Tag: Stanowisko KZD

Okres transformacji ustrojowej odcisnął swoje piętno na całej gospodarce, jednak w szczególności dotknął on przemysłu lekkiego. To w tej branży upadło najwięcej zakładów pracy, to w dawnych zagłębiach tego przemysłu jest największe bezrobocie, to właśnie ta branża została pozbawiona pomocy ze strony państwa. Długoletnie zabiegi NSZZ „Solidarność” zakończyły się przyjęciem przez rząd RP w 2000 roku dokumentu pod nazwą „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000 -2005”, jednak do tej pory rząd nie stworzył dostatecznych warunków do jej realizacji – ani formalnych, ani finansowych.

NSZZ „Solidarność” od dawna zabiegał o objęcie polskiego rynku tekstyliów ochroną przed nieuczciwą konkurencją, dumpingiem i nielegalnym importem. Działania wszystkich rządów okazały się tak opieszałe, że w porę nie uczyniono wszystkiego, aby ochronić rodzimy przemysł. Pomimo protestów strony związkowej, podpisana została umowa o wolnym handlu pomiędzy Polską a Turcją. Nadszedł moment, aby
nie dopuścić do ostatecznej degradacji rodzimego przemysłu lekkiego i dalszego wzrostu bezrobocia.

 XIV Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się podjęcia przez rząd zdecydowanych działań dla zapobieżenia całkowitej likwidacji branży, której pracodawcy i pracownicy z taką determinacją wspólnie walczyli o przetrwanie.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”  wyraża swoje zaniepokojenie niespójnymi, a nawet sprzecznymi informacjami obecnego rządu w sprawie stanowiska negocjacyjnego dotyczącego swobodnego przepływu pracowników. Wykluczające się wzajemnie opinie wygłaszane przez różnych ministrów stwarzają wrażenie, że w tej kwestii nie ma jednego ośrodka decyzyjnego.

Władze krajowe NSZZ „Solidarność” wielokrotnie wypowiadały się na temat swobody przepływu osób, oczekując wynegocjowania możliwości korzystania przez Polaków z tej podstawowej swobody równocześnie z przyjęciem Polski do Unii Europejskiej.

Delegaci uważają, że polityka ustępstw w negocjacjach z Unią Europejską w sprawie dostępu do unijnego rynku pracy, którą zapowiadają liderzy koalicji rządowej SLD – UP – PSL, jest nie do przyjęcia, ponieważ szkodzi interesom polskich pracowników.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” oczekuje od pracodawców zrzeszonych w Polskiej Konfederacji  Pracodawców Prywatnych i Konfederacji Pracodawców Polskich rozpoczęcia – wspólnie z organizacjami pracowniczymi – prac nad ucywilizowaniem istniejących stosunków pracy.

Pogarszający się z roku na rok stan praworządności w stosunkach pracy zaprzecza nie tylko budowanej z wielkim trudem społecznej gospodarce rynkowej, ale także zasadom państwa prawa. Nagminne i uporczywe naruszanie podstawowych i uznawanych na całym świecie praw pracowniczych, takich jak: prawo do wynagrodzenia, do odpoczynku, do ochrony zdrowia (m.in. przez stosowanie norm ochronnych czasu pracy, zwłaszcza w warunkach szkodliwych dla zdrowia, ochronę kobiet i pracowników młodocianych) może świadczyć o nieznajomości uregulowań prawnych lub o niskiej kulturze prawnej wielu pracodawców. Środowiska pracownicze nie akceptują zastępowania działań ewidentnie bezprawnych – działaniami na granicy prawa lub wykorzystywaniem luk prawnych, np. zamiast dotychczasowego zatrudniania „na czarno” – zatrudnianie na podstawie kontraktów lub zmuszanie do zmiany statusu prawnego z  pracownika na podejmującego działalność gospodarczą; przedłużanie umów na czas określony poprzez aneksy zamiast zawarcia umowy na czas nieokreślony. Z całkowitą dezaprobatą spotyka się fikcyjne likwidowanie podmiotów gospodarczych w celu uniknięcia odpowiedzialności, a następnie podejmowanie przez te same osoby działalności w ramach rzekomo nowego podmiotu o innej nazwie.

        Negatywne tendencje w zachowaniach wielu pracodawców szkodzą nie tylko zatrudnianym przez nich pracownikom i wizerunkowi polskiej przedsiębiorczości, ale przede wszystkim innym, działającym zgodnie z przepisami prawa pracodawcom i podmiotom gospodarczym, mogą ponadto przyczyniać się do nieuczciwej konkurencji w obrocie gospodarczym.

        NSZZ „Solidarność” oczekuje od wszystkich pracodawców działań, które chroniąc godność pracowniczą – pozwolą budować stosunki pracy oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu, przez co doprowadzą do odbudowania znanej już w Polsce przedwojennej  zasady „rzetelnego kupca”,  dziś – przedsiębiorcy.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest przeciwko wypowiedzeniu umów o pracę członkom władz statutowych organizacji związkowych działających w DAEWOO MOTOR POLSKA w Lublinie. Próba pozbawienia pracowników ich reprezentacji, pomimo kontynuowania produkcji, jest bezprecedensowym przykładem łamania prawa.

XIV KZD wzywa instytucje odpowiedzialne za podjęcie tych decyzji do niezwłocznych i stanowczych działań mających na celu przestrzeganie obowiązującego prawa i przywrócenia dialogu z reprezentacją pracowników, niezbędnego do wyprowadzenia DMP w Lublinie z obecnego kryzysu.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową do podjęcia natychmiastowych działań prowadzących do zmiany przez parlament oraz organy administracji rządowej regulacji prawnych, które zatrzymają wykupywanie długów samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przez korporacje finansowe zrzeszające nieznanych inwestorów oraz przejmowanie majątku publicznego służby zdrowia z pominięciem jej pracowników.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest wobec proponowanych przez koalicję rządową SLD-UP-PSL wszelkich projektów cięć budżetowych, które mogą dotknąć najuboższą część społeczeństwa.

      NSZZ „Solidarność” ostrzega wszystkich polityków przed brakiem roztropności i rozwagi w podejmowaniu tych niezwykle ważkich decyzji. Związek nie zawaha się przed użyciem każdej przewidzianej prawem formy protestu w obronie najuboższych.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ  „Solidarność” stwierdza, że zapowiedziana przez rząd  kolejna zmiana systemu organizacyjnego i sposobu finansowania ochrony zdrowia nie zawiera żadnego elementu, który dawałby szansę na poprawę warunków pracy i płacy pracowników oraz jakości usług medycznych. Cięcia w budżecie służby zdrowia niewątpliwie spowodują pogorszenie jej funkcjonowania. Budzi to ogromne zaniepokojenie NSZZ „Solidarność”, a przy tym stanowi nowe wyzwanie dla Związku.

Niedopuszczalnym jest, aby kolejna propozycja reorganizacji powodowała pogarszanie warunków pracy i płacy, ograniczenie dostępności do świadczeń medycznych i łamanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

XIV KZD zwraca się do Komisji Krajowej o konsolidację sił i środków w obronie praw pracowników służby zdrowia, wspieranie ich starań o dostęp do informacji szkolenia oraz usprawnienie narzędzi egzekwujących przestrzeganie prawa. Standardy pracy obowiązujące w Unii Europejskiej winny sprzyjać przestrzeganiu praw pracowniczych, a głos Związku winien być traktowany przez rząd z należytą uwagą, jako głos istotnego partnera społecznego.

Zaangażowanie NSZZ „Solidarność” w utworzenie i działalność Akcji Wyborczej Solidarność wymaga rzetelnej oceny.

Zawarcie koalicji z Unią Wolności spowodowało zaniechanie realizacji znacznej części programu wyborczego AWS oraz postulatów NSZZ „Solidarność”. Pojawiły się problemy przy wdrażaniu reform, doszło do gorszących kłótni i podziałów wewnątrz koalicji i w samej AWS. Taką  sytuację wykorzystywał prezydent do wetowania ważnych dla ludzi pracy ustaw, dotyczących uwłaszczenia, kontroli prywatyzacji przez prokuratorię, prorodzinnego systemu podatkowego, świadczeń emerytalnych dla służb mundurowych. Zlekceważony został postulat NSZZ „Solidarność” prowadzenia prorozwojowej polityki gospodarczej, pomagającej tworzyć miejsca pracy. Wzrastało bezrobocie, pogarszały się nastroje społeczne. Rządy Unii Wolności i AWS doczekały się 23 września 2001 r. surowej oceny wyborców.

Mimo wielokrotnych wezwań Związku (od 1997 r.), ugrupowania tworzące AWS nie stworzyły zwartej formacji politycznej. Możliwość bezpośredniego udziału struktur Związku w działalności politycznej wyczerpała się. Zgoda Krajowego Zjazdu Delegatów na łączenie funkcji publicznych i politycznych oraz związkowych okazała się błędem. Związek uznał więc, że należy wycofać się z AWS.  Oznacza to również, że symbole Związku nie mogą być więcej wykorzystywane przez ugrupowania polityczne.

W odmiennych warunkach zewnętrznych realizacja programu wymagać będzie od członków NSZZ „Solidarność” większej aktywności i determinacji, również w walce o obronę socjalnych funkcji państwa.