Tag: Stanowisko

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje treść, przesłanego do konsultacji społecznych, projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws.   ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. W projekcie znalazł się zapis, który zdaniem Prezydium Komisji Krajowej dyskwalifikuje ów projekt bez wnikania w jego treść merytoryczną. Zapis, o którym mowa (§ 2 ust. 4 pkt. 1 projektu) stanowi:

„Świadczeniodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zmian umowy, o których mowa w ust. 3, przekazuje podpisane zmienione umowy wraz z:

1)     uzgodnionym, z przedstawicielami związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne, działających u świadczeniodawcy, porozumieniem dotyczącym sposobu podziału miesięcznie środków określonych
w ust. 3 na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, z uwzględnieniem zapewnienia średniego wzrostu wynagrodzenia wraz z innymi składnikami o 300 zł. w przeliczeniu na etat;”.

Jedną z fundamentalnych zasad dotyczących funkcjonowania ruchu związkowego jest wymóg równego traktowania organizacji związkowych. Jest to zasada wynikająca w pierwszym rzędzie z postanowień ustawy zasadniczej. W świetle art. 32 ust. 1 Konstytucji: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”. W przypadku związków zawodowych reguła ta została doprecyzowana w art. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, który narzuca obowiązek jednakowego traktowania wszystkich związków zawodowych przez organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawców.

Brzmienie § 2 ust. 4 pkt 1 projektu rozporządzenia narusza zasadę równości związków zawodowych. Nie znajduje żadnego uzasadnienia ograniczenie prawa do zawierania porozumienia, dotyczącego sposobu podziału miesięcznie środków na wynagrodzenie pielęgniarek i położnych, tylko do związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne. Przepis taki powoduje wyłączenie
z procedury zawierania wskazanego porozumienia wszelkich innych związków zawodowych działających u danego pracodawcy. W szczególności rażące jest wyłączenie związków, które działając u tego samego pracodawcy zrzeszają zatrudnione pielęgniarki i położne, lecz obok tych dwóch grup pracowniczych zrzeszają także osoby z pozostałych kategorii personelu placówek zdrowia. Taki zapis rozporządzenia narusza ustawę o związkach zawodowych, a także rodzi podejrzenia naruszenia Konstytucji RP.

Wobec powyższego Prezydium Komisji Krajowej żąda natychmiastowego wycofania z procesu legislacyjnego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych tak rażącego naruszenia prawa. W szczególności dotyczy to Departamentu Prawnego, który zgodność projektu z prawem potwierdził.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje treść, przesłanego do konsultacji społecznych, projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws.   ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. W projekcie znalazł się zapis, który zdaniem Prezydium Komisji Krajowej dyskwalifikuje ów projekt bez wnikania w jego treść merytoryczną. Zapis, o którym mowa (§ 2 ust. 4 pkt. 1 projektu) stanowi:

„Świadczeniodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zmian umowy, o których mowa w ust. 3, przekazuje podpisane zmienione umowy wraz z:

1)     uzgodnionym, z przedstawicielami związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne, działających u świadczeniodawcy, porozumieniem dotyczącym sposobu podziału miesięcznie środków określonych
w ust. 3 na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, z uwzględnieniem zapewnienia średniego wzrostu wynagrodzenia wraz z innymi składnikami o 300 zł. w przeliczeniu na etat;”.

Jedną z fundamentalnych zasad dotyczących funkcjonowania ruchu związkowego jest wymóg równego traktowania organizacji związkowych. Jest to zasada wynikająca w pierwszym rzędzie z postanowień ustawy zasadniczej. W świetle art. 32 ust. 1 Konstytucji: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”. W przypadku związków zawodowych reguła ta została doprecyzowana w art. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, który narzuca obowiązek jednakowego traktowania wszystkich związków zawodowych przez organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawców.

Brzmienie § 2 ust. 4 pkt 1 projektu rozporządzenia narusza zasadę równości związków zawodowych. Nie znajduje żadnego uzasadnienia ograniczenie prawa do zawierania porozumienia, dotyczącego sposobu podziału miesięcznie środków na wynagrodzenie pielęgniarek i położnych, tylko do związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne. Przepis taki powoduje wyłączenie
z procedury zawierania wskazanego porozumienia wszelkich innych związków zawodowych działających u danego pracodawcy. W szczególności rażące jest wyłączenie związków, które działając u tego samego pracodawcy zrzeszają zatrudnione pielęgniarki i położne, lecz obok tych dwóch grup pracowniczych zrzeszają także osoby z pozostałych kategorii personelu placówek zdrowia. Taki zapis rozporządzenia narusza ustawę o związkach zawodowych, a także rodzi podejrzenia naruszenia Konstytucji RP.

Wobec powyższego Prezydium Komisji Krajowej żąda natychmiastowego wycofania z procesu legislacyjnego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych tak rażącego naruszenia prawa. W szczególności dotyczy to Departamentu Prawnego, który zgodność projektu z prawem potwierdził.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” popiera akcję strajkową pracowników oraz wszystkie postulaty i działania związków zawodowych funkcjonujących w górnictwie, podejmowane przez Wspólną Reprezentację Związków Zawodowych w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. NSZZ „Solidarność” w ramach ogłoszonego ogólnokrajowego pogotowia strajkowego udzieli strajkującym pracownikom JSW wszelkiego możliwego wsparcia.

Prezydium Komisji Krajowej ocenia działania zarządu i prezesa JSW jako świadomą prowokację zmierzającą do wywołania konfliktu. Ogłoszenie jednostronne, bez wcześniejszych rozmów, decyzji o wypowiedzeniu umów zbiorowych funkcjonujących
w spółce oraz próba zwolnienia za udział w legalnej akcji solidarnościowej, chronionych prawem, liderów związkowych jest rażącym przykładem łamania prawa i antyzwiązkowej działalności pracodawcy. Zarząd JSW wiedząc, jaka będzie reakcja pracowników, nie prowadził negocjacji w sprawie zamiaru wypowiedzenia umów zbiorowych, nie próbował przekonać strony społecznej do konieczności takich działań. To podważa prawdziwość publicznie podawanych intencji zarządu JSW. Dlatego wzywamy wszystkich akcjonariuszy, w tym największego – Skarb Państwa – do usunięcia obecnego zarządu i bezpośredniego włączenia się w rozwiązanie sporu w JSW.

       Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” solidaryzuje się z uczestnikami spontanicznego protestu załóg górniczych broniących swoich miejsc pracy w kopalniach należących do Kompanii Węglowej oraz popiera wszystkie działania górniczych związków zawodowych, reprezentowanych przez Międzyzwiązkowy Komitet Protestacyjno-Strajkowy Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Ostrzegamy, że ewentualny konflikt z górniczymi związkami zawodowymi będzie konfliktem z całą „Solidarnością”.

       Całkowicie podzielamy opinię Międzyzwiązkowego Komitetu, że rządy Donalda Tuska,
a obecnie Ewy Kopacz, pozorowały negocjacje zwodząc górników pustymi deklaracjami, których celem było jedynie uspokojenie nastrojów społecznych przed wyborami do Europarlamentu i wyborami samorządowymi. Teraz poznaliśmy prawdziwe intencje rządu. Dlatego dzisiaj, po ogłoszeniu rządowego programu, który nie był nawet przedstawiony związkom zawodowym, czujemy się oszukani! Takie postępowanie – choć niestety wpisuje się w sposób prowadzenia dialogu z partnerami społecznymi przez PO-PSL – jest zwykłym oszustwem i będzie to miało daleko idące skutki.

       Dzisiaj górnicy nie walczą tylko o swojej miejsca pracy. Walczą również o miejsca pracy w całym regionie, szczególnie w branżach, które bez górnictwa nie mogą istnieć. Po raz kolejny przypominamy, że jedno miejsce pracy w kopalni generuje od kilku do kilkunastu miejsc pracy
w otoczeniu.

       Obrona polskiego górnictwa, to obrona polskiego bezpieczeństwa energetycznego, a tym samym polskiej racji stanu. Nie wolno dopuścić, aby nieodpowiedzialni politycy, którzy dodatkowo okazali się zwykłymi oszustami, dla doraźnego partyjnego interesu pogrążyli jedną
z najważniejszych i strategicznych dla polskiej gospodarki branż.