Tag: Stanowisko KK

Mija czterdzieści pięć lat od masakry bezbronnej ludności Wybrzeża. W grudniu 1970 roku, na rozkaz władz partii, nazywającej siebie robotniczą, użyto broni przeciw robotnikom, którzy pragnęli jedynie upomnieć się o godne życie dla siebie i swoich rodzin.  

Winni tej zbrodni nigdy nie zostali i już nie zostaną ukarani. Stanisław Kociołek, ówczesny wicepremier i Wojciech Jaruzelski wówczas minister obrony narodowej, odpowiedzialni za krwawą pacyfikację strajków robotniczych w Szczecinie, Gdyni, Gdańsku i Elblągu, odeszli nie odpowiedziawszy za swoje haniebne decyzje. 

Bezkarność sprawców tamtych wydarzeń  była przyzwoleniem  na kolejną krwawą w swych skutkach decyzję o pacyfikacji strajków górniczych w grudniu 1981 roku.

NSZZ „Solidarność” oddaje hołd wszystkim poległym, pokrzywdzonym i ich rodzinom. Nigdy nie zapomnimy, że również dzięki ich poświęceniu, ich ofierze żyjemy dziś w wolnej Polsce, tę wolność musimy mądrze zagospodarować, jesteśmy im to winni.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje wiadomość o uhonorowaniu Pana Pedro Pereira da Silva – dyrektora operacyjnego Grupy Jeronimo Martins (właściciela sieci Biedronka) Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Order przyznany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego panu Pedro Pereira da Silva nadawany jest cudzoziemcom i obywatelom polskim stale zamieszkałym za granicą, którzy swą działalnością wnieśli wybitny wkład we współpracę międzynarodową oraz współpracę łączącą Rzeczpospolitą Polską z innym państwami i narodami. Order – jak uzasadniono w komunikacie MSZ – miał zostać przyznany za wkład w rozwój gospodarczy Polski, tworzenie miejsc pracy, zaangażowanie firmy w działalność społeczną i charytatywną oraz znaczący wkład w rozwój stosunków handlowych między Polską, a Portugalią.

Powszechnie wiadomo, że podnoszony w uzasadnieniu wkład w rozwój gospodarczy Polski, od samego początku funkcjonowania sieci Biedronka w Polsce, oparty był na nieograniczonej ekspansji sieci, wypieraniu z rynku rodzimych przedsiębiorstw, łamaniu praw pracowniczych, zmuszaniu do pracy ponad siły i w niebezpiecznych warunkach, a w konsekwencji naruszaniu niezbywalnej godności pracowników. Sieć Biedronka stała się niechlubnym przykładem wyzysku pracowniczego. Od początku istnienia w sieci Biedronka ograniczane były również prawa związków zawodowych. Do dziś sytuacja ta nie zmieniła się. Na przestrzeni ostatnich kilku lat sieć dyskryminowała pracowników z powodu przynależności do związków zawodowych, co zostało udowodnione prawomocnymi wyrokami sadowymi. Dialog z pracodawcą nie istnieje, a spotkania mają charakter incydentalny i nie powodują zmian w warunkach świadczenia pracy. 

Mając na uwadze rażącą rozbieżność między faktycznymi antypracowniczymi i antyzwiązkowymi działaniami sieci Biedronka, a uzasadnieniem przyznania tak wysokiego państwowego odznaczenia dyrektorowi operacyjnemu firmy, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża pogląd, że w oparciu o Art. 36. Pkt. 1. Ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach należałoby rozważyć możliwość odebrania Orderu Panu Pedro Pereira da Silva.       

ws. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność potępia ostatnie decyzje Ministra Zdrowia, gwarantujące wzrost wynagrodzenia dla jednej tylko grupy zawodowej, wywołując tym samym uzasadnione protesty środowiska medycznego, konfliktując pracowników i tworząc napięcia społeczne w placówkach zdrowia, tym bardziej, że towarzyszy im łamanie prawa. Analiza Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej prowadzi do wniosku, że przepisy wskazanych rozporządzeń zawierają dyspozycje, w świetle, których jedynym podmiotem reprezentującym stronę pracowniczą, uprawnionym do zawarcia porozumienia, którego treścią ma być kwestia podziału środków na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, będzie związek zawodowy, który zrzesza wyłącznie pielęgniarki i położne. Taka reguła wyklucza z prowadzenia uzgodnień wszystkie inne związki zawodowe działające u danego świadczeniodawcy, który z punktu widzenia prawa pracy jest pracodawcą, bez względu na fakt czy są to związki reprezentatywne, czy zrzeszają największą liczbę pracowników.  Zdaniem Komisji Krajowej naruszają one zasadę równości wyrażoną w Konstytucji. Wręcz dyskryminują członków innych związków zawodowych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, że już na etapie konsultacji obu projektów rozporządzeń, Prezydium Komisji Krajowej w swoich opiniach skierowanych do Ministra Zdrowia wskazywało na wadliwość przedmiotowych przepisów.

Niezrozumiałe zachowanie Ministra Zdrowia zmusiło nas do powiadomienia Prokuratora Generalnego o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przez Ministra Zdrowia Mariana Zembalę przestępstwa określonego w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. zagrożonego karą grzywny lub karą ograniczenia wolności, jak również złożenia do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności wskazanych przepisów
z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Nasz Związek również zrzesza wiele pielęgniarek i położnych, których niskie wynagrodzenia wymagają podwyżek. Nigdy jednak nie będzie naszej zgody na pomijanie innych pracowników w imię czyichś partykularnych interesów. Służba zdrowia, wspólnie pracująca na rzecz pacjenta, musi stanowić kolektyw – nie ma w niej miejsca na rywalizację.

Dlatego jednoznacznie negatywnie oceniamy działania Zarządu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, który w sposób świadomy prowadzi do rozbicia współpracy personelu medycznego, w tajemnicy układając się z Ministrem Zdrowia.

NSZZ „Solidarność” działając na rzecz wszystkich pracowników domaga się:

·        wzrostu wynagrodzeń dla wszystkich pracowników zatrudnionych w opiece zdrowotnej zapewnionego w trwałych rozwiązaniach systemowych

·        zerwania z plagą umów śmieciowych oraz zaprzestania wymuszania na pracownikach zawierania umów cywilnoprawnych bądź samozatrudnienia

·        systematycznego zwiększania nakładów finansowych na opiekę zdrowotną ze środków publicznych

·        zaprzestania dalszej komercjalizacji i prywatyzacji sektora ochrony zdrowia.

           Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uznaje atak tygodnika „Newsweek” na przewodniczącego Związku Piotra Dudę jako atak na cały Związek.

           Członkowie Komisji Krajowej wyrażają swoje całkowite poparcie i solidarność ze swoim przewodniczącym.

W 1980 roku, po 35 latach życia w kraju totalitarnego reżimu, rządzonym przez partię, która jedynie z nazwy była robotniczą, ludzie powiedzieli dość! Dość niskich zarobków, stania w kolejkach, braku mieszkań, przedszkoli, złej służby zdrowia, braku perspektyw i niszczenia godności. Ruszyła lawina protestów, której nie dało się już zatrzymać.  Pierwotne podłoże ekonomiczne strajków dało podwaliny pod żądania związane z brakiem wolności, przemocą władzy wobec obywateli, walką o godność i prawa obywatelskie. Jedność strajkujących, ich nieustępliwość zmusiła rząd PRL do podpisania porozumień w Szczecinie, Gdańsku, Jastrzębiu, których efektem było utworzenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

W 35. rocznicę tych wydarzeń, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” składa wyrazy szacunku i podziękowania wszystkim, którzy w 1980 roku podnieśli głowy, mieli odwagę przeciwstawić się wszechwładzy komunistycznego reżimu. Upomnieć się o to, aby być gospodarzami we własnym kraju.

Składamy hołd tym, którzy za przynależność do Związku zapłacili najwyższą cenę – życia. Także tym, którzy byli represjonowani, więzieni, zmuszeni do emigracji. Dziękujemy wszystkim bezimiennym ludziom „Solidarności”, trwającym przy swoich przekonaniach i pozostającym niezłomnymi nawet w obliczu represji. Dzięki nim „Solidarność" powstała i trwa.

To dzięki nim wszystkim od ponad 25 lat cieszymy się wolnością. Jednak nadal musimy walczyć o poszanowanie podstawowych praw pracowniczych, związkowych, obywatelskich. O prawo do godności. Do bezpieczeństwa ekonomicznego i socjalnego. Dla zbyt wielu Polaków, przemiany, które zmieniły oblicze nie tylko naszego kraju, ale również Europy i świata – nie spełniły ich oczekiwań. Dla zbyt wielu wolność, znaczy bieda, samotność
i ubóstwo.

Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” ciągle aktualne jest wyzwanie budowy Polski, która będzie domem dla wszystkich jej mieszkańców, w którym panuje solidarność, sprawiedliwość i wzajemna troska o dobro wspólne. By wolność, której fundamentem stał się Sierpień 80 była prawdziwą wolnością dla wszystkich jej obywateli, postulaty tamtego sierpnia muszą pozostać dla nas ideowym drogowskazem
i naszym kredo.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność" nie zgadza się na obniżenie poziomu  bezpieczeństwa pasażerów, pracowników obsługi linii lotniczych, pracowników lotnisk oraz ludności cywilnej zamieszkującej i pracującej w pobliżu lotnisk zlokalizowanych w Polsce, poprzez zdjęcie z zarządzającego lotniskiem:

–        obowiązku zapewnienia udzielenia niezbędnej pomocy medycznej na lotniskach;

–        zobowiązania do zorganizowania i utrzymania systemu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej lotnisk,

założone w projekcie ustawy „o zmianie ustawy – Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 7.05.2015 r.)”.           

            Tworzenie warunków do outsourcingowania bezpieczeństwa lotniskowego, niezbędnej pomocy medycznej oraz profesjonalnego, szybko działającego ratownictwa przeciwpożarowego, spowoduje rozmycie odpowiedzialności za podstawowe warunki bezpiecznego lotnictwa cywilnego a tym samym jej obniżenia.

            Bezpieczeństwo pasażerów, szybka profesjonalna pomoc medyczna, sprawne ratownictwo w obliczu katastrof lotniczych oraz profilaktyczna ochrona przeciwpożarowa lotnisk muszą być priorytetami dla ustawodawcy a nie, jak to ujęto w uzasadnieniu do projektu, „minimalizowania obciążeń dla podmiotów gospodarczych”.

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od projektodawów, tj. Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, wycofania się z tych szkodliwych propozycji.

Decyzja ogłoszona przez prezydenta Bronisława Komorowskiego o wyborze konsorcjum Airbus Helicopters, jako dostawcy śmigłowców dla polskiej armii jest niedopuszczalna i będzie skutkowała poważnymi problemami wielu polskich firm z branży lotniczej i zbrojeniowej.

Zdecydowano o zakupie najdroższej oferty, co spowoduje nie tylko zmniejszenie zakontraktowanych maszyn, ale też będzie wiązało się z wyższymi kosztami eksploatacji przy ich użytkowaniu. Dlatego należy uznać, że przy rozstrzyganiu przetargu zdecydowały względy pozamerytoryczne. Mówiąc wprost – jest to decyzja polityczna.

Nie do przyjęcia jest sytuacja, gdzie kilkanaście miliardów zł polskiego podatnika zamiast wspierać firmy funkcjonujące w Polsce i zatrudniające polskich pracowników, będzie wyprowadzone do zagranicznych koncernów i to w sytuacji, gdy odrzucone oferty były co najmniej porównywalne z francuskim oferentem.

Takie działanie jest sprzeczne z polską racją stanu.

Stanowisko do użytku służbowego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od Minister Infrastruktury
i Rozwoju wycofania autopoprawki z dnia 30 marca 2015 do projektu ustawyo komercjalizacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze”.

            Zaproponowane w autopoprawce zmiany zmierzają do odebrania pracownikom prawa do nieodpłatnego nabycia akcji oraz prawa do wyboru pracowników do rady nadzorczej
w sytuacji, gdy Skarb Państwa przestaje być jedynym akcjonariuszem spółki. Stanowi to bezprecedensowy wyłom w przepisach dotyczących przekształceń własnościowych oraz stanowi nieuzasadnioną dyskryminację pracowników „Portów Lotniczych”. Przepisy dotyczące partycypacji pracowniczej z powodzeniem funkcjonują w polskim prawie od 25 lat. Są również obecne w prawodawstwie większości krajów unijnych. Autopoprawka stanowi więc krok wstecz w procesie tworzenia społeczeństwa demokratycznego.

            Nieakceptowalny jest fakt wprowadzania tak istotnych poprawek do projektu już po przeprowadzeniu całego procesu konsultacji społecznych. Pogłębia to atmosferę braku zaufania strony społecznej, co do intencji rządu.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” rekomenduje przyjęcie nowych rozwiązań prawnych w zakresie dialogu społecznego, określonych w projekcie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego oraz innych instytucjach dialogu społecznego, w wersji z dnia 21 marca 2015 r.

Jednocześnie Komisja Krajowa będzie dążyć do wprowadzenia zmiany modelu kompetencji stanowiących Rady Dialogu Społecznego, określonych w innych aktach prawnych oraz do pełnej niezależności organizacyjnej i finansowej Rady.