U progu kadencji

Waldemar Bartosz

 

Stoimy na progu kolejnej, już siódmej, kadencji związkowej. Jak przed każdym początkiem dobrze jest zarysować sobie perspektywę, przed którą stoimy. Perspektywę, która wyrasta z diagnozy problemów i jednocześnie kreśli odpowiedzi służące rozwiązaniu tych problemów. Ostatnie, XIV Walne Zebranie Delegatów NSZZ "Solidarność" Regionu Świętokrzyskiego przyjęło Uchwałę Programową proponującą wstępną diagnozę i prognozę na następne czterolecie. Tekst tej Uchwały jest znany, był bowiem publikowany na tych łamach w poprzednim tygodniu. Nie jest celem piszącego recenzować oficjalny tekst. Należy jednak uprzytomnić, iż jednym z najważniejszych instrumentów służących do realizacji celów jest dobra organizacja Związku. Od tego zależy czy i w jakim stopniu zarysowane cele będą zrealizowane. Dobra organizacja to adekwatna struktura do rozwiązywania problemów i jej funkcjonalność.

Wspomniana Uchwała zarysowuje trzy obszary problemów: sprawy zakładowe, zasadnicze dla Związku, obszary biedy, bezrobocia, czyli pomoc lokalna oraz promocja Związku zarówno wśród szerokich kręgów społecznych jak również wśród pracowników.

Obszarom tym powinna odpowiadać struktura centrali związkowej. Po to, aby rozwiązywać wspomniane problemy. Z tych powodów w Zarządzie Regionu Świętokrzyskiego podtrzymać należy trzy działy merytoryczne: Dział Pomocy Związkowej, Dział Pomocy Lokalnej i Dział Promocji Związku. Na to nakłada się struktura branżowa, tworzona z woli poszczególnych zakładowych organizacji związkowych i reprezentująca ich specyficzne interesy. Do tej pory funkcjonowały i nadal istnieją sekcje branżowe: oświaty, służby zdrowia, leśnictwa, pożarnictwa, osób niepełnosprawnych i dwie sekcje problemowe: emerytów i rencistów oraz osób młodych. Tak pomyślana struktura wyposażona w kadrę specjalistyczną: prawników, ekonomistów, doradców ma szanse zaradzenia problemom przed jakimi stoi środowisko pracownicze. Jest to co prawda warunek konieczny, ale nie wystarczający. Model ten aby był funkcjonalny, uzupełniać muszą dobre kontakty zakładowych organizacji związkowych ze strukturami tak pomyślanej regionalnej centrali związkowej. Służy temu struktura terenowa, czyli Delegatury Zarządu Regionu. To na poziomie owych Delegatur, w poszczególnych powiatach winna odbywać się wymiana zwrotna informacji o problemach i o możliwościach ich rozwiązania między przewodniczącymi organizacji zakładowych a członkami Zarządu Regionu z danej Delegatury. Miejmy też świadomość, że zarysowany tu model jest tworem teoretycznym. Aby mógł działać, dobrze działać należy go wypełnić treścią.