Tag: Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na podstawieUchwały Komisji Krajowej nr 24/11 z dnia 15 listopada 2011 r. w związkuz § 12 ust. 3 Statutu Fundacji Promocji Solidarności powołuje Radę Fundacji Promocji Solidarności z siedzibą w Gdańsku w następującym składzie:

1. Piotr Duda – przewodniczący
2. Grzegorz Adamowicz
3. ks. Ludwik Kowalski

Decyzja wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Traci moc Decyzja Prezydium KK nr 52/16.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Komitetu Społecznego w składzie: Marek Splewiński, Anna Kolibska, Anna Wąsik, Roman Górski, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na tablicy upamiętniającej uczestników ruchu Solidarności w latach 1980-1981 na Zamojszczyźnie.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia:
1. Jerzego Jaworskiego – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”/Skarbnika
2. Bartłomieja Mickiewicza – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”

do podpisania w imieniu NSZZ „Solidarność” ze Skarbem Państwa – Ministrem Funduszy i Polityki Regionalnej, w ramach programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (dalej FENG) w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej, Umowy określającej przeznaczenie, warunki udzielania i wykorzystania oraz rozliczenia dotacji celowej przyznanej NSZZ „Solidarność”.

Dotacja celowa udzielana zostanie na wzmacnianie zdolności instytucjonalnej NSZZ „Solidarność” jako członka Komitetu Monitorującego programu FENG w celu umożliwienia skutecznego uczestnictwa w przygotowaniu, wdrażaniu, monitorowaniu i ewaluacji programu w latach 2024-2029.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia:

1. Jerzego Jaworskiego – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”/Skarbnika
2. Macieja Kłosińskiego – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”

do podpisania w imieniu NSZZ „Solidarność” ze Skarbem Państwa – Ministrem Funduszy i Polityki Regionalnej,  w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego (dalej FERS) w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej, Umowy określającej przeznaczenie, warunki udzielania i wykorzystania oraz rozliczenia dotacji celowej przyznanej NSZZ „Solidarność”.

Dotacja celowa udzielana zostanie na wzmacnianie zdolności instytucjonalnej NSZZ „Solidarność” jako członka Komitetu Monitorującego programu FERS w celu umożliwienia skutecznego uczestnictwa w przygotowaniu, wdrażaniu, monitorowaniu i ewaluacji programu w latach 2024-2029.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając w związku z art. 47 ust. 1 pkt 2 oraz art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2232 z późn. zm.) oraz na wniosek Prezydium Zarządu Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność”, wnosi o wykreślenie ze składu Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego Województwa Dolnośląskiego Pana Bogdana Orłowskiego, i w to miejsce wskazuje do prac Pana Bartosza Budziaka.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15, wyraża zgodę na rozszerzenie zasięgu działania Organizacji Międzyzakładowej NSZZ ,,Solidarność” Pracowników i Funkcjonariuszy Policji w Gdańsku, wpisanej do Rejestru Podstawowych Jednostek Organizacyjnych Związku prowadzonego przez Region Gdański NSZZ „Solidarność”, na Komendę Powiatową Policji w Świdniku, znajdującą się na terenie działania Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15, wyraża zgodę na rozszerzenie zasięgu działania Organizacji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w UPS Polska Sp. z o.o., wpisanej do Rejestru Podstawowych Jednostek Organizacyjnych Związku prowadzonego przez Region Mazowsze NSZZ „Solidarność”, na UPS Global Business Services Polska Sp. z o.o. znajdującą się na terenie działania Regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia uwagi do Komunikatu Roczna Analiza zrównoważonego wzrostu gospodarczego 2024.

1. Podobnie jak w poprzednich latach wskazano w Komunikacie cztery wymiary konkurencyjnej zrównoważoności: stabilność makroekonomiczną, zrównoważenie środowiskowe, wydajność, sprawiedliwość. W komunikacie uznaje się za kluczowe zapewnienie rozwoju kompetencji i umiejętności niezbędnych do transformacji ekologicznej i cyfrowej, zarządzanie zmianami demograficznymi przy jednoczesnym zwiększaniu inwestycji i wspieraniu innowacji dla zwiększenia konkurencyjności UE.
2. NSZZ „Solidarność” przypomina o europejskim dokumencie „Porozumienie Ramowe Europejskich Partnerów Społecznych w sprawie cyfryzacji” – podpisanym 22 czerwca 2020 r. przez Europejskich Partnerów Społecznych, który jest odpowiedzią na zmiany zachodzące na rynku pracy w związku z transformacją cyfrową dotyczącą m.in.: technologii produkcji, modeli biznesowych, szkoleń pracowników, pracy zdalnej oraz sposobów zarządzania w firmach.
3. Poważnym wyzwaniem okazuje się uzyskanie konsensusu w zakresie reform fiskalnych będącego wynikiem trwającego przeglądu zarządzania gospodarczego. Taka sytuacja stwarza poważną niepewność i zagrożenie, mając na względzie zapowiedź odejścia od ogólnych klauzul korekcyjnych w przyszłych budżetach krajowych, co z punktu widzenia utrzymania równowagi społeczno-gospodarczej jest przedwczesne i nieuzasadnione zważywszy na trwającą niestabilność geopolityczną. Powrót klauzul korekcyjnych jest tym bardziej nie uzasadniony biorąc pod uwagę wyzwania jakie podkreślono w komunikacie, takie jak: wzmocnienie inwestycji publicznych, wsparcie dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji. Zaproponowane w związku z tym rozwiązania, aby rządy jak najszybciej zakończyły stosowanie związanych z kryzysem środków wsparcia w zakresie energii oraz wykorzystać wynikające z tego oszczędności na ograniczenie deficytu – jest zbyt wczesne. Takie działanie niekorzystnie wpłynie na ochronę nasłabszych grup społecznych oraz energochłonnych gałęzi przemysłu. Komisja nie bierze pod uwagę możliwych skutków społecznych takiego działania. Kryzys energetyczny dotyka w największym stopniu mniej zamożne i średniozamożne gospodarstwa domowe. Brak programów wsparcia i spodziewany wzrost kosztów energii będzie mógł mieć katastrofalne skutki dla gospodarstw domowych, a także dla gospodarki, ponieważ ograniczy konsumpcję, zwłaszcza w realnej gospodarce.
4. Dostęp do służby zdrowia, mieszkań, usług publicznych powinny mieć priorytetowe znaczenie. W komunikacie słusznie podkreślono dysproporcje w dostępie do kształcenia, szkoleń, opieki zdrowotnej, badań naukowych, innowacji, mobilności i wysokiej jakości infrastruktury cyfrowej pomiędzy obszarami wiejskimi a miejskimi. Rozwiązaniem tego problemu ma być synergia pomiędzy finansowaniem RRF i polityką spójności. W roku 2024 nastąpi podsumowanie wdrażania RRP i programów spójności a także planowana jest analiza komplementarności tych programów pod względem finansowania i wyników polityki. Zdaniem Prezydium KK będzie to okazja dla poszczególnych krajów nie tylko ocenić zakończone programy, ale przede wszystkim jakie potrzeby i wyzwania zostały zrealizowane, a jakie działania muszą być przeprowadzone w przyszłości.
5. Kluczowy pozostaje problem jakości zatrudnienia w Polsce, niewystarczający poziom płac i niski zasięg układów zbiorowych. Powyższe, jest aktualne dla wielu krajów Unii Europejskiej. By pobudzić wzrost gospodarczy w Europie, potrzeba zwiększenia presji na wzrost płac. W tym celu kluczową kwestią jest promowanie układów zbiorowych pracy. Zwiększenie dochodów z pracy będzie pozwalało na ograniczenie nierówności, a tym samym zmniejszy nierównowagi w gospodarce i ograniczy skutki spowolnienia gospodarczego. Dbałość o wysokiej jakości pracę, między innymi z powodu zmian technologicznych, wymaga szczególnej troski i planu działań ze strony instytucji europejskich i krajowych. Elastyczność zatrudnienia nie może być kreowana kosztem bezpieczeństwa zatrudnienia. Ponadto elastyczność i zmienność pracy nie może być opierana na jej tymczasowym charakterze.
6. W ocenie NSZZ „Solidarność” wdrożenie Europejskiego Filaru Praw Socjalnych oraz wzmocnienie rokowań zbiorowych to zadania, które w roku 2024 powinny zostać potraktowane priorytetowo w ramach semestru europejskiego.
7. Pozytywnie oceniamy, że w komunikacie dostrzega się problem ubóstwa energetycznego, konieczność wsparcia integracji na rynku pracy oraz dostępność do podstawowych usług dla osób pozbawionych środków. Poważne obawy budzi jednak dostępność innowacji ekologicznych i cyfrowych , tym bardziej dla osób o niższych dochodach. Ponadto projekcie nie porusza się problemu wykluczenia komunikacyjnego, które dotyka zwłaszcza osoby mieszkające poza dużymi miastami i osoby mniej zamożne. Problem pogłębi się wskutek polityki ograniczania dostępu do centrów miast starszych samochodów napędzanych silnikami spalinowymi. Tego rodzaju polityka uderza w pierwszej kolejności w osoby mniej zamożne, dla których komunikacja publiczna nie jest wystarczającą alternatywą (np. rodziny z dziećmi).
8. Prezydium podkreśla znaczenie kształcenia zawodowego, które bez wątpienia jest również oczekiwanym i koniecznym elementem nowoczesnej gospodarki. Poza tym konieczne jest dostosowanie programów nauczania, tak by nie były one przeciążone, a jednocześnie rozwijały umiejętności i wiedzę przydatne na nowoczesnym rynku pracy.
9. Związek ponownie apeluje o zawieszenie funkcjonowania europejskiego systemu handlu uprawnieniami do emisji EU ETS, aby poddać go analizie a następnie reformie. System EU ETS obciąża nie tylko energetykę konwencjonalną ale także przemysł energochłonny. W projekcie poświęca się wiele miejsca Zielonemu Ładowi i polityce dekarbonizacji . Zasadniczo Związek odrzuca założenia tej polityki i stwierdza, że jej dalsze realizowanie długofalowo zmniejsza konkurencyjność Unii Europejskiej, zwłaszcza wobec państw i regionów, które nadal wykorzystują paliwa kopalne w swojej gospodarce. Konieczne są inwestycje w możliwie jak najbardziej zrównoważone wykorzystanie dostępnych na terenie UE zasobów paliw kopalnych. Ponadto zwracamy uwagę na następujące zalecenie na s. 5 –„W związku z poprawą warunków na rynkach energii, jak również koniecznością przyjęcia rozważnej polityki fiskalnej państwa członkowskie powinny szybko wycofać dopłaty do paliw kopalnych. Powinny stosować ukierunkowane środki wsparcia w zakresie energii jedynie w sytuacji dalszego wzrostu cen energii oraz ułatwiać szybkie uruchomienie i wprowadzenie przystępnych cenowo alternatywnych źródeł czystej energii dla gospodarstw domowych i firm przez realizację odpowiednich reform i inwestycji.” – Zdaniem Prezydium wycofanie dopłat dla paliw kopalnych oznaczałoby, że nasze przedsiębiorstwa energetyczne nie mogłyby realizować inwestycji, a być może upadły.
10. Odnosząc się do stwierdzenia: „Konieczne są wspólne wysiłki, aby egzekwować istniejące przepisy” – na pierwszym miejscu należałoby zwrócić uwagę na nieuczciwe praktyki rynkowe przedsiębiorstw, które łamią przepisy prawa pracy i poszukują przewag konkurencyjnych w kosztach pracy, w sposób nieuczciwy. Należy wspierać organy kontroli i wzmacniać współpracę transgraniczną w tym zakresie. Ponadto, obserwuje się praktyki protekcjonistyczne poszczególnych państw. Przykładem może być, np. niedawna sprawa dostępu do rynku produktów przetwórstwa rybnego, gdzie Komisja skłaniała się ku rozwiązaniu jawnie wspierającemu sektor przetwórstwa we Francji. Takich przykładów można znaleźć więcej.
11. Tekst ogólnie rzecz biorąc jest pełny niejasnych pojęć i stwierdzeń. Przykładowo na, s. 4 – pojawia się „optymalizacja struktury podatkowej” w kontekście inwestycji. Powstaje pytanie: Co to oznacza w praktyce? Podwyżki podatków dla osób fizycznych? Zmniejszenie obciążeń dla osób prawnych?

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje Wniosek Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego unijna pulę talentów COM (2023) 716.

Prezydium KK uznaje za prawidłowe rozwiązanie, zgodnie z którym od swobodnej decyzji państw członkowskich zależy: przystąpienie do platformy, modyfikacja wykazu zawodów deficytowych oraz możliwość stworzenia szczególnej procedury dla pracowników zrekrutowanych poprzez platformę.

Równocześnie, opiniując Wniosek Rozporządzenie Parlamentu Europejskiej i Rady ustanawiające europejską pulę talentów, Prezydium KK zwraca uwagę na dwie kwestie:

• Po pierwsze apelujemy o szybkie podjęcie prac nad kompleksową strategią migracyjną Polski. Uważamy, że powstanie takiego dokumentu i jego szerokie skonsultowanie jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju gospodarczego i społecznego Polski.
• Po drugie ponownie zwracamy uwagę na konieczność równego traktowania obywateli państw trzecich zarobkujących w Polsce. W tym kontekście protestujemy przeciwko funkcjonowaniu w polskim porządku prawnym konstrukcji umowy o pomocy przy zbiorach, ze względu na brak zawartych w niej norm dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, czasu pracy, gwarancji wypoczynku i prawa do godnego wynagrodzenia. Jest to prekaryjna forma zatrudnienia na bazie której, de facto w Polsce, pracują wyłącznie obywatele państw trzecich. Wprowadzenie tego typu rozwiązań postrzegamy jako sprzeczne z Konstytucją RP i wiążącymi Polskę umowami międzynarodowymi.

Unijny zasób talentów ma stanowić odpowiedź na obserwowane w UE braki kadrowe. Występują one w wielu sektorach. Niedobory kadrowe wynikają w pierwszej kolejności z faktu, że europejskie społeczeństwa się starzeją, a liczba osób w wieku produkcyjnym każdego roku spada. Ponadto, w wielu sektorach warunki pracy są niskie lub praca w nich postrzegana jest jako trudna i pozbawiona prestiżu (za przykład może posłużyć sektor transportu drogowego). Odpowiedź na te wyzwania powinna stanowić fundament długookresowej polityki rynku pracy. Przedstawiona inicjatywa jawi się tylko jako rozwiązanie doraźne, a migracja zarobkowa nie może być jedynym rozwiązaniem. Podkreślamy szczególną potrzebę inwestowania w dostępne europejskie zasoby pracy. Dotyczy to zwłaszcza takiego kraju jak Polska, który nie jest zwykle docelowym i pożądanym miejscem imigracji zarobkowej. Jednym z głównych celów unijnego zasobu talentów powinno być zapewnienie równomiernego rozwoju zasobów ludzkich i całego rynku pracy we wszystkich krajach członkowskich.

Niemniej, sama inicjatywa zasobu talentów wydaje się działaniem oczekiwanym i zasadnym. Warto zauważyć, że swoisty program pilotażowy już się odbywa i bierze w nim udział Polska. Warto byłoby przeprowadzić podsumowanie tego programu i ocenić jego rezultaty oraz ewentualne słabości. Prezydium KK apeluje o to, by w takiej dyskusji brali udział partnerzy społeczni.

Niezależnie od tego, że sama inicjatywa jest oczekiwana i stanowi pożądaną alternatywę dla niekontrolowanej lub nie zawsze w pełni przejrzystej migracji do krajów UE, Prezydium KK wskazuje wątpliwości i uwagi dotyczące inicjatywy.

Nie mamy najmniejszych wątpliwości, że europejska polityka migracji zarobkowej powinna promować godną pracę, równe traktowanie, a także zapobiegać i chronić pracowników migrujących przed wyzyskiem i nadużyciami. Ta naczelna zasada powinna być realizowana przez pełne wdrożenie mechanizmów ochrony pracy w UE, w tym poprzez skuteczny system kontroli i sankcji, a także dalsze wsparcie dla działalności związków zawodowych i rokowań zbiorowych.

Ponadto, uważamy że europejscy partnerzy społeczni, a zwłaszcza związki zawodowe, powinni być włączeni w system zarządzania Europejskim zasobem talentów. Obecnie Wniosek jest w tej kwestii dość enigmatyczny.

Istotne jest również, by zapewnić wysoki standard uczciwej rekrutacji, w tym rozważyć zakaz nieuczciwych praktyk, opłat rekrutacyjnych i potrąceń. W sektorach wrażliwych na nadużycia finansowe należy zakazać pośredników i agencji, a także ściśle ograniczyć podwykonawstwo.

Powinno to opierać się na zasadach uczciwej rekrutacji MOP (General principles and operational guidelines for fair recruitment and Definition of recruitment fees and related costs, 2019).

Pojawia się również pytanie o to czy dalej będzie stosowany dotychczasowy system naboru pracowników z państw trzecich.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie ma wątpliwości, że na terenie Unii Europejskiej ma miejsce konkurencja podatkowa oraz funkcjonują raje podatkowe. Ma to negatywny wpływ na wszystkie państwa i jest wyrazem egoizmu niektórych państw, które dążą do rozwoju gospodarczego kosztem innych. Co więcej, konkurowanie poprzez zaniżanie stawek opodatkowania przedsiębiorstw, zwłaszcza korporacji ponadnarodowych otwiera i napędza proces erozji wpływów podatkowych.

Powyższy proces nie jest obojętny dla obywateli wielu państw UE. Ograniczenie wpływów podatkowych automatycznie przekłada się na potencjał budżetowy państw, które tracą na tym procesie, ponieważ mniejsze wpływy podatkowe od korporacji prowadzą do ograniczania wydatków społecznych oraz do ograniczenia dostępu do wysokiej jakości usług publicznych. Rozczarowujące jest, iż propozycja nie dokonuje oceny wpływu tego rozwiązania na sytuację pracowników i pracowniczych gospodarstw domowych. Wydaje się, że wniosek nie został poddany ocenie wpływu. Komisja Europejska powinna nawiązać współpracę ze związkami zawodowymi i przedstawić analizy potencjalnego dynamicznego wpływu proponowanej dyrektywy na miejsca pracy.

Również z perspektywy wartości stojących u podstaw systemu europejskiego, sytuacja w której wielkie korporacje ponadnarodowe unikają opodatkowania, a korzyści z tego czerpią jedynie wybrane państwa jest nieuczciwe i uderza w tak ważny cel działania UE jakim jest ograniczanie nierówności, tak między poszczególnymi państwami jak i nierówności społecznych. W tym drugim wypadku unikanie opodatkowania przez korporacje prowadzi do sytuacji, w której dochody z kapitału są opodatkowane w sposób bardziej przyjazny niż dochody z pracy.

Chcemy również podkreślić, że na takiej sytuacji tracą spółki, które posiadają znaczący udział kapitału państwowego mające strategiczne znaczenie i zapewniające generalnie wysokiej jakości miejsca pracy. W praktyce to właśnie one stanowią o większości wpływów podatkowych z podatku CIT i nie uciekają przed opodatkowaniem do innych państw.

Nie jest to obojętne na sytuację w Polsce. Obserwowana jest polityka przyciągania inwestycji zagranicznych m.in. korzystnymi rozwiązaniami podatkowymi. Mamy świadomość jak niezwykle ważne są inwestycje, zwłaszcza w tych sektorach, które generują wysoką jakość dodaną, gdzie tworzone są wysokiej jakości miejsca pracy, a także w tych, gdzie produkt lub usługa finalna pozycjonują Polskę wyżej w łańcuchu dostaw, jednak musimy być świadomi kosztów jakie są z tym związane, by końcowy bilans oceniać w sposób należyty. Powinno się także promować podmioty, które przestrzegają praw pracowniczych w zamówieniach publicznych.

Chcemy podkreślić, że optymalizacja podatkowa wynikająca z konkurencji podatkowej przekłada się również na dochody pracowników z pracy i ich zdolność do prowadzenia negocjacji zbiorowych. Przenoszenie kapitału tam gdzie istnieje możliwość zmniejszania danin publicznych wynikających z podatków uderza w pracowników z państw, gdzie ma miejsce faktyczna działalność poszczególnych korporacji. Z tego powodu poszukiwanie rozwiązań, które ograniczą ten negatywny efekt zyskuje aprobatę NSZZ „Solidarność”. Propozycję wprowadzenia zharmonizowanych ram opodatkowania osób prawnych, prowadzących działalność transgraniczną ocenić należy pozytywnie.

Wątpliwości budzi zaproponowana dość niska stawka podatku na poziomie 15%, biorąc pod uwagę, że średnia wartość podatku CIT w UE wynosi nieco ponad 21%. Tym samym ustalenie stawki na tak niskim poziomie może doprowadzić do tego, że szereg państw będzie skłonna obniżać daniny korporacji, co w konsekwencji doprowadzi do skutków odwrotnych od zamierzonych. Dyrektywa będzie istotnie oddziaływała na istniejący w Polsce system zachęt podatkowych dla korporacji, które są zainteresowane ulokowaniem tu swoich inwestycji. Kluczowe znaczenie w tym systemie mają specjalne strefy ekonomiczne. Wprowadzenie proponowanego rozwiązania będzie wymagało rewizji tych zachęt. Prezydium KK wzywa do tego, by te prace były w przyszłości prowadzone z udziałem związków zawodowych, tak by możliwa była pełna ocena skutków wprowadzanych zmian.

Prezydium KK pragnie po raz kolejny zaznaczyć, że wysiłki harmonizacyjne powinny koncentrować się na kwestii kosztów pracy i obserwowanych istotnych różnicach w wysokości wynagrodzeń na tych samych stanowiskach pracy w różnych państwach członkowskich. Istnieje szereg mechanizmów, które mogą prowadzić do zbliżenia stawek płac między państwami, jak choćby mechanizmy rokowań zbiorowych na poziomie transgranicznym, czy wzmacnianie europejskich rad zakładowych i udziału w ich pracach związków zawodowych. Należy również w jak najbardziej ambitny sposób wdrożyć do polskiego prawa dyrektywę w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej.