Stanowisko KK nr 6/17 ws. procesu konsultowania projektów ustaw z pakietu „Konstytucji Biznesu”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podtrzymuje negatywne stanowisko w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Przedsiębiorców oraz Rzecznika Przedsiębiorców,  wyrażone w decyzji Prezydium Komisji Krajowej nr 30/17 z dnia 22 marca 2017 r. do projektów ustaw z pakietu „Konstytucji Biznesu”. Przypominamy o deklaracji Pana Mateusza Morawieckiego, Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Rozwoju i Finansów, złożonej podczas posiedzenia Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w dniu 1 marca 2017 r., o wycofaniu się Rządu z propozycji powołania Komisji.

Nadrzędnym zadaniem Państwa  powinno być wspieranie dialogu trójstronnego w Polsce. Taka formuła zapewnia zrównoważony, oparty na pokoju społecznym wzrost gospodarczy, co jest celem m.in. Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Powołanie Komisji  oraz Rzecznika wywoła zupełnie odmienny efekt.

Utworzenie Komisji  oraz Rzecznika  stanowi zagrożenie dla trójstronnego dialogu społecznego w Polsce, ponieważ ich celem jest wzmocnienie praw pracodawców, którzy  zostaną   uprzywilejowani względem strony związkowej.  Ponadto  zakres przedmiotowy objęty działaniem Komisji jak i Rzecznika mieści się w zakresie działania Rady Dialogu Społecznego.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  negatywnie ocenia sposób prowadzenia prac nad projektami ustaw z pakietu „Konstytucja Biznesu”. W ocenie Związku, podczas  prowadzenia prac nad Pakietem, dochodzi do uchybień proceduralnych polegających głównie na wadliwym  trybie konsultacji społecznych. W szczególności,  nieumieszczenia opinii  NSZZ „Solidarność” w ogólnodostępnej tabeli uwag przed rozpoczęciem prac komisji uzgodnieniowej. Zwracamy uwagę na fakt, że tabela uwag wraz z odniesieniem się do nich autora projektu powinna zostać opublikowana co najmniej na 7 dni przed konferencją uzgodnieniową.

Komisja Krajowa wzywa do takiego procedowania Pakietu, by zachowana została zasada transparentności procesu legislacyjnego. Komisja Krajowa apeluje o stosowanie gwarantowanych standardów prowadzenia prac legislacyjnych. 

Stanowisko KK nr 5/17 ws. projektu „ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy”

Komisja Krajowa Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” z oburzeniem i rozczarowaniem przyjmuje informację na temat, tak zawartości merytorycznej jak i pominięciu NSZZ „Solidarność” z obowiązkowej konsultacji projektu „ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy”, autorstwa Ministra Rozwoju i Finansów.

Uznajemy za niedopuszczalne ograniczanie ustawowych praw NSZZ „Solidarność”, określonych ustawą o związkach zawodowych, a w szczególności jej art. 19, jako przedstawiciela zatrudnionych, do wyrażenia opinii na temat projektowanych zmian w systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustalania składki na Fundusz Pracy. Odbieramy ten fakt jako próbę utrudniania działalności związkowi zawodowemu, penalizowanego art. 35 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

Niestety fakt ograniczania uprawnień NSZZ „Solidarność” nie jest odosobnionym, a wręcz należy stwierdzić, że jest to stosowana praktyka, kolejno przez Ministrów: Spraw Zagranicznych, Sprawiedliwości, Nauki i Szkolnictwa Wyższego czy Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

            Nie do zaakceptowania dla NSZZ „Solidarność” jest próba wprowadzenia dalszych ulg w opłacaniu składek na fundusz ubezpieczeń społecznych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Takie rozwiązania, z pozoru korzystne dla prowadzących taką działalność, są szkodliwe dla samych zainteresowanych, negatywnie wpływając na wysokość ich przyszłych świadczeń, szkodliwe dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pogłębiając deficyt systemu, dla pozostałych ubezpieczonych i podatników zwiększając ich odpowiedzialność za utrzymanie systemu. W sposób szczególny wpłyną negatywnie na „porządkowany” rynek pracy, ponownie tworząc sprzyjające warunki do powstawania patologii w samozatrudnieniu.

Wbrew zapowiedzi twórców projektu, nie mają one charakteru społecznego, a wręcz odwrotnie powodują dalsze nierówności społeczne. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, których roczne przychody nie przekraczają 30 krotności miesięcznego minimalnego wynagrodzenia, bez względu na poziom kosztów uzyskania przychodu będą opłacać składki w wysokości dwukrotnie niższej niż osoby zatrudnione na umowę o pracę.

Rozwiązania takie stoją w sprzeczności z zasadą równości podlegania ubezpieczeniu społecznego, zawartej w art. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Domagamy się od rządu RP wycofania się z tych szkodliwych i nieprzemyślanych rozwiązań.

Oczekujemy bezwzględnego realizowania art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych przez wszystkie organy państwa, a w szczególności przez właściwych Ministrów.

 

Stanowisko KK nr 4/17 ws. dalszego procedowania drugiego pakietu klimatycznego przez Unię Europejską4/17

ws. dalszego procedowania drugiego pakietu klimatycznego przez Unię Europejską

 

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w ślad za Stanowiskiem nr 9 XXVIII KZD
ws. nowelizacji dyrektywy o handlu emisjami (ETS) z dnia 24-25 listopada 2016 r. wzywa Rząd RP do sformułowania jak najszybciej strategii Polski w zakresie polityki klimatycznej. Celem opracowania strategii będzie przygotowanie Polski do przeprowadzenia renegocjacji polityki klimatycznej Unii Europejskiej. Apelujemy do Rządu o skoordynowanie w tej sprawie działań strony rządowej i działań organizacji pozarządowych, w tym związków zawodowych tak, aby procedowany w UE pakiet klimatyczny nie spowodował zahamowania rozwoju polskiej gospodarki oraz likwidacji energochłonnych branż przemysłu w Polsce.

Uważamy ingerencję UE poprzez politykę klimatyczną za zbyt daleko idącą
w kształtowanie polityki energetycznej poszczególnych państw członkowskich.

Stoimy na stanowisku, że dyrektywę EU ETS należy przyjmować jednogłośnie,
bo od niej zależy bezpieczeństwo energetyczne krajów członkowskich; system większościowy byłby naruszeniem traktatów. Mix energetyczny powinny samodzielnie ustalać poszczególne państwa członkowskie w oparciu przede wszystkim o posiadane na swoim terytorium zasoby paliw, dbając tym samym o bezpieczeństwo energetyczne państw członkowskich oraz UE jako całości. Działania te pozwolą państwom UE powstrzymać likwidację miejsc pracy w przemyśle. NSZZ „Solidarność” deklaruje udział w pracach w tym zakresie.

 

Integralną częścią stanowiska jest uzasadnienie.

Stanowisko KK nr 3/17 ws. służby zdrowia

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie brakiem realizacji zapowiadanej wielokrotnie przez premier RP regulacji ustawowej, dotyczącej wzrostu wynagrodzeń dla pracowników ochrony zdrowia. Wdrożenie tej ustawy jest konieczne w celu powstrzymania dalszej emigracji zarobkowej oraz narastających protestów społecznych
w szpitalach i przychodniach,

NSZZ „Solidarność” wielokrotnie zwracał uwagę na rażące dysproporcje w zarobkach pracowników szpitali i przychodni. Problem narastał latami, a przedwyborcza decyzja rządu PO – PSL przyznająca podwyżki tylko jednej grupie zawodowej, zaostrzyła konflikty
i pogłębiła różnice wynagrodzeń – przykładem jest sytuacja w ratownictwie medycznym – gdzie ratownik i pielęgniarka wykonujący te same zadania mają drastycznie zróżnicowane wynagrodzenie.

            NSZZ „Solidarność” oczekuje nie tylko wyrównania tych dysproporcji, ale uchwalenia ustawy, która określi minimalne wynagrodzenie pracownika w poszczególnych grupach zawodowych, obejmując swoim działaniem wszystkich zatrudnionych w ochronie zdrowia. Nie ma i nie będzie zgody NSZZ Solidarność na incydentalne porozumienia płacowe i dalsze dzielenie środowiska. Sprawa wynagrodzeń wymaga trwałego i systemowego rozwiązania.

      Liczne zmiany i reformy zapowiadane przez ministerstwo zdrowia, w większości społecznie oczekiwane, wymagają zabezpieczenia praw pracowniczych.

Nie będzie zgody NSZZ „Solidarność” na likwidację NFZ bez wprowadzenia ustawowych gwarancji kontynuacji zatrudnienia pracowników w nowych, podmiotach przejmujących dotychczasowe działania tej instytucji.

W zakresie zapowiadanych przekształceń w Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Związek zajął jednoznacznie negatywne stanowisko wyrażone w Decyzji Prezydium KK nr 117/16 z 10 sierpnia 2016 r. Domagamy się jego uwzględnienia w projektowanych przez rząd  zmianach.

 Priorytetem jest i musi pozostać bezpieczeństwo zdrowotne obywateli a nie interesy lobby producentów żywności.

KK NSZZ „Solidarność” stanowczo podkreśla, że w zmianach ustrojowych rola państwa jest wiodąca. Uwzględniając skutki społeczne zmian rząd powinien przygotować je w rzetelnym, a nie pozorowanym dialogu z reprezentatywnymi organizacjami pracodawców i pracobiorców. NSZZ Solidarność ostrzega że przeciąganie w czasie kluczowych dla środowiska decyzji i nie uwzględnienie uwag partnerów społecznych doprowadzić może do radykalizacji nastrojów społecznych w ochronie zdrowia.

 

Stanowisko KK nr 2/17 ws. bezpieczeństwa socjalnego polskich emerytów i rencistów

 

Wprowadzana przez rząd waloryzacja świadczeń emerytalnych i rentowych mija się z oczekiwaniami i potrzebami środowiska emerytów i rencistów. Nadal obserwujemy jak biedni biednieją szybciej, a bogaci szybciej się bogacą. Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” oczekuje od Rządu Pani Premier Beaty Szydło podjęcia niezwłocznych działań w sprawie korekty sposobu waloryzacji emerytur i rent, tak by zahamować proces wpychania polskich emerytów w sferę ubóstwa. Reforma polskiego systemu z 1999 r oparta była na fałszywych założeniach społeczno­ekonomicznych i doprowadziła do sytuacji, w której poziom najniższych świadczeń emerytalnych nie wystarcza na zaspokojenie nawet najbardziej elementarnych potrzeb ludzi starszych.

            Dzisiejsze pokolenie polskich emerytów to generacja ludzi dotknięta skutkami niesprawiedliwej społecznie transformacji ustrojowej, która dziś negatywnie wpływa na, ekonomiczne podstawy ich życia. Teraz z racji swego wieku i odpowiedniego zabezpieczenia socjalnego nie mogą dłużej czekać na zmiany niewydolnego systemu. Komisja Krajowa oczekuje, że „dobre zmiany” zapowiadane przez Prawo i Sprawiedliwość wkrótce także będą dotyczyły materialnych podstaw życia emerytów i rencistów.

            Dlatego domagamy się od Rządu RP systemowej waloryzacji najniższych świadczeń emerytalno-rentowych w taki sposób, by zapewniała ona utrzymanie ich siły nabywczej, uwzględniając przy tym wzrost gospodarki krajowej. 

Stanowisko KK nr 1/17 ws. sytuacji w kraju

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem obserwuje wydarzenia ostatnich tygodni rozgrywające się w Sejmie RP oraz w stolicy i innych miastach kraju.

            Narracja opozycji, która sama nazywa siebie opozycją totalną, ma na celu stworzenie wrażenia totalnego chaosu w kraju. Metoda ta obliczona jest na wywołanie konfrontacji społecznej, paraliżu państwa a w konsekwencji na przejęcie władzy. Ten sposób działania niemający nic wspólnego z demokracją i niszczący kulturę polityczną, niezbędną do funkcjonowania demokratycznych instytucji, nie może być akceptowany.  

                                                 

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, zbudowany na zasadach demokratycznych w oparciu o szeroko rozumiane wartości zawarte w katolickiej nauce społecznej, wśród statutowych celów wskazuje między innymi „szerzenie zasad demokracji i występowanie w obronie uniwersalnych wartości” oraz „kształtowanie aktywnej postawy działania dla dobra Ojczyzny”.

Kierując się powyższymi zasadami, Związek nie może być bierny w tej sytuacji.
Nie chodzi nam o obronę tej czy innej partii politycznej, ale o obronę podstawowych zasad społeczeństwa i państwa demokratycznego.

 

Ponadto każdy obywatel powinien mieć w pamięci antypracownicze i antyspołeczne decyzje poprzedniej władzy a dzisiejszej opozycji. Wydłużenie wieku emerytalnego, zlekceważenie dwóch milionów podpisów pod wnioskiem o referendum w tej sprawie, zamrożenie podstawy dochodu wolnego od podatku, zamrożenie wskaźnika naliczenia odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, wielokrotną liberalizację Kodeksu pracy itp., nie mogą być przez nas zapomniane.   

 

Zrealizowanie przez obecną ekipę rządzącą wielu z postulatów związkowych i społecznych stanowi nadzieję na dalsze kontynuowanie prospołecznej polityki państwa.

Dążenie twórców polityki antyspołecznej do władzy, stanowi zagrożenie powrotem do tamtych, antypracowniczych rozwiązań.

NSZZ „Solidarność”, biorąc pod uwagę informację o możliwym porozumieniu sił parlamentarnych zmierzającym do zakończenia kryzysu sejmowego uważa, że należy powstrzymać się od czynnych działań i dać szansę na powrót do normalności.

            NSZZ „Solidarność” apeluje o uszanowanie zasad demokracji konstytucyjnej i zaprzestanie totalnej opozycji wobec decyzji polskiego społeczeństwa wyrażonej przy urnach wyborczych. Niezależnie od powyższego każde naruszenie tych zasad, zmierzające do paraliżu funkcjonowania państwa, spotka się ze zdecydowaną reakcją Związku.

 

Stanowisko KK nr 7/16 ws. branż podległych Ministrowi Środowiska

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z wielkim niepokojem obserwuje przebieg procesów legislacyjnych dotyczących branż podległych Ministerstwu Środowiska. Przedkładane do konsultacji projekty aktów prawnych skrajnie odbiegają od treści tych, które są wnoszone do parlamentu. Szczególnie zostało to uwidocznione w nowelizowanych ustawach Prawo Wodne oraz Prawo Łowieckie.

            Komisja Krajowa oczekuje realizacji Porozumienia Pracowniczego z dnia 5 maja 2016 roku, zawartego z Ministrem Środowiska przez Krajowy Sekretariat Zasobów Naturalnych Ochrony Środowiska i Leśnictwa NSZZ „Solidarność”.

            Komisja Krajowa domaga się od Rządu RP powstrzymania destrukcji branż zarządzających strategicznymi zasobami naturalnymi Polski.

 

Stanowisko KK nr 6/16 w 35. rocznicę stanu wojennego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w 35. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego wyraża głęboki szacunek i uznanie wszystkim, którzy w tym dramatycznym czasie podjęli się nierównej walki w obronie wolności, podstawowych praw pracowniczych
i ludzkich. Wielu z nich zapłaciło za to życiem, zdrowiem, swoją karierą i przymusową emigracją. Wielu do dzisiaj ponosi negatywne konsekwencje represji (zdrowotne
i materialne), którym byli poddani przez komunistyczny reżim. Inaczej niż to ma się
w stosunku do ich oprawców, pobierających od wolnej i demokratycznej Polski wysokie wynagrodzenia.

W tym kontekście procedowana obecnie ustawa, która zakłada między innymi odebranie komunistycznym oprawcom wysokich emerytur, jest pierwszą realną próbą naprawienia tej wielkiej niesprawiedliwości. Za nią muszą iść kolejne decyzje, w tym między innymi wobec prokuratorów, sędziów oraz tych, którzy odpowiadają za wprowadzenie stanu wojennego. Domagamy się również odebrania stopni wojskowych i milicyjnych takim osobom jak generałowie Jaruzelski i Kiszczak.

Mamy świadomość długu państwa polskiego wobec ofiar stanu wojennego. Dlatego
w imię prawdy i elementarnej sprawiedliwości domagamy się od polskiego wymiaru sprawiedliwości bardziej zdecydowanego ścigania i osądzenia winnych oraz naprawienia krzywd wobec osób, którym zawdzięczamy wolną i niepodległą Ojczyznę.

Jednocześnie Komisja Krajowa przypomina, że 13 grudnia jest dniem, w którym składamy hołd ofiarom stanu wojennego. Dlatego też apelujemy, aby nie wykorzystywać tej daty do bieżącej walki politycznej.

 

Stanowisko KK nr 5/16 ws. projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych

 

ws. projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych
z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw
 

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” gorąco popiera projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw, złożony do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przez Senat RP.

Projekt wychodzi naprzeciw oczekiwaniom szeregu osób zaliczanych do szeroko rozumianej opozycji antykomunistycznej. Dotychczasowa ustawa nie spełniła oczekiwań tych osób, szczególnie co do wysokości środków przeznaczonych na pomoc oraz co do kryteriów jej przyznawania.  Świadczenia, uzależnione od progów dochodowych,  nie mają charakteru autonomicznego lecz są uzupełniające do współczesnej sytuacji materialnej, zatem mają charakter pomocy socjalnej. Nie obejmują uszczerbku spowodowanego różnego rodzaju represjami, w tym nieobjętego postępowaniem odszkodowawczym, np. zaniżonych emerytur bądź wynagrodzeń.

Poza zmianami związanymi z zakresem pomocy udzielanej działaczom opozycji i osobom represjonowanym, projekt zmienia definicję osoby represjonowanej, obejmując nią osoby represjonowane w okresie od 1 stycznia 1956 r. do dnia 31 lipca 1990 r. , stwierdzając jednocześnie, że represyjne działania wobec opozycjonistów mogły mieć charakter niejawny. Dotyczy to w szczególności osób, którym uniemożliwiano awans zawodowy za działalność opozycyjną oraz tych, którzy za tę działalność byli z pracy wyrzuceni.   

            Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” zwraca się do Sejmu RP o przyjęcie projektu złożonego przez Senat i jak najszybsze uchwalenie zmian do ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw dla dobra tych, którzy o wolną Polskę walczyli nie zważając na grożące im represje.

 

 

Stanowisko KK nr 4/16 ws. umowy CETA

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z ogromnym niepokojem obserwuje dotychczasowe  działania przedstawicieli rządu RP dotyczące ewentualnego przyjęcia umowy CETA (ang. Comprehensive Economic and Trade Agreement) w obecnym kształcie. Za całkowicie niedopuszczalne uważamy wdrożenie tak kontrowersyjnego dokumentu bez przeprowadzenia wcześniej jakiejkolwiek publicznej debaty na temat konsekwencji tej decyzji.

            Treść umowy CETA została opracowana bez udziału rządów czy parlamentów państw członkowskich UE, a więc z pominięciem instytucji posiadających demokratyczny mandat oraz poddanych społecznej kontroli obywateli. Brak transparentności podczas prac nad treścią umowy stanowi pogwałcenie elementarnych zasad demokracji.

            CETA jest przedstawiana przez zwolenników umowy jako dokument mający na celu liberalizację handlu i współpracy gospodarczej pomiędzy Unią Europejska a Kanadą. Owa liberalizacja ma teoretycznie przynieść wzrost gospodarczy wszystkim krajom-sygnatariuszom umowy. Jednak pod hasłami wzajemnego otwarcia rynków, zniesienia barier i deregulacji, kryją się konkretne zapisy prawne, które w opinii wielu ekspertów prowadzą do tego, że na rynku pracy, w przemyśle, handlu, usługach, a nawet w służbie zdrowia czy
w edukacji  decyzje  będą należały nie do demokratycznych władz państwa narodowego, lecz do wielkich korporacji. Umowa zmierza do zwiększenia uprawnień międzynarodowych korporacji kosztem ograniczenia praw pracowniczych, konsumenckich i obywatelskich mieszkańców UE oraz Kanady. CETA narusza też w sposób oczywisty suwerenność państw-sygnatariuszy w dziedzinie stanowienia prawa oraz ochrony interesu  publicznego. 

            CETA poprzez mechanizm ICS (ang. Investment Court System, czyli ponadpaństwowy sąd arbitrażowy do rozwiązywania konfliktów korporacje-państwo), daje korporacjom możliwość zaskarżenia praktycznie jakiejkolwiek wewnątrzkrajowej lub wewnątrzwspólnotowej regulacji prawnej, jeśli w ocenie korporacji zagraża ona jej spodziewanym zyskom. Co warte szczególnego podkreślenia, pozwy te będą rozstrzygane przez zewnętrzne trybunały arbitrażowe, czyli z pominięciem systemu sądowniczego funkcjonującego zarówno na poziomie poszczególnych krajów, jak i Unii Europejskiej.
Z kolei poprzez zawarty w umowie mechanizm „współpracy regulacyjnej” korporacje zyskają prawo do bezpośredniego uczestniczenia w procesie stanowienia prawa zarówno na poziomie poszczególnych krajów, jak i Unii Europejskiej.

            Przyjęcie umowy niesie ze sobą również ogromne ryzyko zalania polskiego rynku przez tanią, genetycznie modyfikowaną żywność z Kanady oraz innymi produktami spożywczymi wątpliwej jakości, których obecnie nie można importować do Polski. Kanada jest jednym z trzech największych producentów żywności modyfikowanej genetycznie na świecie. Prawo obecnie obowiązujące w Polsce chroni konsumentów przed taką żywnością. Tania, niskiej jakości żywność z Kanady zagraża  polskiemu rolnictwu, całemu przemysłowi spożywczemu oraz przede wszystkim polskim konsumentom.

            Wielu ekspertów wśród konsekwencji przyjęcia umowy CETA wymienia również wymuszoną przez korporacje konieczność prywatyzacji wszelkich usług publicznych takich jak m.in. edukacja, ochrona zdrowia czy transport publiczny. Jak wynika chociażby z opublikowanych we wrześniu 2016 roku badań amerykańskiego Uniwersytetu Tufts, na skutek przyjęcia CETA Unia Europejska utraci 200 tys. miejsc pracy, a średnie płace pracowników znacząco spadną.

            W ocenie Komisji Krajowej argument, według którego zgoda na obowiązywanie zapisów umowy CETA będzie miała jedynie charakter tymczasowy, w żaden sposób nie rozwiązuje problemu. Nawet okresowe obowiązywanie w naszym kraju opisanych powyżej niebezpiecznych instrumentów zapisanych w umowie CETA, może przynieść nieodwracalne szkody dla polskiej gospodarki oraz polskich obywateli.,

            W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się podpisaniu umowy CETA w obecnym kształcie oraz domaga się od rządu RP podjęcia wszelkich działań zmierzających do zablokowania przyjęcia tej umowy, przeprowadzenia publicznej debaty, przedstawienia przewidywanych korzyści i zagrożeń dla Polski i jej obywateli przed podjęciem ostatecznej decyzji dotyczącej jej ratyfikacji.