Tag: Stanowisko Prezydium

Proponowane przez Rząd zapisy trzeciej „Tarczy antykryzysowej” z dnia 22 kwietnia br, które w naszej ocenie są wynikiem nacisków organizacji pracodawców, to likwidacja ochronnej funkcji kodeksu pracy oraz zamach na funkcjonowanie związków zawodowych. Mówiąc wprost – to brak jakichkolwiek cywilizowanych reguł na polskim rynku pracy. Zdając sobie sprawę z powagi sytuacji w okresie pandemii, NSZZ „Solidarność” nie godzi się na tak drastyczne ograniczenie prawa pracowników do ochrony przez związki zawodowe, zwłaszcza w roku 40-lecia swojego powstania.
„Tarcza antykryzysowa 3” pozwala pracodawcom na nieskrępowane zwolnienia zarówno indywidualne jak i grupowe, obniżanie wynagrodzenia, dysponowanie połową urlopu wypoczynkowego pracowników, zawieszanie układów zbiorowych pracy i regulaminów, przejęcie i dowolne dysponowanie zakładowymi funduszami świadczeń socjalnych. Proponowane działania będą niezależne od sytuacji pracodawcy, i niezależnie od stanowiska reprezentujących pracowników związków zawodowych.
Przykładem tego jak kuriozalne są niektóre propozycje może być choćby zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z którego zapomogi w „Tarczy 1” otrzymały daleko idące ulgi podatkowe, a w „Tarczy 3” fundusz ma być przejęty przez pracodawcę i tak naprawdę zlikwidowany.
Efektem wprowadzenia takich regulacji będzie całkowite przerzucenie skutków kryzysu wywołanego pandemią na pracowników, co stoi w drastycznej sprzeczności z dotychczasowymi deklaracjami rządzących, że wprowadzane rozwiązania mają służyć ochronie miejsc pracy.
Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” takie rozwiązania nie są do zaakceptowania. Nawet w sytuacji gdy OPZZ i Forum ZZ układając się z organizacjami pracodawców już wcześniej postulowały m.in. o: „jak najszybszą rewizję budżetu i ograniczenie, i przesunięcie w czasie wydatków, które nie są w tym momencie niezbędne, a ich ograniczenie nie zagrozi wypełnianiu podstawowych funkcji państwa”.
Apelujemy do Prezydenta RP Andrzeja Dudy o jednoznaczne stanowisko i zapowiedź weta, w sytuacji gdyby Rząd utrzymał antypracownicze rozwiązania w sowim projekcie.
Wzywamy Rząd do dialogu i wyrzucenia szkodliwych zapisów z „Tarczy 3”, pozostawiając jedynie ważne i potrzebne pracodawcom rozwiązania dot. kredytów i narzędzi zapewniających płynność finansową.
Wzywamy też posłów – szczególnie wywodzących się z NSZZ „Solidarność” do odrzucenia tych zmian, zarówno podczas prac w komisjach, jak i na plenarnych posiedzeniach Sejmu.
Niezależnie od powyższego, mimo pandemii, NSZZ „Solidarność” rozpoczyna pilne przygotowania do akcji protestacyjnych.

Forsowanie przez rząd projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 – tzw. „Tarczy antykryzysowej 2” bez konsultacji społecznych, to świadome złamanie prawa, w tym konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. Jest to niczym nieusprawiedliwione wejście na drogę zmierzającą do kolejnego kryzysu w dialogu społecznym, podobnym do tego, który w 2013 r. doprowadził do likwidacji Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” odnosząc się do samego projektu za niedopuszczalne uznaje:
– pozostawienie na dotychczasowym skrajnie niskim poziomie zasiłków dla bezrobotnych,
– zbyt niski poziom dofinansowania wynagrodzeń pracowników, świadczących pracę w skróconym czasie pracy lub pozostających w przestoju ekonomicznym,
– wprowadzenie nieskrępowanych możliwości redukcji zatrudnienia oraz drastyczne i dyskryminujące względem innych grup zawodowych, pogorszenie sytuacji prawnej i ekonomicznej dla pracowników zatrudnionych w administracji rządowej,
– brak powiązania zwolnienia przedsiębiorcy ze składki na FUS ze spadkiem jego obrotów,
– wprowadzenie skróconego tygodniowego i dobowego nieprzerwanego odpoczynku,
– przerzucenie na pracowników większych kosztów poprzez umożliwienie jednoczesnego stosowania skrócenia wymiaru czasu pracy i przestoju ekonomicznego, również po okresie wypłacania świadczeń,
– rozszerzenie katalogu pracodawców, którym przyznaje się szczególne uprawnienia na czas trwania epidemii ograniczające przepisy kodeksu pracy,
– brak dostępu do dodatkowego zasiłku opiekuńczego dla rodziców i opiekunów dzieci powyżej 8 roku życia,
– możliwość tymczasowego przeniesienia pracownika samorządowego bez dodatkowych świadczeń do pracy w jednostkach pomocy społecznej poza miejscem zamieszkania,
– brak zakwalifikowania pracowników domowych jako uprawnionych do otrzymania wsparcia,
– brak możliwości uzyskania wsparcia dla gospodarstw domowych, które utraciwszy dochody nie są w stanie regulować swoich zobowiązań.
Powyższy katalog zastrzeżeń do projektu, który jest również listą niezrealizowanych postulatów NSZZ „Solidarność”, jednoznacznie pokazuje, że skutki ekonomiczne kryzysu wywołanego pandemią będą w sposób niewspółmierny przerzucone na tych pracowników,
którzy pracując w oparciu o kodeks pracy od lat dźwigają ciężar utrzymania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i są sumiennymi płatnikami danin publicznych. Głównymi beneficjentami zaś będą te osoby, które w znikomym, lub zerowym stopniu obciążenia te ponosiły.
Wprowadzane rozwiązania jednoznacznie uderzają w pracowników, obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków, jednocześnie pozbawiając ich konstytucyjnych praw np. do ochrony związkowej.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa rząd od weryfikacji proponowanych rozwiązań i uwzględnienie naszych postulatów oraz pilne konsultacje procedowanej ustawy. Żądamy również wycofania z „Tarczy antykryzysowej” przepisów dot. Rady Dialogu Społecznego, które znalazły się w poprzedniej wersji ustawy.
Ostrzegamy rządzących, dalsze pomijanie i ignorowanie NSZZ „Solidarność” skończy się otwartym konfliktem, na który jako Związek jesteśmy przygotowani.

NSZZ „Solidarność”  stanowczo  protestuje przeciwko brakowi konsultacji społecznych projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2.
Działanie takie jest złamaniem podstawowych zasad dialogu społecznego, Konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. W ten sposób związki zawodowe pozbawione są części swoich uprawnień co podważa, i tak już mocno osłabione zaufanie NSZZ „Solidarność” do dobrych intencji strony rządowej.
Jest to tym bardziej oburzające, że projekt wprowadza rozwiązania jednoznacznie uderzające w sytuację pracowników obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków. Wymienić wystarczy możliwość dokonywania redukcji zatrudnienia oraz obniżanie wynagrodzeń w administracji publicznej, pozbawiając jednocześnie związki zawodowe prawa do ochrony tych pracowników. Równocześnie, rozszerza się świadczenia na rzecz osób, które pozostawały poza wymogiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczna, na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy. Po raz kolejny najbardziej poszkodowani są pracownicy, ci którzy płacą sumiennie wszelkie daniny publiczne, i bez których nie byłoby możliwości zapewnienia jakiegokolwiek wsparcia dla pozostałych grup zatrudnionych. Już w opinii do pierwszej „tarczy” NSZZ „Solidarność” podkreślał, że takie rozwiązania są jawnie niesprawiedliwe i nie będą akceptowane przez Związek.
Panie Premierze sytuacja związana ze stanem epidemii nie zwalnia Rządu z obowiązku realizacji prawa konstytucyjnego oraz wiążących Polskę uregulowań międzynarodowych,  a uprawnienia związków zawodowych nie mogą być naruszane.
Wielokrotnie udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie reagować szybko i zdecydowanie nawet w tym trudnym okresie. Nie przedłużamy czasu  konsultacji i zajęcia stanowiska.
Panie Premierze żądamy natychmiastowej konsultacji projektu w zakresie prawa pracy i uprawnień pracowniczych oraz uwzględnienia naszych postulatów.

NSZZ „Solidarność”  stanowczo  protestuje przeciwko brakowi konsultacji społecznych projektu ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2  .

Działanie takie jest złamaniem podstawowych zasad dialogu społecznego, Konstytucji RP oraz prawa międzynarodowego. W ten sposób związki zawodowe pozbawione są części swoich uprawnień co podważa, i tak już mocno osłabione zaufanie NSZZ „Solidarność” do dobrych intencji strony rządowej.

Jest to tym bardziej oburzające, że projekt wprowadza rozwiązania jednoznacznie uderzające w sytuację pracowników obniżając w sposób istotny poziom bezpieczeństwa socjalnego milionów Polaków. Wymienić wystarczy możliwość dokonywania redukcji zatrudnienia oraz obniżanie wynagrodzeń w administracji publicznej, pozbawiając jednocześnie związki zawodowe prawa do ochrony tych pracowników. Równocześnie, rozszerza się świadczenia na rzecz osób, które pozostawały poza wymogiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczna, na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy. Po raz kolejny najbardziej poszkodowani są pracownicy, ci którzy płacą sumiennie wszelkie daniny publiczne, i bez których nie byłoby możliwości zapewnienia jakiegokolwiek wsparcia dla pozostałych grup zatrudnionych. Już w opinii do pierwszej „tarczy” NSZZ „Solidarność” podkreślał, że takie rozwiązania są jawnie niesprawiedliwe i nie będą akceptowane przez Związek. 

Panie Premierze sytuacja związana ze stanem epidemii nie zwalnia Rządu z obowiązku realizacji prawa konstytucyjnego oraz wiążących Polskę uregulowań międzynarodowych,  a uprawnienia związków zawodowych nie mogą być naruszane.

Wielokrotnie udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie reagować szybko i zdecydowanie nawet w tym trudnym okresie. Nie przedłużamy czasu  konsultacji i zajęcia stanowiska.

            Panie Premierze żądamy natychmiastowej konsultacji projektu w zakresie prawa pracy i uprawnień pracowniczych

 oraz uwzględnienia naszych postulatów.

   Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje zwolnienie, pozostających pod szczególną ochroną, członków Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Castorama Polska Sp. z o.o. za rażące złamanie Konstytucji RP oraz krajowego i międzynarodowego prawa.

  Żądamy natychmiastowego i bezwarunkowego przywrócenia do pracy na dotychczasowych stanowiskach i na dotychczasowych warunkach wszystkich bezprawnie zwolnionych członków Komisji Międzyzakładowej. Żądamy wyciągnięcia konsekwencji dyscyplinarnych wobec osób, które dopuściły się tak bezpardonowych antyzwiązkowych działań. Osoby te w sposób bezpośredni naruszyły zarówno polskie prawo, jak i prawo międzynarodowe.

  Oświadczamy, że NSZZ „Solidarność” w obronie pracowników zwolnionych w Castorama Polska Sp. z o.o. podejmie wszelkie działania, wykorzystując zarówno polskie jak i międzynarodowe instytucje dla obrony pracowników szykanowanych za prowadzenie działalności związkowej.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” w pełni solidaryzuje się z działaniami Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Poczty Polskiej.

            Niezrozumiały dla nas jest powód braku akceptacji pracodawcy dla kompromisowych propozycji Związku, co zmusza nas do zajęcia negatywnego stanowiska wobec postawy Zarządu Poczty Polskiej SA.

            Za rządów koalicji PO i PSL średnie wynagrodzenie w PP S.A. spadło do wartości poniżej 80% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.

            W 2016 roku zarząd, rada nadzorcza i właściciel Poczty Polskiej przyjęli Strategię Rozwoju PP S.A., zakładającą osiągnięcie wzrostu wynagrodzeń jej pracowników do wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie do 2021 roku.

Po umiarkowanych  podwyżkach wynagrodzeń w ciągu ostatnich 2 lat, które dawały  nadzieję na realizację tego planu, niestety w tym roku doszło do odejścia od realizacji tej strategii. Zarząd nie racjonalizuje procesów technologicznych, biznesowych oraz kadrowo – płacowych, co z dnia na dzień pogłębia problemy związane z bieżącym funkcjonowaniem Poczty. Rodzi to coraz większe niezadowolenie pracowników, co negatywnie wpływa na jakość świadczonych usług. Uwagi, wnioski i sugestie przekazywane przez pocztową „Solidarność” zarządowi i właścicielowi są ignorowane.

            Co roku, aby wymóc na zarządzie uwzględnienie roszczeń płacowych, pocztowa „Solidarność” podejmuje negocjacje w sprawie wzrostu wynagrodzeń, które przez stronę pracodawcy były przeciągane. Tak jest i tym razem. Po trwających od lutego rozmowach, wejściu w spór zbiorowy, negocjacjach i mediacji, NSZZ „Solidarność” zmuszona została do zaostrzenia działań. Ostatnia propozycja zarządu o przeznaczeniu kwoty 44 zł brutto od lipca 2019 r., jako wzrost podstawy wynagrodzenia, jest groteskowa i upokarzająca dla pracowników.

            Obecnie wynagrodzenie zasadnicze blisko 30 z 78 tysięcy zatrudnionych nie osiągnęło poziomu deklarowanej przez rząd na dzień 1 stycznia 2020 r. kwoty minimalnego wynagrodzenia w wysokości 2600 zł brutto. Sytuacja ta powoduje odejścia doświadczonych
i wartościowych pracowników, w miejsce których nie ma możliwości pozyskania nowych, lub rekrutuje się osoby niespełniające podstawowych wymagań związanych z technologią pracy na stanowiskach wykonawczych oraz administracyjnych.

            Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa Zarząd Poczty Polskiej
do podjęcia rzeczowych i konstruktywnych negocjacji.

            Jednocześnie Prezydium Komisji Krajowej zwraca się do Rząd RP, będącego właścicielem Poczty, o zobowiązanie Zarządu Poczty Polskiej do przyspieszenia realizacji, przyjętej w 2016 roku, Strategii Rozwoju Poczty Polskiej.

Podczas posiedzenia Sejmowej Komisji Finansów Publicznych w dniu 28 listopada 2018 roku zgłoszona została przez Posła Łukasza Schreibera poprawka do projektu ustawy budżetowej na rok 2019 polegająca na zmniejszeniu wydatków w części 12 – Państwowa Inspekcja Pracy w zakresie wydatków bieżących jednostek budżetowych w urzędach naczelnych organów władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa (rozdział 75101) o kwotę 20 milionów złotych, która niestety została przyjęta.

NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się ograniczaniu budżetu Państwowej Inspekcji Pracy, której powierza się coraz więcej ustawowych zadań (m.in. nowe obowiązki wynikające
z wprowadzenia ograniczenia handlu w niedziele, kontynuowanie kontroli wypłacania wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki godzinowej, wzmożone kontrole legalności zatrudnienia cudzoziemców). Sprawność funkcjonowania oraz szybkość podejmowania decyzji przez odpowiednio wynagradzanych inspektorów
i pracowników Inspekcji Pracy procentuje zwiększeniem przestrzegania praw pracowniczych.

Zmniejszenie wydatków Państwowej Inspekcji Pracy może ograniczyć i spowolnić oczekiwaną aktywność Inspekcji, co nie jest do zaakceptowania przez NSZZ „Solidarność”.

Takie działanie jest tym bardziej niezrozumiale i krzywdzące dla tej instytucji i jej pracowników, że równocześnie proponuje się zwiększenie wydatków dla funkcjonariuszy służby więziennej oraz policji a także celników funkcjonariuszy Krajowej Administracji Skarbowej.

Przypominamy, że 23 listopada 2018 r. Sejm RP przyjął sprawozdanie głównego inspektora pracy z działalności Państwowej Inspekcji Pracy w 2017 r, z którego między innymi wynika, że w roku ubiegłym Państwowa Inspekcja Pracy wyegzekwowała wypłatę wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy na kwotę ok. 136 mln zł na rzecz
87 tys. poszkodowanych pracowników. Dzięki działaniom PIP ponad 17 tys. osób, które pracowały w oparciu o umowę cywilnoprawną lub bez żadnej umowy, otrzymało w 2017 r. umowy o pracę. To dwukrotnie więcej niż w roku poprzednim. Ogółem inspektorzy pracy wyeliminowali w roku sprawozdawczym bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia ponad 77 tys. pracowników i innych osób świadczących pracę.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” podkreśla, że przyjęciu sprawozdania przez Sejm towarzyszyła pozytywna rekomendacja, w której podkreślano,  że inspektorzy pracy w pełni zrealizowali program działania przyjęty na rok 2017, a statystyka przedstawiona w sprawozdaniu potwierdza wysoką aktywność, profesjonalizm
i zaangażowanie Państwowej Inspekcji Pracy w działaniach na rzecz przywracania praworządności w stosunkach pracy. Pozytywnie oceniono działalność PIP i wskazano, że  skutecznie realizuje powierzoną misję, a efekty ubiegłorocznej działalności przyniosły wyraźne efekty w obszarze prawnej ochrony pracy oraz pozytywne skutki w postaci zwiększenia poziomu bezpieczeństwa w kontrolowanych zakładach pracy.

Kierując się dobrem pracowników Prezydium Komisji Krajowej wnosi o wycofanie przedmiotowej poprawki.