Stanowisko XXIII KZD nr 10/2009 ws. usług medycznych w domach pomocy społecznej

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” stanowczo domaga się od rządu RP respektowania konstytucyjnych uprawnień do równego traktowania obywateli pod względem dostępności do publicznej służby zdrowia.

Obecne rozwiązania nie gwarantują mieszkańcom domów pomocy społecznej niezbędnej opieki pielęgniarskiej. Praca pielęgniarki i rehabilitanta w tego typu placówkach jest pozbawiona formalnej podstawy prawnej. Kilkuletnie rozmowy w tym zakresie nie przyniosły rozwiązań. Mieszkańcy domów są zmuszani do ponoszenia dodatkowych kosztów za należne im usługi pielęgnacyjne.

Domagamy się usankcjonowania zasad udzielania pomocy opiekuńczo-pielęgniarskiej i funkcjonowania pielęgniarki w domach pomocy społecznej.

Stanowisko XXIII KZD nr 9/2009 ws. pakietu antykryzysowego

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” wyraża swoje zaniepokojenie związane z wprowadzanym pod przykrywką kryzysu, nowej doktryny „Flexicurity”.

Zasady określone w tej doktrynie zagrażają podstawowym prawom pracowniczym zawartym w Kodeksie Pracy.

Główne zagrożenia wynikające z nowych zasad to NSZZ „Solidarność”.:

  1. Elastyczna forma zatrudnienia – promowanie umów cywilno – prawnych,
  2. Elastyczność rynku pracy – pracodawca może swobodnie zwalniać
    i zatrudniać pracowników, składa się na to krótki okres wypowiadania, relatywnie długi okres zatrudniania próbnego oraz niskie odprawy,
  3. Elastyczność czasów pracy – dzielenie czasów pracy na krótsze okresy, płynność godzin, praca w ramach niepełnego etatu i systemu nadgodzin,
  4. Wieloetatowość i elastyczna organizacja pracy, praca u wielu pracodawców,
  5. Elastyczność płac – w zależności od wydajności wyników.

Wobec powyższego Krajowy Zjazd Delegatów wnosi do Komisji Krajowej o podjęcie skutecznych działań, które spowodują zablokowanie wprowadzanych zmian w prawie pracy oraz wnosi o podjęcie przez władze NSZZ „Solidarność” „Solidarność” współpracy z innymi europejskimi centralami związkowymi w celu podjęcia wspólnej, na skalę Unii Europejskiej, walki z niebezpieczną, XIX – wieczną, polityką pracodawców.

Stanowisko XXIII KZD nr 8/2009 ws. przywrócenia ulgi remontowej

Światowy kryzys gospodarczy nie ominął branży budowlanej. W Polsce, w ostatnim okresie, występuje istotne załamanie rynku budowlanego w tym budownictwa mieszkaniowego. Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” apeluje do parlamentarzystów i rządu RP o uruchomienie odpowiednich działań legislacyjnych dla tej branży, w tym przywrócenia ulgi remontowej. W Polsce ulga ta była powszechnie wykorzystywana także przez osoby o niskich dochodach. Co roku korzystały z niej miliony obywateli. System ulg podatkowych jest powszechnie stosowanym narzędziem oddziaływania na rozwój mieszkalnictwa w większości krajów europejskich. Takie działania przyczyniają się do poszerzenia rynku usług i materiałów budowlanych. Firmy budowlane, jak również przedsiębiorstwa powiązane z budownictwem jak: przemysł meblarski, drzewny, produkcji materiałów budowlanych NSZZ „Solidarność”., mają znaczący udział w zagospodarowaniu rynku pracy. Konieczne, więc są działania zmierzające do utrzymania poziomu zatrudnienia w całej branży budowlanej.

         Przywrócenie ulgi remontowej będzie korzystne nie tylko dla obywateli, ale i dla budżetu państwa poprzez większy wpływ podatków pośrednich i bezpośrednich zawartych w cenach robót remontowych i materiałów budowlanych.

         Krajowy Zjazd Delegatów oczekuje radykalnych działań rządu RP dla utworzenia właściwych warunków do dalszego funkcjonowania branży budowlanej.

Stanowisko XXIII KZD nr 7/2009 ws. zmian w ustawie o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko niektórym zmianom proponowanym w ustawie o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Naszym zdaniem projekt zbyt daleko ingeruje w niezależną działalność kas oszczędnościowo-kredytowych.

NSZZ „Solidarność” „Solidarność” był inicjatorem powstania spółdzielczych kas, a z blisko dwóch milionów członków SKOK, wielu jest członkami naszego Związku. Dlatego też apelujemy o niedopuszczenie do wejścia w życie tych przepisów, które ograniczają niezależność kas spółdzielczych doprowadzając w konsekwencji do wyeliminowania międzysektorowej konkurencji na rynku usług finansowych.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” zwraca uwagę projektodawcom, że przyjęcie takich rozwiązań zapisanych w ustawie dyskryminuje kasy na rynku usług finansowych, szczególnie wobec banków komercyjnych, a wejście w życie zapisów proponowanej ustawy ograniczy możliwość dalszego rozwoju kas i w konsekwencji doprowadzi do wyeliminowania ich z polskiego rynku usług finansowych. W przypadku przyjęcia zmian do ustawy, Krajowy Zjazd Delegatów zwraca się do Prezydenta RP o niepodpisywanie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

Stanowisko XXIII KZD nr 6/2009 ws. sytuacji w branży energetycznej

Mając na uwadze interes obywateli RP, ochronę suwerenności i niezależności naszej ojczyzny, Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność”, wzywa rząd RP do zaprzestania szkodliwych działań prywatyzacyjnych, restrukturyzacyjnych i konsolidacyjnych realizowanych w sektorze energetycznym.

Domagamy się, uznania energetyki za sektor strategiczny i wstrzymania dzikiej prywatyzacji, której jedynym celem jest zmniejszanie dziury budżetowej.

Nasze szczególne oburzenie dotyczy nieodpowiedzialnych i nieodwracalnych przemian w energetyce, które realizowane są wbrew obowiązującym porozumieniom i umowom społecznym.

Dalsze wyzbywanie się sektora energetycznego wpłynie negatywnie na poziom bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju oraz przyczyni się do pogorszenia warunków życia Polaków. Dotychczasowe prywatyzacje i przemiany w energetyce doprowadziły jedynie do wzrostu cen energii elektrycznej, drastycznego zmniejszania zatrudnienia oraz ograniczania nakładów przeznaczonych na infrastrukturę energetyczną.

Sprzeciwiamy się z całą stanowczością takim działaniom.

Stanowisko XXIII KZD nr 5/2009 ws. sytuacji w służbie zdrowia i bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” protestuje przeciwko świadomemu łamaniu przez rząd konstytucyjnego prawa Polaków do równego dostępu do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Na skutek błędnej polityki nieuwzględniającej realnych kosztów świadczeń i potrzeb  pacjentów,  opieka  zdrowotna w naszym kraju znalazła się w stanie skrajnej zapaści finansowej. Żadna z rządowych decyzji nie przyniosła oczekiwanej przez pacjentów poprawy. Wprost przeciwnie, zbyt małe limity na świadczenia wydłużają kolejki na zabiegi, a nawet pozbawiają Polaków prawa do leczenia w publicznej służbie zdrowia. Przerzucanie odpowiedzialności za kondycję finansową i bieżące funkcjonowanie szpitali i przychodni na ich dyrekcje oraz samorządy lokalne, bez przekazania stosownych środków, świadczy o nieudolnej próbie ucieczki rządu od narastających problemów i zaniedbań.

Polska służba zdrowia jest wciąż jedną z najniżej finansowanych w Europie. Ten katastrofalny stan pogłębiło nieuwzględnienie skutków kryzysu ekonomicznego dla finansowania świadczeń zdrowotnych NSZZ „Solidarność” „Solidarność” przestrzegał rząd, iż wraz z rosnącym bezrobociem maleć będą wpływy ze składek zbieranych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Mimo zapewnień, iż „ nie będzie oszczędzania na zdrowiu obywateli”, dziś rząd powszechnie przerzuca koszty leczenia na pacjentów. Wobec szpitali i personelu pełniącego misję ratowania życia i zdrowia stosuje się karę niepłacenia za procedury wykonane ponad wciąż malejące limity. Taki stan rzeczy musi prowadzić do nakręcania spirali zadłużenia szpitali, które ma uzasadniać ich prywatyzację. Tymczasem ten sztandarowy projekt rządzącej koalicji został odrzucony przez Prezydenta i Sejm, który podtrzymał prezydenckie weto. Nie ma na to również przyzwolenia społecznego, o czym doskonale wiedział rząd, odmawiając zgody na ogłoszenie w tej sprawie referendum.

Ostatnie decyzje, dotyczące tzw. koszyka gwarantowanych świadczeń zdrowotnych oraz zmiana algorytmu podziału środków finansowych na oddziały wojewódzkie NFZ są działaniami pozorowanymi, a jednocześnie potęgują chaos i niepokoje społeczne.

Pacjent staje się coraz bardziej zagubiony, mając poczucie, że jest zbędnym ogniwem w odhumanizowanym systemie.

W sytuacji realnego bankructwa polskiej opieki zdrowotnej Krajowy Zjazd Delegatów wzywa rząd i parlament do podjęcia natychmiastowych działań naprawczych, mających na celu dostosowanie poziomu finansowania ochrony zdrowia do rzeczywistych potrzeb społecznych.

Wielokrotnie zgłaszane przez NSZZ „Solidarność” ,,Solidarność” i nadal aktualne postulaty dotyczą:

– ustanowienia krajowej sieci szpitali publicznych, w celu zabezpieczenia odpowiedniej do prognoz liczby hospitalizacji – szpitale te posiadałyby gwarancję umowy z NFZ, umożliwiającą hospitalizacje regionalne oraz krajowe – wysokospecjalistyczne;

– wprowadzenia ustawowych przepisów zwiększających odpowiedzialność organów założycielskich nad powierzonymi im zadaniami w zakresie ochrony zdrowia;

– wprowadzenia jednolitego elektronicznego krajowego monitoringu świadczeń zdrowotnych w celu uszczelnienia finansowania procedur medycznych;

– zapewnienia poprzez regulacje ustawowe, doskonalące obowiązujące przepisy, włączenie rzeczywistych kosztów pracy do ceny świadczeń medycznych

Równocześnie z działaniami wzmacniającymi kontrolę nad wydatkowaniem środków, uważamy za konieczne zwiększenie wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne z zachowaniem możliwości jej odpisu od podatku. Należy ujednolicić zasady odliczania składki na ubezpieczenia zdrowotne bez względu na formę zatrudnienia lub prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe działania powinny stanowić fundament kompleksowej reorganizacji systemu na rzecz zapewnienia pacjentom gwarantowanego konstytucyjnie równego dostępu do świadczeń medycznych w publicznej służbie zdrowia.

Stanowisko XXIII KZD nr 4/2009 ws. prywatyzacji sektora stoczniowego

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność”, w ślad za wcześniejszymi wystąpieniami Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” „Solidarność”, domaga się powołania sejmowej komisji śledczej do wyjaśnienia procesów prywatyzacyjnych w sektorze stoczniowym w celu określenia odpowiedzialności poszczególnych ekip rządowych za likwidację tej branży w Polsce.

Stanowisko XXIII KZD nr 3/2009 ws. obrony interesów pracowników Zakładów Hipolita Cegielskiego w Poznaniu.

Poznański „Ceglorz” – zakład, który przez wiele lat produkował silniki okrętowe na potrzeby nie tylko polskich stoczni, przeżywa dziś najtrudniejsze chwile swojego istnienia. Zwolnienia grupowe objęły już ponad pół tysiąca pracowników. Brakuje środków na wynagrodzenia. Jest realne zagrożenie, że firma przestanie istnieć, a pracę stracą wszyscy pracownicy HCP S.A. oraz pracownicy zatrudnieni w spółkach zależnych.

W tym szczególnym momencie nie można zapomnieć, że 53 lata temu, dokładnie 28 czerwca 1956 r., po raz pierwszy po II Wojnie Światowej robotnicy z „Ceglorza” upomnieli się o wolność i godność ludzi pracy. To oni rozpoczęli marsz ku wolności. Wówczas polała się krew.

W 1980 r. – podobnie jak w 1956 r. – robotnicy z tej firmy stanęli do walki z komuną. Jako jedni z pierwszych, współtworzyli „Solidarność” w Poznaniu. Do dnia dzisiejszego Zakłady Hipolita Cegielskiego są nie tylko miejscem pracy dla tysięcy osób, ale są dla Poznaniaków, Wielkopolan, Polaków, symbolem troski o godność człowieka pracy.

Te słowa kierujemy przede wszystkim do właściciela „Ceglorza”. Do tych urzędników państwowych w rządzie, którzy widzą problemy tej firmy tylko przez pryzmat „zdrowej gry rynkowej”. Powinnością właściciela wobec takiej firmy jest czynienie starań, by przedsiębiorstwo działało na rynku.

Dziś, w dniu obrad Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność”, zwracamy się do Premiera Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, o zmobilizowanie do podjęcia działań na rzecz programu ratunkowego dla zakładów Hipolita Cegielskiego w Poznaniu.

Delegaci KZD zwracają się również do wszystkich struktur Związku o udział w zaplanowanej na 23 października br. w Poznaniu ogólnopolskiej manifestacji w obronie interesów pracowników „Ceglorza” – w obronie godności nas wszystkich.

Stanowisko XXIII KZD nr 2/2009 ws. łamania praw pracowniczych i związkowych

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko toczącej się w Polsce antyzwiązkowej kampanii.

Wysuwa się fałszywe oskarżenia pod adresem związków zawodowych za brak dbałości o bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Jednocześnie obecny liberalny rząd poprzez działania w ramach programu „Przyjaznego Państwa” tworzy klimat dla pracodawców do łamania podstawowych praw pracowniczych i związkowych.

 Szczególnie rażące są liczne przykłady szykanowania a nawet bezprawnego zwalniania z pracy działaczy związkowych. Wciąż mamy też do czynienia z rosnącą patologią nie wypłacania przez pracodawców wynagrodzeń za wykonywaną pracę.

         Sytuacje te w wielu przypadkach tolerowane są przez przedstawicieli instytucji i służb, mających stać na straży prawa.

Ponadto żądamy od wszystkich instytucji i służb, których ustawowym obowiązkiem jest nadzór nad przestrzeganiem prawa, w tym przede wszystkim Państwowej Inspekcji Pracy do rzetelnego wypełniania swoich obowiązków.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” wzywa rząd RP do przestrzegania europejskich zasad dialogu społecznego i zaniechania praktyk konfliktowania grup społecznych wg wczesnokapitalistycznych wzorców.

Stanowisko XXIII KZD nr 1/2009 ws. dyskryminacji związkowej

 Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” „Solidarność” wyraża zdecydowany sprzeciw wobec pojawiających się coraz częściej przypadków dyskryminacji członków związków zawodowych oraz naruszania zbiorowych i indywidualnych praw związkowych. Delegaci sprzeciwiają się także rosnącej tendencji eliminowania związków zawodowych jako partnerów społecznych. Olbrzymie zaniepokojenie wywołują także informacje o niekorzystnych dla pracowników zmianach w Kodeksie Pracy przygotowanych przez obecny rząd.

Opierając się na konstytucyjnych gwarancjach wolności organizowania się oraz na ratyfikowanych przez Polskę konwencjach Międzynarodowej Organizacji Pracy, domagamy się:

  1. Ustawowego zaostrzenia sankcji za naruszanie praw związkowych, szczególnie za niezgodne z polskim prawem utrudnianie i blokowanie powstawania nowych organizacji związkowych i bezprawne zwalnianie osób zakładających organizacje związkowe,
  2. wprowadzenia rozwiązań zawartych w europejskich porozumieniach ramowych na rzecz likwidacji dyskryminacji, lobbingu, przemocy i ograniczania stresu
    w pracy.

Stojąc na stanowisku, iż dialog społeczny jest istotnym gwarantem spokoju, harmonijnego rozwoju i budowania społeczeństwa obywatelskiego domagamy się:

  1. Bezwzględnego przestrzegania ustawowych gwarancji konsultacji z partnerami projektów ustaw oraz pisemnego uzasadniania przez organy administracji państwowej powodów odrzucania uwag Związku do opiniowanych dokumentów,
  2. wzmocnienia reprezentatywności partnerów społecznych, w tym związków zawodowych  poprzez:

a. wzmocnienie dialogu społecznego na poziomie krajowym, branżowych, wojewódzkim
i powiatowym, zwłaszcza przez wzmocnienie roli Wojewódzkich Komisji Dialogu Społecznego, utworzenie Powiatowych Komisji Dialogu Społecznego oraz podjęcie dialogu w ramach zespołów branżowych funkcjonujących przy Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych,

b. przestrzeganie podpisanych umów i porozumień oraz wprowadzenie sankcji za ich łamanie,

c. zmianę ustawy o TK NSZZ „Solidarność”. S-G, aby jej działalność  skutecznie  realizowała  idee dialogu społecznego i przynosiła wymierne efekty,

d. powołanie Rzecznika Dialogu Społecznego w celu skuteczniejszego rozwiązywania konfliktów i unikania długotrwałych i kosztownych postępowań sądowych,

e. poparcie dla stosowania dobrych praktyk i zasad społecznych w biznesie oraz uwzględnianie ich w ustawie o zamówieniach publicznych.