Tag: Stanowisko

Uchwała KK nr 18/08
ws. przyjęcia informacji o pracy KK NSZZ „Solidarność” na XXII KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjmuje „Informację o pracach Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w okresie od maja 2007 r do sierpnia 2008 r.” przygotowaną na XXII Krajowy Zjazd Delegatów.

Uchwała KK nr 19/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 20/08
ws. ustanowienia roku 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia ustanowić rok 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności.

Uzasadnienie:

W przyszłym roku 1 września przypada 70-ta rocznica wybuchu drugiej wojny światowej, w której zginęło 6 milionów obywateli Polski. Zabiła ona też młodą jeszcze Polską Niepodległość, odzyskaną w 1918 roku, po 123-letniej niewoli. W konsekwencji tej napaści, dwóch totalitarnych mocarstw – hitlerowskich Niemiec i komunistycznego Związku Radzieckiego – Naród Polski musiał przez 50 lat zmagać się z obcym ideowo nam systemem totalitarnym, jakim był komunizm. Kolejne daty i miejsca bohaterskich zrywów pozwalały utrzymać wiarę w odzyskanie przez Polskę Niepodległości. Ofiary żołnierzy Armii Krajowej, Poznańskiego Czerwca 1956, Grudnia 1970, Radomia 1976, stanu wojennego wprowadzonego 13 grudnia 1981 roku, złożone na Ołtarzu Ojczyzny zaowocowały – dzięki bezkrwawej Rewolucji „Solidarności” – odzyskaniem przez Polskę w 1989 roku Niepodległości. Dziś nie moglibyśmy się z niej cieszyć gdyby nie Polski Kościół. Hasło; Bóg, Honor i Ojczyzna, było dewizą życiową wielu Polaków, w tym wielkich kapłanów, m.in. Ojca Świętego Jana Pawła II, Kardynała Stefana Wyszyńskiego i ks. Jerzego Popiełuszkę, którego 25-tą rocznicę śmierci, zadanej przez barbarzyńców z ówczesnej Służby Bezpieczeństwa będziemy obchodzić w przyszłym roku.

Mamy jeszcze świeżo w pamięci słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, prawdziwego Ojca „Solidarności”, wypowiedziane do nas w trakcie ostatniego spotkania z „Solidarnością” w Watykanie 11 listopada 2003 roku. Ojciec Święty wspominając 1989 rok i ponowne zalegalizowanie NSZZ „Solidarność” mówił: ” … polecam Twojej macierzyńskiej trosce „Solidarność”, która znowu może działać po ponownej legalizacji w dniu 17 kwietnia. Polecam idący w parze z tym wydarzeniem proces, który zmierza do ukształtowania życia narodowego w sposób zgodny z prawami suwerennego społeczeństwa. Proszę Cię, Pani Jasnogórska, aby na drodze tego procesu wszyscy wykazywali w dalszym ciągu potrzebne męstwo, mądrość i rozwagę, służąc wspólnemu dobru.

Wspominam te wydarzenia, bo mają one szczególne znaczenie w historii naszego narodu. A wydaje się, że uchodzą one pamięci. Młodsze pokolenia nie znają już tych wydarzeń z własnego doświadczenia. Można zatem pytać, czy właściwie docenią tę wolność, którą posiadają, jeśli nie będą znali ceny, jaka została za nią zapłacona. „Solidarność” nie może zaniedbać troski o tę historię, tak bliską, a równocześnie już odległą. Nie można nie przypominać powojennych dziejów odzyskiwania wolności. To jest dziedzictwo, do którego stale trzeba wracać, aby wolność nie przeradzała się w samowolę, ale miała kształt wspólnej odpowiedzialności za losy Polski i każdego jej obywatela.”

Wykonując ten fragment testamentu Ojca Świętego ustanawiamy rok 2009 Rokiem Niepodległości i Solidarności.

Stanowisko KK 19/08
ws. sytuacji w polskich stoczniach produkcyjnych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania organizacji zakładowych w stoczniach Gdańskiej, Gdyńskiej i Szczecińskiej w obronie tysięcy miejsc pracy, w obronie istnienia jednej z najbardziej eksportowych dziedzin naszej gospodarki.

Podejmując kampanię „Godna praca – godna emerytura” podkreślamy potrzeby i oczekiwania świata pracy oraz współodpowiedzialność polskich władz za budowanie poczucia bezpieczeństwa pracowników.

Pracownicy polskich stoczni, gdzie 28 lat temu rodziła się wolność i niepodległość, gdzie rodziła się „Solidarność”, mają pełne prawo domagać się takiego bezpieczeństwa.

Raz jeszcze zwracamy się do Komisji Europejskiej o szansę dla polskiego przemysłu okrętowego, który po skutecznej prywatyzacji będzie mógł normalnie konkurować na światowych rynkach. Takiego rozwiązania Komisja Krajowa domagała się od polskich rządów przez lata. Jednocześnie protestujemy przeciwko odmowie przez Rząd, wbrew wcześniejszym deklaracjom, konsultacji społecznej projektu restrukturyzacji i prywatyzacji Stoczni Szczecińskiej, który został przekazany do Komisji Europejskiej.

Dziękujemy Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych za poparcie naszych postulatów wobec instytucji europejskich udzielone w czerwcu br. Zwracamy się jednocześnie z apelem o dalsze wspieranie naszych działań.

Stanowisko KK nr 16/08
ws. emisji CO₂

W dniu 19 czerwca 2008 r. na Sesji Plenarnej Parlamentu Europejskiego zostanie poddany głosowaniu projekt Dyrektywy dotyczącej Zasad dla Wewnętrznego Rynku Energii Elektrycznej.

Poprawka nr 159 zmierza do wprowadzenia nowego artykułu 7a, który sprowadza się do zakazu budowy w nadchodzących latach elektrowni węglowych. Zaproponowany bowiem limit emisji CO₂ na poziomie mniejszym niż 350g CO₂ /kWh jest obecnie niemożliwy do uzyskania.

Poprawka ta jest sprzeczna z zasadą zrównoważonego rozwoju i narusza szereg przyjętych niedawno propozycji w zakresie europejskiej polityki energetycznej i środowiskowej, w tym Program Handlu Emisjami. Jest to swoiste moratorium na elektrownie opalane węglem przez wiele lat, tj. do czasu aż pojawi się na rynku technologia wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla, łącznie z całą infrastrukturą.

W przypadku Polski, gdzie z węgla produkowane jest blisko 96% energii elektrycznej, wnioskowane rozwiązanie prowadzi wprost do katastrofy kraju.

Mając na uwadze powyższe Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” apeluje do posłów Parlamentu Europejskiego o odrzucenie projektowanej poprawki w całości.

Stanowisko KK nr 17/08
ws. wysokości wynagrodzeń pracowników w roku 2009 przyjętych przez rząd do założeń budżetowych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stwierdza, że:

• proponowany wzrost średnich wynagrodzeń w sektorze budżetowym w roku 2009 na poziomie 3,9 % (1% powyżej planowanej inflacji!!!) jest nie do przyjęcia przez NSZZ „Solidarność” i równocześnie sprzeczny z publicznymi deklaracjami Premiera rządu;
• Rząd RP utrzymując zasadę określania wskaźnika przyrostu przeciętnego wynagrodzenia na rok 2009 utrwala negatywne skutki działania ustawy „neopopiwkowej” i łamie porozumienia NSZZ „Solidarność” z rządem RP z 2007 r.
  Równocześnie przekazanie do Sejmu RP i uchwalenie projektu ustawy znoszącej ograniczenia dla wzrostu płac prezesów, a w ślad za tym całego nadzoru przedsiębiorstw, oznacza wzrost płac dla nielicznych kosztem funduszu płac dla pozostałych pracowników, a więc kosztem poziomu ich wynagrodzeń, co jest nie do zaakceptowania przez NSZZ „Solidarność”;

• zaproponowany poziom minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku 2009 (1204 zł brutto) faktycznie oznacza jego obniżenie w relacji do średniej krajowej do poziomu poniżej 38%. Łamie to zarówno porozumienie NSZZ „Solidarność” z rządem jak i dezyderaty sejmowe deklarujące dochodzenie minimalnego wynagrodzenia do 50% średniej krajowej.

Te jednostronne propozycje, sprzeczne z wcześniejszymi deklaracjami rządu o znacznym wzroście wynagrodzeń i świadczeń, doprowadzą do kolejnej eskalacji napięć społecznych.

Stawia to pod znakiem zapytania możliwość zawarcia umowy społecznej oraz rzeczywiste intencje i wiarygodność rządu w nieustannie deklarowanym dialogu społecznym.

UCHWAŁA KK nr 14/08
ws. protestu pocztowców

(do użytku służbowego}

UCHWAŁA KK nr 15/08
ws. poparcia pikiety pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera pikietę pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych, która odbędzie się 20 czerwca 2008 r. w Warszawie w sprawie:

• wzrostu wynagrodzeń pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych,
• zapewnienia środków na realizację skutków finansowych wynikających z Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych,
• zapewnienia środków finansowych na realizację zadań,
• utrzymanie Państwowej Inspekcji Sanitarnej w strukturze pionowej z utrzymaniem zadań i kompetencji.

Komisja Krajowa zwraca się jednocześnie do Krajowej Rady Funduszu Strajkowego o refundację kosztów przejazdu.

UCHWAŁA KK nr 16/08
ws. kampanii „Godna praca – godna emerytura”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” realizując Deklarację Programową postanawia rozpocząć kampanię „Godna praca – godna emerytura”. Celem kampanii jest podkreślenie, że praca bezpieczna i godziwie wynagradzana warunkuje godną emeryturę i ma bezpośredni wpływ na trwały rozwój gospodarczy.

Komisja Krajowa podkreśla, że popyt wewnętrzny inspirowany przez systematyczny wzrost wynagrodzeń przyczynia się do rozwoju gospodarczego. Rozwojowi sprzyjają też inwestycje w bezpieczeństwo i wykształcenie pracownika oraz tworzenie systemu minimalizującego bezrobocie i wspierającego aktywność na rynku pracy coraz większej ilości osób.

KK jednocześnie podkreśla, że znakomita większość emerytów w Polsce żyje z minimalnych emerytur nie zabezpieczających godnej egzystencji.

W związku z tym Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” będzie kontynuować działania na rzecz:

• godnej pracy,
• wzrostu płac,
• rozwiązań systemowych w dziedzinie ubezpieczeń społecznych.

Komisja Krajowa w ramach akcji „Godna praca – godna emerytura” zorganizuje kampanię informacyjną oraz manifestację Związku w Warszawie w dniu 29 sierpnia br.

Uzasadnienie:

Godna praca zgodnie z Rezolucją Parlamentu Europejskiego to priorytet polityki społeczno-gospodarczej państwa poprzez szczególne położenie nacisku na tworzenie miejsc pracy o dobrej jakości, poszanowanie podstawowych praw pracowników wszystkich kategorii, zwiększenie ochrony socjalnej oraz promowanie dialogu społecznego.

Gospodarka potrzebuje wyższego wzrostu płac w celu zwiększenia konsumpcji gospodarstw domowych a więc w celu zastąpienia krótkoterminowego sukcesu gospodarczego opartego na wzroście eksportu i inwestycji wzrostem długoterminowym, trwałym i posiadającym solidne podstawy. Mimo szybkiego wzrostu płac w ostatnich dwóch latach, Polacy wciąż mało zarabiają – wynika z najnowszych danych GUS. Co dziesiąty otrzymuje wynagrodzenie na poziomie płacy minimalnej, a najwięcej osób zarabia niespełna 1,5 tys. zł brutto.

Niskie płace są powodem nie tylko emigracji, ale także tego, że wiele osób pozostaje biernych zawodowo z powodu wieloletnich zaniedbań publicznych służb zatrudnienia i braku reform w dziedzinie kształcenia ustawicznego i podnoszenia kwalifikacji.

W przyjętym w Polsce systemie zabezpieczenia emerytalnego zastosowano zasadę ścisłej zależności miedzy płaconą składką a wymiarem późniejszego świadczenia. Niskie zarobki powodują więc uzasadnione frustracje pracujących z powodu obaw o wysokość zabezpieczenie materialnego na starość.

Komisja Krajowa opowiada się za aktywną polityką państwa, samorządów i pracodawców na rynku pracy, która inwestuje w ludzi poprzez dostosowanie systemów kształcenia i szkolenia do oczekiwań indywidualnych skoordynowanych z potrzebami pracodawców oraz rozwój i promowanie kształcenia ustawicznego, szczególnie dla grup w trudnej sytuacji, ale także za zapewnieniem osobom starszym odpowiedniej ochrony społecznej, będącej elementem godnej pracy.

Musi istnieć odpowiednia zależność (korelacja} systemu podatkowego, godziwego wynagrodzenia za pracę, aby system zabezpieczenia społecznego był wydajnyorazi zrównoważony i dostarczał wsparcia w postaci gwarantowanego dochodu.

                                                             UCHWAŁA KK nr 17/08 Uchwała KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami (tekst jednolity)
ws. zasad rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 26 ust. 1 i 2 oraz w oparciu o § 61 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność” postanawia, co następuje.

§ 1.

1. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o Statucie, należy przez to rozumieć obowiązujący Statut NSZZ „Solidarność”.
2. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o uchwale nr 4 XIX KZD, należy przez to rozumieć uchwałę nr 4 XIX Krajowego Zjazdu Delegatów ws. zasad tworzeniai rejestracji branżowych jednostek organizacyjnych Związku z późniejszymi zmianami.
3. Ilekroć w niniejszej uchwale jest mowa o niższej jednostce organizacyjnej Związku, należy przez to rozumieć: organizacje wydziałowe, oddziałowe i podzakładowe o których mowa w § 19 ust. 7 Statutu oraz organizacje zakładowe będące wewnętrzną jednostką organizacyjną zakładowej organizacji koordynacyjnej o której mowa w § 19 ust. 6 Statutu.
4. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczące organizacji zakładowej, stosuje się odpowiednio do organizacji międzyzakładowej oraz zakładowej organizacji koordynacyjnej o których mowa w § 19 ust. 4, 5 i 6 Statutu.
5. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczące komisji zakładowej, stosuje się odpowiednio do komisji międzyzakładowej oraz zakładowej komisji koordynacyjnej.

Rozdział I
Zasady rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku

§ 2.

1. Organizacja międzyzakładowa, zrzeszająca wyłącznie członków Związku zatrudnionych u pracodawców tej samej branży, może w całości przynależeć do odpowiedniej branżowej jednostki organizacyjnej Związku.
2. W przypadku zrzeszania przez podstawową jednostkę organizacyjną Związku pracowników różnych branż, każda z jej niższych jednostek organizacyjnych o których mowa w § 1 ust. 3, zrzeszająca wyłącznie pracowników zatrudnionych u pracodawców tej samej branży, może należeć do innej – odpowiedniej dla niej – branżowej jednostki organizacyjnej Związku.

§ 3.

Uchwałę o przystąpieniu do nowo tworzonej lub istniejącej branżowej jednostki organizacyjnej Związku podejmuje odpowiednia władza stanowiąca, zgodnie z postanowieniami § 28 ust. 1, 2 i 4 Statutu.

Regionalna sekcja branżowa

§ 4.

1. Regionalna sekcja branżowa zrzesza członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji, skupionych w jednostkach organizacyjnych, z uwzględnieniem postanowień § 2.
2. Rejestracji regionalnej sekcji branżowej, spełniającej warunki określone (na podstawie uchwały nr 4 XIX KZD) w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu, dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu odpowiedni terytorialnie zarząd regionu, podejmując w tej sprawie uchwałę oraz wpisując tę sekcję do regionalnego rejestru sekcji branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub zarządu regionu odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Regionalny sekretariat branżowy

§ 5.

1. Regionalny sekretariat branżowy tworzony jest na podstawie postanowień § 3 ust. 1 uchwały nr 4 XIX KZD, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3, przez regionalne sekcje branżowe zarejestrowane w tym regionie, spełniające standardy określone w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu.
2. Zakres działania regionalnego sekretariatu branżowego musi odpowiadać zakresowi działania odpowiedniego krajowego sekretariatu branżowego.
3. Rejestracji regionalnego sekretariatu branżowego, spełniającego warunki określone (na podstawie uchwały nr 4 XIX KZD) w odpowiedniej uchwale walnego zebrania delegatów regionu, dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu odpowiedni terytorialnie zarząd regionu, podejmując w tej sprawie uchwałę oraz wpisując ten sekretariat do regionalnego rejestru sekretariatów branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub zarządu regionu, odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Międzyregionalna sekcja branżowa

§ 6.

1. Międzyregionalna sekcja branżowa zrzesza członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji, skupionych w jednostkach organizacyjnych z uwzględnieniem postanowień § 2.
2. Międzyregionalna sekcja branżowa jest tworzona zgodnie z postanowieniami § 27 ust. 2 i 4 Statutu, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3.
3. Rejestracji międzyregionalnej sekcji branżowej dokonuje na podstawie postanowień § 26 ust. 2 Statutu zarząd regionu wskazany we wniosku i proponowanym regulaminie wewnętrznym sekcji, podejmując w tej sprawie uchwałę i wpisując sekcję do regionalnego rejestru sekcji branżowych. Zarząd regionu może to uprawnienie scedować na swoje prezydium. Od decyzji prezydium zarządu lub decyzji zarządu regionu, odmawiającej rejestracji, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do zarządu regionu, który je rozpatruje zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.

Krajowa sekcja branżowa

§ 7.

1. Krajowa sekcja branżowa zrzesza jednostki organizacyjne, zgodnie z postanowieniami § 27 ust.3 i 4 Statutu, skupiające członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danej sekcji.
2. Rejestracji krajowej sekcji branżowej, spełniającej warunki określone w Regulaminie stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały, dokonuje na podstawie wniosku złożonego przez tymczasową radę sekcji, Prezydium Komisji Krajowej, podejmując w tej sprawie decyzję i wpisując tę sekcję do Rejestru Krajowych Sekcji Branżowych. Od decyzji Prezydium Komisji Krajowej, odmawiającej rejestracji krajowej sekcji branżowej, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni do Komisji Krajowej, która rozpatruje je na najbliższym posiedzeniu zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.
3. Przed zarejestrowaniem krajowej sekcji branżowej Komisja Krajowa, w celu spełnienia warunków określonych w § 11, jest zobowiązana dokonać uzgodnienia z radą, wskazanego we wniosku, o którym mowa w ust.2, krajowego sekretariatu branżowego, w którym dana sekcja zamierza się zrzeszyć.

Krajowy sekretariat branżowy

§ 8.

1. Krajowy sekretariat branżowy zrzesza, spełniające warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej sekcje krajowe oraz inne jednostki organizacyjne Związku wskazane w § 29 ust. 4 Statutu, skupiające członków Związku zatrudnionych u pracodawców z branży odpowiadającej danemu sekretariatowi.
2. Rejestracji krajowego sekretariatu branżowego, spełniającego warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej, dokonuje, na podstawie wniosku złożonego przez tymczasową radę sekretariatu, Komisja Krajowa podejmując w tej sprawie uchwałę i wpisując sekretariat do Rejestru Krajowych Sekretariatów Branżowych. Od decyzji Komisji Krajowej, odmawiającej rejestracji krajowej sekretariatu branżowego, przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni do Komisji Krajowej, która rozpatruje je na najbliższym posiedzeniu zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 3 Statutu. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.

§ 9.

Regulamin rejestracji krajowych branżowych jednostek organizacyjnych stanowi załącznik do niniejszej uchwały.

Zasady przynależności jednostek organizacyjnych Związku do sekcji i sekretariatów branżowych

§ 10.

1. Zasady przynależności jednostek organizacyjnych do regionalnych sekcji i sekretariatów branżowych, w tym warunki ich funkcjonowania, określa na podstawie § 2 i § 3 uchwały nr 4 XIX KZD władza stanowiąca regionu, z zachowaniem postanowień § 27 ust.1 i 4 Statutu oraz § 5 uchwały nr 4 XIX KZD.
2. Do międzyregionalnej sekcji branżowej mogą należeć na podstawie postanowień § 27 ust. 2 Statutu, organizacje zakładowe zarejestrowane w różnych regionach, spełniające łącznie następujące warunki:

1) działają na terenie jednego województwa lub na terenie obejmującym jednostkę organizacyjną pracodawcy albo pracodawców tej samej branży. Na utworzenie międzyregionalnej sekcji branżowej obejmującej swym działaniem zakład(y) pracy działający(e) na terenie dwu lub więcej województw, niezbędna jest zgoda Komisji Krajowej;
2) nie należą do żadnej regionalnej sekcji branżowej;
3) uzyskały pozytywną opinię zarządów regionów, w których są zarejestrowane, w sprawie podjęcia działalności w sekcji międzyregionalnej.

3. Do krajowej sekcji branżowej mogą należeć, po podjęciu uchwały, o której mowa w § 3, następujące jednostki organizacyjne Związku:

1) regionalne sekcje branżowe,
2) międzyregionalne sekcje branżowe,
3) jednostki organizacyjne Związku, o których mowa w § 27 ust. 1 pkt. 1 i 2 Statutu, z regionów, w których nie istnieje regionalna sekcja należąca do danej krajowej sekcji branżowej i nie są objęte zakresem działalności sekcji międzyregionalnej, tj:

a) organizacje zakładowe i międzyzakładowe,
b) niższe jednostki organizacyjne, o których mowa w § 1 ust. 3, organizacji zakładowych i międzyzakładowych nie należących do żadnej regionalnej, międzyregionalnej lub krajowej sekcji branżowej.

4. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 3 mogą należeć wyłącznie do jednej krajowej sekcji branżowej.
5. Do krajowego sekretariatu branżowego, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 2, 3 i 4 Statutu, mogą należeć następujące jednostki organizacyjne Związku, spełniające warunki określone w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej:

1) krajowe sekcje branżowe;
2) międzyregionalne sekcje branżowe i regionalne sekcje branżowe, jeśli nie istnieje krajowa sekcja danej branży,
3) jednostki organizacyjne Związku, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 4 pkt.2 Statutu, tj.: organizacje zakładowe i międzyzakładowe spełniające łącznie następujące warunki:

a) nie istnieje krajowa sekcja danej branży,
b) nie istnieje międzyregionalna ani regionalna sekcja branżowa obejmująca swym działaniem obszar działania danej organizacji zakładowej,
c) organizacja prowadzi swoją działalność na terenie, co najmniej dwóch województw.

§ 11.

Krajowa sekcja branżowa, zgodnie z postanowieniami § 29 ust. 2 Statutu oraz § 4 ust. 2 uchwały nr 4 XIX KZD, jest zobowiązana przynależeć do właściwego branżowo (obejmującego swoim zakresem działania daną branżę lub branżę pokrewną) krajowego sekretariatu.

§ 12.

1. Sekcja branżowa, zrzeszona w sekretariacie branżowym, który zostaje wyrejestrowany na skutek połączenia się z innym sekretariatem w celu utworzenia nowego sekretariatu lub przyłączenia się do innego sekretariatu, kontynuuje swoją działalność, jako jednostka organizacyjna sekretariatu, którego częścią stał się dotychczasowy sekretariat zrzeszający daną sekcję branżową.
2. Władza stanowiąca krajowej sekcji branżowej może uchwalić wniosek o zmianę przynależności do krajowego sekretariatu branżowego. Wniosek ten rozpoznaje Komisja Krajowa stosując odpowiednio postanowienia § 7 i 11.

Wyrejestrowanie branżowej jednostki organizacyjnej

§ 13.

1. Decyzję o wyrejestrowaniu krajowego sekretariatu branżowego lub krajowej sekcji branżowej podejmuje Komisja Krajowa. Od decyzji Komisji Krajowej o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do Komisji Krajowej w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Komisja Krajowa może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja Komisji Krajowej jest ostateczna.
2. Decyzję o wyrejestrowaniu regionalnego sekretariatu branżowego lub regionalnej sekcji branżowej podejmuje odpowiedni zarząd regionu lub upoważnione przez zarząd regionu jego prezydium. Od decyzji prezydium lub zarządu regionu o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do zarządu regionu w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Zarząd regionu może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.
3. Decyzję o wyrejestrowaniu międzyregionalnej sekcji branżowej podejmuje zarząd regionu, w którym sekcja jest zarejestrowana lub upoważnione przez zarząd regionu jego prezydium. Od decyzji prezydium lub zarządu regionu o wyrejestrowaniu danej branżowej jednostki organizacyjnej, przysługuje prawo wniesienia odwołania do zarządu regionu w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Zarząd regionu może podtrzymać swoją decyzję większością 2/3 głosów. Decyzja zarządu regionu jest ostateczna.
4. Podjęcie przez władzę stanowiącą krajowej sekcji branżowej uchwały o wystąpieniu z krajowego sekretariatu, do którego dotychczas należała, powoduje wyrejestrowanie jej zgodnie postanowieniami ust. 1.
5. Postanowień ust. 4 nie stosuje się, o ile w terminie 3 miesięcy od podjęcia uchwały o wystąpieniu:

a) sekcja nabędzie przynależność w innym sekretariacie, w oparciu o wniosek, o którym mowa w § 12 ust. 2,
b) sekcja nabędzie przynależność do nowo utworzonego sekretariatu branżowego.

§ 14.

Podstawą podjęcia decyzji, o której mowa w § 13, może być:

1. wniosek władzy stanowiącej danej branżowej jednostki organizacyjnej;
2. wniosek krajowego sekretariatu na podstawie § 10 ust. 2 uchwały nr 4 XIX KZD, o wyrejestrowanie krajowej sekcji, która jest zrzeszona w tym sekretariacie, z powodów nie spełniania przez daną sekcję warunków określonych w regulaminie sekretariatu;
3. decyzja o utworzeniu nowej jednostki organizacyjnej na skutek połączenia jednostek organizacyjnych wg § 15 ust. 1 pkt. 1 lub decyzji o przyłączeniu do innej istniejącej jednostki organizacyjnej wg § 15 ust. 1 pkt. 2;
4. własna inicjatywa władzy, która zarejestrowała tę jednostkę, na podstawie procedury przewidzianej w § 56 ust. 4 i 5 oraz w § 58 Statutu lub nie spełniania przez daną jednostkę organizacyjną warunków jej funkcjonowania określonych w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej.

Rozdział II
Łączenie krajowych sekcji i sekretariatów branżowych

§ 15

1. Przez „łączenie” należy rozumieć:

1) połączenie się dwóch lub więcej krajowych sekcji branżowych lub odpowiednio krajowych sekretariatów branżowych, zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ich tworzeniu, w celu utworzenia jednej nowej krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego, z jednoczesnym wyrejestrowaniem z odpowiedniego rejestru, wszystkich dotychczasowych łączących się jednostek, albo
2) przyłączenie się krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego do innej istniejącej krajowej sekcji branżowej lub odpowiednio krajowego sekretariatu branżowego, z jednoczesnym wyrejestrowaniem przyłączającej się jednostki z odpowiedniego rejestru.

2. Uchwałę w sprawie łączenia branżowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, podejmuje właściwa władza stanowiąca sekretariatu lub sekcji w drodze porozumienia pomiędzy zainteresowanymi jednostkami organizacyjnymi.
3. W przypadku nie spełniania standardów określonych uchwałą Komisji Krajowej decyzję w sprawie łączenia sekretariatów lub ich wyrejestrowania podejmuje Komisja Krajowa zgodnie z wyżej wymienioną w uchwałą o standardach.

Rozdział III
Regulamin wewnętrzny branżowej jednostki organizacyjnej

§ 16

1. Branżowa jednostka organizacyjna jest zobowiązana posiadać regulamin wewnętrzny, zgodny z postanowieniami obowiązującego prawa wewnątrzzwiązkowego.
2. Regulamin wewnętrzny oraz zmiany do niego są przyjmowane uchwałą władzy stanowiącej danej branżowej jednostki organizacyjnej i wymagają zatwierdzenia przez organ rejestrowy.

§ 17

1. Regulamin wewnętrzny branżowej jednostki organizacyjnej musi zawierać, co najmniej:

1) pełną nazwę jednostki,
2) siedzibę,
3) podmiotowy zakres działania (jakie jednostki mogą uzyskać członkostwo w danej branżowej jednostce organizacyjnej, z uwzględnieniem postanowień § 10),
4) zasady i warunki przyjmowania nowych jednostek organizacyjnych.
5) cele i zadania,
6) prawa i obowiązki zrzeszonych jednostek,
7) zasady konsultacji decyzji podejmowanych przez władzę wykonawczą danej branżowej jednostki organizacyjnej z jednostkami organizacyjnymi Związku, które są w niej zrzeszone,
8) strukturę wewnętrzną,
9) kompetencje władz,
10) zasady finansowania,
11) zasady zakończenia działalności danej branżowej jednostki organizacyjnej.

2. Ponadto integralną częścią regulaminu jest załącznik zawierający następujące dane:

1) aktualny wykaz jednostek organizacyjnych Związku, które są zrzeszone w danej branżowej jednostce organizacyjnej Związku,
2) liczbę członków Związku zrzeszonych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1,
przy czym władza wykonawcza krajowej branżowej jednostki organizacyjnej Związku, ma obowiązek aktualizacji danych zawartych w wymienionym wyżej załączniku do regulaminu przynajmniej co 12 miesięcy.
 3. W przypadku krajowej sekcji branżowej w regulaminie musi być podana nazwa odpowiedniego sekretariatu branżowego, do którego przynależy dana sekcja.
4. W przypadku międzyregionalnej sekcji branżowej w regulaminie musi być wskazany region w którym ta sekcja będzie zarejestrowana.

Rozdział IV
Przynależność do krajowych branżowych jednostkach organizacyjnych

§ 18.

1. Przynależność do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej jest nabywana na mocy uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, po doręczeniu tej władzy przez jednostkę wstępującą uchwały, o której mowa w § 3 wraz z potwierdzonym przez władzę, która ją zarejestrowała, aktualnym dokumentem zawierającym podstawowe dane, tj.: nazwę, numer, adres, liczbę członków związku, skład władz wykonawczych i kontrolnych jednostki wstępującej oraz prawidłowość podjętej przez nią uchwały, o której mowa w § 3.
2. Uchwałę, o której mowa w § 3, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, jednostka wstępująca przesyła również do Komisji Krajowej.
3. Władza wykonawcza krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, jest zobowiązana, w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, podjąć uchwałę o przyjęciu lub odmowie przyjęcia danej jednostki organizacyjnej, przy czym odmowa przyjęcia wymaga pisemnego uzasadnienia. Uchwałę przekazuje się wnioskodawcy oraz Komisji Krajowej niezwłocznie po podjęciu.
4. Niepodjęcie lub nieprzekazanie uchwały, o której mowa w ust. 3, jest równoznaczne z przyjęciem jednostki, która złożyła wniosek do danej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, z mocy prawa.
5. W przypadku odmowy przyjęcia, o której mowa w ust. 3, jednostka organizacyjna Związku, która złożyła wniosek ma prawo odwołać się od tej decyzji do Komisji Krajowej, w terminie 30 dni od daty otrzymania uchwały. Komisja Krajowa po rozpoznaniu odwołania na najbliższym posiedzeniu może, zgodnie z postanowieniem § 18 ust. 1 Statutu, zobowiązać władzę wykonawczą krajowej branżowej jednostki organizacyjnej do przyjęcia jednostki wnioskującej.
6. Przynależność do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej zobowiązuje jednostkę organizacyjną Związku do przestrzegania regulaminu wewnętrznego danej branżowej jednostki organizacyjnej.

§ 19.

1. Utrata przynależności do krajowej branżowej jednostki organizacyjnej może nastąpić wyłącznie na podstawie:

a) uchwały o wystąpieniu z krajowej branżowej jednostki organizacyjnej podjętej przez władzę stanowiącą danej jednostki występującej,
b) uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej o utracie przynależności, z powodu nie spełniania wymogów określonych w odrębnych uchwałach Krajowego Zjazdu Delegatów i Komisji Krajowej albo też w regulaminie tej branżowej jednostki organizacyjnej, po uprzednim powiadomieniu władzy wykonawczej i kontrolnej jednostki, wobec której podejmowane są działania, z odpowiednim zastosowaniem postanowień §§ 13 i 14.

2. Od uchwały władzy wykonawczej krajowej branżowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt. b) przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie 30 dni, do Komisji Krajowej. Komisja Krajowa po rozpoznaniu odwołania na najbliższym posiedzeniu może, zgodnie z postanowieniem § 18 ust. 1 Statutu, zobowiązać władzę wykonawczą krajowej branżowej jednostki organizacyjnej do uchylenia uchwały , o której mowa w ust. 1 pkt. b.

Rozdział V
Postanowienia końcowe

§ 20

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

Załącznik

Regulamin rejestracji krajowych branżowych jednostek organizacyjnych

Podstawą rejestracji krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego jest wniosek złożony do Komisji Krajowej przez zainteresowane jednostki organizacyjne Związku, spełniający warunki określone w niniejszej uchwale.

§ 1

1. Tymczasowa rada, o której mowa w § 2, przygotowuje pisemny wniosek o zarejestrowanie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego i składa go Komisji Krajowej.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) wykaz jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego wraz z liczbą członków, poświadczonych aktualnym dokumentem rejestrowym wystawionym przez władzę wykonawczą, która daną jednostkę organizacyjną zarejestrowała,
2) uchwały, o których mowa w § 3 niniejszej uchwały KK, wszystkich jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego,
3) projekt regulaminu wewnętrznego, spełniający postanowienia §§ 16 do 17 niniejszej uchwały Komisji Krajowej, który po akceptacji przez Komisję Krajową, powinien być przyjęty stosowną uchwałą przez władzę stanowiącą na jej pierwszym posiedzeniu,
4) wykaz wszystkich jednostek organizacyjnych Związku wraz z liczbą członków, przystępujących pośrednio do krajowej sekcji lub krajowego sekretariatu branżowego,
5) pełną nazwę tworzonego sekretariatu lub sekcji,
6) skład tymczasowej rady danej jednostki organizacyjnej oraz adresy kontaktowe,
7) w przypadku sekcji – nazwę sekretariatu, do którego sekcja składa wniosek o przyjęcie, wraz z opinią rady tego sekretariatu w sprawie zrzeszenia w nim danej sekcji.

§ 2

1. Jednostki organizacyjne inicjujące powstanie krajowego sekretariatu lub krajowej sekcji powołują tymczasową radę odpowiednio sekretariatu lub sekcji.
2. Tymczasowa rada sekretariatu lub sekcji musi liczyć nie mniej niż trzy osoby.
3. W skład tymczasowej rady winni wchodzić przedstawiciele wszystkich jednostek organizacyjnych inicjujących utworzenie sekretariatu lub sekcji.
4. Tymczasowa rada wyznacza spośród siebie przewodniczącego rady, jego zastępcę i sekretarza.
5. Dokumenty (oświadczenia) podpisuje w imieniu tymczasowej rady, odpowiednio sekretariatu lub sekcji, co najmniej dwóch jej członków przez nią upoważnionych.

§ 3

1. Z momentem rejestracji krajowego sekretariatu lub krajowej sekcji odpowiednia tymczasowa rada nabywa praw władzy związkowej i działa do czasu wyboru statutowych władz.
2. Tymczasowa rada sekretariatu lub sekcji ma obowiązek zorganizowania wyborów statutowych władz, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty rejestracji.
3. W przypadku nie przeprowadzenia wyborów mają zastosowanie odpowiednie przepisy §§ 56 i 58 Statutu.

§ 4

1. Krajowy sekretariat branżowy z chwilą rejestracji staje się osobą prawną i w związku z tym, na podstawie postanowień Ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r., nr 269, poz. 2681 z późniejszymi zmianami), ma obowiązek dokonania niezwłocznego zgłoszenia do właściwego miejscowo urzędu statystycznego, a następnie po uzyskaniu numeru REGON, do właściwego miejscowo urzędu skarbowego, celem uzyskania numeru NIP.
2. Wniosek o nadanie numeru identyfikacji podatkowej składa się na formularzu NIP, do którego dołącza się zaświadczenie rejestracji krajowego sekretariatu branżowego.
3. Wraz z wnioskiem na formularzu NIP, tymczasowa rada sekretariatu może złożyć w urzędzie skarbowym pismo o zwolnienie z obowiązku składania miesięcznych deklaracji CIT na rzecz zeznania rocznego.

Uchwała KK nr 11/08
ws. miejsca i organizatora XXII KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że zwyczajna sesja Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” odbędzie się w Wadowicach i powołuje na jej organizatora Zdzisława Szczura.

Komisja Krajowa zobowiązuje Prezydium KK do zawarcia umowy określającej warunki organizacji zjazdu i przeznacza na ten cel kwotę 400 000 (czterysta tysięcy) zł.

Uchwała KK nr 12/08
ws. złamania przez rząd uchwały nr 31 Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych

Wobec złamania przez stronę rządową uchwały nr 31 Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych w sprawie podjęcia prac nad rozwiązaniami w kluczowych kwestiach społeczno-gospodarczych, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa rząd do:

1. wycofania z Sejmu zmiany tzw. „ustawy kominowej” i włączenia tego tematu do rozmów w obszarze kształtowania płac u przedsiębiorców;
2. podjęcia merytorycznych rozmów oraz wstrzymania trybu ustawowego społecznych konsultacji projektu ustawy z dnia 13 maja 2008 r. o emeryturach pomostowych (emeryturach dla osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze).

W przypadku niespełnienia tych postulatów Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Prezydium KK do przygotowania ogólnopolskich akcji protestacyjnych w obronie praw pracowniczych i przeciwko łamaniu zasad dialogu społecznego.

Uchwała KK nr 13/08
ws. poparcia protestu w obronie interesów pracowników prywatyzowanych szpitali
w Częstochowie

Wobec zagrożenia setek miejsc pracy w związku z prywatyzacją szpitali w Częstochowie, Komisja Krajowa zwraca się do członków Związku o udział w manifestacji protestacyjnej w Częstochowie w obronie miejsc pracy w dniu 10 czerwca 2008 r.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się jednocześnie do Krajowego Funduszu Strajkowego o refundację kosztów przejazdu.

Stanowisko KK nr 13/08
ws. nierozpoznania przez sąd aktu oskarżenia wobec autorów stanu wojennego

Stan wojenny doprowadził do śmierci wielu ludzi, pozbawił Polaków na długie lata nadziei, podzielił społeczeństwo, rozbił rodziny. Wiele lat trwało nim osądzeni zostali niektórzy sprawcy tamtych zbrodni, ale dopiero skierowanie do sądu przez Instytut Pamięci Narodowej aktu oskarżenia przeciwko autorom stanu wojennego dawało nadzieję na osądzenie tych, którzy podejmowali wówczas haniebne dla całego narodu decyzje.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, dopominająca się wielokrotnie ostatecznego rozliczenia komunistycznych zbrodni, z wielkim niepokojem przyjmuje decyzję sądu o odesłaniu aktu oskarżenia, która może w praktyce uniemożliwić rozpoznanie sprawy, przeprowadzenie procesu i ukaranie winnych.
Mamy obowiązek w imię pamięci o ofiarach stanu wojennego stwierdzić, iż takie decyzje nie służą ani budowaniu poczucia sprawiedliwości, ani dochodzenia do prawdy historycznej. W imię tej prawdy, tak potrzebnej przyszłym pokoleniom, domagamy się, aby autorzy wojny przeciwko własnemu narodowi zostali w wolnej Polsce osądzeni i ukarani.

Stanowisko nr 14/08
ws. sporu zbiorowego w zakładach GRUPY INDYKPOL

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w pełni solidaryzuje się z działaniami struktur Związku i pracowników w zakładach GRUPY INDYKPOL prowadzącymi spór zbiorowy w obronie praw i godności pracy.

Komisja Krajowa wzywa Zarządy Spółek GRUPY INDYKPOL do jak najszybszego uwzględnienia postulatów załóg z poświęceniem wykonujących codzienną pracę w trudnych warunkach.

Niechęć do słusznych postulatów pracowników i opieszałość w działaniach pracodawców w rozwiązaniu sporu prowokuje pracowników, którzy są obecnie gotowi do podjęcia czynnego strajku.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” oczekuje od Zarządów Spółek partnerskiego rozwiązania konfliktu uwzględniającego postulaty pracowników i zmierzającego do zakończenia sporu.

Stanowisko KK nr 15/08
ws. sytuacji przemysłu stoczniowego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” udziela pełnego poparcia Sekcji Krajowej Przemysłu Okrętowego w jej działaniach na rzecz utrzymania tysięcy miejsc pracy w polskich stoczniach i zakładach kooperujących.

KK od lat domaga się pozytywnych rozwiązań, w tym przeprowadzenie procesu prywatyzacji, pozyskania inwestorów i kapitału na rozwój, co pozwoliłoby skutecznie konkurować polskim stoczniom na rynku. Niestety, po raz kolejny okazało się, że procedura prywatyzacyjna jest zagrożona a stoczniowcy zostali oszukani.

KK wobec fiaska dotychczasowych działań, co grozi faktyczną upadłością Stoczni Szczecińskiej, Stoczni Gdynia i Stoczni Marynarki Wojennej, wnosi o nadzwyczajne spotkanie z premierem i prezydentem RP celem wypracowania planu ratowania branży.

Jednocześnie KK anuluje postanowienie dotyczące zawieszenia ogólnopolskiej akcji protestacyjnej w sprawie obrony przemysłu stoczniowego z grudnia 2007 roku.

Komunikat

W Gdańsku 22 kwietnia spotkała się Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”. Komisja Krajowa zaprotestowała przeciwko próbom zmian w kodeksie pracy, poparła działania pracowników na Poczcie Polskiej, w spółkach energetycznych i Hucie Szkła w Krośnie. Związkowcy przyjęli również stanowisko w sprawie sytuacji w mediach publicznych. W specjalnym stanowisku oddano hołd wszystkim uczestnikom strajków w kwietniu i w maju 1988 r.

Przedstawiciele Komisji Krajowej zapoznali się z informacjami przekazanymi przez przedstawicieli branż i regionów. Kazimierz Grajcarek, przewodniczący Sekretariatu Górnictwa i Energetyki zapowiedział, że w energetyce protest może się rozprzestrzeniać. Stefan Kubowicz, szef oświatowej „S” zaapelował do członków KK o uczestnictwo w pikietach nauczycieli, które odbędą się w miastach wojewódzkich 29 kwietnia. Alfred Bujara, przewodniczący Sekretariatu Banków, Handlu i Ubezpieczeń zwrócił się z prośbą do szefów regionów o pomoc w organizowaniu pracowników sklepów wielkopowierzchniowych.

Natomiast Wojciech Buczak, przewodniczący regionu rzeszowskiego zaapelował do Komisji Krajowej o wydrukowanie opasek z logo Związku i wysłanie ich do komitetów olimpijskich na całym świecie.

W tym roku mija dwadzieścia lat od strajków podjętych przez robotników i studentów w kwietniu i w maju 1988 r. Te największe protesty od 1981 r. ostatecznie potwierdziły klęskę polityki stanu wojennego i zniewolenia prowadzoną przez ekipę Wojciecha Jaruzelskiego. Dlatego NSZZ „Solidarność” w specjalnym stanowisku oddał hołd wszystkim tym, którzy 20 lat temu mieli odwagę uczestniczyć w tych protestach.

Członkowie Komisji Krajowej omówili dotychczasowy przebieg prac w Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych nad porozumieniem w najważniejszych sprawach społecznych. Dużo kontrowersji wzbudziły relacje z prac zespołów Komisji Trójstronnej ds. emerytur dla osób pracujących w szczególnych warunkach i prawa pracy. Przedstawicieli „S” niepokoi brak projektu ustawy dotyczącej tzw. emerytur pomostowych a także postępowanie ministera gospodarki, który wbrew decyzjom partnerów społecznych z Komisji Trójstronnej forsuje niekorzystne dla pracowników zmiany w kodeksie pracy. Dlatego Komisja Krajowa przyjęła stanowisko, w którym zdecydowanie protestuje przeciwko kontynuowaniu prac i zapowiedziom przesłania do konsultacji społecznej projektów zmian nie zaakceptowanych przez partnerów społecznych. Zdaniem związkowców stawia to pod znakiem zapytania dalsze negocjacje nad rozwiązaniami najważniejszych spraw społeczno-gospodarczych. Natomiast realizacja zapowiedzi ministra gospodarki związkowcy potraktują, jako jednostronne zerwanie rozmów przez stronę rządową.

Komisja Krajowa NSZZ „S” jest zaniepokojona również planowaną zmianą ustawy o mediach publicznych. Związkowcy w przyjętym stanowisku wyrazili swoją dezaprobatę zarówno wobec projektu ustawy pogłębiającej bezpośrednie uzależnienie mediów publicznych od decyzji polityków, jak i wobec atmosfery, która temu towarzyszy.

„Epatowanie społeczeństwa informacjami o bliskiej likwidacji abonamentu RTV powoduje spadek wpływów i groźbę zwolnień setek pracowników publicznych radia i telewizji. Dotyczy to szczególnie rozgłośni regionalnych, gdzie wpływy z abonamentu stanowią 80-90 proc. przychodów” – czytamy w stanowisku KK

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjęła również stanowiska, w których poparła protesty pracowników Poczty Polskiej, spółek sektora energetycznego oraz Huty Szkła w Krośnie

Marta Pióro

UCHWAŁA KK nr 9/08

(do użytku służbowego)

UCHWAŁA KK nr 10/08
ws. rozwoju Programu Grosik oraz firmy Solkarta Sp. z o.o.

1. Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na rozwój Programu Grosik przez rozszerzenie funkcji karty rabatowej Grosik i nadanie jej wariantowo charakteru rabatowego lub rabatowo-płatniczego.
2. Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na objęcie nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki Solkarta sp. z o.o. przez inwestora zewnętrznego, z warunkiem, że NSZZ „Solidarność” pozostanie większościowym udziałowcem Solkarta sp. z o.o.
3. Do wykonania wszelkich niezbędnych czynności wynikających z realizacji niniejszej uchwały Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia Prezydium KK NSZZ „Solidarność”.

Stanowisko KK nr 7/08
ws. sytuacji w mediach publicznych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża swoją dezaprobatę zarówno wobec projektu ustawy pogłębiającej bezpośrednie uzależnienie mediów publicznych od decyzji polityków, jak i wobec atmosfery, która temu towarzyszy.

Epatowanie społeczeństwa informacjami o bliskiej likwidacji abonamentu RTV powoduje spadek wpływów i groźbę zwolnień setek pracowników publicznego radia i telewizji. Dotyczy to szczególnie rozgłośni regionalnych, gdzie wpływy z abonamentu stanowią 80-90% przychodów. Takie działania prowadzone świadomie przez osoby sprawujące władzę są szkodliwe i niedopuszczalne.

W mediach publicznych już teraz w stopniu dalece niewystarczającym podejmowane są tematy społeczne. Planowane zmiany mogą doprowadzić nie tylko do dalszej komercjalizacji mediów publicznych, ale także do ich istotnego osłabienia wobec stacji prywatnych ze szkodą dla realizacji ustawowej misji, którą media publiczne powinny realizować, w tym promocję partnerstwa i dialogu społecznego.

Stanowisko KK nr 8/08
ws. 20 rocznicy strajków w kwietniu i maju 1988

Za kilka dni mija dwadzieścia lat od strajków podjętych przez robotników i studentów w kwietniu i maju 1988 roku w walce o godność i „Solidarność”. Protesty te – największe od 1981 roku – były ostatecznym potwierdzeniem klęski polityki stanu wojennego i zniewolenia prowadzoną przez ekipę Wojciecha Jaruzelskiego. Choć jeszcze wówczas skończyły się bez porozumienia, to dowiodły, że „Solidarność” jest ciągle obecna w zakładach pracy i uczelniach, że opór wobec systemu trwa i narasta.

Dziś, dwadzieścia lat po tamtych strajkach, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” składa hołd wszystkim, którzy wówczas raz jeszcze podjęli tę walkę ryzykując represje i więzienie. Zapisali oni kolejne chlubne karty na naszej trudnej drodze do niepodległości, solidarności i godności ludzi pracy.

Stanowisko KK nr 9/08
ws. prac nad nowelizacją Kodeksu pracy

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zdecydowanie sprzeciwia się kontynuacji prac i zapowiedziom przesłania do konsultacji, w trybie art. 19 ustawy o związkach zawodowych, projektów ustaw nowelizujących Kodeks pracy, które nie uzyskały akceptacji partnerów społecznych na forum Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych. Jest to sprzeczne z deklaracją Wiceprezesa Rady Ministrów Waldemara Pawlaka, Przewodniczącego TK ds. SG.

Realizacja tych zapowiedzi stawia pod znakiem zapytania realizację uchwały nr 31 TK ds. S-G z dnia 3 kwietnia 2008 r. w sprawie podjęcia prac nad rozwiązaniami w kluczowych kwestiach społeczno-gospodarczych. Takie postępowanie oznaczać będzie jednostronne zerwanie rozmów przez stronę rządową.

Stanowisko KK nr 10/08
ws. poparcia Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” KHS „Krosno” S.A.w obronie miejsc pracy

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Krośnieńskiej Huty Szkła „Krosno” S.A. w walce o obronę miejsc pracy w przedsiębiorstwie.

W związku z zamiarem zwolnienia 1200 pracowników tego zakładu pracy, Komisja Krajowa wzywa Zarząd Huty do zmiany niekorzystnej dla pracowników decyzji i podjęcie skutecznych negocjacji.

Stanowisko KK nr 11/08
ws. protestu pocztowców

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w pełni solidaryzuje się z działaniami struktur Związku i pracowników Poczty Polskiej protestującymi w obronie godności pracy.

Komisja Krajowa wzywa Dyrektora Generalnego Poczty Polskiej do jak najszybszego uwzględnienia postulatu załogi z poświęceniem wykonującej codzienną misję służebną wobec społeczeństwa.

Opieszałość w działaniach pracodawcy w rozwiązaniu sporu prowokuje pracowników do podjęcia strajku powszechnego. Może to być elementem marketingu politycznego, mającego przekonać obywateli do zaakceptowania niszczenia największego, do niedawna sprawnie działającego, polskiego przedsiębiorstwa.

Szybkie przeprowadzenie przez Sejm RP, bez żadnej konsultacji społecznej, ustawy wprowadzającej możliwość upadłości Poczty Polskiej, łączy się dzisiaj z wprowadzeniem do prac w komisjach sejmowych następnego projektu ustawy dotyczącego komercjalizacji poczty.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” oczekuje od Rządu właściwego nadzoru nad procesami zachodzącymi w tej strategicznej dla interesu narodowego firmie i domaga się włączenia – zwłaszcza ministra infrastruktury w negocjacje zmierzające do zakończenie sporu.

Stanowisko KK nr 12/08
ws. sytuacji w Spółkach Dystrybucyjnych w Energetyce

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża poparcie dla postulatów „Solidarności” Koncernu Energetycznego ENERGA i solidaryzuje się z pracownikami walczącymi o swoje miejsca pracy.

Komisja Krajowa wzywa Zarząd do podjęcia skutecznych negocjacji i realizacji dotychczas zawartych porozumień.

Komisja Krajowa w pełni popiera działania Komitetu Strajkowego Sekcji Krajowej Energetyki NSZZ „Solidarność”.

Uchwała KK nr 1/08
ws. Roku Ojca Świętego Jana Pawła II

W tym roku mija 30-rocznica wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Świętego Piotra. W związku z tym, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” ogłasza rok 2008 Rokiem Ojca Świętego Jana Pawła II.

Pragniemy, aby ten czas był dla nas okresem ponownego rozważenia słów, które do nas wielokrotnie kierował. Zwłaszcza czujemy się zobowiązani do realizacji „testamentu”, za który uważamy słowa wypowiedziane do nas podczas ostatniego spotkania z Duchowym Ojcem Solidarności, 11 listopada 2003 roku.

Uchwała KK nr 2/08
ws. negocjacji w ramach TK ds. S-G

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że Związek przystąpi do negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych bez żadnych warunków wstępnych ze strony rządowej wg tematów przedstawionych w stanowisku KK nr 5/08 ws. postulatów NSZZ „Solidarność” (w zał.).

Jednocześnie Komisja Krajowa domaga się wycofania z sejmowej komisji nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” projektów dotyczących prawa pracy i przekazanie ich do Trójstronnej Komisji.

W przypadku braku wynegocjowania konkretnych i satysfakcjonujących nas rozwiązań Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podejmie statutowe działania w obronie niezbywalnego prawa pracowników do godnej płacy i bezpiecznej pracy.

Uchwała KK nr 3/08
ws. wykonania budżetu za 2007 rok.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zatwierdza sprawozdanie z wykonania budżetu KK za 2007 rok.

Uchwała KK nr 4/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 5/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 6/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 7/08
ws. przyjęcia budżetu KK na 2008 rok

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjmuje budżet KK na 2008 rok.

Uchwała KK nr 8/08
ws. terminu XXII KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że zwyczajna sesja Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” odbędzie się w terminie 9-10 października 2008 r.

Stanowisko KK 4/08
ws. współpracy MKZZ z ACFTU

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do sekretarza generalnego MKZZ Guya Rydera, aby w ramach mandatu udzielonego mu w przez Radę Generalną, poszukiwał sposobów nawiązania kontaktu z Wszechchińską Federacją Związków Zawodowych. (ACFTU) w oparciu o „Deklarację Zasad” obowiązującą w MKZZ.

Raport na temat Chin przedstawiony na waszyngtońskim posiedzeniu Rady Generalnej w grudniu 2007 r. nie pozostawia cienia wątpliwości co do natury ACFTU stwierdzając, że jest to „organizacja sterowana i kontrolowana przez państwo i jako taka nie może być autentycznym przedstawicielem pracowników, przeciwnie, jest integralną częścią systemu, który odmawia pracownikom ich podstawowych praw”, m.in. zgadzając się na odmowę rządu ratyfikacji podstawowych Konwencji MOP nr 87 dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych i 98 dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych. Ponadto raport potwierdza, że ACFTU „jest na mocy statutu obowiązana uznawać wiodącą rolę Partii Komunistycznej”. Wobec tak ogromnej niekompatybilności zasad ACFTU i MKZZ, nie dziwi, że faza „krytycznego dialogu”, nie przyniosła żadnego postępu na polu praw człowieka i praw związkowych w Chinach, a następnie przerodziła się w bojkot MKZZ zarządzony przez ACFTU w roku 2005, po przegranych przez tę organizacje wyborach do Rady Administracyjnej MOP. Jest zrozumiałe, że bojkot ten stanowi problem dla organizacji z krajów, których przedsiębiorstwa inwestują w Chinach, ten problem nie może jednak stanowić pretekstu do sprzeniewierzenia się naszym zasadom.

Rzeczywistym problemem, zarówno dla międzynarodowego ruchu związkowego jak i przede wszystkim dla pracowników chińskich, nie jest bowiem bojkotowanie MKZZ przez ACFTU lecz brak niezależnej i demokratycznej reprezentacji pracowniczej w Chinach i problem nieprzestrzegania przez ten kraj praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy. Dlatego też szantaż ACFTU nie może być skuteczny, a oczekiwanie, że MKZZ ulegnie żądaniu zastąpienia w Radzie Administracyjnej MOP przedstawiciela niezależnej i demokratycznej organizacji członkowskiej MKZZ przez delegata organizacji podporządkowanej statutowo Chińskiej Partii Komunistycznej jest absurdalne, nawet gdyby ACFTU nadal okazywała agresywną wrogość wobec propozycji podjęcia dialogu z MKZZ.

Chiny są ogromnym krajem o wspaniałej historii i wielkich tradycjach, krajem, który obecnie doświadcza wielu dobrodziejstw, ale również i trudności związanych z globalizacją. Kongres założycielski MKZZ, który odbył się w Wiedniu w listopadzie 2006 r. uznał w swej deklaracji programowej, iż jednym z najważniejszych wyzwań globalizacji jest zagwarantowanie powszechnego poszanowania podstawowych praw pracowniczych. W pracy na rzecz osiągnięcia tego celu ACFTU mogłaby odgrywać kluczową role we współpracy z MKZZ, a także w Radzie Administracyjnej MOP. Istnieje bowiem droga, która może ACFTU doprowadzić do Rady Administracyjnej. Wystarczy podjąć dialog z MKZZ, zadeklarować publicznie wsparcie dla kampanii na rzecz przestrzegania przez Chiny praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy, przeprowadzić demokratyzację struktur i domagać się swej politycznej niezależności.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” deklaruje swoje pełne wsparcie dla sekretarza generalnego MKZZ zarówno w jego wysiłkach podjęcia partnerskiego dialogu z ACFTU, jak i promocji podstawowych zasad demokratycznego i niezależnego ruchu związkowego, międzynarodowych standardów pracy i praw człowieka. Kryzys chiński stanowi pierwszy poważny test dla tożsamości, siły i spoistości nowej organizacji jaką jest MKZZ.

Wraz z sekretarzem generalnym uczynimy wszystko, aby rozwiązanie tego kryzysu wzmocniło i skonsolidowało MKZZ.

Stanowisko KK nr 5/08
ws. postulatów NSZZ „Solidarność”

Przetaczająca się przez Polskę fala protestów to rezultat słabości dialogu społecznego i owoc trwającego latami niedoceniania reprezentatywnych partnerów społecznych. To również efekt rozbudzonych oczekiwań wywołanych wzrostem gospodarczym, przyrostami płac niektórych grup zawodowych i obietnicami wyborczymi polityków.

Wzrostowi gospodarczemu i w ślad za tym przyrostowi dochodu narodowego w tysiącach zakładów pracy towarzyszyły negocjacje zakończone porozumieniami przynoszącymi rejestrowany przyrost płac. Takiego dialogu zabrakło tam, gdzie faktycznym pracodawcą jest państwo lub samorządy, a o wysokości zarobków przesądzają arbitralne decyzje urzędników i uchwalane budżety. Dla dużych grup pracowników pozamykano ścieżki dialogu. Skoro nie ma innej drogi, niekontrolowane protesty w tych miejscach nikogo nie powinny dziwić i oburzać.

Dialog społeczny to swoisty system bezpieczeństwa dla państwa i gospodarki. W Polsce ten system zawodzi. Tym bardziej zdumienie budzą głosy wzywające do psucia tego systemu jeszcze bardziej. Zamiast wzmacniać, chce się osłabiać partnerów społecznych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uznając dialog za podstawową formę rozwiązywania napięć społecznych przedstawia następujące postulaty:

I. Wzrost wynagrodzeń, w tym płacy minimalnej

Polsce przeciętne i minimalne wynagrodzenie za pracę należy do najniższych w Unii Europejskiej. Wzrost płac jest zdecydowanie wolniejszy niż zwiększenie wydajności pracy i wzrost gospodarczy. Pozornie sprzyja to inwestycjom zagranicznym ze względu na niskie koszty pracy, w praktyce jednak prowadzi do zahamowania popytu na rynku wewnętrznym i zamrożenia powstawania nowych miejsc pracy. Ponadto sprzyja emigracji osób wykształconych i przygotowanych zawodowo oraz powoduje ograniczenie rozwoju wiodących dziedzin gospodarki, czyniąc z nas obszar taniej siły roboczej.

W związku z tym KK wnosi o:

1. Wypracowanie (w Umowie społecznej, w Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych bądź w sejmowej Komisji Pracy oraz Polityki Społecznej) harmonogramu zwiększenia minimalnego wynagrodzenia w relacji do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej . Relacja ta zgodnie z celem nowelizacji ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę poprzez stopniowe podwyższanie wysokości minimalnego wynagrodzenia osiągnąć ma poziom 50% wynagrodzenia przeciętnego.
2. Podjęcie działań legislacyjnych (Umowa społeczna, Komisja Trójstronna ds. Społeczno-Gospodarczych) w celu likwidacji zapisu art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, dopuszczającego wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie pierwszego roku jego pracy na poziomie 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia.
3. Uchylenie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców (tzw. neopopiwku), która ogranicza swobodę negocjacji między związkami zawodowymi i pracodawcami.
4. Wobec powiększającej się różnicy przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw i państwowej oraz samorządowej sferze budżetowej konieczne jest przywrócenie zasady wypracowanej podczas negocjacji Paktu o Przedsiębiorstwie Państwowym, że wzrost wynagrodzeń w tych branżach nie powinien być niższy od wskaźnika inflacji powiększonego o połowę wzrostu realnego PKB.
5. Wprowadzenia systemowych rozwiązań, w tym ustawowych gwarancji dla godziwej płacy i warunków pracy w publicznej służbie zdrowia w celu ograniczenia migracji w zawodach medycznych i zapewnienia równego dostępu do usług medycznych.

II. Obrona praw pracowniczych i związkowych oraz zapewnienie bezpieczeństwa ekonomicznego osób po zakończeniu aktywności zawodowej

Godność i podmiotowość pracownika w środowisku pracy to warunek jego aktywności zawodowej, wydajności i rozwoju. Ich zagrożeniem są patologie w zakresie czasu pracy, stosunku pracy (patologie samozatrudnienia i wielokrotnych umów na czas określony, w tym praca wyłącznie przez agencje pracy tymczasowej, praca „na czarno”) czy wreszcie relacji w środowisku pracy (dyskryminacja, mobbing), bezpieczeństwa pracy oraz zabezpieczenia społecznego (emerytury).

Wobec pogłębiającego się kryzysu finansowego systemu emerytalnego i opieki zdrowotnej Komisja Krajowa proponuje zawarcie umowy mającej na celu promowanie stałego zatrudnienia i przeciwdziałania fałszywemu samozatrudnieniu i zatrudnieniu na czas określony.

Zagwarantowana w Konstytucji wolność zrzeszania się jest fundamentalnym prawem człowieka, a wolność związkowa jest jedną z podstawowych wolności publicznych w zbiorowych stosunkach pracy państw demokratycznych. NSZZ „Solidarność” będzie zdecydowanie sprzeciwiał się łamaniu praw związkowych i ograniczaniu swobodnego działania Związku w zakładzie pracy. Komisja Krajowa opowiada się za wzmocnieniem reprezentatywności partnerów społecznych w tym związków zawodowych.

1. Zapewnienie bezpieczeństwa i stabilizacji zatrudnienia poprzez:

1. nowelizację art. 251 i 38 kp poprzez ograniczenie dopuszczalnego okresu zatrudnienia na czas określony do 18 miesięcy oraz wprowadzenie zasady uzasadniania i obowiązku konsultacji związkowej zamiaru wypowiedzenia umów na czas określony zawartych na okres dłuższy niż 12 miesięcy;
2. wypracowanie i wprowadzenie nowej definicji „samozatrudnienia”;
3. wprowadzenie solidarnej partycypacji wszystkich ubezpieczonych w kosztach utrzymania systemu ochrony zdrowia w zależności od uzyskiwanego dochodu, a nie rodzaju zatrudnienia;
4. nowelizację ustawy o pracy tymczasowej w celu poprawy sytuacji pracowników tymczasowych;
5. ochronę niezależności działaczy związkowych, w tym utrzymanie ustawowej ochrony przed zwolnieniem z pracy;
6. nowelizację ustaw warunkujących prawomocnym wyrokiem sądu pracy rozwiązanie umowy o pracę z działaczem związkowym, członkiem rady pracowników i społecznym inspektorem pracy podlegającym ustawowej ochronie przed zwolnieniem.

2. Dialog społeczny na rzecz rozwoju poprzez:

1. wzmocnienie dialogu społecznego na poziomie krajowym, branżowym, wojewódzkim i powiatowym, w tym realne wzmocnienie Wojewódzkich Komisji Dialogu Społecznego, utworzenie Powiatowych Komisji Dialogu Społecznego oraz podjęcie rzeczywistego dialogu w ramach zespołów branżowych funkcjonujących przy Komisji Trójstronnej (w tym przestrzeganie podpisanych umów i porozumień wraz z wprowadzeniem sankcji za ich łamanie);
2. zmiany ustawy o Komisji Trójstronnej, aby jej działalność przynosiła wymierne efekty i skuteczniej realizowała idee dialogu społecznego;
3. powołanie Rzecznika Dialogu Społecznego w celu skuteczniejszego rozwiązywania konfliktów i unikania długotrwałych i kosztownych postępowań sądowych („arbitraż społeczny”);
4. poparcie dla stosowania dobrych praktyk i zasad społecznie odpowiedzialnego biznesu i uwzględnienie tych zasad w ustawie o zamówieniach publicznych.

3. Działania na rzecz bezpiecznej pracy i przestrzegania prawa pracy oraz uczciwej konkurencji

1. dążenie do osiągania standardów europejskich w tworzeniu bezpiecznych warunków pracy, a tam, gdzie to możliwe, ich egzekwowanie m.in. w ramach negocjacji układowych;
2. wprowadzenie ustawowego zakazu handlu w niedziele.

4. Ustawowe zaostrzenie sankcji za naruszenia praw związkowych, w tym szczególnie za niezgodne z polskim prawem przeciwdziałanie powstawaniu organizacji związkowych.

5. Wprowadzenie rozwiązań zawartych w europejskich porozumieniach ramowych na rzecz likwidacji dyskryminacji, mobbingu, przemocy i ograniczenia stresu w miejscu pracy.

6. Wsparcie dla zawierania ponadzakładowych i podnoszenia standardów zakładowych układów zbiorowych pracy.

7. Wprowadzenia ustawy o obowiązkowym ubezpieczeniu od ryzyka bezrobocia.

8. Utrzymanie uprawnień do obniżonego wieku emerytalnego osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

9. Bezwzględne przestrzeganie ustawowych gwarancji prawidłowej konsultacji z partnerami społecznymi procesu legislacyjnego wraz z ustawową zasadą pisemnego uzasadnienia przez organy administracji państwowej odrzucenia uwag Związku zgłaszanych do opiniowanych dokumentów, a także:

1. zagwarantowanie przez rząd dostępu do projektów, dokumentów, analiz UE w języku polskim;
2. umożliwienie partnerom społecznym opiniowanie stanowisk rządu wobec projektów dokumentów instytucji europejskich, a także sprawozdań rządu w zakresie wykonania programów europejskich, w tym odnowionej Strategii Lizbońskiej;
3. przesyłanie projektów rządowych programów gospodarczych z analizą ich wpływu na rynek pracy.

10. Niezwłoczne rozpoczęcie prac nad ratyfikacją art. 4.1 zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej.

11. Działanie na rzecz ratyfikacji Konwencji MOP w zakresie:

1. polityki zatrudnienia i właściwej obsługi rynku pracy: nr 88 – dot. organizacji służb zatrudnienia,150 – dot. roli, zadań i organizacji administracji,168 – dot. popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem wraz z odpowiednimi zaleceniami nr 83, 151 i 176.
2. ochrony pracowników: nr 156 – dot. równości szans i równego traktowania pracowników obu płci; 158 – dot. rozwiązania stosunku pracy z inicjatywy pracodawcy; 173 – dot. ochrony roszczeń pracowników w wypadku niewypłacalności pracodawcy; 183 – dot. ochrony macierzyństwa wraz z odpowiednimi zaleceniami: nr 165, 166, 180 i 191.
3. ochrony migrantów: nr 97 – dot. pracowników migrujących; 143 – dot. migracji w niewłaściwych warunkach oraz popierania równości szans i traktowania pracowników migrujących; 181 – dot. prywatnych biur pośrednictwa pracy wraz z zaleceniami: nr 86, 151 i 188.

Stanowisko KK nr 6/08
ws. Dni Honorowego Krwiodawstwa

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zgodnie z uchwałą nr 10 XIX KZD w Wasilkowie i uchwałą KK nr 1/08 ws. Roku Ojca Świętego Jana Pawła II ogłasza w terminie od 2 do 16 kwietnia 2008 r. Dni Honorowego Krwiodawstwa NSZZ „Solidarność”.

Przypominamy o tym wszystkim członkom i sympatykom naszego Związku i zachęcamy do podzielenia się tym najcenniejszym darem życia, który człowiek może dać drugiemu człowiekowi.