakładowe organizacje związkowe są stroną w podejmowaniu ważnych decyzji związanych z praktycznym stosowaniem ustawowo określonego funduszu. Oznacza to, że pracodawca nie może sam podejmować decyzji w sprawach funduszu, decydować o jego podziale i określać rodzaje działalności. Pracodawca ma obowiązek utworzyć fundusz według obowiązujących przepisów i wykonywać administracyjną obsługę, za którą ponosi odpowiedzialność. Dysponowanie tymi środkami odbywa się już bezpośrednio z udziałem związków zawodowych. Wskazane jest aby zakładowe organizacje związkowe posiadały solidną wiedzę o sytuacji materialnej, losowej, rodzinnej pracowników, aby móc właściwie i najkorzystniej uczestniczyć zarówno w podziale jak i określaniu rodzajów działalności w danym roku kalendarzowym. Tego rodzaju rozeznanie pozwala szybciej skierować wobec danego pracownika określoną pomoc, nie koniecznie związaną z wypłatą wyłącznie zapomogi losowej. Wskazane jest aby zakładowe organizacje związkowe, a w szczególności NSZZ „Solidarność” aktywnie reagowały na częste, po ludzku mówiąc nieszczęście pracownicze spowodowane często chorobą kogoś w rodzinie, materialnym niedostatkiem, alkoholizmem, narkomanią czy innym nieszczęściem kogoś bliskiego. Tu nie wystarcza tylko przyznana zapomoga losowa. Trzeba podejmować inne działania, nie łatwe ale konieczne. Zawsze na samym początku ważna jest informacja, zwykła rozmowa z pracownikiem, próba podpowiedzenia rozwiązań. Pracownik nie może pozostać sam z często bardzo trudnymi problemami. Zakładowa organizacja związkowa winna posiadać podstawowe informacje, telefony kontaktowe do różnego rodzaju instytucji samorządowych, pozarządowych, działających na zasadzie wolontariatu aby móc skonkretyzować najbardziej skuteczną pomoc. W każdej gminie działają ośrodki pomocowe, z którymi warto nawiązać kontakt. Trudny, często dramatyczny problem rodzinnych patologii związanych z alkoholizmem czy narkomanią wymaga od zakładowej organizacji związkowej zarówno dyskrecji, pewnego taktu, wzajemnego zaufania i zapobiegliwości. W tego rodzaju rodzinnych dramatach z udziałem naszych pracowników ofiarami są często małoletnie dzieci, skazane na zbieranie żywności pod śmietnikami czy żebranie o pomoc wśród przypadkowych osób. Takim ludziom potrzebna jest też nasza związkowa pomoc, tym bardziej wtedy kiedy pracownik zrzeszony jest w naszym związku. Nasza zwielokrotniona aktywność jest konieczna w sytuacji klęsk żywiołowych, powodzi, katastrof, huraganów. Posiadane przez nas informacje o losie naszych pracowników, ich rodzin dotkniętych dramatem często pozwala na usprawnienie przyznania pilnej materialnej pomocy adresowanej na przykład przez ludzi życzliwych wyłącznie do wybranej grupy pracowników. Musimy być na to przygotowani.