Zakładowy Fundusz
Świadczeń Socjalnych – przeznaczenie środków
Katarzyna Wronka
Zasady tworzenia i gospodarowania środkami zgromadzonymi na
zakładowym funduszu świadczeń socjalnych były już nie raz przedmiotem
wypowiedzi ekspertów biura prawnego. W poniższym artykule pragnę omówić
wykorzystanie zgromadzonych na funduszu środków.
Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych z dnia 4
marca 1994 roku zaznacza, na jakie cele środki funduszu mogą być przeznaczane,
a jest to działalność socjalna. Ustawa wskazuje na ogólne zasady w tej kwestii,
natomiast pracodawcy w porozumieniu ze związkami zawodowymi ustalają
szczegółowe zasady podziału środków. Natomiast, jeżeli u pracodawcy nie
działają związki zawodowe szczegółowe zasady podziału środków zgromadzonych na
funduszu ustala on z przedstawicielem pracowników.
Środki zgromadzone na zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych mogą być przeznaczone na:
1) pomoc finansową i
rzeczową dla pracowników i ich rodzin, która wyrażać się może w formie zapomóg,
paczek żywnościowych, albo odzieżowych, bonów żywnościowych dla osób
znajdujących się z szczególnie trudnej sytuacji życiowej bądź dotkniętych
wypadkami losowymi,
2) dopłaty do
wypoczynku letniego i zimowego dzieci i młodzieży,
3) dopłaty do
wypoczynku urlopowego, zarówno w formie zorganizowanej, jak też organizowanego
przez pracownika we własnym zakresie,
4) dopłaty do
leczenia, między innymi na pobyty w sanatoriach, czy na wczasach
profilaktyczno-leczniczych,
5) dopłaty do
wycieczek turystycznych krajowych, organizowanych bądź przez zakład pracy, bądź
przez inne instytucje – np. wykupione przez
pracownika w biurze turystycznym,
6) działalność
kulturalno-oświatową i sportową oraz rekreacyjną, np.
dopłaty do zakupionych przez pracodawcę biletów do kina, teatru, opery, czy na
imprezy sportowe,
7) pomoc na cele
mieszkaniowe.
Istnieje jednak znaczny zakres wydatków, które nie mogą być
pokryte ze środków zgromadzonych na funduszu. Są to między innymi wydatki
związane z inwestycjami socjalnymi, kosztami prowadzenia przyzakładowego
żywienia zbiorowego (chodzi tu o zakładowe stołówki, czy bary), kosztami
utrzymania przyzakładowej służby zdrowia, profilaktycznymi szczepieniami
ochronnymi, które finansuje pracownikom pracodawca, kosztami dojazdów do pracy,
wydatkami związanymi bezpośrednio z obchodami jubileuszy zakładowych, świąt
branżowych, lub kościelnych, szkoleniami i innymi wydatkami związanymi z
podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.
Orzeczenia Sądu Najwyższego
dotyczące prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Sąd Najwyższy wypowiadał się w kwestii zasad gospodarowania
środkami zgromadzonymi na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Poniżej
przytaczamy wybrane orzeczenia Sądu:
1) Pracodawca, który narusza art. 8
ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych przez wydatkowanie środków z tego funduszu bez zachowania kryterium
socjalnego, nie może powoływać się na klauzule generalne określone w art. 8 k.p.(…)
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25.08.2004r.
I PK 22/03 OSNP 2005/6/80
2) Pracodawca administrujący
środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może ich wydatkować
niezgodnie z regulaminem zakładowej działalności socjalnej, którego postanowienia
nie mogą być sprzeczne z zasadą przyznawania świadczeń według kryterium
socjalnego, to jest uzależniającego przyznawanie ulgowych usług i świadczeń
wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do
korzystania z Funduszu.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.08.2001r. I PKN
579/00 OSNP 2003/14/331
3) Sprzeczne z prawem rozwiązanie
umowy o pracę nie uzasadnia natychmiastowej wymagalności pożyczki udzielnej z
zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, chociażby regulamin zakładowy
określał taką wymagalność na skutek wypowiedzenia umowy przez pracodawcę.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18.04.2001r. I PKN
359/00 OSNP 2003/3/60
4) Warunkiem obowiązywania
regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest jego uzgodnienie ze
wszystkimi organizacjami związkowymi działającymi w zakładzie pracy (art. 8
ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych (…)).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11.05.1999r. I PKN
664/98 OSNP 2000/14/540
5) Dysponowanie przez pracodawcę
środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, bez uzgodnienia z
zakładowymi organizacjami związkowymi, uprawnia te organizacje do żądania
przekazania przez pracodawcę na rzecz funduszu rozdysponowanych kwot (art. 8
ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych (…)).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19.11.1997r. I PKN
373/97 OSNP 1998/17/507
Powrót do strony: Tygodnik Solidarność Świętokrzyska