Uchwała zmieniona Uchwałą nr 10 IX KZD z dnia 20 grudnia 1997 r. Uchwała VI KZD nr 10/1994 została uchylona Uchwałą XIV KZD nr 1/2001
Delegaci VI Krajowego Zjazdu przyjmują niniejsze zasady tworzenia
i regulamin ogólny dysponowania funduszami strajkowymi:
Rozdział I Postanowienia ogólne
par.1
Tworzy się regionalne i Krajowy Fundusz Strajkowy.
par. 2
1. Pomoc finansowa udzielana jest członkom organizacji zakładowych (międzyzakładowych) NSZZ „Solidarność” i strukturom Związku podejmującym strajk w myśl przepisów ustawodawstwa związkowego oraz postanowień Statutu Związku i władz krajowych Związku.
2. Przed przystąpieniem do strajku władze odpowiednich struktur związkowych zobowiązane są do uzgodnienia z dysponentem funduszu:
1) wysokości zasiłku strajkowego wypłacanego członkom NSZZ „Solidarność” uwzględniając wysokość minimalnego wynagrodzenia, określonego rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
i obowiązującego w dniu rozpoczęcia akcji strajkowej,
2) wielkości kwot gwarancyjnych przygotowanych do natychmiastowej wypłaty z konta funduszu.
3. Wysokość wypłat z funduszu strajkowego jest liczona proporcjonalnie do czasu trwania akcji protestacyjnej z zastrzeżeniem par. 7 ust.1 p.2
par. 3
Z wpływów funduszy pokrywane są wydatki związane z prowadzeniem strajku i innych niż strajk form akcji protestacyjnych (np. pikiety, manifestacje, akcje informacyjne).
par. 4
Fundusze wymienione w par.1 lokowane są na oddzielnych rachunkach bankowych.
par. 5
Pomoc z funduszy strajkowych obejmuje wyłącznie te struktury, które regularnie comiesięcznie, w terminach określonych par. 17 Uchwały Finansowej Krajowego Zjazdu Delegatów wprowadzają składki na jego konto.
par. 6
Pracownik, członek NSZZ „Solidarność”, ma prawo do zasiłku strajkowego, jeżeli regularnie opłaca właściwą składkę członkowską.
par. 7
1. Pomoc z funduszu strajkowego udzielana jest po spełnieniu następujących warunków:
1) prawidłowo podjętej decyzji o przystąpieniu do strajku,
2) strajku dłuższego niż 3 doby,
3) nieotrzymania od pracodawcy wynagrodzenia za okres strajku.
2. Zapłata za okres strajku przez pracodawcę w terminie późniejszym powoduje obowiązek zwrotu kwot wcześniej otrzymanych z funduszu strajkowego. Obowiązek ten spoczywa na organizacji, która wystąpiła
o wypłatę z funduszu.
par. 8
Działalność funduszu podlega kontroli regionalnej lub Krajowej Komisji Rewizyjnej.
par. 9
Fundusz nie posiada osobowości prawnej i nie może prowadzić działalności gospodarczej.
par. 10
Wpływy funduszu nie podlegają zwrotowi w przypadku zaniechania działalności lub rozwiązania struktury, która dokonywała wpłat na konto funduszu.
Rozdział II Regionalne i Krajowy Fundusz Strajkowy
par. 11
1. Regionalny Fundusz Strajkowy tworzy się z:
– obligatoryjnych wpłat dokonywanych przez wszystkie komisje zakładowe (międzyzakładowe) zarejestrowane w danym zarządzie regionu, w wysokości ustalonej w Uchwale Finansowej KZD,
– kwot z darowizn,
– dochodów z kapitału
2. Dysponentem funduszu regionalnego jest zarząd regionu.
par. 12
1. Krajowy Fundusz Strajkowy tworzy się z:
– obligatoryjnych wpłat dokonywanych przez wszystkie zarządy regionalne w wysokości ustalonej w Uchwale Finansowej KZD,
– kwot z darowizn,
– dochodów z kapitału,
2. Dysponentem Krajowego Funduszu Strajkowego jest Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”.
par. 13
1. Krajowy Fundusz Strajkowy uruchamiany jest w następujących przypadkach:
1) przeprowadzania ogólnopolskich i ponadregionalnych akcji protestacyjnych,
2) akcji protestacyjnych przeprowadzanych przez krajowe sekretariaty branżowe z zastrzeżeniem par. 2 i 7 niniejszego Regulaminu,
3) strajku prowadzonego przez organizację regionalną trwającego powyżej 2 tygodni, jeśli władze organizacji regionalnej wystąpią
z wnioskiem o udzielenie pomocy finansowej.
2. Krajowy Fundusz Strajkowy stanowi rezerwę funduszy strajkowych.
par. 14
W sprawach nie objętych postanowieniami Regulaminu lub spornych (dotyczących jego interpretacji) decyzję podejmuje Komisja Krajowa.
par. 15
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 roku.