Uchwała VI KZD nr 10/1994 ws. zasad tworzenia i dysponowania funduszem strajkowym

     Uchwała zmieniona Uchwałą nr 10 IX KZD z dnia 20 grudnia 1997 r. Uchwała VI KZD nr 10/1994 została uchylona Uchwałą XIV KZD nr 1/2001

Delegaci VI Krajowego Zjazdu przyjmują niniejsze zasady tworzenia
i regulamin ogólny dysponowania funduszami strajkowymi:

 Rozdział I Postanowienia ogólne

 par.1

Tworzy się regionalne i Krajowy Fundusz Strajkowy.

 par. 2

1. Pomoc finansowa udzielana jest członkom organizacji zakładowych (międzyzakładowych) NSZZ „Solidarność” i strukturom Związku podejmującym strajk w myśl przepisów ustawodawstwa związkowego oraz postanowień Statutu Związku i władz krajowych Związku.

2. Przed przystąpieniem do strajku władze odpowiednich struktur związkowych zobowiązane są do uzgodnienia z dysponentem funduszu:

   1) wysokości   zasiłku   strajkowego   wypłacanego   członkom  NSZZ   „Solidarność” uwzględniając wysokość minimalnego wynagrodzenia, określonego rozporządzeniem Ministra Pracy  i Polityki Socjalnej
i obowiązującego w dniu rozpoczęcia  akcji strajkowej,

   2) wielkości kwot gwarancyjnych     przygotowanych       do natychmiastowej wypłaty z konta funduszu. 

3. Wysokość  wypłat  z   funduszu   strajkowego   jest   liczona  proporcjonalnie do czasu trwania akcji protestacyjnej z zastrzeżeniem par. 7 ust.1 p.2

 

par. 3

Z wpływów funduszy pokrywane są wydatki związane z prowadzeniem strajku i innych niż strajk  form akcji protestacyjnych (np. pikiety, manifestacje, akcje informacyjne).

 

par. 4

Fundusze wymienione w par.1 lokowane są na oddzielnych rachunkach bankowych.

 

par. 5

Pomoc z funduszy strajkowych obejmuje wyłącznie te struktury, które regularnie comiesięcznie, w terminach określonych par. 17 Uchwały Finansowej Krajowego Zjazdu Delegatów wprowadzają składki na jego konto.

 

par. 6

Pracownik, członek NSZZ „Solidarność”, ma prawo do zasiłku strajkowego, jeżeli regularnie opłaca właściwą składkę członkowską.

 

par. 7

1. Pomoc z funduszu strajkowego udzielana jest po spełnieniu następujących warunków:

   1) prawidłowo  podjętej  decyzji o przystąpieniu  do strajku,

   2) strajku dłuższego niż 3 doby,

   3) nieotrzymania   od   pracodawcy   wynagrodzenia  za  okres strajku.

2. Zapłata za okres strajku przez pracodawcę w terminie późniejszym powoduje obowiązek zwrotu kwot wcześniej otrzymanych z funduszu strajkowego. Obowiązek ten spoczywa na organizacji, która wystąpiła
o wypłatę z funduszu. 

par. 8

Działalność funduszu podlega kontroli regionalnej lub Krajowej Komisji Rewizyjnej.

 

par. 9

Fundusz nie posiada osobowości prawnej i nie może prowadzić działalności gospodarczej.

 

par. 10

Wpływy funduszu nie podlegają zwrotowi w przypadku zaniechania działalności lub rozwiązania struktury, która dokonywała wpłat na konto funduszu.

 

 

 

Rozdział II Regionalne i Krajowy Fundusz Strajkowy

 

par. 11

1. Regionalny Fundusz Strajkowy tworzy się z:

   – obligatoryjnych wpłat dokonywanych przez wszystkie komisje zakładowe (międzyzakładowe) zarejestrowane w danym zarządzie regionu, w wysokości ustalonej w Uchwale Finansowej KZD,

   – kwot z darowizn,

   – dochodów z kapitału

2. Dysponentem funduszu regionalnego jest zarząd regionu.

 

par. 12

1. Krajowy Fundusz Strajkowy tworzy się z:

   – obligatoryjnych wpłat dokonywanych przez wszystkie zarządy  regionalne w wysokości ustalonej w Uchwale Finansowej KZD,

   – kwot z darowizn,

   – dochodów z kapitału,

2. Dysponentem Krajowego Funduszu Strajkowego jest Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”. 

par. 13

1. Krajowy Fundusz Strajkowy uruchamiany jest w następujących przypadkach:

   1) przeprowadzania ogólnopolskich i ponadregionalnych akcji  protestacyjnych,

   2) akcji protestacyjnych przeprowadzanych przez krajowe sekretariaty branżowe z zastrzeżeniem par. 2 i 7 niniejszego Regulaminu,

   3) strajku prowadzonego przez organizację regionalną trwającego powyżej 2 tygodni, jeśli władze organizacji regionalnej wystąpią
z wnioskiem o udzielenie pomocy finansowej.

2. Krajowy Fundusz Strajkowy stanowi rezerwę funduszy strajkowych.

 

par. 14

W sprawach nie objętych postanowieniami Regulaminu lub spornych (dotyczących jego interpretacji) decyzję podejmuje Komisja Krajowa.

 

par. 15

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 roku. 

Uchwała nr 9/1994 ws. uzupełnienia Uchwały Programowej o uwłaszczeniu powszechnym

Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” wyrażają dezaprobatę dla przebiegu przekształceń własnościowych w Polsce.

            NSZZ „Solidarność” uznaje uwłaszczenie powszechne za zadanie FUNDAMENTALNE.

     Mamy świadomość, że jest to walka o kształt przyszłego ustroju polityczno-ekonomicznego Polski i że ustępstwa ze strony rządzących mogą być uzyskane tylko ogromnym, może nawet krańcowym naciskiem Związku i społeczeństwa.

Uchwała nr 8/1994 ws. uzupełnienia Uchwały Programowej Zadania Związku

Zadania Związku

      1. Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” zobowiązują Komisję Krajową do przygotowania do końca stycznia 1995 r. założeń regulacji prawnych w następujących sprawach:

– ubezpieczenia społeczne

– gwarantowany dochód minimalny

– reprywatyzacja i powszechne uwłaszczenie

– system podatkowy

– instytucja skarbu państwa

Te regulacje prawne – wraz z opracowaniem już przez Związek projektem ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych – stanowić powinny dopełnienie projektu naszej konstytucji, a zarazem być formą dialogu społecznego
o państwie w sprawach żywotnych dla każdego obywatela.

 2. Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” uznają, że istotnym warunkiem realizacji zadań Związku wobec swych członków   i   naszej    Ojczyzny    jest   podjęcie   przez NSZZ „Solidarność” wysiłku konsolidowania ludzi i środowisk politycznych  wokół  ideałów  i  programu  Związku,  wyrażanych w uchwałach i projektach uregulowań prawnych. 

3. Istotnym elementem niezależności naszego Związku jest aktywność  na   scenie   publicznej  w  formach   dostosowanych do obecnych i przyszłych potrzeb.

4. Szczególnym zadaniem NSZZ „Solidarność” jest także przygotowanie się do referendum konstytucyjnego, które uchroni Polskę przed zatwierdzeniem konstytucji sprzecznej z dobrem Państwa i Narodu, wyrażonym w ideałach Sierpnia i naszym projekcie Konstytucji. 

Uchwała nr 7/1994 ws. nieuzasadnionych podwyżek cen c.o. i ciepłej wody

Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” protestują przeciw podwyższeniu od 1 października 1994 r. opłat za centralne ogrzewanie o 17% i za ciepłą wodę o 30%. To drastyczne obniżenie warunków egzystencji większości ludzi w Polsce jest nieuzasadnione ekonomicznie.

            Delegaci uznając racjonalną, energooszczędną politykę jako sposób na zmniejszenie obciążeń budżetów rodzin i zmniejszenie energochłonności polskiej gospodarki, żądają od władz państwowych:

   1.  Zaniechania   dalszego   podnoszenia   cen   energii   bez  wcześniejszego stworzenia warunków zmniejszania jej  marnotrawstwa, szczególnie energii cieplnej;

   2. Dostosowania ewentualnych podwyżek cen energii do dochodów         większości rodzin – skala podwyżek powinna być negocjowana ze związkami zawodowymi;

   3. Pilnego   opracowania,   z  udziałem  NSZZ  „Solidarność”
i wdrożenia energooszczędnej polityki energetycznej       Polski;

   4. Utrzymania  dotacji  z  budżetu  państwa dla ciepłownictwa do czasu   wprowadzenia racjonalnego systemu kalkulacji cen
i   skutecznego nadzoru   nad  monopolami  działającymi
w energetyce. 

     Delegaci dla zrealizowania powyższych żądań zalecają Komisji Krajowej:

– użycie  wszystkich   statutowych   możliwości,   ze  strajkiem włącznie

– powołanie Zespołu Konsultacyjno – Szkoleniowego ds. Energetyki
i Ochrony Środowiska i odpowiednich zespołów w zarządach   regionów naszego Związku. 

Uchwała nr 6/1994 ws. rejonu mieleckiego

Delegaci VI Krajowego Zjazdu wyrażają solidarność:

– z mieszkańcami Mielca – miasta, które w szczególny sposób zostało dotknięte skutkami przemian gospodarki – bezrobociem i drastycznym obniżeniem poziomu życia,

– z ludźmi oszukanymi przez obecną koalicję rządzącą, która  koniunkturalnie wykorzystuje niezadowolenie ludzi dotkniętych skutkami recesji gospodarczej.

            NSZZ „Solidarność” wielokrotnie wysuwał propozycje zmierzające do poprawy sytuacji w rejonie Mielca, podpisano porozumienia, których władze nie zrealizowały. Z tego powodu Komisja Krajowa weszła w spór
z Rządem RP.

            Delegaci VI Krajowego Zjazdu domagają się od Rządu RP:

– stworzenia warunków do szybkiego uruchomienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu, która byłaby motorem rozwoju tego rejonu,

– wprowadzenia polityki regionalnej wspierającej rozwój gospodarki rejonów dotkniętych recesją.

Uchwała nr 5/1994 ws. zmiany uchwały finansowej Związku

     Delegaci VI Krajowego Zjazdu przyjmują zmiany w uchwale finansowej Związku. Paragraf 6 otrzymuje następujące brzmienie:

 

par. 6.

 

1. Ustala się następujący podział 1% składki członkowskiej:

   a) do dyspozycji komisji zakładowej pozostaje 60% wpływu,

   b) do dyspozycji zarządu regionu zostaje przekazane 25% wpływu,

   c) do dyspozycji Komisji Krajowej za pośrednictwem zarządu regionu   zostaje przekazane 10% wpływu, z tym że 8%

         przeznaczone jest dla Komisji Krajowej,

         a 2% na działalność struktur branżowych,

   d) do dyspozycji Regionalnego Funduszu Strajkowego

        za pośrednictwem zarządu regionu 2,5% wpływu,

   e) do dyspozycji Krajowego Funduszu Strajkowego

       za pośrednictwem zarządu regionu 2,5% wpływu.

 

2. Zasady dysponowania funduszami strajkowymi określa odrębna uchwała   przyjęta przez Krajowy Zjazd Delegatów. 

Uchwała nr 3/1994 ws. Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych

     Delegaci Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” popierają rozwój ruchu spółdzielczości finansowej organizowany przez Fundację na Rzecz Polskich Związków Kredytowych i Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową.

     Delegaci uważają za konieczne wzmocnienie podstaw prawnych działalności ruchu spółdzielczości finansowej i zwracają się do Sejmu RP
o pilne przyjęcie Ustawy o Spółdzielczych Kasach Oszczędnościowo-Kredytowych.

     Delegaci Krajowego Zjazdu  NSZZ „Solidarność” zalecają Komisjom Zakładowym aktywne organizowanie Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych w zakładach pracy, a w przyszłości w miejscu zamieszkania

Uchwała nr 1/1994 ws. zagrożeń dla swobód związkowych i przepływu informacji

„Solidarność” powstała w walce o podstawowe prawa człowieka, o wolność słowa i swobodny przepływ informacji, o pluralizm polityczny, o swobody związkowe – dobra stanowiące fundament demokratycznego społeczeństwa.

            Rządząca koalicja próbuje nam je odebrać. Ustawa o tajemnicy państwowej i służbowej, a także przygotowywana przez rząd ustawa regulująca swobody związkowe, w tym prawo do strajku, prowadzą nieuchronnie do ubezwłasnowolnienia społeczeństwa i pozbawiają obywateli możliwości obrony przed przemocą ekonomiczną, polityczną i ideologiczną.

     Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” – jeszcze raz potwierdzając wierność Związku wobec ideałów Sierpnia ’80 – próbom zaprzepaszczania osiągnięć pokojowej rewolucji „Solidarności” mówią swe kategoryczne – NIE.