Aby wszyscy byli jedno

Waldemar Bartosz

 

W dniach 18-25 stycznia br. trwa w Kościołach chrześcijańskich Powszechny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Tradycja tych modłów sięga już 80 lat. Po soborze Watykańskim II również Kościół rzymskokatolicki włączył się w tę inicjatywę. Co roku więc słyszymy modlitwy w kościołach o jedność, czytamy sprawozdania z rozmaitych uroczystości. Nie zawsze jednak uświadamiamy sobie, że choć w mniejszości, są przecież pośród nas wyznawcy Chrystusa należący do innych wspólnot wyznaniowych. Łączy nas zasadnicza wiara w to, że Jezus Chrystus jest Bogiem i Człowiekiem, który przez swoją śmierć odkupił nasze grzechy i przywrócił tym samym łączność z Bogiem. Łączy nas też wiara w Trójcę Świętą i sakrament chrztu, który zmazuje dotychczasowe grzechy, w tym grzech pierworodny. Podzieliła nas historia i spory teologiczne. Jan Paweł II spotykając się w Warszawie z przedstawicielami innych kościołów chrześcijańskich powiedział, że między wyznawcami Chrystusa sama tolerancja to za mało, musi ich wiązać miłość. Temu m.in. służą coroczne Tygodnie Modlitw o Jedność Chrześcijan. Miłość nie może być bezimienna. Musi dotyczyć konkretnych osób bądź realnych wspólnot. One, choć nieliczne są wśród nas, również w naszym regionie. Historycznie patrząc dwie z nich trwają najdłużej. Do nich należy kielecka parafia pod wezwaniem św. Mikołaja Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Wspólnota prawosławna w Kielcach sięga swymi początkami XIX wieku, czyli okresu zaborczego. Tworzą ją osiadli potomkowie urzędników i wojskowych carskich, jak również potomkowie białej emigracji rosyjskiej osiadłej w Polsce po rewolucji bolszewickiej. Posiada ona swą świątynię, z której korzysta kilkudziesięciu wyznawców i historyczny cmentarz prawosławny.

Również XIX wieku sięga wspólnota Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, zwanego kościołem luterańskim. Związana jest z kielecką kolonią niemiecką wywodzącą się z kadry inżynierskiej sprowadzonej dla potrzeb kieleckiej Akademii Górniczo-Hutniczej i dla potrzeb ówczesnej poważnej inwestycji jaką była budowa kolei warszawsko-wiedeńskiej przebiegającej przez miasto Kielce. Dzisiaj wspólnota ta posiada w Kielcach kaplicę i XIX-wieczny kościół, który od 2001r. jest Ekumeniczną Świątynią Pokoju. Nie jest liczna, stąd ewangelickie nabożeństwa odbywają się sporadycznie.

Najliczniejszą wspólnotę w regionie świętokrzyskim stanowią wyznawcy Kościoła Polskokatolickiego. Jest to wyznanie wyrosłe w Stanach Zjednoczonych wśród polskich emigrantów w końcu XIX wieku, utworzone przez ks. Franciszka Hodura, późniejszego biskupa tej denominacji chrześcijańskiej. W USA wyznanie to nosi nazwę: Polski Narodowy Kościół Katolicki. Do Polski zostało przeniesione w latach 20-tych poprzedniego wieku, zyskując wyznawców szczególnie w województwie lubelskim i kieleckim. Aktualnie w naszym województwie funkcjonuje 9 parafii Kościoła Polskokatolickiego w: Kielcach, Skarżysku-Kamiennej, Stąporkowie, Ostrowcu Świętokrzyskim, Gnojnie-Skadli, Okóle, Osówce, Tarłowie i w Podgórzu Boryjskim.

W ostatnich latach swą aktywność w naszym województwie zaznaczył Kościół Chrześcijański Wiary Ewangelicznej. Jest to wspólnota protestancka o charakterze zielonoświątkowym. Została zorganizowana w Polsce w 1929r. Cechą charakterystyczną tego wyznania jest spontaniczny kult Ducha Świętego i oczekiwanie Jego darów. W naszym regionie zbory tego wyznania znajdują się w: Kielcach, Końskich, Skarżysku-Kamiennej, Pińczowie, Włoszczowie i w Starachowicach.

Oprócz tego w Kielcach funkcjonują 3 zbory protestanckie: adwentystów, baptystów i metodystów.

Pierwszy z nich skupia wiernych, którzy zawierzyli amerykańskiemu pastorowi Williamowi Millerowi żyjącemu na przełomie XVIII i XIX wieku oraz Ellenie White głoszącej swe nauki na przełomie XIX i XX wieku. Wierzą w rychłe nadejście „końca czasów” i charakteryzują się przywiązaniem do rygorystycznych norm diety wegetariańskiej.

Wyznawcy Kościoła Chrześcijan Baptystów reprezentują tzw. nurt przebudzeniowy w protestantyzmie. Za twórcę baptyzmu uważa się amerykanina Rogera Williamsa, żyjącego w XVII wieku. Na ziemiach polskich wyznanie to pojawiło się w połowie XIX wieku. Cechą charakterystyczną tego nurtu jest chrzest dorosłych poprzez zanurzenie.

Natomiast wyznawcy Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego są spadkobiercami nauki angielskich pastorów żyjących w XVIII wieku – Jana i Karola Wesley`ów. Wyznanie ma charakter pietystyczny, czyli akcentujący osobiste przeżywanie wiary.

Trzy ostatnie wyznania posiadają w Kielcach swoje kaplice.

Wszystkie omawiane wyznania tworzą Kielecką Radę Ekumeniczną, która wraz z przedstawicielami Kościoła Rzymskokatolickiego współorganizuje wspomniany Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.