Tag: List

List

Do Rady Państwa

Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

w Warszawie

Na polecenie Prokuratury Generalnej PRL prokuratorzy wojewódzcy w Krakowie
i Szczecinie zażądali od prokuratorów zrzeszonych w naszym Związku wystąpienia z NSZZ „Solidarność”, grożąc im odwołaniem z zaj­mowanych funkcji, pod zarzutem, iż nie dają rękojmi należytego wykony­wania obowiązków służbowych.

Ofiarą tego rodzaju szykan padł już Z-ca Prokuratora Rejonowego w Olsztynie, Stefan Śnieżko, członek Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pra­cowników Prokuratury, odwołany
z zajmowanej funkcji. Stawianie zarzutu prokuratorom, iż nie dają rękojmi wykonywania swych obowiązków tylko dlatego, że należą do NSZZ „Solidarność” — obraża 10 milionów członków naszego Związku tym bardziej, że takie zarzuty nie są stawiane członkom innych związków zawodowych, działających na terenie Prokuratur PRL. Represjonowanie za przynależność związkową jest pogwałceniem Porozu­mienia Gdańskiego i ratyfikowanych przez Polskę konwencji o wolności związkowej.

Delegaci zgromadzeni na I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Soli­darność” wyrażają protest przeciwko próbom ograniczenia wolności związ­kowych w stosunku do członków naszego Związku.

Zwracamy się do Rady Państwa jako organu powołanego do strzeżenia praworządności
w PRL i nadzorującego działalność Prokuratury Generalnej i jej organów, o spowodowanie zaprzestania bezprawnych działań podejmowanych przez Prokuraturę Generalną PRL. Informujemy równocześnie Radę Państwa, że w Sądach na terenie całego kraju wzywa się na rozmowy sędziów, członków naszego Związku, przypominając im złożone ślubowanie sędziowskie i żądając złożenia deklaracji lojalności.

Nie chcemy być zmuszeni do podjęcia — w obronie naszych członków — najostrzejszych środków protestu. Zdając sobie sprawę, że w obecnej sy­tuacji akcja strajkowa jest szczególnie niekorzystna, wzywamy Radę Pań­stwa do podjęcia natychmiastowej interwencji w tej sprawie, z równoczes­nym spowodowaniem natychmiastowego przywrócenia do pracy wszystkich zwolnionych członków NSZZ „Solidarność”.

Obrona praw naszych członków jest podstawowym obowiązkiem NSZZ „Solidarność”.

Gdańsk, 5 października 1981 r.

LIST DO POLONII CAŁEGO ŚWIATA

I Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, obradujący w Gdańsku, mając na względzie prawo wszystkich Polaków, bez względu na ich miejsce za­mieszkania, do związku z Ojczyzną — kieruje do Polaków całego świata następujące posłanie:

Ojczyzna nasza przeżywa wielkie chwile. Ważą się losy naszego narodu. Tu, nad Wisłą, rodzi się nowa Polska, której fundamentem jest społeczne i narodowe braterstwo. Zrodzona z woli całego narodu „Solidarność” jest nie tylko związkiem zawodowym ludzi pracy, lecz jest jednocześnie obywa­telskim ruchem społecznym ludzi świadomych swych praw, jak również obowiązków wobec Ojczyzny i jej niepodległości.

Od chwili powstania naszego Związku doświadczaliśmy poparcia i po­mocy Polaków rozproszonych po całym świecie. Jest to powodem naszej dumy. Wiemy, że nie tylko przechowywaliście skarb polskiej mowy, lecz wydaliście z siebie nowe skarby literatury, kultury i nauki. Jest to nasz wspólny dorobek, gdyż kultura polska jest niepodzielna. W wielu częściach świata pokolenia Polaków zdobywają sobie szacunek i uznanie za wkład w rozwój krajów swego zamieszkania.

Pamiętajcie, że łączy nas historia, kultura i tradycja narodowa. Łączy nas też w sposób szczególny żywy symbol jedności Polaków — Wielki Apostoł Miłości i Prawdy — nasz Brat Jan Paweł II.

Nie z naszej winy próbowano wielu z Was wymazać z narodowej pamię­ci. Dziś w imię prawdy i sprawiedliwości najwyższe zgromadzenie NSZZ „Solidarność” pochyla swoje sztandary nad grobami polskich żołnierzy roz­sianymi po całym świecie. Oddajemy też hołd tym wszystkim, którzy w imię miłości Ojczyzny prowadzili i prowadzą działalność na rzecz sprawy pol­skiej. W szczególności pragniemy, aby te słowa dotarły do tych wszystkich, którzy za swoją patriotyczną działalność skazywani byli w kraju na zapomnienie.

Naszą pamięć i szczególne uczucia kierujemy do tych Polaków, którzy do dziś nie mogą znaleźć oparcia w żadnej organizacji polonijnej, którym do dziś odmawia się prawa do własnego języka, kultury, historii i obywa­telstwa. Będziemy przypominać światu o Waszym prawie do tworzenia własnych organizacji kulturalnych i społecznych, do szkoły polskiej. Uzna­jemy stworzone przez Was struktury organizacyjne, które służą polskiej sprawie i przyjaźni z innymi narodami.

Wszystkim Warn przyświeca ta sama idea — szczęśliwa i spokojna Polska.

Przyjmijcie nasze najserdeczniejsze podziękowania i zapewnienia, że nie zboczymy z obranej drogi.