Uchwała KK nr 4/09 ws. upoważnienia do reprezentacji Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia Michała Kozickiego do reprezentowania jej w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie z wniosku Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, sygn. akt K 27/07.

Uchwała KK nr 3/09 ws. działań na rzecz ochrony pracowników wobec kryzysu

Wobec braku odpowiedniej reakcji rządu na kryzys, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, odwołując się do  założeń przyjętych przez Komisję Europejską, uważa, że podstawą działań władz powinny być:

– ochrona miejsc pracy,

– pomoc dla najuboższych i najbardziej poszkodowanych

– utrzymanie siły nabywczej  wpływającej na popyt wewnętrzny

– realizowane   w  praktyce   zasady  solidarności  i  sprawiedliwości   społecznej umożliwiające odbudowanie zaufania w oparciu o dialog między partnerami.

To muszą być dziś najważniejsze cele polityki władz. By było to możliwe, należy podjąć solidarne działania służące utrzymaniu poziomu zatrudnienia i stymulowaniu popytu.

Dlatego Komisja Krajowa postanawia rozpocząć kampanię „solidarność na kryzys”, której celem jest możliwie największa ochrona pracowników przed negatywnymi skutkami spowolnienia gospodarczego, zmniejszenie ryzyka bezrobocia, a co za tym idzie utraty wynagrodzenia, ponadto – zachęcenie pracowników do wstępowania do naszego Związku i tworzenia nowych organizacji, by zapewnić sobie większe poczucie bezpieczeństwa i możliwości wpływu na sytuację w zakładzie pracy.

Komisja Krajowa zobowiązuje Prezydium KK do opracowania szczegółowego planu działań a wszystkie struktury Związku do włączenia się w nie poprzez aktywny udział w akcjach związkowych, stały monitoring skutków kryzysu na poziomie przedsiębiorstw, branż i regionów, akcje informacyjne i edukacyjne docierające do wszystkich członków „Solidarności”.

Komisja Krajowa domaga się od rządu i pracodawców pilnego podjęcia dialogu z partnerami społecznymi w następujących obszarach:

1. Utrzymania zatrudnienia poprzez stymulowaną pomoc dla firm i pracowników. Wszelkie działania w tym zakresie powinny być wynegocjowane z przedstawicielami pracowników w drodze dialogu i wsparte systemową pomocą państwa.

2. Utrzymania popytu wewnętrznego poprzez ochronę poziomu wynagrodzeń, systematyczny wzrost płacy minimalnej, zmniejszanie rozwarstwienia dochodów,  przede wszystkim poprzez wzrost nakładów na inwestycje publiczne.

3. Przyspieszenie i zwiększenie efektywności wykorzystania funduszy europejskich do działań antykryzysowych na rynku pracy.

4. Opracowania systemu pomocy dla najuboższych i najbardziej poszkodowanych w wyniku kryzysu.

5. Odbudowy zaufania i solidarności poprzez dialog od szczebla zakładowego, prawo do informacji i konsultacji pozwalające uniknąć podejrzeń o wykorzystywanie kryzysu do działań antypracowniczych i maksymalizacji zysku.

Pomimo napięć i konfliktów społecznych Komisja Krajowa deklaruje wolę współpracy i dialogu. Do takiego dialogu wzywamy też rząd i pracodawców. Przestrzegamy jednocześnie przed doktrynalną liberalizacją rynku pracy, nieuzasadnionymi ułatwieniami zwolnień pracowników, w tym osób w wieku przedemerytalnym czy ograniczaniu uprawnień pracowniczych. Będziemy takim działaniom stanowczo przeciwni, ponieważ naruszają one poczucie bezpieczeństwa i w praktyce pogłębią kryzys i zwielokrotnią jego negatywne oddziaływanie.

Uchwała KK nr 2/09 ws. kalendarza wyborczego na kadencję 2010 – 2014

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  w związku z kończącą się siódmą kadencją funkcjonowania władz związkowych ustala następujący kalendarz wyborczy dla jednostek organizacyjnych Związku.

§ 1

1. W terminie od 1 grudnia 2009 r. do 31 marca 2010 r. odbywają się wybory:

1)      władz podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, wymienionych w § 19 Statutu NSZZ „Solidarność”;

2)      delegatów na walne zebranie delegatów regionu;

3)      delegatów na walne zebranie branżowej jednostki organizacyjnej Związku;

4)      wybory władz niższych jednostek organizacyjnych Związku, zgodnie z § 19 ust. 7 i 8 Statutu NSZZ „Solidarność”, a także delegatów na zakładowe lub międzyzakładowe zebranie delegatów, mogą odbyć się we wcześniejszym terminie. W takim przypadku wcześniejszy termin wyborów musi być uzgodniony z właściwą regionalną komisją wyborczą.

2. W terminie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2010 r. odbywają się wybory:

1)      władz regionów;

2)      delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów.

3. W terminie od 1 kwietnia do 30 kwietnia 2010 r. odbywają się wybory:

1)      władz regionalnych sekcji branżowych i problemowych;

2)      władz regionalnych sekretariatów branżowych;

3)      delegatów do kongresu regionalnego sekretariatu branżowego;

4)      delegatów na walne zebranie delegatów krajowej sekcji branżowej.

4. W terminie od 1 kwietnia do 31 maja 2010 r. odbywają się wybory:

1)      władz krajowych sekcji branżowych i problemowych;

2)      delegatów do kongresu krajowego sekretariatu branżowego.

5. W terminie od 1 maja do 30 czerwca 2010 r. odbywają się wybory:

1)      władz krajowych sekretariatów branżowych;

2)      władz Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów.

6. W terminie do 31 października 2010 r. odbywają się wybory ogólnokrajowych władz Związku (sprawozdawczo – wyborczy Krajowy Zjazd Delegatów).

§ 2

  1. Dokładne terminy wyborów wymienionych w § 1 ust. 1, 2 i 3 określa, z uwzględnieniem postanowień niniejszej uchwały, właściwy zarząd regionu.
  2. Dokładne terminy wyborów wymienionych w § 1 ust. 4 i 5 określa odpowiednio, z uwzględnieniem postanowień niniejszej uchwały, właściwa rada krajowego sekretariatu branżowego, Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów lub krajowej sekcji problemowej.
  3. Dokładny termin sprawozdawczo – wyborczego Krajowego Zjazdu Delegatów, określi Komisja Krajowa.

§ 3

Traci moc Uchwała Komisji Krajowej nr 10/05 zmieniona Uchwałą Komisji Krajowej nr 18/05.

Uchwała KK nr 1/09 ws. wniosku do Trybunału Konstytucyjnego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP, postanawia wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności art. 3 ust. 2 i art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656) oraz załącznika Nr 1 do tej ustawy z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i wyrażonymi tam zasadami równości wobec prawa i zakazu dyskryminacji w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  upoważnia:

– Janusza Śniadka – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”
– Macieja Jankowskiego – Zastępcę Przewodniczącego KK

do podpisania wyżej wymienionego wniosku do Trybunału Konstytucyjnego.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  upoważnia Marcina Zielenieckiego do reprezentowania Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w tej sprawie.

18 listopada 2008 (21-24/08)

UCHWAŁA KK nr 21/08
ws. Dni Protestów Związkowych

Wobec odrzucenia przez rząd i większość parlamentarną postulatów Związku, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia kontynuować Dni Protestów Związkowych.

W związku z tym KK uznaje za konieczne:

  1. kontynuować akcje protestacyjne i pikiety parlamentu i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wg przyjętych terminów;
  2. upoważnić Prezydium KK do podjęcia rozmów o zawieszeniu udziału związków zawodowych w instytucjach dialogu społecznego;
  3. zwrócić się do europejskich central związkowych i organizacji międzynarodowych z prośbą o poparcie i interwencję wobec rządu RP na rzecz przestrzegania reguł dialogu społecznego w Polsce;
  4. zaapelować do Prezydenta RP o odmówienie podpisania przyjętego przez parlament pakietu tzw. ustaw zdrowotnych, a w przypadku braku satysfakcjonujących rozwiązań – także ustawy o „faktycznej likwidacji” emerytur pomostowych.

Komisja Krajowa nie wyklucza zastosowania innych form protestu przy dalszym lekceważeniu przez rząd naszych postulatów i zasad dialogu.

KK podkreśla, że przyjęcie ustawy o emeryturach pomostowych oznacza likwidację prawa do obniżonego wieku emerytalnego za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a w konsekwencji – narażenie zdrowia pracowników i zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego. Wzywamy raz jeszcze rząd do przedłużenia obecnie obowiązujących rozwiązań i wypracowania w tym czasie ustawy uwzględniającej opinie niezależnych ekspertów medycyny pracy, a nie wyłącznie kryteria finansowe i polityczne. NSZZ „Solidarność” będzie bronił prawa do bezpieczeństwa i zdrowia ludzi pracy.

UCHWAŁA KK nr 22/08

(do użytku służbowego)

UCHWAŁA KK nr 23/08

(do użytku służbowego)

UCHWAŁA KK nr 24/08
ws. powołania zespołu ds. nowelizacji uchwały nr 5 XIX KZD

Zgodnie z uchwałą nr 11 XXII KZD NSZZ „Solidarność” Komisja Krajowa powołuje zespół ds. nowelizacji uchwały nr 5 XIX KZD ws. działalności finansowej Związku w następującym składzie:

  1. Ryszard Górny – przewodniczący zespołu
  2. Ewa Badowska – Wojciechowska
  3. Bogdan Biś
  4. Jerzy Jaworski
  5. Jarosław Krauze
  6. Stefan Kubowicz

Stanowisko KK nr 21/08
ws. sytuacji w Dong Yang Electronics Sp. z o.o.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” kierując się poczuciem odpowiedzialności społecznej oraz troską o dobro pracowników podtrzymuje inicjatywę zmierzającą do wznowienia dialogu pomiędzy stronami sporu. Żądamy natychmiastowego przywrócenia do pracy przewodniczącego Komisji Zakładowej i strajkujących pracowników oraz podjęcia rozmów z reprezentującą załogę Komisją Międzyzakładową.

Zatrudnianie, w miejsce legalnie strajkujących, nowych pracowników jest zachowaniem karygodnym, bowiem prowadzi do dalszej eskalacji konfliktu oraz zaostrza nastroje społeczne w środowisku lokalnym. Działania Zarządu Dong Yang Electronics stanowią szczególnie jaskrawy przejaw braku poszanowania dla obowiązującego w Polsce prawa, w tym podstawowych uprawnień konstytucyjnych pracowników.

Wobec powyższego Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa Zarząd Dong Yang Electronics Sp. z o.o. do niezwłocznego zakończenia trwającego od blisko miesiąca konfliktu i przystąpienia do rozmów z Komisją Międzyzakładową NSZZ „Solidarność”.

Apel KK nr 22/08
ws. prześladowań chrześcijan w Indiach

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem obserwuje dramatyczne zajścia w Indiach, gdzie dochodzi do okrutnych prześladowań chrześcijan.

Opierając swoje działania na gruncie etyki chrześcijańskiej i katolickiej nauce społecznej apelujemy do społeczności międzynarodowej o wielką chrześcijańską solidarność.

Jesteśmy wstrząśnięci aktami przemocy na mniejszości chrześcijańskiej, jaka dokonuje się w Indiach. Okrutne prześladowania, torturowanie i mordowanie duchowieństwa, profanowanie miejsc kultu religijnego czy też niszczenie domostw, w których mieszkali chrześcijanie, nie może pozostać bez stanowczego sprzeciwu.

Dlatego też Komisja Krajowa zwraca się do Prezydenta i Premiera RP o podjęcie w trybie pilnym działań w obronie podstawowych praw człowieka, prawa do życia i wolności religijnej i skierowanie stosownego protestu do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Ze względu na to, że wśród osób prześladowanych są obywatele Unii Europejskiej, apelujemy do Przewodniczącego Komisji Europejskiej oraz Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego o zajęcie stanowiska w obronie ludzi nękanych i mordowanych za głoszenie wartości, które stały się trwałym fundamentem Europy i świata.

Żądamy, aby władze stanu Orisa i Madhja Pradeś podjęły zdecydowane działania powstrzymujące czystki religijne, jakie dokonują się na chrześcijanach w kraju, który uchodzi za największe demokratyczne państwo świata.

09 września 2008 (18-20/08)

Uchwała KK nr 18/08
ws. przyjęcia informacji o pracy KK NSZZ „Solidarność” na XXII KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjmuje „Informację o pracach Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w okresie od maja 2007 r do sierpnia 2008 r.” przygotowaną na XXII Krajowy Zjazd Delegatów.

Uchwała KK nr 19/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 20/08
ws. ustanowienia roku 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia ustanowić rok 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności.

Uzasadnienie:

W przyszłym roku 1 września przypada 70-ta rocznica wybuchu drugiej wojny światowej, w której zginęło 6 milionów obywateli Polski. Zabiła ona też młodą jeszcze Polską Niepodległość, odzyskaną w 1918 roku, po 123-letniej niewoli. W konsekwencji tej napaści, dwóch totalitarnych mocarstw – hitlerowskich Niemiec i komunistycznego Związku Radzieckiego – Naród Polski musiał przez 50 lat zmagać się z obcym ideowo nam systemem totalitarnym, jakim był komunizm. Kolejne daty i miejsca bohaterskich zrywów pozwalały utrzymać wiarę w odzyskanie przez Polskę Niepodległości. Ofiary żołnierzy Armii Krajowej, Poznańskiego Czerwca 1956, Grudnia 1970, Radomia 1976, stanu wojennego wprowadzonego 13 grudnia 1981 roku, złożone na Ołtarzu Ojczyzny zaowocowały – dzięki bezkrwawej Rewolucji „Solidarności” – odzyskaniem przez Polskę w 1989 roku Niepodległości. Dziś nie moglibyśmy się z niej cieszyć gdyby nie Polski Kościół. Hasło; Bóg, Honor i Ojczyzna, było dewizą życiową wielu Polaków, w tym wielkich kapłanów, m.in. Ojca Świętego Jana Pawła II, Kardynała Stefana Wyszyńskiego i ks. Jerzego Popiełuszkę, którego 25-tą rocznicę śmierci, zadanej przez barbarzyńców z ówczesnej Służby Bezpieczeństwa będziemy obchodzić w przyszłym roku.

Mamy jeszcze świeżo w pamięci słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, prawdziwego Ojca „Solidarności”, wypowiedziane do nas w trakcie ostatniego spotkania z „Solidarnością” w Watykanie 11 listopada 2003 roku. Ojciec Święty wspominając 1989 rok i ponowne zalegalizowanie NSZZ „Solidarność” mówił: ” … polecam Twojej macierzyńskiej trosce „Solidarność”, która znowu może działać po ponownej legalizacji w dniu 17 kwietnia. Polecam idący w parze z tym wydarzeniem proces, który zmierza do ukształtowania życia narodowego w sposób zgodny z prawami suwerennego społeczeństwa. Proszę Cię, Pani Jasnogórska, aby na drodze tego procesu wszyscy wykazywali w dalszym ciągu potrzebne męstwo, mądrość i rozwagę, służąc wspólnemu dobru.

Wspominam te wydarzenia, bo mają one szczególne znaczenie w historii naszego narodu. A wydaje się, że uchodzą one pamięci. Młodsze pokolenia nie znają już tych wydarzeń z własnego doświadczenia. Można zatem pytać, czy właściwie docenią tę wolność, którą posiadają, jeśli nie będą znali ceny, jaka została za nią zapłacona. „Solidarność” nie może zaniedbać troski o tę historię, tak bliską, a równocześnie już odległą. Nie można nie przypominać powojennych dziejów odzyskiwania wolności. To jest dziedzictwo, do którego stale trzeba wracać, aby wolność nie przeradzała się w samowolę, ale miała kształt wspólnej odpowiedzialności za losy Polski i każdego jej obywatela.”

Wykonując ten fragment testamentu Ojca Świętego ustanawiamy rok 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności.

Stanowisko KK 19/08
ws. sytuacji w polskich stoczniach produkcyjnych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania organizacji zakładowych w stoczniach Gdańskiej, Gdyńskiej i Szczecińskiej w obronie tysięcy miejsc pracy, w obronie istnienia jednej z najbardziej eksportowych dziedzin naszej gospodarki.

Podejmując kampanię „Godna praca – godna emerytura” podkreślamy potrzeby i oczekiwania świata pracy oraz współodpowiedzialność polskich władz za budowanie poczucia bezpieczeństwa pracowników.

Pracownicy polskich stoczni, gdzie 28 lat temu rodziła się wolność i niepodległość, gdzie rodziła się „Solidarność”, mają pełne prawo domagać się takiego bezpieczeństwa.

Raz jeszcze zwracamy się do Komisji Europejskiej o szansę dla polskiego przemysłu okrętowego, który po skutecznej prywatyzacji będzie mógł normalnie konkurować na światowych rynkach. Takiego rozwiązania Komisja Krajowa domagała się od polskich rządów przez lata. Jednocześnie protestujemy przeciwko odmowie przez Rząd, wbrew wcześniejszym deklaracjom, konsultacji społecznej projektu restrukturyzacji i prywatyzacji Stoczni Szczecińskiej, który został przekazany do Komisji Europejskiej.

Dziękujemy Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych za poparcie naszych postulatów wobec instytucji europejskich udzielone w czerwcu br. Zwracamy się jednocześnie z apelem o dalsze wspieranie naszych działań.

17-18 czerwca 2008 (14-17/08)

Stanowisko KK nr 16/08
ws. emisji CO2

W dniu 19 czerwca 2008 r. na Sesji Plenarnej Parlamentu Europejskiego zostanie poddany głosowaniu projekt Dyrektywy dotyczącej Zasad dla Wewnętrznego Rynku Energii Elektrycznej.

Poprawka nr 159 zmierza do wprowadzenia nowego artykułu 7a, który sprowadza się do zakazu budowy w nadchodzących latach elektrowni węglowych. Zaproponowany bowiem limit emisji CO2 na poziomie mniejszym niż 350g CO2 /kWh jest obecnie niemożliwy do uzyskania.

Poprawka ta jest sprzeczna z zasadą zrównoważonego rozwoju i narusza szereg przyjętych niedawno propozycji w zakresie europejskiej polityki energetycznej i środowiskowej, w tym Program Handlu Emisjami. Jest to swoiste moratorium na elektrownie opalane węglem przez wiele lat, tj. do czasu aż pojawi się na rynku technologia wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla, łącznie z całą infrastrukturą.

W przypadku Polski, gdzie z węgla produkowane jest blisko 96% energii elektrycznej, wnioskowane rozwiązanie prowadzi wprost do katastrofy kraju.

Mając na uwadze powyższe Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” apeluje do posłów Parlamentu Europejskiego o odrzucenie projektowanej poprawki w całości.

Stanowisko KK nr 17/08
ws. wysokości wynagrodzeń pracowników w roku 2009 przyjętych przez rząd do założeń budżetowych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stwierdza, że:

  • proponowany wzrost średnich wynagrodzeń w sektorze budżetowym w roku 2009 na poziomie 3,9 % (1% powyżej planowanej inflacji!!!) jest nie do przyjęcia przez NSZZ „Solidarność” i równocześnie sprzeczny z publicznymi deklaracjami Premiera rządu;
  • Rząd RP utrzymując zasadę określania wskaźnika przyrostu przeciętnego wynagrodzenia na rok 2009 utrwala negatywne skutki działania ustawy „neopopiwkowej” i łamie porozumienia NSZZ „Solidarność” z rządem RP z 2007 r.
    Równocześnie przekazanie do Sejmu RP i uchwalenie projektu ustawy znoszącej ograniczenia dla wzrostu płac prezesów, a w ślad za tym całego nadzoru przedsiębiorstw, oznacza wzrost płac dla nielicznych kosztem funduszu płac dla pozostałych pracowników, a więc kosztem poziomu ich wynagrodzeń, co jest nie do zaakceptowania przez NSZZ „Solidarność”;
  • zaproponowany poziom minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku 2009 (1204 zł brutto) faktycznie oznacza jego obniżenie w relacji do średniej krajowej do poziomu poniżej 38%. Łamie to zarówno porozumienie NSZZ „Solidarność” z rządem jak i dezyderaty sejmowe deklarujące dochodzenie minimalnego wynagrodzenia do 50% średniej krajowej.

Te jednostronne propozycje, sprzeczne z wcześniejszymi deklaracjami rządu o znacznym wzroście wynagrodzeń i świadczeń, doprowadzą do kolejnej eskalacji napięć społecznych.

Stawia to pod znakiem zapytania możliwość zawarcia umowy społecznej oraz rzeczywiste intencje i wiarygodność rządu w nieustannie deklarowanym dialogu społecznym.

UCHWAŁA KK nr 14/08
ws. protestu pocztowców

(do użytku służbowego}

UCHWAŁA KK nr 15/08
ws. poparcia pikiety pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera pikietę pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych, która odbędzie się 20 czerwca 2008 r. w Warszawie w sprawie:

  • wzrostu wynagrodzeń pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych,
  • zapewnienia środków na realizację skutków finansowych wynikających z Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych,
  • zapewnienia środków finansowych na realizację zadań,
  • utrzymanie Państwowej Inspekcji Sanitarnej w strukturze pionowej z utrzymaniem zadań i kompetencji.

Komisja Krajowa zwraca się jednocześnie do Krajowej Rady Funduszu Strajkowego o refundację kosztów przejazdu.

UCHWAŁA KK nr 16/08
ws. kampanii „Godna praca – godna emerytura”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” realizując Deklarację Programową postanawia rozpocząć kampanię „Godna praca – godna emerytura”. Celem kampanii jest podkreślenie, że praca bezpieczna i godziwie wynagradzana warunkuje godną emeryturę i ma bezpośredni wpływ na trwały rozwój gospodarczy.

Komisja Krajowa podkreśla, że popyt wewnętrzny inspirowany przez systematyczny wzrost wynagrodzeń przyczynia się do rozwoju gospodarczego. Rozwojowi sprzyjają też inwestycje w bezpieczeństwo i wykształcenie pracownika oraz tworzenie systemu minimalizującego bezrobocie i wspierającego aktywność na rynku pracy coraz większej ilości osób.

KK jednocześnie podkreśla, że znakomita większość emerytów w Polsce żyje z minimalnych emerytur nie zabezpieczających godnej egzystencji.

W związku z tym Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” będzie kontynuować działania na rzecz:

  • godnej pracy,
  • wzrostu płac,
  • rozwiązań systemowych w dziedzinie ubezpieczeń społecznych.

Komisja Krajowa w ramach akcji „Godna praca – godna emerytura” zorganizuje kampanię informacyjną oraz manifestację Związku w Warszawie w dniu 29 sierpnia br.

Uzasadnienie:

Godna praca zgodnie z Rezolucją Parlamentu Europejskiego to priorytet polityki społeczno-gospodarczej państwa poprzez szczególne położenie nacisku na tworzenie miejsc pracy o dobrej jakości, poszanowanie podstawowych praw pracowników wszystkich kategorii, zwiększenie ochrony socjalnej oraz promowanie dialogu społecznego.

Gospodarka potrzebuje wyższego wzrostu płac w celu zwiększenia konsumpcji gospodarstw domowych a więc w celu zastąpienia krótkoterminowego sukcesu gospodarczego opartego na wzroście eksportu i inwestycji wzrostem długoterminowym, trwałym i posiadającym solidne podstawy. Mimo szybkiego wzrostu płac w ostatnich dwóch latach, Polacy wciąż mało zarabiają – wynika z najnowszych danych GUS. Co dziesiąty otrzymuje wynagrodzenie na poziomie płacy minimalnej, a najwięcej osób zarabia niespełna 1,5 tys. zł brutto.

Niskie płace są powodem nie tylko emigracji, ale także tego, że wiele osób pozostaje biernych zawodowo z powodu wieloletnich zaniedbań publicznych służb zatrudnienia i braku reform w dziedzinie kształcenia ustawicznego i podnoszenia kwalifikacji.

W przyjętym w Polsce systemie zabezpieczenia emerytalnego zastosowano zasadę ścisłej zależności miedzy płaconą składką a wymiarem późniejszego świadczenia. Niskie zarobki powodują więc uzasadnione frustracje pracujących z powodu obaw o wysokość zabezpieczenie materialnego na starość.

Komisja Krajowa opowiada się za aktywną polityką państwa, samorządów i pracodawców na rynku pracy, która inwestuje w ludzi poprzez dostosowanie systemów kształcenia i szkolenia do oczekiwań indywidualnych skoordynowanych z potrzebami pracodawców oraz rozwój i promowanie kształcenia ustawicznego, szczególnie dla grup w trudnej sytuacji, ale także za zapewnieniem osobom starszym odpowiedniej ochrony społecznej, będącej elementem godnej pracy.

Musi istnieć odpowiednia zależność (korelacja} systemu podatkowego, godziwego wynagrodzenia za pracę, aby system zabezpieczenia społecznego był wydajnyorazi zrównoważony i dostarczał wsparcia w postaci gwarantowanego dochodu.

                                                             UCHWAŁA KK nr 17/08 Uchwała KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami (tekst jednolity)
ws. zasad rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 26 ust. 1 i 2 oraz w oparciu o § 61 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność” postanawia, co następuje.

§ 1.

  1. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o Statucie, należy przez to rozumieć obowiązujący Statut NSZZ „Solidarność”.
  2. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o uchwale nr 4 XIX KZD, należy przez to rozumieć uchwałę nr 4 XIX Krajowego Zjazdu Delegatów ws. zasad tworzeniai rejestracji branżowych jednostek organizacyjnych Związku z późniejszymi zmianami.
  3. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o niższej jednostce organizacyjnej Związku, należy przez to rozumieć: organizacje wydziałowe, oddziałowe i podzakładowe o których mowa w § 19 ust. 7 Statutu oraz organizacje zakładowe będące wewnętrzną jednostką organizacyjną zakładowej organizacji koordynacyjnej o której mowa w § 19 ust. 6 Statutu.
  4. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczące organizacji zakładowej, stosuje się odpowiednio do organizacji międzyzakładowej oraz zakładowej organizacji koordynacyjnej o których mowa w § 19 ust. 4, 5 i 6 Statutu.
  5. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczące komisji zakładowej, stosuje się odpowiednio do komisji międzyzakładowej oraz zakładowej komisji koordynacyjnej.

Rozdział I
Zasady rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku

§ 2.

  1. Organizacja międzyzakładowa, zrzeszająca wyłącznie członków Związku zatrudnionych u pracodawców tej samej branży, może w całości przynależeć do odpowiedniej branżowej jednostki organizacyjnej Związku.
  2. W przypadku zrzeszania przez podstawową jednostkę organizacyjną Związku pracowników różnych branż, każda z jej niższych jednostek organizacyjnych o których mowa w § 1 ust. 3, zrzeszająca wyłącznie pracowników zatrudnionych u pracodawców tej samej branży, może należeć do innej – odpowiedniej dla niej – branżowej jednostki organizacyjnej Związku.

§ 3.

Uchwałę o przystąpieniu do nowo tworzonej lub istniejącej branżowej jednostki organizacyjnej Związku podejmuje odpowiednia władza stanowiąca, zgodnie z postanowieniami § 28 ust. 1, 2 i 4 Statutu.

Regionalna sekcja branżowa

§ 4.

  1. Regionalna sekcja branżowa zrzesza członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji, skupionych w jednostkach organizacyjnych, z uwzględnieniem postanowień § 2.
  2. Rejestracji regionalnej sekcji branżowej, spełniającej warunki określone (na podstawie uchwały nr 4 XIX KZD) w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu, dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu odpowiedni terytorialnie zarząd regionu, podejmując w tej sprawie uchwałę oraz wpisując tę sekcję do regionalnego rejestru sekcji branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub zarządu regionu odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Regionalny sekretariat branżowy

§ 5.

  1. Regionalny sekretariat branżowy tworzony jest na podstawie postanowień § 3 ust. 1 uchwały nr 4 XIX KZD, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3, przez regionalne sekcje branżowe zarejestrowane w tym regionie, spełniające standardy określone w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu.
  2. Zakres działania regionalnego sekretariatu branżowego musi odpowiadać zakresowi działania odpowiedniego krajowego sekretariatu branżowego.
  3. Rejestracji regionalnego sekretariatu branżowego, spełniającego warunki określone (na podstawie uchwały nr 4 XIX KZD) w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu, dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu odpowiedni terytorialnie zarząd regionu, podejmując w tej sprawie uchwałę oraz wpisując ten sekretariat do regionalnego rejestru sekretariatów branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub zarządu regionu, odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Międzyregionalna sekcja branżowa

§ 6.

  1. Międzyregionalna sekcja branżowa zrzesza członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji, skupionych w jednostkach organizacyjnych z uwzględnieniem postanowień § 2.
  2. Międzyregionalna sekcja branżowa jest tworzona zgodnie z postanowieniami § 27 ust. 2 i 4 Statutu, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3.
  3. Rejestracji międzyregionalnej sekcji branżowej dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu zarząd regionu wskazany we wniosku i proponowanym regulaminie wewnętrznym sekcji, podejmując w tej sprawie uchwałę i wpisując sekcję do regionalnego rejestru sekcji branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub decyzji zarządu regionu, odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Krajowa sekcja branżowa

§ 7.

  1. Krajowa sekcja branżowa zrzesza jednostki organizacyjne, zgodnie z postanowieniami § 27 ust.3 i 4 Statutu, skupiające członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji.
  2. Rejestracji krajowej sekcji branżowej, spełniającej warunki określone w Regulaminie stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały, dokonuje na podstawie wniosku złożonego przez tymczasową radę sekcji, Prezydium Komisji Krajowej, podejmując w tej sprawie decyzję i wpisując tę sekcję do Rejestru Krajowych Sekcji Branżowych. Od decyzji Prezydium Komisji Krajowej, odmawiającej rejestracji krajowej sekcji branżowej, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni do Komisji Krajowej, która rozpatruje je na najbliższym posiedzeniu zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.
  3. Przed zarejestrowaniem krajowej sekcji branżowej Komisja Krajowa, w celu spełnienia warunków określonych w § 11, jest zobowiązana dokonać uzgodnienia z radą, wskazanego we wniosku, o którym mowa w ust.2, krajowego sekretariatu branżowego, w którym dana sekcja zamierza się zrzeszyć.

Krajowy sekretariat branżowy

§ 8.

  1. Krajowy sekretariat branżowy zrzesza, spełniające warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej sekcje krajowe oraz inne jednostki organizacyjne Związku wskazane w § 29 ust. 4 Statutu, skupiające członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danemu sekretariatowi.
  2. Rejestracji krajowego sekretariatu branżowego, spełniającego warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej, dokonuje, na podstawie wniosku złożonego przez tymczasową radę sekretariatu, Komisja Krajowa podejmując w tej sprawie uchwałę i wpisując sekretariat do Rejestru Krajowych Sekretariatów Branżowych. Od decyzji Komisji Krajowej, odmawiającej rejestracji krajowej sekretariatu branżowego, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni do Komisji Krajowej, która rozpatruje je na najbliższym posiedzeniu zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.

§ 9.

Regulamin rejestracji krajowych branżowych jednostek organizacyjnych stanowi załącznik do niniejszej uchwały.

Zasady przynależności jednostek organizacyjnych Związku do sekcji i sekretariatów branżowych

§ 10.

  1. Zasady przynależności jednostek organizacyjnych do regionalnych sekcji i sekretariatów branżowych, w tym warunki ich funkcjonowania, określa na podstawie § 2 i § 3 uchwały nr 4 XIX KZD władza stanowiąca regionu, z zachowaniem postanowień § 27 ust.1 i 4 Statutu oraz § 5 uchwały nr 4 XIX KZD.
  2. Do międzyregionalnej sekcji branżowej mogą należeć na podstawie postanowień § 27 ust. 2 Statutu, organizacje zakładowe zarejestrowane w różnych regionach, spełniające łącznie następujące warunki:

1) działają na terenie jednego województwa lub na terenie obejmującym jednostkę organizacyjną pracodawcy albo pracodawców tej samej branży. Na utworzenie międzyregionalnej sekcji branżowej obejmującej swym działaniem zakład(y) pracy działający(e) na terenie dwu lub więcej województw, niezbędna jest zgoda Komisji Krajowej;
2) nie należą do żadnej regionalnej sekcji branżowej;
3) uzyskały pozytywną opinię zarządów regionów, w których są zarejestrowane, w sprawie podjęcia działalności w sekcji międzyregionalnej.

  1. Do krajowej sekcji branżowej mogą należeć, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3, następujące jednostki organizacyjne Związku:

1) regionalne sekcje branżowe,
2) międzyregionalne sekcje branżowe,
3) jednostki organizacyjne Związku, o których mowa w § 27 ust. 1 pkt. 1 i 2 Statutu, z regionów, w których nie istnieje regionalna sekcja należąca do danej krajowej sekcji branżowej i nie są objęte zakresem działalności sekcji międzyregionalnej, tj:

a) organizacje zakładowe i międzyzakładowe,
b) niższe jednostki organizacyjne, o których mowa w § 1 ust. 3, organizacji zakładowych i międzyzakładowych nie należących do żadnej regionalnej, międzyregionalnej lub krajowej sekcji branżowej.

  1. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 3 mogą należeć wyłącznie do jednej krajowej sekcji branżowej.
  2. Do krajowego sekretariatu branżowego, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 2, 3 i 4 Statutu, mogą należeć następujące jednostki organizacyjne Związku, spełniające warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej:

1) krajowe sekcje branżowe;
2) międzyregionalne sekcje branżowe i regionalne sekcje branżowe, jeśli nie istnieje krajowa sekcja danej branży,
3) jednostki organizacyjne Związku, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 4 pkt.2 Statutu, tj.: organizacje zakładowe i międzyzakładowe spełniające łącznie następujące warunki:

a) nie istnieje krajowa sekcja danej branży,
b) nie istnieje międzyregionalna ani regionalna sekcja branżowa obejmująca swym działaniem obszar działania danej organizacji zakładowej,
c) organizacja prowadzi swoją działalność na terenie, co najmniej dwóch województw.

§ 11.

Krajowa sekcja branżowa, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 2 Statutu oraz § 4 ust. 2 uchwały nr 4 XIX KZD, jest zobowiązana przynależeć do właściwego branżowo (obejmującego swoim zakresem działania daną branżę lub branżę pokrewną) krajowego sekretariatu.

§ 12.

  1. Sekcja branżowa, zrzeszona w sekretariacie branżowym, który zostaje wyrejestrowany na skutek połączenia się z innym sekretariatem w celu utworzenia nowego sekretariatu lub przyłączenia się do innego sekretariatu, kontynuuje swoją działalność, jako jednostka organizacyjna sekretariatu, którego częścią stał się dotychczasowy sekretariat zrzeszający daną sekcję branżową.
  2. Władza stanowiąca krajowej sekcji branżowej może uchwalić wniosek o zmianę przynależności do krajowego sekretariatu branżowego. Wniosek ten rozpoznaje Komisja Krajowa stosując odpowiednio postanowienia § 7 i 11.

Wyrejestrowanie branżowej jednostki organizacyjnej

§ 13.

  1. Decyzję o wyrejestrowaniu krajowego sekretariatu branżowego lub krajowej sekcji branżowej podejmuje Komisja Krajowa. Od decyzji Komisji Krajowej o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do Komisji Krajowej w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Komisja Krajowa może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.
  2. Decyzję o wyrejestrowaniu regionalnego sekretariatu branżowego lub regionalnej sekcji branżowej podejmuje odpowiedni zarząd regionu lub upoważnione przez zarząd regionu jego prezydium. Od decyzji prezydium lub zarządu regionu o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do zarządu regionu w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Zarząd regionu może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.
  3. Decyzję o wyrejestrowaniu międzyregionalnej sekcji branżowej podejmuje zarząd regionu, w którym sekcja jest zarejestrowana lub upoważnione przez zarząd regionu jego prezydium. Od decyzji prezydium lub zarządu regionu o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do zarządu regionu w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Zarząd regionu może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.
  4. Podjęcie przez władzę stanowiącą krajowej sekcji branżowej uchwały o wystąpieniu z krajowego sekretariatu, do którego dotychczas należała, powoduje wyrejestrowanie jej zgodnie postanowieniami ust. 1.
  5. Postanowień ust. 4 nie stosuje się, o ile w terminie 3 miesięcy od podjęcia uchwały o wystąpieniu:

a) sekcja nabędzie przynależność w innym sekretariacie, w oparciu o wniosek, o którym mowa w § 12 ust. 2,
b) sekcja nabędzie przynależność do nowo utworzonego sekretariatu branżowego.

§ 14.

Podstawą podjęcia decyzji, o której mowa w § 13, może być:

  1. wniosek władzy stanowiącej danej branżowej jednostki organizacyjnej;
  2. wniosek krajowego sekretariatu na podstawie § 10 ust. 2 uchwały nr 4 XIX KZD, o wyrejestrowanie krajowej sekcji, która jest zrzeszona w tym sekretariacie, z powodów nie spełniania przez daną sekcję warunków określonych w regulaminie sekretariatu;
  3. decyzja o utworzeniu nowej jednostki organizacyjnej na skutek połączenia jednostek organizacyjnych wg § 15 ust. 1 pkt. 1 lub decyzji o przyłączeniu do innej istniejącej jednostki organizacyjnej wg § 15 ust. 1 pkt. 2;
  4. własna inicjatywa władzy, która zarejestrowała tę jednostkę, na podstawie procedury przewidzianej w § 56 ust. 4 i 5 oraz w § 58 Statutu lub nie spełniania przez daną jednostkę organizacyjną warunków jej funkcjonowania określonych w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej.

Rozdział II
Łączenie krajowych sekcji i sekretariatów branżowych

§ 15

  1. Przez „łączenie” należy rozumieć:

1) połączenie się dwóch lub więcej krajowych sekcji branżowych lub odpowiednio krajowych sekretariatów branżowych, zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ich tworzeniu, w celu utworzenia jednej nowej krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego, z jednoczesnym wyrejestrowaniem z odpowiedniego rejestru, wszystkich dotychczasowych łączących się jednostek, albo
2) przyłączenie się krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego do innej istniejącej krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego, z jednoczesnym wyrejestrowaniem przyłączającej się jednostki z odpowiedniego rejestru.

  1. Uchwałę w sprawie łączenia branżowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, podejmuje właściwa władza stanowiąca sekretariatu lub sekcji w drodze porozumienia pomiędzy zainteresowanymi jednostkami organizacyjnymi.
  2. W przypadku nie spełniania standardów określonych uchwałą Komisji Krajowej decyzję w sprawie łączenia sekretariatów lub ich wyrejestrowania podejmuje Komisja Krajowa zgodnie z wyżej wymienioną w uchwałą o standardach.

Rozdział III
Regulamin wewnętrzny branżowej jednostki organizacyjnej

§ 16

  1. Branżowa jednostka organizacyjna jest zobowiązana posiadać regulamin wewnętrzny, zgodny z postanowieniami obowiązującego prawa wewnątrzzwiązkowego.
  2. Regulamin wewnętrzny oraz zmiany do niego są przyjmowane uchwałą władzy stanowiącej danej branżowej jednostki organizacyjnej i wymagają zatwierdzenia przez organ rejestrowy.

§ 17

  1. Regulamin wewnętrzny branżowej jednostki organizacyjnej musi zawierać, co najmniej:

1) pełną nazwę jednostki,
2) siedzibę,
3) podmiotowy zakres działania (jakie jednostki mogą uzyskać członkostwo w danej branżowej jednostce organizacyjnej, z uwzględnieniem postanowień § 10),
4) zasady i warunki przyjmowania nowych jednostek organizacyjnych.
5) cele i zadania,
6) prawa i obowiązki zrzeszonych jednostek,
7) zasady konsultacji decyzji podejmowanych przez władzę wykonawczą danej branżowej jednostki organizacyjnej z jednostkami organizacyjnymi Związku, które są w niej zrzeszone,
8) strukturę wewnętrzną,
9) kompetencje władz,
10) zasady finansowania,
11) zasady zakończenia działalności danej branżowej jednostki organizacyjnej.

2. Ponadto integralną częścią regulaminu jest załącznik zawierający następujące dane:

1) aktualny wykaz jednostek organizacyjnych Związku, które są zrzeszone w danej branżowej jednostce organizacyjnej Związku,
2) liczbę członków Związku zrzeszonych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1,
przy czym władza wykonawcza krajowej branżowej jednostki organizacyjnej Związku, ma obowiązek aktualizacji danych zawartych w wymienionym wyżej załączniku do regulaminu przynajmniej co 12 miesięcy.
 3. W przypadku krajowej sekcji branżowej w regulaminie musi być podana nazwa odpowiedniego sekretariatu branżowego, do którego przynależy dana sekcja.
4. W przypadku międzyregionalnej sekcji branżowej w regulaminie musi być wskazany region w którym ta sekcja będzie zarejestrowana.

Rozdział IV
Przynależność do krajowych branżowych jednostkach organizacyjnych

§ 18.

  1. Przynależność do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej jest nabywana na mocy uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, po doręczeniu tej władzy przez jednostkę wstępującą uchwały, o której mowa w § 3 wraz z potwierdzonym przez władzę, która ją zarejestrowała, aktualnym dokumentem zawierającym podstawowe dane, tj.: nazwę, numer, adres, liczbę członków związku, skład władz wykonawczych i kontrolnych jednostki wstępującej oraz prawidłowość podjętej przez nią uchwały, o której mowa w § 3.
  2. Uchwałę, o której mowa w § 3, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, jednostka wstępująca przesyła również do Komisji Krajowej.
  3. Władza wykonawcza krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, jest zobowiązana, w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, podjąć uchwałę o przyjęciu lub odmowie przyjęcia danej jednostki organizacyjnej, przy czym odmowa przyjęcia wymaga pisemnego uzasadnienia. Uchwałę przekazuje się wnioskodawcy oraz Komisji Krajowej niezwłocznie po podjęciu.
  4. Niepodjęcie lub nieprzekazanie uchwały, o której mowa w ust. 3, jest równoznaczne z przyjęciem jednostki, która złożyła wniosek do danej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, z mocy prawa.
  5. W przypadku odmowy przyjęcia, o której mowa w ust. 3, jednostka organizacyjna Związku, która złożyła wniosek ma prawo odwołać się od tej decyzji do Komisji Krajowej, w terminie 30 dni od daty otrzymania uchwały. Komisja Krajowa po rozpoznaniu odwołania na najbliższym posiedzeniu może, zgodnie z postanowieniem § 18 ust. 1 Statutu, zobowiązać władzę wykonawczą krajowej branżowej jednostki organizacyjnej do przyjęcia jednostki wnioskującej.
  6. Przynależność do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej zobowiązuje jednostkę organizacyjną Związku do przestrzegania regulaminu wewnętrznego danej branżowej jednostki organizacyjnej.

§ 19.

  1. Utrata przynależności do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej może nastąpić wyłącznie na podstawie:

a) uchwały o wystąpieniu z krajowej branżowej jednostki organizacyjnej podjętej przez władzę stanowiącą danej jednostki występującej,
b) uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej o utracie przynależności, z powodu nie spełniania wymogów określonych w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej albo też w regulaminie tej branżowej jednostki organizacyjnej, po uprzednim powiadomieniu władzy wykonawczej i kontrolnej jednostki, wobec której podejmowane są działania, z odpowiednim zastosowaniem postanowień §§ 13 i 14.

  1. Od uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt. b) przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do Komisji Krajowej. Komisja Krajowa po rozpoznaniu odwołania na najbliższym posiedzeniu może, zgodnie z postanowieniem § 18 ust. 1 Statutu, zobowiązać władzę wykonawczą krajowej branżowej jednostki organizacyjnej do uchylenia uchwały , o której mowa w ust. 1 pkt. b.

Rozdział V
Postanowienia końcowe

§ 20

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

Załącznik

Regulamin rejestracji krajowych branżowych jednostek organizacyjnych

Podstawą rejestracji krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego jest wniosek złożony do Komisji Krajowej przez zainteresowane jednostki organizacyjne Związku, spełniający warunki określone w niniejszej uchwale.

§ 1

  1. Tymczasowa rada, o której mowa w § 2, przygotowuje pisemny wniosek o zarejestrowanie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego i składa go Komisji Krajowej.
  2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) wykaz jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego wraz z liczbą członków, poświadczonych aktualnym dokumentem rejestrowym wystawionym przez władzę wykonawczą, która daną jednostkę organizacyjną zarejestrowała,
2) uchwały, o których mowa w § 3 niniejszej uchwały KK, wszystkich jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego,
3) projekt regulaminu wewnętrznego, spełniający postanowienia §§ 16 do 17 niniejszej uchwały Komisji Krajowej, który po akceptacji przez Komisję Krajową, powinien być przyjęty stosowną uchwałą przez władzę stanowiącą na jej pierwszym posiedzeniu,
4) wykaz wszystkich jednostek organizacyjnych Związku wraz z liczbą członków, przystępujących pośrednio do krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego,
5) pełną nazwę tworzonego sekretariatu lub sekcji,
6) skład tymczasowej rady danej jednostki organizacyjnej oraz adresy kontaktowe,
7) w przypadku sekcji – nazwę sekretariatu, do którego sekcja składa wniosek o przyjęcie, wraz z opinią rady tego sekretariatu w sprawie zrzeszenia w nim danej sekcji.

§ 2

  1. Jednostki organizacyjne inicjujące powstanie krajowego sekretariatu lub krajowej sekcji powołują tymczasową radę odpowiednio sekretariatu lub sekcji.
  2. Tymczasowa rada sekretariatu lub sekcji musi liczyć nie mniej niż trzy osoby.
  3. W skład tymczasowej rady winni wchodzić przedstawiciele wszystkich jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie sekretariatu lub sekcji.
  4. Tymczasowa rada wyznacza spośród siebie przewodniczącego rady, jego zastępcę i sekretarza.
  5. Dokumenty (oświadczenia) podpisuje w imieniu tymczasowej rady, odpowiednio sekretariatu lub sekcji, co najmniej dwóch jej członków przez nią upoważnionych.

§ 3

  1. Z momentem rejestracji krajowego sekretariatu lub krajowej sekcji odpowiednia tymczasowa rada nabywa praw władzy związkowej i działa do czasu wyboru statutowych władz.
  2. Tymczasowa rada sekretariatu lub sekcji ma obowiązek zorganizowania wyborów statutowych władz, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty rejestracji.
  3. W przypadku nie przeprowadzenia wyborów mają zastosowanie odpowiednie przepisy §§ 56 i 58 Statutu.

§ 4

  1. Krajowy sekretariat branżowy z chwilą rejestracji staje się osobą prawną i w związku z tym, na podstawie postanowień Ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r., nr 269, poz. 2681 z późniejszymi zmianami), ma obowiązek dokonania niezwłocznego zgłoszenia do właściwego miejscowo urzędu statystycznego, a następnie po uzyskaniu numeru REGON, do właściwego miejscowo urzędu skarbowego, celem uzyskania numeru NIP.
  2. Wniosek o nadanie numeru identyfikacji podatkowej składa się na formularzu NIP, do którego dołącza się zaświadczenie rejestracji krajowego sekretariatu branżowego.
  3. Wraz z wnioskiem na formularzu NIP, tymczasowa rada sekretariatu może złożyć w urzędzie skarbowym pismo o zwolnienie z obowiązku składania miesięcznych deklaracji CIT na rzecz zeznania rocznego.