Tag: Stanowisko

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z rosnącym niepokojem obserwuje eskalację przemocy stosowanej przez milicję i wojsko na Białorusi wobec pokojowych manifestacji obywateli, którzy w wyborach prezydenckich jednoznacznie opowiedzieli się za zmianami politycznymi w swoim kraju.

Zdecydowanie potępiamy reżim Łukaszenki, który pacyfikował protestujących gazem łzawiącym, pałkami i gumowymi kulami stosując niespotykane od lat represje wobec obywateli stających w obronie swoich elementarnych praw i swobód.  Solidaryzujemy się z narodem białoruskim w Jego dążeniu do samostanowienia.

Polski rząd zwrócił się do przewodniczącego Rady Europejskiej Charlesa Michela i przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen z apelem o zwołanie nadzwyczajnego szczytu Rady Europejskiej w sprawie wydarzeń u naszego wschodniego sąsiada. Popieramy te działania gdyż tylko solidarna postawa krajów Europy może zmusić rząd na Białorusi do ustępstw.

Europejska Konfederacja Związków Zawodowych oraz polski rząd zwróciły się do przewodniczącego Rady Europejskiej Charlesa Michela i przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen z apelem o zwołanie nadzwyczajnego szczytu Rady Europejskiej w sprawie wydarzeń u naszego wschodniego sąsiada. Popieramy te działania gdyż tylko solidarna postawa krajów Europy może zmusić rząd na Białorusi do ustępstw.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest przeciwko projektowanymw art. 58ustawy odopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw,  zmianom w  art. 15 zzzzzo i art.  15 zzzzzzp  ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567, 568, 695 i 875).
Projektodawca nie tylko nie wycofuje się z krytykowanych przez Związek (Decyzja Prezydium nr 48/20 z dnia 16 kwietnia 2020) rozwiązań mogących wpływać niekorzystnie na sytuacje osób zatrudnionych w administracji rządowej, ale rozszerza potencjalne stosowanie przewidzianych w art. 15zzzzzo narzędzi skutkujących pogorszeniem sytuacji pracowników de facto w całym sektorze finansów publicznych. Propozycja ta jest przez NSZZ „Solidarność” całkowicie nie do zaakceptowania. Wprowadzone dotychczas przepisy są krytykowane, a ich rozszerzenie spotka się z ogromnym niezadowoleniem ok. miliona pracowników sektora finansów publicznych.
Niedopuszczalne jest, aby próbę zahamowania pogarszającej się sytuacji budżetu państwa,   miały ponieść osoby zatrudnione w sferze finansów publicznych. Szczególnie rażący jest fakt, że przeznaczono ogromne środki finansowe na wsparcie osób fizycznych i prawnych nieponoszących dotychczas w ogóle lub w minimalnym zakresie kosztów na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy czy też Fundusz Solidarnościowy.
Prezydium Komisji Krajowej domaga się uchylenia wprowadzonych w Tarczy 2 przepisów dotyczących ograniczenia zatrudnienia i wynagrodzenia  pracowników administracji rządowej, a tym bardziej projektowanych do nich zmian w projekcie Tarczy 4.
Apelujemy do Posłów i Posłanek o wniesienie takich zmian w przedmiotowej ustawie.

Unia Europejska znalazła się obecnie w największym od dziesięcioleci kryzysie. Epidemia COVID-19 spowodowała nie tylko cierpienie i śmierć tysięcy ludzi, ale również całkowicie zdemolowała funkcjonowanie gospodarek krajów członkowskich. Pozrywane zostały łańcuchy dostaw, przedsiębiorstwa i całe branże od wielu tygodni znajdują się w stanie zamrożenia. Lawinowo rośnie bezrobocie, a wszelkie prognozy ekonomistów wskazują na głęboką recesję w całej UE.

Rządy poszczególnych państw członkowskich wdrażają różnego rodzaju instrumenty pomocowe dla pogrążonych w zapaści przedsiębiorstw i pracowników zagrożonych utratą miejsc pracy. W Polsce jednym z takich instrumentów jest tzw. Tarcza Finansowa PFR, program skierowany zarówno dla małych oraz średnich, jak i dla dużych przedsiębiorstw. Na wsparcie dla dużych firm polski rząd przeznaczył 25 mld zł. Pomoc publiczna w takiej formie i wysokości wymaga notyfikacji przez Komisję Europejską.

Ten instrument jest szczególnie istotny dla uprzemysłowionych regionów Polski, których gospodarka opiera się właśnie na dużych przedsiębiorstwach przemysłowych. Wiele z tych przedsiębiorstw m.in. z branży hutniczej, motoryzacyjnej czy górniczej przechodzi w związku
z epidemią ogromne trudności i bez szybkiego wsparcia może nie przetrwać kryzysu.

Dlatego też z wielkim niepokojem i niezrozumieniem przyjmujemy fakt, że proces notyfikacji części Tarczy Finansowej PFR skierowanej do dużych przedsiębiorstw wciąż nie został zakończony, mimo że od złożenia wniosku notyfikacyjnego przez stronę polską minął już ponad miesiąc. Nie znajdujemy żadnego usprawiedliwienia dla faktu, że w sytuacji, gdy polskie firmy znajdują się na skraju zapaści, gdy każdy dzień zwłoki grozi utratą kolejnych setek miejsc pracy, niezbędna pomoc jest tak długo wstrzymywana przez unijną machinę biurokratyczną.

Jeszcze większą konsternację i niedowierzanie budzą docierające do nas informację, według których powodem zwłoki ze strony KE jest fakt, iż o pomoc w ramach Tarczy Finansowej  PFR mogłyby się ubiegać przedsiębiorstwa z branż energochłonnych oraz z sektora górnictwa węgla kamiennego. Z informacji które otrzymaliśmy, wynika, że KE domaga się, aby pomoc w ramach Tarczy dla poszczególnych przedsiębiorstw była przedmiotem odrębnej procedury notyfikacyjnej. W domyśle mechanizm ten ma służyć blokowaniu wsparcia finansowego dla firm i branż, które nie mieszczą się w forsowanej przez Komisję strategii Europejskiego Zielonego Ładu.

Przed wybuchem pandemii koronawirusa wielokrotnie słyszeliśmy z ust Pani Przewodniczącej oraz innych najwyższych rangą przedstawicieli Komisji Europejskiej, że Europejski Zielony Ład ma być procesem „sprawiedliwej transformacji”. Transformacji, która nikogo nie pozbawi pomocy i nikogo nie zostawi samemu sobie. Tymczasem blokowanie przez KE wsparcia w ramach Tarczy Finansowej PFR, skarze polski przemysł na gwałtowną i brutalną likwidację. Dziesiątki tysięcy osób z dnia na dzień stracą pracę, a całe regiony naszego kraju zmienią się w obszary biedy.

W czasie pandemii COVID-19 wszyscy potrzebujemy nadziei i solidarności. Pracownicy i pracodawcy, a także rządy krajów członkowskich oraz instytucje UE powinny się zjednoczyć w wysiłkach, aby jak najszybciej przezwyciężyć trwający kryzys i odbudować siłę europejskiej gospodarki. To jest dziś absolutnym priorytetem. Wszystkie inne kwestie, w tym również niezwykle kosztowna i kontrowersyjna polityka klimatyczna UE, powinny zejść na dalszy plan. W tym  szczególnie trudnym czasie nie możemy dzielić przedsiębiorstw na lepsze i gorsze. Naszym wspólnym celem powinno być ratowanie każdej firmy, każdego miejsca pracy.

Kryzys COVID-19 ma wymiar nie tylko zdrowotny i ekonomiczny. Jest również kryzysem zaufania do unijnych instytucji. W wielu europejskich krajach, takich jak np. Włochy przybierają na sile nastroje eurosceptyczne. Jeśli prawdą okaże się, że Komisja Europejska postanowiła wykorzystać epidemię, aby zniszczyć polski przemysł w imię ideologicznej koncepcji Europejskiego Zielonego Ładu, do tych krajów może dołączyć również Polska.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, domaga się jak najszybszej notyfikacji Tarczy Finansowej PFR przez Komisję Europejską. Brak tej notyfikacji będzie oznaczać, że Komisja Europejska zamiast wspierać kraje członkowskie w walce z obecnym kryzysem, jest zainteresowana wyłącznie bezwzględną realizacją interesów unijnych elit i powiązanych z nimi środowisk. W takiej sytuacji jakikolwiek dialog dotyczący Europejskiego Zielonego Ładu nie będzie możliwy ani teraz, ani w przyszłości. Z kolei NSZZ „Solidarność” będzie zmuszony do podjęcia wszelkich możliwych form protestu, aby bronić polskiego przemysłu i miejsc pracy w Polsce przed likwidacją.

Proponowane przez Rząd zapisy trzeciej „Tarczy antykryzysowej” z dnia 22 kwietnia br, które w naszej ocenie są wynikiem nacisków organizacji pracodawców, to likwidacja ochronnej funkcji kodeksu pracy oraz zamach na funkcjonowanie związków zawodowych. Mówiąc wprost – to brak jakichkolwiek cywilizowanych reguł na polskim rynku pracy. Zdając sobie sprawę z powagi sytuacji w okresie pandemii, NSZZ „Solidarność” nie godzi się na tak drastyczne ograniczenie prawa pracowników do ochrony przez związki zawodowe, zwłaszcza w roku 40-lecia swojego powstania.
„Tarcza antykryzysowa 3” pozwala pracodawcom na nieskrępowane zwolnienia zarówno indywidualne jak i grupowe, obniżanie wynagrodzenia, dysponowanie połową urlopu wypoczynkowego pracowników, zawieszanie układów zbiorowych pracy i regulaminów, przejęcie i dowolne dysponowanie zakładowymi funduszami świadczeń socjalnych. Proponowane działania będą niezależne od sytuacji pracodawcy, i niezależnie od stanowiska reprezentujących pracowników związków zawodowych.
Przykładem tego jak kuriozalne są niektóre propozycje może być choćby zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z którego zapomogi w „Tarczy 1” otrzymały daleko idące ulgi podatkowe, a w „Tarczy 3” fundusz ma być przejęty przez pracodawcę i tak naprawdę zlikwidowany.
Efektem wprowadzenia takich regulacji będzie całkowite przerzucenie skutków kryzysu wywołanego pandemią na pracowników, co stoi w drastycznej sprzeczności z dotychczasowymi deklaracjami rządzących, że wprowadzane rozwiązania mają służyć ochronie miejsc pracy.
Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” takie rozwiązania nie są do zaakceptowania. Nawet w sytuacji gdy OPZZ i Forum ZZ układając się z organizacjami pracodawców już wcześniej postulowały m.in. o: „jak najszybszą rewizję budżetu i ograniczenie, i przesunięcie w czasie wydatków, które nie są w tym momencie niezbędne, a ich ograniczenie nie zagrozi wypełnianiu podstawowych funkcji państwa”.
Apelujemy do Prezydenta RP Andrzeja Dudy o jednoznaczne stanowisko i zapowiedź weta, w sytuacji gdyby Rząd utrzymał antypracownicze rozwiązania w sowim projekcie.
Wzywamy Rząd do dialogu i wyrzucenia szkodliwych zapisów z „Tarczy 3”, pozostawiając jedynie ważne i potrzebne pracodawcom rozwiązania dot. kredytów i narzędzi zapewniających płynność finansową.
Wzywamy też posłów – szczególnie wywodzących się z NSZZ „Solidarność” do odrzucenia tych zmian, zarówno podczas prac w komisjach, jak i na plenarnych posiedzeniach Sejmu.
Niezależnie od powyższego, mimo pandemii, NSZZ „Solidarność” rozpoczyna pilne przygotowania do akcji protestacyjnych.

Forsowanie przez rząd projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 – tzw. „Tarczy antykryzysowej 2” bez konsultacji społecznych, to świadome złamanie prawa, w tym konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. Jest to niczym nieusprawiedliwione wejście na drogę zmierzającą do kolejnego kryzysu w dialogu społecznym, podobnym do tego, który w 2013 r. doprowadził do likwidacji Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” odnosząc się do samego projektu za niedopuszczalne uznaje:
– pozostawienie na dotychczasowym skrajnie niskim poziomie zasiłków dla bezrobotnych,
– zbyt niski poziom dofinansowania wynagrodzeń pracowników, świadczących pracę w skróconym czasie pracy lub pozostających w przestoju ekonomicznym,
– wprowadzenie nieskrępowanych możliwości redukcji zatrudnienia oraz drastyczne i dyskryminujące względem innych grup zawodowych, pogorszenie sytuacji prawnej i ekonomicznej dla pracowników zatrudnionych w administracji rządowej,
– brak powiązania zwolnienia przedsiębiorcy ze składki na FUS ze spadkiem jego obrotów,
– wprowadzenie skróconego tygodniowego i dobowego nieprzerwanego odpoczynku,
– przerzucenie na pracowników większych kosztów poprzez umożliwienie jednoczesnego stosowania skrócenia wymiaru czasu pracy i przestoju ekonomicznego, również po okresie wypłacania świadczeń,
– rozszerzenie katalogu pracodawców, którym przyznaje się szczególne uprawnienia na czas trwania epidemii ograniczające przepisy kodeksu pracy,
– brak dostępu do dodatkowego zasiłku opiekuńczego dla rodziców i opiekunów dzieci powyżej 8 roku życia,
– możliwość tymczasowego przeniesienia pracownika samorządowego bez dodatkowych świadczeń do pracy w jednostkach pomocy społecznej poza miejscem zamieszkania,
– brak zakwalifikowania pracowników domowych jako uprawnionych do otrzymania wsparcia,
– brak możliwości uzyskania wsparcia dla gospodarstw domowych, które utraciwszy dochody nie są w stanie regulować swoich zobowiązań.
Powyższy katalog zastrzeżeń do projektu, który jest również listą niezrealizowanych postulatów NSZZ „Solidarność”, jednoznacznie pokazuje, że skutki ekonomiczne kryzysu wywołanego pandemią będą w sposób niewspółmierny przerzucone na tych pracowników,
którzy pracując w oparciu o kodeks pracy od lat dźwigają ciężar utrzymania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i są sumiennymi płatnikami danin publicznych. Głównymi beneficjentami zaś będą te osoby, które w znikomym, lub zerowym stopniu obciążenia te ponosiły.
Wprowadzane rozwiązania jednoznacznie uderzają w pracowników, obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków, jednocześnie pozbawiając ich konstytucyjnych praw np. do ochrony związkowej.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa rząd od weryfikacji proponowanych rozwiązań i uwzględnienie naszych postulatów oraz pilne konsultacje procedowanej ustawy. Żądamy również wycofania z „Tarczy antykryzysowej” przepisów dot. Rady Dialogu Społecznego, które znalazły się w poprzedniej wersji ustawy.
Ostrzegamy rządzących, dalsze pomijanie i ignorowanie NSZZ „Solidarność” skończy się otwartym konfliktem, na który jako Związek jesteśmy przygotowani.

NSZZ „Solidarność”  stanowczo  protestuje przeciwko brakowi konsultacji społecznych projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2.
Działanie takie jest złamaniem podstawowych zasad dialogu społecznego, Konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. W ten sposób związki zawodowe pozbawione są części swoich uprawnień co podważa, i tak już mocno osłabione zaufanie NSZZ „Solidarność” do dobrych intencji strony rządowej.
Jest to tym bardziej oburzające, że projekt wprowadza rozwiązania jednoznacznie uderzające w sytuację pracowników obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków. Wymienić wystarczy możliwość dokonywania redukcji zatrudnienia oraz obniżanie wynagrodzeń w administracji publicznej, pozbawiając jednocześnie związki zawodowe prawa do ochrony tych pracowników. Równocześnie, rozszerza się świadczenia na rzecz osób, które pozostawały poza wymogiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczna, na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy. Po raz kolejny najbardziej poszkodowani są pracownicy, ci którzy płacą sumiennie wszelkie daniny publiczne, i bez których nie byłoby możliwości zapewnienia jakiegokolwiek wsparcia dla pozostałych grup zatrudnionych. Już w opinii do pierwszej „tarczy” NSZZ „Solidarność” podkreślał, że takie rozwiązania są jawnie niesprawiedliwe i nie będą akceptowane przez Związek.
Panie Premierze sytuacja związana ze stanem epidemii nie zwalnia Rządu z obowiązku realizacji prawa konstytucyjnego oraz wiążących Polskę uregulowań międzynarodowych,  a uprawnienia związków zawodowych nie mogą być naruszane.
Wielokrotnie udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie reagować szybko i zdecydowanie nawet w tym trudnym okresie. Nie przedłużamy czasu  konsultacji i zajęcia stanowiska.
Panie Premierze żądamy natychmiastowej konsultacji projektu w zakresie prawa pracy i uprawnień pracowniczych oraz uwzględnienia naszych postulatów.

NSZZ „Solidarność”  stanowczo  protestuje przeciwko brakowi konsultacji społecznych projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2  .

Działanie takie jest złamaniem podstawowych zasad dialogu społecznego, Konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. W ten sposób związki zawodowe pozbawione są części swoich uprawnień co podważa, i tak już mocno osłabione zaufanie NSZZ „Solidarność” do dobrych intencji strony rządowej.

Jest to tym bardziej oburzające, że projekt wprowadza rozwiązania jednoznacznie uderzające w sytuację pracowników obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków. Wymienić wystarczy możliwość dokonywania redukcji zatrudnienia oraz obniżanie wynagrodzeń w administracji publicznej, pozbawiając jednocześnie związki zawodowe prawa do ochrony tych pracowników. Równocześnie, rozszerza się świadczenia na rzecz osób, które pozostawały poza wymogiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczna, na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy. Po raz kolejny najbardziej poszkodowani są pracownicy, ci którzy płacą sumiennie wszelkie daniny publiczne, i bez których nie byłoby możliwości zapewnienia jakiegokolwiek wsparcia dla pozostałych grup zatrudnionych. Już w opinii do pierwszej „tarczy” NSZZ „Solidarność” podkreślał, że takie rozwiązania są jawnie niesprawiedliwe i nie będą akceptowane przez Związek. 

Panie Premierze sytuacja związana ze stanem epidemii nie zwalnia Rządu z obowiązku realizacji prawa konstytucyjnego oraz wiążących Polskę uregulowań międzynarodowych,  a uprawnienia związków zawodowych nie mogą być naruszane.

Wielokrotnie udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie reagować szybko i zdecydowanie nawet w tym trudnym okresie. Nie przedłużamy czasu  konsultacji i zajęcia stanowiska.

            Panie Premierze żądamy natychmiastowej konsultacji projektu w zakresie prawa pracy i uprawnień pracowniczych

 oraz uwzględnienia naszych postulatów.