Tag: Stanowisko KK

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem przyjmuje informacje o nierozwiązanych i narastających problemach w spółce Przewozy Regionalne.

Po raz kolejny stwierdzamy, że koncepcja rozdrobnienia przewozów regionalnych musi prowadzić do negatywnych skutków zarówno dla pasażerów, bezpieczeństwa i standardów przewozów jak i pracowników.

Pomimo wyrzeczeń pracowniczych (najniższa średnia płaca w spółce w porównaniu do firm o tym samym lub podobnym profilu działalności oraz redukcja zatrudnienia ponad 3,5 tys. osób od 2009 roku) i równowagi budżetowej w bieżącej działalności gospodarczej, spółka nadal posiada 820 mln zł długu.

Jest to skutkiem złych decyzji właścicielskich, tzn.:

– Niepełne oddłużenie spółki w momencie przekształcania w grudniu 2008 roku w firmę podległą samorządom wojewódzkim. Zadłużenie to wówczas wynosiło 360 mln zł;

– Niepełne dofinansowanie, zamówionych przez organizatorów – samorządów województw, kolejowych przewozów regionalnych od momentu zmiany właścicielskiej spółki, co w znacznym stopniu zawiera się w obecnym zadłużeniu spółki;

– Tworzenie przez niektóre samorządy województw konkurencyjnych spółek, pomimo tego, iż samorządy te są współwłaścicielami Przewozów Regionalnych Sp. z o.o.

– Zawieranie w większości województw rocznych umów na realizację przewozów, co obniża wiarygodność rynkową spółki i ogranicza jej możliwości inwestycyjne. Wieloletnie umowy posiadają Koleje Mazowieckie, Koleje Wielkopolskie oraz Ariwa (działająca w województwach: Pomorskie i Kujawsko-Pomorskie oraz nie będąca własnością tych samorządów), co daje tym podmiotom przewagę konkurencyjną względem spółki Przewozy Regionalne.

– Brakiem jasnego stanowiska samorządów województw co do przyszłości spółki, czego dowodem była absencja wszystkich marszałków na tzw. „szczycie kolejowym”.

Istnieje w związku z tym niebezpieczeństwo destrukcji spółki Przewozy Regionalne. Symptomem tego niebezpieczeństwa jest koncepcja podziału spółki, lansowana przez zespół pięciu marszałków i przedstawicieli rządu.

Dlatego domagamy się:

1. Rozwiązań ustawowych gwarantujących:
   -ustanowienia spółki Przewozy Regionalne narodowym przewoźnikiem kolejowych przewozów pasażerskich o charakterze usług publicznych;
   -zawierania umów przez organizatorów publicznych kolejowych przewozów pasażerskich na okres nie krótszy niż 15 lat;
2. Pakietu gwarancji pracowniczych dla pracowników spółki Przewozy Regionalne w związku ze stałą reorganizacją i restrukturyzacją (pracowniczą, organizacyjną, finansową) oraz brakiem ostatecznej struktury docelowej spółki Przewozy Regionalne;
3. Utrzymania przez organizatorów publicznych przewozów kolejowych pracy przewozowej na poziomie nie mniejszym niż w roku 2011;
4. Pełnej realizacji porozumienia w sprawie „usamorządowienia” spółki Przewozy Regionalne z dnia 22 grudnia 2008 roku;
5. Pokrycia przez właścicieli zobowiązań spółki, powstałych od dnia zmiany właścicielskiej jak również tych które są wynikiem działań poprzedniego właściciela a przejętych przez samorządy;
6. Brak realizacji porozumień: z 17 lipca 2008 roku między Grupą PKP a organizacjami związkowymi o objęciu pakietem socjalnym pracowników; z 27 maja 2009 roku między prezesem spółki Przewozy Regionalne a organizacjami związkowymi o niedokonywaniu zwolnień pracowniczych do czasu spisania pakietu gwarancji pracowniczych;
7. Przeprowadzenia audytu i kontroli przez uprawnione organa kontroli państwowej wydatkowanych przez samorządy województw publicznych środków finansowych na kolejowe przewozy regionalne przewoźnikom realizującym te przewozy oraz upublicznienie wniosków z przeprowadzonych czynności;
8. Przeprowadzenie badania decyzji Urzędów Marszałkowskich w przedmiocie zgodności z obowiązującym prawem powołania kolejowych spółek przewozowych konkurencyjnych dla spółki Przewozy Regionalne (Koleje Wielkopolskie, Koleje Dolnośląskie, Koleje Śląskie oraz Koleje Łódzkie).

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd RP do wstrzymania projektowanych zmian wydłużających ustawowy wiek uprawniający do przejścia na emeryturę i zrównujących ten wiek dla kobiet i mężczyzn i powrót do stołu negocjacyjnego.

Po raz kolejny stwierdzamy, ze mechaniczne podnoszenie wieku emerytalnego nie jest reformą systemu ubezpieczeń społecznych.

Komisja Krajowa uważa, że najważniejszym elementem reformy emerytalnej powinna być Narodowa Strategia Demograficzna, która w perspektywie 20-30 lat będzie w stanie odwrócić niekorzystne trendy demograficzne, będące jedną z istotnych przyczyn zapaści systemu emerytalnego. Niezbędne jest także podjęcie działań na rzecz wydłużenia rzeczywistego wieku aktywności zawodowej i podniesienia zdrowotnych możliwości  wykonywania pracy osób w wieku około emerytalnym. Dlatego jeszcze raz wskazujemy
na konieczność:

– ujednolicenia i uzależnienia składek na ubezpieczenie społeczne od rzeczywistych dochodów,

– stworzenia mechanizmów motywujących do wydłużenia aktywności zawodowej,

– uszczelnienia systemu ubezpieczeń rolniczych,

– ograniczenia patologii w samozatrudnieniu i stosowania „umów śmieciowych”,

– zwiększenia efektywności służb publicznych i instytucji rynku pracy,

– ustabilizowania zatrudnienia ludzi młodych i stworzenia bezpiecznych warunków do pracy dla osób starszych,

– zwiększenia efektywności opieki zdrowotnej, w tym profilaktyki zorientowanej na wydłużenie zdolności do pracy,

– rozbudowania systemu usług publicznych wspierających rynek pracy w zakresie bezpiecznego transportu, żłobków, przedszkoli, instytucjonalnej opieki nad ludźmi starszymi.

Zgodnie z przyjętą 16 lutego 2012 roku przez Komisję Europejską „Białą Księgą – Plan na rzecz adekwatnych, bezpiecznych i stabilnych emerytur”, zmiany w systemach emerytalnych powinny być przeprowadzane w dialogu z partnerami społecznymi, a możliwość wydłużenia wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę, musi być uzależnione od poziomu zatrudnienia i wielkości bezrobocia.

Tego typu zmiany w krajach europejskich poprzedzano wielomiesięczną, a często wieloletnią dyskusją. W Niemczech trwała ona dwa lata. W Polsce próbuje się wprowadzić zmiany dotyczące wielu pokoleń zaledwie w dwa miesiące mimo, iż inicjatywę referendum ogólnokrajowego w sprawie utrzymania dotychczasowego wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę poparło półtora miliona Polaków.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zdecydowanie sprzeciwia się szkodliwym działaniom większości jednostek samorządu terytorialnego, zmierzającym do masowych likwidacji szkół i placówek oświatowych, łączenia szkół, zwiększania liczebności uczniów w oddziałach klasowych.

Te praktyki są drastycznie sprzeczne z zadaniami JST, określonymi w ustawie o samorządzie terytorialnym, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej (art. 7 pkt 8).

W przekonaniu Komisji Krajowej taka „oszczędnościowa” polityka oświatowa doprowadzi w krótkim czasie do poważnego obniżenia jakości kształcenia i zmniejszy konkurencyjność polskiej młodzieży na europejskim rynku pracy.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w pełni popiera żądania pracowników Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. zmierzające do uniknięcia likwidacji zakładu i ograniczenia zwolnień grupowych w zakładzie produkcyjnym firmy Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. w Łodzi.

W trakcie prowadzonych negocjacji pracodawca nie potrafił w sposób przekonujący przedstawić ekonomicznego uzasadnienia swoich zamiarów. Działania podejmowane przez niego w chwili obecnej noszą znamiona lokautu nie mające nic wspólnego z zasadą etyki biznesu.

16 stycznia 2012 r. Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. reprezentująca pracowników Spółki zagrożonych utratą pracy przedstawiła w ich imieniu postulaty, które w zasadniczej części zostały przez pracodawcę odrzucone. Fakt ten budzi głęboki sprzeciw załogi. Postulaty zgłoszone przez Komisję Zakładową NSZZ „Solidarność’ zgodne są ze standardami realizowanymi przez wielkie korporacje w krajach demokratycznych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. żądającej dialogu, a nie traktowania pracowników jako tanią siłę roboczą.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podziela powszechnie formułowane wątpliwości dotyczące właściwej ochrony praw obywatelskich w przypadku podpisania i ratyfikowania umowy ACTA. Niedopuszczalny jest brak konsultacji społecznych i publicznej debaty w trakcie prac przygotowawczych nad przyjęciem tak ważnego dokumentu.

Komisja Krajowa solidaryzując się ze środowiskami protestującymi przeciwko trybowi przyjęcia i zapisom ACTA, wzywa rząd RP do zawieszenia decyzji podpisania i ratyfikowania umowy ACTA oraz żąda przeprowadzenia publicznej debaty nad jego treścią.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia sytuację w służbie zdrowia spowodowaną wprowadzeniem nowych przepisów refundacyjnych.

Strach pacjentów, utrudnienia w dostępie do leków, protest lekarzy i farmaceutów – to efekt wadliwego prawa stanowionego z naruszeniem reguł demokratycznych, lekceważenia negatywnych opinii i ostrzeżeń kierowanych do rządu przez związki zawodowe, ekspertów i środowiska medyczne.

Konsekwencje nieodpowiedzialnych decyzji władzy ponoszą obywatele, szczególnie ci dotknięci ciężkimi często nieuleczalnymi chorobami.

Na powtórzenie się takiej sytuacji nie może być zgody.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko planom konsolidacji Rejonów Energetycznych PGE Dystrybucja S.A.

Projekt „Optymalizacja pracy rejonów i posterunków energetycznych” przygotowany przez Zarząd PGE Dystrybucja S.A. przewiduje likwidację kilkudziesięciu Rejonów i Posterunków Energetycznych. Powyższe zmiany spowodują zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego kraju, pogorszenie obsługi odbiorców oraz w konsekwencji przyniesie likwidację wielu miejsc pracy.

Komisja Krajowa zdecydowanie popiera działania podjęte przez Międzyzakładowe Komitety Protestacyjne NSZZ „Solidarność”. Żądamy wstrzymania prac restrukturyzacyjnych do czasu uzgodnienia projektu z działającymi w Polskiej Grupie Energetycznej S.A. organizacjami NSZZ „Solidarność”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w pełni popiera żądania protestujących kierowców – pracowników ND Polska sp. z o.o. wchodzącej w skład Grupy Norbert Dentressangle.

Całkowitą odpowiedzialność za eskalację napięcia i w efekcie doprowadzenie do strajku, ponosi pracodawca, który od lipca 2011 roku nie chciał uznać sporu zbiorowego mimo wypełnienia przez stronę związkową wszystkich wymogów ustawowych; zamiast poszukiwania porozumienia wybrał metodę zastraszania i poniżania pracowników.

NSZZ „Solidarność” nie akceptuje stosowania przez pracodawców podwójnych standardów zatrudnienia, zgodnie z którymi polscy pracownicy sprowadzani są do roli taniej siły roboczej, nie zgadza się na łamanie polskiego prawa i lekceważenie praw pracowniczych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” dziękuje wszystkim, którzy podpisali wniosek o przeprowadzenie referendum w sprawie utrzymania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.

Chociaż zebraliśmy już wymaganą liczbę podpisów do złożenia wniosku w Sejmie akcja się nie skończyła. Szerokie poparcie dla naszej inicjatywy powinno uświadomić rządzącym, jak bardzo ważna jest to sprawa dla całego społeczeństwa oraz, że tak kluczowych zmian nie wolno wprowadzać bez przyzwolenia społecznego.

Wierzymy, że Parlamentarzyści nie zlekceważą woli Polaków i po złożeniu przez nas wniosku zadecydują o przeprowadzeniu referendum w sprawie utrzymania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w RUCH S.A. zmierzające do powstrzymania kolejnych zwolnień grupowych. Wzywamy Ministra Skarbu Państwa do przedstawienia informacji dotyczących zobowiązań jakie wobec załogi przyjął na siebie inwestor. W spółce Akcyjnej RUCH trwa obecnie kolejna, szósta już – runda zwolnień grupowych.

We wrześniu 2010 roku RUCH został sprzedany przez MPS  bez jakichkolwiek gwarancji dla pracowników.

Prywatyzacja spółki jest jednym z wielu przykładów prywatyzacji, która doprowadza do wyrzucenia z pracy tysięcy osób. Przerażająca jest łatwość z jaką Skarb Państwa rozstaje się ze swoimi firmami, szczególnie z takimi jak RUCH, który na rynku prasowym jest obecny od ponad 90 lat. Prywatyzacja bez zabezpieczeń dla załóg sprzedawanych firm skutkuje pogłębiającym się bezrobociem, zmuszaniem ludzi do pracy na umowach cywilno-prawnych lub wręcz „na czarno”.

Krótkowzroczność takiej polityki już dziś jest odczuwalna, a dług publiczny rosnący w zastraszającym tempie będzie olbrzymim obciążeniem dla obecnie pracujących i przyszłych pokoleń. Nie możemy w milczeniu przyglądać się takiej polityce rządu i takim prywatyzacjom. Nie wolno nie widzieć zagrożeń stojących przed nami i następnymi pokoleniami. Nie zgadzamy się z traktowaniem pracowników jako zbędnego balastu.

W RUCH S.A. zarządy zmieniały się w zależności od tego, kto był aktualnie u władzy i jaki układ rządził. Te częste zmiany spowodowały utratę sporej części rynku, a w ślad za tym drastyczne zmniejszenie wpływów. Z kilkunastotysięcznej załogi pozostaje w chwili obecnej mniej niż dwa tysiące. Wszelkie koszty nieudolnych działań spadają dziś na załogę, a członkowie poszczególnych zarządów nie ponieśli żadnej odpowiedzialności.