Rozważania

 

II Niedziela Wielkiego Postu, (4 marca 2007r.)

Rdz 15, 5-12. 17-18; Flp 3, 17-4, 1; Łk 9, 28b-36

 

Przenieśmy się do XXI wieku, do naszej rzeczywistości. Bohaterem biblijnej sceny jestem ja. Ja – tzn. uczeń Jezusa, chrześcijanin Trzeciego Tysiąclecia. Czym dla mnie jest polecenie Boga adresowane do ludzkości, który nakazuje jej „słuchać” Chrystusa? Słuchać, tzn. doświadczać, uczestniczyć, przyjąć i także naśladować.

Sądzę, że szczególnie w okresie Wielkiego Postu, uprzywilejowaną formą przemawiania Boga do ludzkiego serca, swoistą Górą Tabor i odnowieniem osobistego przymierza ze Stwórcą, jest czas rekolekcji, jakie odbywają się w tysiącach parafii. Rekolekcje to nic innego, jak słuchanie Boga i doświadczanie Jego obecności, to porządkowanie i uzupełnianie posiadanej hierarchii wartości, to odnowienie osobistej przyjaźni z Bogiem i umocnienie wiary. Żadne rekolekcje, bez względu na ich długość i metodę nie są procesem automatycznym. Raczej moglibyśmy utożsamiać je z pewną walką, pewnym trudem i oczekiwaniem na spotkanie z Bogiem w moim sercu.

Ks. Zbigniew Rapcia