Stanowisko KK nr 10/19 nr 10/19 ws. kierunku polityki klimatycznej w Unii Europejskiej

Niebawem odbędą się w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego. Od składu PE w następnej kadencji w znacznym stopniu zależeć będzie kierunek unijnej polityki klimatyczno-energetycznej, a więc obszar o kluczowym znaczeniu dla polskiej gospodarki oraz poziomu życia obywateli naszego kraju. Kontynuacja tej polityki w obecnym kształcie spowoduje upadek wielu gałęzi polskiego przemysłu, m.in. stalowego, hutniczego czy cementowego oraz dalszy, gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej, którego skutkiem będzie regres gospodarczy naszego kraju, nieodwracalna utrata suwerenności energetycznej, utrata setek tysięcy miejsc pracy oraz trwałe zubożenie polskiego społeczeństwa.

       Dążenie do gruntownego przewartościowania obecnej polityki klimatyczno-energetycznej UE  powinno stanowić absolutny priorytet dla osób startujących
w tegorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego. W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ Solidarność zwraca się do wszystkich ugrupowań politycznych, które zamierzają wystawić kandydatów w zbliżających się wyborach do PE
o przedstawienie jasnego i wyczerpującego stanowiska dotyczącego polityki klimatyczno-energetycznej UE.

       W szczególności oczekujemy odniesienia się do następujących postulatów NSZZ Solidarność, zgodnie z którymi przedstawiciele Polski w Parlamencie Europejskim powinni podjąć działania zmierzające do:

 

  • pilnej renegocjacji  skrajnie niekorzystnego dla naszego kraju systemu handlu emisjami CO2 EU-ETS. Efektem wprowadzenia tego parapodatku na energetykę węglową oraz przemysł energochłonny jest wyłącznie drastyczny wzrost cen energii oraz spadek konkurencyjności polskiego i europejskiego przemysłu. System EU-ETS polegający na ręcznym sterowaniu cenami energii przez unijnych biurokratów jest sprzeczny z elementarnymi zasadami gospodarki wolnorynkowej, która stanowi jeden z fundamentów Unii Europejskiej.

 

  • przewartościowania polityki klimatyczno-energetycznej UE tak, aby jej zasadniczym celem było zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty oraz gospodarkom krajów członkowskich nieograniczonego dostępu taniej energii elektrycznej, co stanowi warunek konieczny dla rozwoju gospodarczego. Tylko poprzez budowę silnej
    i nowoczesnej gospodarki można doprowadzić do ograniczenia emisji CO2 bez jednoczesnej utraty potencjału przemysłowego UE.

 

  • wprowadzenia do polityki klimatyczno-energetycznej UE zasady, zgodnie z którą wszystkie nośniki energii będą traktowane jednakowo. Szczególnie w zakresie prowadzonych badań naukowych oraz subwencji i decyzji inwestycyjnych skierowanych na poprawę efektywności wykorzystania tych nośników do produkcji energii. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wytwarzania taniej
    i bezpiecznej energii elektrycznej z paliw, które posiada na swoim terytorium. Obecnie regulacje UE utrudniają lub wręcz uniemożliwiają rozwój wysokosprawnej
    i niskoemisyjnej energetyki opartej na węglu oraz innowacyjnych technologii węglowych.

 

  • zastąpienia w polityce klimatyczno-energetycznej UE pojęcia redukcji emisji CO2 koncepcją neutralności klimatycznej w rozumieniu zapisów Porozumienia Paryskiego. Dążenie do neutralności klimatycznej polegającej na zrównoważeniu emisji CO2 absorpcją tego gazu przez lasy oraz gleby rolne i leśne, jest znacznie bardziej efektywną oraz wielokrotnie tańszą metodą przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

 

  • dostosowania unijnej polityki klimatyczno-energetycznej do działań w tym zakresie podejmowanych przez państwa spoza Wspólnoty, w szczególności przez największych światowych emitentów CO2, czyli m.in. Chiny, USA, Indie, czy Rosję. Unia Europejska jest odpowiedzialna zaledwie za ok. 10 proc. światowej emisji CO2. Kontynuacja niezwykle kosztownej polityki klimatyczno-energetycznej, w sytuacji gdy największe światowe gospodarki nie podejmują porównywalnych wysiłków
    w tym zakresie jest całkowicie bezcelowa.

 

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność oczekuje jasnych deklaracji do powyższych kwestii przed wyborami do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie zapewniamy, że dołożymy wszelkich możliwych starań, aby członkowie NSZZ Solidarność,
w szczególności pracownicy branż najbardziej narażonych na negatywne skutki polityki klimatyczno-energetycznej UE zapoznali się ze stanowiskiem ugrupować politycznych
w tych sprawach.

 

Stanowisko KK nr 10/19 ws. kierunku polityki klimatycznej w Unii Europejskiej

Niebawem odbędą się w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego. Od składu PE w następnej kadencji w znacznym stopniu zależeć będzie kierunek unijnej polityki klimatyczno-energetycznej, a więc obszar o kluczowym znaczeniu dla polskiej gospodarki oraz poziomu życia obywateli naszego kraju. Kontynuacja tej polityki w obecnym kształcie spowoduje upadek wielu gałęzi polskiego przemysłu, m.in. stalowego, hutniczego czy cementowego oraz dalszy, gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej, którego skutkiem będzie regres gospodarczy naszego kraju, nieodwracalna utrata suwerenności energetycznej, utrata setek tysięcy miejsc pracy oraz trwałe zubożenie polskiego społeczeństwa.

       Dążenie do gruntownego przewartościowania obecnej polityki klimatyczno-energetycznej UE  powinno stanowić absolutny priorytet dla osób startujących
w tegorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego. W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ Solidarność zwraca się do wszystkich ugrupowań politycznych, które zamierzają wystawić kandydatów w zbliżających się wyborach do PE
o przedstawienie jasnego i wyczerpującego stanowiska dotyczącego polityki klimatyczno-energetycznej UE.

       W szczególności oczekujemy odniesienia się do następujących postulatów NSZZ Solidarność, zgodnie z którymi przedstawiciele Polski w Parlamencie Europejskim powinni podjąć działania zmierzające do:

 

  • pilnej renegocjacji  skrajnie niekorzystnego dla naszego kraju systemu handlu emisjami CO2 EU-ETS. Efektem wprowadzenia tego parapodatku na energetykę węglową oraz przemysł energochłonny jest wyłącznie drastyczny wzrost cen energii oraz spadek konkurencyjności polskiego i europejskiego przemysłu. System EU-ETS polegający na ręcznym sterowaniu cenami energii przez unijnych biurokratów jest sprzeczny z elementarnymi zasadami gospodarki wolnorynkowej, która stanowi jeden z fundamentów Unii Europejskiej.

 

  • przewartościowania polityki klimatyczno-energetycznej UE tak, aby jej zasadniczym celem było zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty oraz gospodarkom krajów członkowskich nieograniczonego dostępu taniej energii elektrycznej, co stanowi warunek konieczny dla rozwoju gospodarczego. Tylko poprzez budowę silnej
    i nowoczesnej gospodarki można doprowadzić do ograniczenia emisji CO2 bez jednoczesnej utraty potencjału przemysłowego UE.

 

  • wprowadzenia do polityki klimatyczno-energetycznej UE zasady, zgodnie z którą wszystkie nośniki energii będą traktowane jednakowo. Szczególnie w zakresie prowadzonych badań naukowych oraz subwencji i decyzji inwestycyjnych skierowanych na poprawę efektywności wykorzystania tych nośników do produkcji energii. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wytwarzania taniej
    i bezpiecznej energii elektrycznej z paliw, które posiada na swoim terytorium. Obecnie regulacje UE utrudniają lub wręcz uniemożliwiają rozwój wysokosprawnej
    i niskoemisyjnej energetyki opartej na węglu oraz innowacyjnych technologii węglowych.

 

  • zastąpienia w polityce klimatyczno-energetycznej UE pojęcia redukcji emisji CO2 koncepcją neutralności klimatycznej w rozumieniu zapisów Porozumienia Paryskiego. Dążenie do neutralności klimatycznej polegającej na zrównoważeniu emisji CO2 absorpcją tego gazu przez lasy oraz gleby rolne i leśne, jest znacznie bardziej efektywną oraz wielokrotnie tańszą metodą przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

 

  • dostosowania unijnej polityki klimatyczno-energetycznej do działań w tym zakresie podejmowanych przez państwa spoza Wspólnoty, w szczególności przez największych światowych emitentów CO2, czyli m.in. Chiny, USA, Indie, czy Rosję. Unia Europejska jest odpowiedzialna zaledwie za ok. 10 proc. światowej emisji CO2. Kontynuacja niezwykle kosztownej polityki klimatyczno-energetycznej, w sytuacji gdy największe światowe gospodarki nie podejmują porównywalnych wysiłków
    w tym zakresie jest całkowicie bezcelowa.

 

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność oczekuje jasnych deklaracji do powyższych kwestii przed wyborami do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie zapewniamy, że dołożymy wszelkich możliwych starań, aby członkowie NSZZ Solidarność,
w szczególności pracownicy branż najbardziej narażonych na negatywne skutki polityki klimatyczno-energetycznej UE zapoznali się ze stanowiskiem ugrupować politycznych
w tych sprawach.

 

Stanowisko KK nr 9/19 ws. pomnika śp. księdza prałata Henryka Jankowskiego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża oburzenie wobec nikczemnej dewastacji pomnika śp. księdza prałata Henryka Jankowskiego, dewastacji zaplanowanej, której oczywistym celem jest potęgowanie ideowo-politycznego sporu i dzielenie społeczeństwa.

Z oburzeniem przyjmujemy też stanowisko władz Gdańska, które zamiast potępienia aktu chuligańskiego wandalizmu, zdają się tego typu działania wspierać, wydając zaocznie na
śp. Księdza prałata wyrok. Przypominamy, że w państwie demokratycznym, którego przecież władze miasta są gorliwymi obrońcami, od wydawania wyroków orzekających o czyjejś winie lub niewinności są określone instytucje i procedury, a nie polityczno-dziennikarskie środowiska. Przypominamy, że konstytucja mówi o domniemaniu niewinności do czasu prawomocnego orzeczenia sądu i ochronie elementarnej godności człowieka. Przypominamy wreszcie, że postępowanie prokuratorskie prowadzone wobec śp. Księdza prałata zakończyło się umorzeniem w 2004 roku, a dziś ksiądz prałat sam już bronić się nie może. Czy tak ma wyglądać walka z nienawiścią i przemocą ? Apelujemy o opamiętanie.

            Pomnik kapelana NSZZ „Solidarnośc” został postawiony przez komitet społeczny dzięki pieniądzom ofiarodawców i nie jest własnością miasta. Natomiast do władz miasta należy skuteczna ochrona takich miejsc przed politycznymi prowokacjami.

Stanowisko KK nr 6/19 ws. zakazu przejmowania nowych podmiotów gospodarczych przez podmioty łamiące porozumienia pracownicze

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” postuluje wprowadzenie do polskiego systemu prawa zmian, które zakażą przejmowania nowych podmiotów gospodarczych lub ich zorganizowanych części, przedsiębiorstwom, które mają stwierdzone wyrokiem sądowym, łamanie porozumień pracowniczych we wcześniej przejętych podmiotach.

Stanowisko KK nr 5/19 ws. łamania praw pracowniczych i związkowych w sieciach handlowych

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność”  wyraża głębokie zaniepokojenie antypracowniczymi i antyzwiązkowymi działaniami funkcjonujących w Polsce sieci handlowych, które uległy nasileniu po wejściu w życie Ustawy o ograniczeniu handlu
w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni. Najbardziej rażącym przykładem tego typu działań jest zwolnienie z pracy Przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Jysk Sp. z o.o. W wielu sieciach handlowych dochodzi również do utrudniania działalności związkowej, zastraszania i dyskryminacji pracowników z powodu przynależności związkowej, jak również wymuszanie rezygnacji z członkostwa w NSZZ „Solidarność”.

            W związku z powyższym Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” wnosi do Prezydium Komisji Krajowej o przeprowadzenie ogólnopolskiej kampanii organizowania pracowników sektora handlu. Jednocześnie Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” zwraca się do Ministerstwa Sprawiedliwości o podjęcie pilnych działań zmierzających do wyeliminowania przypadków łamania praw pracowniczych i związkowych przez część pracodawców.

Stanowisko KK nr 4/19 ws. sytuacji pracowników sektora bankowego

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją pracowników sektora bankowego w Polsce.

Pracownicy tego sektora od lat traktowani są jedynie jako narzędzie służące do osiągnięcia maksymalizacji zysków, które pracodawcy chcą osiągnąć m.in. poprzez zmniejszanie wynagrodzeń i redukcje zatrudnienia, co powoduje zwiększenie obciążenia pracą pozostałych pracowników. Banki poprzez stosowanie nierealnych do wykonania indywidualnych planów sprzedażowych, przenoszą na pracowników ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej, obarczając ich odpowiedzialnością za wyniki finansowe banków.

Zastraszanie, nękanie i poniżanie pracowników stosowane są przez przełożonych jako narzędzie mające wymóc na pracownikach wyższą sprzedaż. Co więcej, te naganne praktyki, które uległy nasileniu w ostatnich latach, mają miejsce również w bankach, których właścicielem lub współwłaścicielem jest Skarb Państwa.

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” uznaje za właściwe, aby szczególnie podmioty finansowe zależne od Skarbu Państwa, będące liderami rynku finansowego tworzyły dobre standardy do naśladowania w naszym kraju.

Stanowisko KK nr 3/19 ws. Straży Ochrony Kolei

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” z dezaprobatą przyjmuje przeciągające się już od kilku lat prace legislacyjne nad ustawą o Straży Ochrony Kolei.

Ze względu na  bezpieczeństwo  pasażerów i mienia  oraz potrzeby dbałości o prządek publiczny Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” domaga się  przyspieszenia  prace parlamentarnych i umiejscowienie Straży Ochrony Kolei w strukturach  Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Stanowisko KK nr 2/19 ws. strajku w Plati Polska w Kwidzynie

 

 

        Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” solidaryzuje się z pracownikami Plati Polska
w Kwidzynie, którzy od 21.02.2019 prowadzą strajk o godziwe wynagrodzenie. Od marca 2018 r. pracodawca nie dotrzymuje swoich deklaracji dotyczących podwyżek wynagrodzeń.        Komisja Krajowa NSZZ „Solidarnośc” wzywa pracodawcę do realizacji postulatów strajkujących lub niezwłocznego przystąpienia do rozmów z NSZZ „Solidarnośc” w celu rozwiązania konfliktu.

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uważa, że niskie wynagrodzenia, które nie pozwalają na pokrycie kosztów utrzymania rodziny przy zatrudnieniu na pełny etat to jeden
z najistotniejszych problemów pracowników. NSZZ „Solidarnośc” postrzega to jako poważne zagrożenie dla osób utrzymujących się z pracy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Stanowisko KK nr 1/19 ws. rozwiązania umów o pracę z pracownikami CHROMA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. w Żarach

           

        Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko łamaniu wolności związkowych w CHROMA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
sp.k.  w Żarach, 68-200 Żary , ul. Przemysłowa 5 i domaga się bezzwłocznego przywrócenia do pracy zwolnionych z naruszeniem prawa członków Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” oraz kolejnych zwolnionych przez tego pracodawcę członków Związku.

       Rozwiązanie umów o pracę z osobami prawnie chronionymi, natychmiast
po zarejestrowaniu zakładowej organizacji związkowej NSZZ „Solidarność”, jest rażącym naruszeniem prawa pracy i gwarantowanego w Konstytucji RP prawa do swobodnego zrzeszania się. Jest ewidentnym przejawem  dyskryminacji ze względu na przynależność związkową.

       Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” potępia i uznaje za niedopuszczalne stosowane
w CHROMA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. w Żarach   praktyki nękania pracowników, lekceważenia przysługujących im praw oraz zastępowania dialogu rozwiązaniami pozaprawnymi.

 

Stanowisko KK nr 13/18 ws. sytuacji społeczno-gospodarczej oraz stanu dialogu w Polsce

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem obserwuje pogarszającą się sytuację społeczną oraz narastające napięcia społeczne.

Powiększające się dysproporcje w wynagrodzeniach zatrudnionych w sferze finansów publicznych wręcz wskazują na dyskryminowanie całych grup zatrudnionych w tej sferze. Kolejny raz mamy do czynienia z przekazywaniem środków budżetowych na wzrost wynagrodzeń tylko nielicznym grupom zatrudnionych urzędników czy też funkcjonariuszy.Odbywa się to niestety kosztem pozostałych. Pomijanie we wzroście wynagrodzeń grup najmniej zarabiających czy też nierównomierny wzrost płac tworzy dysproporcje w przeciętnych wynagrodzeniach miesięcznych w poszczególnych działach.

Dodatkowo, niepewność co do przyszłych cen energii elektrycznej, tak dla odbiorców indywidualnych jak i przemysłowych, oraz niejasne zapowiedzi wprowadzenia rekompensat wzrostu cen dla odbiorców indywidualnych pogłębiają frustrację.

Koniecznym staje się wzrost kwot progów dochodowych uprawniających do wypłaty świadczeń z pomocy społecznej, ich wysokości oraz wzrost kwot kryteriów dochodowych uprawniających do wsparcia dochodowego rodzin oraz wysokości świadczeń i zasiłków rodzinnych.

Kolejny już rok rząd Prawa i Sprawiedliwości uchyla się od realizacji obietnic złożonych w kampanii wyborczej 2015 roku w zakresie wysokości kwoty wolnej od podatku dochodowego, waloryzacji wysokości zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu osób fizycznych, waloryzacji kwot progów podatkowych, wycofania antypracowniczych zmian w kodeksie pracy, szczególnie dot. czasu pracy i okresu rozliczeniowego, pełnego odmrożenia kwot odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, uchylenia wygaszania emerytur pomostowych, przyjęcia ustawy o Służbie Ochrony Kolei oraz wprowadzenia pluralizmu związkowego w Policji.

Następuje osłabienie dialogu społecznego poprzez pomijanie związków zawodowych w procesie konsultacji ważnych dla pracowników i obywateli projektów rządowych, nagminne łamanie ustawowych terminów przez organy państwa w zakresie oczekiwania na opinię partnerów społecznych oraz brak zagwarantowanej w przepisach reakcji strony rządowej na zgłaszane uwagi w procesie legislacyjnym.

Postulaty kierowane przez NSZZ „Solidarność” do rządu, niestety nie znajdują właściwego rozpatrzenia, a na kierowane wystąpienia nie ma w większości żadnej odpowiedzi.

Nie do zaakceptowania dla NSZZ „Solidarność” jest dyskryminowanie członków związków zawodowych w stosunku do członków organizacji pracodawców.Członkowie związków zawodowych płacąc składki członkowskie na rzecz swoich organizacji obciążani są podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast członkowie organizacji pracodawców nie dość, że nie płacą składek osobiście, to zaliczają je w koszty działalności, co zwalnia ich z podatku dochodowego od osób prawnych. Narusza to w sposób rażący art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym oraz wobec zagrożeń stojących przed gospodarką, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa rząd do podjęcia rzeczowego i skutecznego dialogu z reprezentatywną stroną społeczną, przede wszystkim w zakresie:

  • Wzrostu wynagrodzeń, zatrudnionych w sferze finansów publicznych, proporcjonalnie do wzrostu wynagrodzeń funkcjonariuszy policji, straży pożarnej, więziennictwa, krajowej administracji skarbowej, celników, pielęgniarek i położnych oraz lekarzy rezydentów, przewidzianych na 2019 rok dla pozostałych zatrudnionych w jednostkach finansów publicznych.
  • Pełnego odmrożenia kwot odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
  • Zaniechania, komplikujących system, niekończących się zmian w ustawach podatkowych, przyjmowanych bez konsultacji społecznych.   
  • Urealnienia kwoty wolnej od podatku tak, aby służyła ona osobom najsłabszym ekonomicznie chroniąc je przed zagrożeniem ubóstwem.
  • Waloryzacji progów podatkowych oraz wysokości zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu osób fizycznych.
  • Uchylenia wygaszania emerytur pomostowych.
  • Modernizacji systemu ubezpieczeń społecznych tak, aby pracownicy
    o długoletnich okresach składkowych nabywali uprawnienia emerytalne bez względu na wiek życia oraz objęcia wszystkich wykonujących i świadczących pracę bez względu na formę umowy, w oparciu o którą ją wykonują, w tym prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, proporcjonalnymi składkami emerytalno-rentowymi od osiąganych dochodów z każdego tytułu ubezpieczenia,
    z zachowaniem zasady 30 krotności.
  •  Przyjęcia ustawy o Służbie Ochrony Kolei.
  • Wprowadzenia zasady pluralizmu związkowego w służbach tam, gdzie prawo dopuszcza przynależność związkową.
  • Zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, składek członkowskich wnoszonych do związków zawodowych.
  • Przewidywanego wzrostu cen energii elektrycznej dla odbiorców przemysłowych i indywidualnych, systemu rekompensat dla odbiorców indywidualnych oraz mechanizmów ochrony rodzin przed skutkami ogólnego wzrostem cen towarów i usług, a co za tym idzie, zwiększonymi wydatkami gospodarstw domowych.

Nieprzystąpienie Rządu do rzeczowego i konstruktywnego dialogu w wskazanych obszarach zmusi NSZZ „Solidarność” do podjęcia działań protestacyjnych.

Dość dyskryminowania pracowników.