Posłanie XXX KZD

Nie zabijajcie i nie pozwalajcie zabijać!

I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” 41 lat temu przesłał walczącym o godność człowieka pracy – zwłaszcza w krajach obozu komunistycznego -wyrazy poparcia i nadziei. 

Dzisiaj istota tego posłania jest szczególnie aktualna. W imię totalitaryzmu, wyrosłego na komunistycznej tradycji, zabito tysiące ludzi na Ukrainie i nadal zagrożone jest życie kolejnych tysięcy. Miliony ludzi straciły swoje domostwa i dorobek życia. Ukraińcom odmawia się prawa do własnej ojczyzny, do samostanowienia, do wolności. Podobna groźba kierowana jest też do innych narodów.

Dlatego my, Delegaci zebrani na XXX Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność”, wołamy z całą mocą do Rosjan – NIE ZABIJAJCIE!

Z taką samą mocą wołamy do wszystkich pełniących jakąkolwiek władzę w świecie, jak i mających wpływ na te władze – NIE POZWALAJCIE ZABIJAĆ!

Żadne argumenty nigdy nie usprawiedliwią nawet najmniejszego wsparcia dla agresora, którym wobec Ukrainy jest Rosja.

Tak jak wtedy – w 1981r. przesyłamy robotnikom i wszystkim ludziom żyjącym na Ukrainie, wolnym Białorusinom, odważnym Gruzinom oraz innym narodom byłego Związku Sowieckiego – pozdrowienia i wyrazy poparcia. Głęboko czujemy wspólnotę naszych losów. Jesteśmy z Wami i do tego zjednoczenia wzywamy wszystkich pracowników Europy – zarówno tej części, która zrzuciła pęta komunizmu, jak i tej, którą ominęło nieszczęście życia w komunistycznym totalitaryzmie.

Wzywamy więc wszystkich związkowców i pracowników w Europie do takiej solidarności, której ceny nie sposób wyrazić w euro.

Ukraińcom przesyłamy wyrazy wsparcia, otuchy i niewzruszonej nadziei na sprawiedliwy pokój.

Posłanie Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” do ludzi pracy

Posłanie Krajowego Zjazdu Delegatów

NSZZ „Solidarność” do ludzi pracy

 

My Delegaci, zebrani na XXIX Sesji Krajowego Zjazdu Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, przesyłamy ludziom pracy i ludziom dobrej woli całego świata braterskie pozdrowienie, wyrazy solidarności i zatroskania o kształt codziennego życia każdego człowieka pracującego.

Pomni na to, jak NSZZ „Solidarność” wpisał się w dzieło obrony wolności i przyczynił się
do podjęcia wysiłków na rzecz powstania wolnego ruchu związkowego w uciemiężonych krajach Europy Środkowo-Wschodniej, jesteśmy świadomi naszej odpowiedzialności wobec daru wolności, szacunku dla  godności człowieka i respektowania należnych mu, niezbędnych dla jego rozwoju, warunków życia i pracy.

Jako związek zawodowy zakorzeniony w praktycznym doświadczeniu walki o wolność, czujemy się zobowiązani pełnić rolę gwaranta przede wszystkim takich stosunków społecznych, w których będzie zachowany prymat dobra człowieka, zarówno
we współczesnych stosunkach zatrudnienia jak i w kodyfikacjach związanych z prawem pracy. Tej naszej powinności chcemy – wraz z innymi środowiskami świata pracy – dawać wyraz wszędzie tam, gdzie to pierwszeństwo dobra jest zagrożone przez rozmaite nadużycia polityczne i ekonomiczne.

W tym wspólnym dążeniu nie może zabraknąć „Solidarności” rozumianej w myśl zasady: „jedni drugich brzemiona noście”. Zasada ta, jak żadna inna, umożliwia respektowanie sprawiedliwości społecznej, międzyludzkiego zrozumienia i wzajemnej miłości, pojętej jako odpowiedzialność za drugiego człowieka.

Konieczna jest i dziś międzyludzka solidarność, zjednoczenie serc, umysłów i wysiłków, konieczna jest więź między różnymi środowiskami świata pracy zrzeszającymi się w związki zawodowe czy organizującymi się w ruchy społeczne na wszystkich kontynentach tak, aby oprzeć się nowym zagrożeniom jakie coraz częściej pojawiają się w rozmaitych obszarach życia społeczno-gospodarczego we współczesnej, zglobalizowanej rzeczywistości. Koniecznym jest więc zorganizowanie wspólnej pracy wokół idei powstania

ponadnarodowych związków zawodowych, zaczynając od wypracowania podstaw dla realizacji Układu Ogólnego w sprawie godności pracy.

W tym dziele rola wolnych związków zawodowych jest nie do zastąpienia. Są one, i zawsze będą, wykładnikiem wielkiej troski „Solidarnych”  o wolność, sprawiedliwość społeczną,
o słuszne uprawnienia ludzi pracy w poszczególnych dziedzinach ich zawodowej aktywności.

Zwracamy się więc do Was, Drodzy Przyjaciele z różnych związków zawodowych, ruchów społecznych, aby treść naszego braterskiego przesłania dotarła do jak największej rzeszy ludzi pracy na całym świecie.

Posłanie XX Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” do ludzi pracy

NSZZ „Solidarność”, tworząc organizacyjne fundamenty podczas swojego
I Krajowego Zjazdu Delegatów we wrześniu 1981 roku, pamiętał również o tych, którzy doświadczali najgorszych skutków totalitarnego komunistycznego systemu w Europie Środkowej i Wschodniej, uchwalając „Posłanie do ludzi pracy Europy Wschodniej”. Posłanie to odbiło się szerokim echem w całym świecie.

            Po 25 latach w wielu miejscach na świecie nadal łamane są podstawowe prawa człowieka i pracownika. Pracownicy wielu krajów, zwłaszcza na Kubie, a także na Białorusi, w Birmie i Korei Północnej cierpią z powodu prześladowań systemów autorytarnych, które pozbawiają swoich obywateli nie tylko podstawowych praw człowieka i praw pracowniczych, ale również możliwości rozwoju materialnego, kulturalnego i duchowego.

            Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do pracowników narodów prześladowanych i zastraszanych ze słowami wsparcia, otuchy i solidarności. Zachęcamy was do kontynuacji i zwiększenia działań na rzecz tworzenia niezależnych związków zawodowych – fundamentu społeczeństwa demokratycznego. Wierzymy, że wasz wytrwały
i solidarny wysiłek, podobnie jak w Polsce i innych krajach Europy, zostanie uwieńczony sukcesem.

            Zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli o wsparcie dla wolnego ruchu związków zawodowych na całym świecie, szczególnie tam, gdzie nie są przestrzegane podstawowe standardy pracy, prawa związkowe i prawa człowieka.

Do wszystkich pracowników zaś ponawiamy apel, którego realizacja stanowi fundament i rację bytu naszego ruchu: ORGANIZUJCIE SIĘ!

Posłanie do pracowników w 25. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”

Pracownicy Lubelszczyzny, Gdańska, Szczecina, Jastrzębia i innych regionów Polski 25 lat temu upomnieli się o godność człowieka i prawa pracowników. Pierwszym z 21 Sierpniowych postulatów było prawo do utworzenia wolnego związku zawodowego. Powstanie NSZZ „Solidarność” stanowiło realizację tego postulatu.

Dzisiaj w zupełnie innej sytuacji politycznej i gospodarczej zdarza się, że pracownicy w zakładach pracy są zastraszani, niegodnie traktowani, a nawet bezprawnie zwalniani. Ich wynagrodzenia są zaniżane lub niewypłacane w terminie. Bywają szykanowani za próby obrony lub tworzenia związku zawodowego. Jednak w najgorszej sytuacji są pracownicy w zakładach, w których nie ma organizacji związkowych.

Pracownicy, brońcie swych praw! Brońcie swojej godności!

Zrzeszanie się w wolne związki zawodowe jest niezbędne dzisiaj, tak jak było 25 lat temu, bo o godność człowieka i prawa pracownicze trzeba ciągle walczyć. Tam, gdzie pracownicy zrzeszają się, naruszeń praw pracowniczych jest znacznie mniej i dochodzi do dialogu między pracodawcą a zorganizowanymi pracownikami.

Dziś nie musimy przelewać krwi za prawo do organizowania się w związki zawodowe. Mamy możliwość wpływu na nasze życie i kształtowania go w związkowej wspólnocie.

Integracja z Unią Europejską i globalizacja gospodarki światowej niosą dla pracowników nowe perspektywy, ale i nowe zagrożenia. Interesy pracowników nie są najważniejsze dla ponadnarodowych korporacji. Tylko silne związki zawodowe wspierane przez odpowiednią politykę rządów mogą przeciwstawić się redukcji miejsc pracy i naruszaniu godności ludzi pracy w Polsce i na świecie.

Korzystajmy z prawa do zrzeszania wywalczonego przed 25 laty!

Nie bójmy się i dziś upominać o swoją godność.

Nie ma godności bez solidarności!

Posłanie VII KZD do Narodu Czeczeńskiego i Narodów Świata

W   chwili  gdy  toczą  się  obrady  VII  Krajowego  Zjazdu Delegatów  NSZZ „Solidarność”, na Kaukazie dokonuje się zbrodnia ludobójstwa na Narodzie czeczeńskim.

„Solidarność”  jako  ruch  wyrosły  z umiłowaniem wolności, poszanowania  praw  człowieka  i  wiary  w  prawo każdego narodu do  samostanowienia  nie  może  milczeć,  kiedy za przyzwoleniem przywódców   demokratycznych   państw  Zachodu  odradzający  się w Federacji Rosyjskiej totalitarny reżim, przekształca Czeczenię w    obóz    zagłady.    Jeżeli   dzisiaj   nie   powiemy   NIE, to Czeczenia może stać się nowym Oświęcimiem.

Apelujemy  do  przywódców wolnego świata, aby kierowali się w polityce głosem sumienia.

Apelujemy  o  uznanie  suwerenności  Czeczeńskiej Republiki „Iczkerija”.

Posłanie VII KZD na Światową Konferencję Kobiet w Pekinie w 1995 roku

Kończy   się   XX  wiek,  niosący  nadzieję  pokoju  między narodami,  ale  brzemienny  również  w  wiele ludzkich dramatów, zawodów,             konfliktów             i             wojen.

     W   tej   sytuacji  potrzebna  jest  mobilizacja  na  rzecz wychowania  do  pokoju,  który  byłby  trwałą  wartością rodzin, narodów i świata. W sposób szczególny misja wychowania do pokoju jest   wezwaniem  i  powołaniem  każdej  kobiety,  której  serce i  geniusz  winny  mieć  oparcie  wśród  najbliższych, ale także w  strukturach  prawa,  ekonomii,  edukacji  i  środków masowego przekazu.

    Wzywamy   wszystkich   uczestników  konferencji  w  Pekinie, zarówno  przedstawicieli  rządów  jak  i  delegacje  pozarządowe do  uznania  niezastąpionej  roli  kobiety jako wychowawczyni do życia w pokoju.

    Oczekujemy  na  takie owoce konferencji, które pomogą każdej kobiecie   rozwijać  swoje  powołanie  do  roli  żony  i  matki. Oczekujemy  na  wskazanie  takich rozwiązań ekonomicznych, które będą  uznawać  pracę  matki  w  domu  jako wkład w dobro wspólne narodów i świata.

    Oczekujemy  na wyraźne uznanie praw rodziców jako pierwszych i głównych wychowawców swych dzieci.

    Oczekujemy  na  takie  inspiracje  dla środków przekazu, aby zrezygnowały   z   prezentacji  przemocy,  gwałtu  i  deprawacji niszczących    dobro    i   pokój   rodzin,   godność   kobiety.

     Niechaj  Światowa  Konferencja  Kobiet w Pekinie stanie się znakiem  nadziei  dla  współczesnych  i przyszłych pokoleń przez uznanie  powołania  kobiety jako wychowawczyni do życia w pokoju za fundamentalne dla losów ludzkości.

Posłanie I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” do Ludzi Pracy Europy Wschodniej (17/81)

Delegaci zebrani w Gdańsku na I Zjeździe Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego  „Solidarność” przesyłają robotnikom Albanii, Bułgarii, Czechosłowacji, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Rumunii, Węgier i wszystkich narodów Związku Radzieckiego- pozdrowienia i wyrazy poparcia.

Jako pierwszy niezależny związek zawodowy w naszej powojennej historii głęboko czujemy wspólnotę naszych losów. Zapewniamy, że wbrew kłamstwom szerzonym w Waszych krajach, jesteśmy autentyczną, 10-milionową organizacją pracowników, powołaną w wyniku robotniczych strajków. Naszym celem jest walka o poprawę bytu wszystkich ludzi pracy. Popieramy tych z Was, którzy zdecydowali się wejść na trudną drogę walki o wolny ruch związkowy. Wierzymy, że już niedługo Wasi i nasi przedstawiciele będą mogli się spotkać celem wymiany związkowych doświadczeń.