Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się obecnie obowiązującym rozwiązaniom dotyczącym zasiłków w razie choroby i macierzyństwa oraz zobowiązuje Komisję Krajową do czynienia dalszych wysiłków zmierzających do zmiany tych przepisów.
Tag: KZD
Uchwała nr 14/1995 ws. promocji projektu ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” popiera promocję projektu ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, przygotowanego przez Społeczną Komisję Zdrowia NSZZ „Solidarność” i zobowiązuje wszystkie statutowe władze Związku do pomocy organizacyjnej i technicznej w obywatelskiej akcji poparcia dla tej ustawy.
Uchwała nr 13/1995 ws. realizacji postulatów Związku
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stwierdza brak pozytywnych decyzji Rządu RP wobec głównych postulatów Związku.
Równocześnie w pracach Parlamentu i Rządu RP w ramach tzw. Strategii dla Polski uchwalane są akty prawne, które albo ignorują postulaty Związku albo są wobec nich konfrontacyjne.
W tej sytuacji Krajowy Zjazd Delegatów zobowiązuje Komisję Krajową i wszystkie struktury Związku do użycia wszystkich statutowych i prawnych środków w celu realizacji naszych postulatów.
Terminy i sposoby przeprowadzenia akcji Związku określi Komisja Krajowa po konsultacji ze strukturami NSZZ „Solidarność” i po ocenie realnych możliwości ich wykonania.
Uchwała nr 12/1995 ws. wyborów prezydenckich
W Polsce trwa ofensywa rekomunizacyjna. Jest to główna przyczyna pogrążania się kraju w kryzysie moralnym, gospodarczym i społeczno-politycznym. Nie wolno dopuścić, aby kandydat komunistów lub ich sojuszników został Prezydentem RP.
Trzeba wygrać wybory prezydenckie, dać Polsce Konstytucję według Projektu Obywatelskiego, skutecznie doprowadzić do lustracji i dekomunizacji oraz realizacji programu społeczno-gospodarczego akceptowanego przez większość Narodu.
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” uważa, że brak przed wyborami prezydenckimi jedności w obozie niepodległościowym reprezentującym poważną część elektoratu będzie mieć dramatyczne skutki dla przyszłości Polski.
Oczekujemy, że apel spowoduje wspólne z NSZZ „Solidarność” działanie ugrupowań patriotyczno-niepodległościowych, które wsparte autorytetem Kościoła, wyłonią kandydata jednoczącego te środowiska. Kandydat taki mógłby uzyskać akceptację członków „Solidarności” i szerokie poparcie społeczne.
Krajowy Zjazd Delegatów postanawia, że po wyłonieniu takiego kandydata zwołany zostanie Zjazd nadzwyczajny, który, zgodnie z opinią członków Związku, będzie decydował o udzieleniu poparcia.
Decyzję o terminie zwołania Zjazdu podejmie Komisja Krajowa.
Uchwała nr 11/1995 ws. manifestacji 26 maja 1995 r.
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od władz państwowych ujawnienia prawdy o prowokacji w dniu 26 maja 1995 r. w trakcie manifestacji członków „Solidarności” przed budynkiem Urzędu Rady Ministrów w Warszawie.
Posłanie VII KZD do Narodu Czeczeńskiego i Narodów Świata
W chwili gdy toczą się obrady VII Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, na Kaukazie dokonuje się zbrodnia ludobójstwa na Narodzie czeczeńskim.
„Solidarność” jako ruch wyrosły z umiłowaniem wolności, poszanowania praw człowieka i wiary w prawo każdego narodu do samostanowienia nie może milczeć, kiedy za przyzwoleniem przywódców demokratycznych państw Zachodu odradzający się w Federacji Rosyjskiej totalitarny reżim, przekształca Czeczenię w obóz zagłady. Jeżeli dzisiaj nie powiemy NIE, to Czeczenia może stać się nowym Oświęcimiem.
Apelujemy do przywódców wolnego świata, aby kierowali się w polityce głosem sumienia.
Apelujemy o uznanie suwerenności Czeczeńskiej Republiki „Iczkerija”.
Posłanie VII KZD na Światową Konferencję Kobiet w Pekinie w 1995 roku
Kończy się XX wiek, niosący nadzieję pokoju między narodami, ale brzemienny również w wiele ludzkich dramatów, zawodów, konfliktów i wojen.
W tej sytuacji potrzebna jest mobilizacja na rzecz wychowania do pokoju, który byłby trwałą wartością rodzin, narodów i świata. W sposób szczególny misja wychowania do pokoju jest wezwaniem i powołaniem każdej kobiety, której serce i geniusz winny mieć oparcie wśród najbliższych, ale także w strukturach prawa, ekonomii, edukacji i środków masowego przekazu.
Wzywamy wszystkich uczestników konferencji w Pekinie, zarówno przedstawicieli rządów jak i delegacje pozarządowe do uznania niezastąpionej roli kobiety jako wychowawczyni do życia w pokoju.
Oczekujemy na takie owoce konferencji, które pomogą każdej kobiecie rozwijać swoje powołanie do roli żony i matki. Oczekujemy na wskazanie takich rozwiązań ekonomicznych, które będą uznawać pracę matki w domu jako wkład w dobro wspólne narodów i świata.
Oczekujemy na wyraźne uznanie praw rodziców jako pierwszych i głównych wychowawców swych dzieci.
Oczekujemy na takie inspiracje dla środków przekazu, aby zrezygnowały z prezentacji przemocy, gwałtu i deprawacji niszczących dobro i pokój rodzin, godność kobiety.
Niechaj Światowa Konferencja Kobiet w Pekinie stanie się znakiem nadziei dla współczesnych i przyszłych pokoleń przez uznanie powołania kobiety jako wychowawczyni do życia w pokoju za fundamentalne dla losów ludzkości.
Stanowisko nr 3/1995 ws. zbrodni reżimu PRL
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Ministra Sprawiedliwości, Prokuratora Generalnego RP o kwalifikowanie zgodnie z obowiązującym prawem (art.2 a i b ustawy o Komisji do badania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu) przestępstw popełnionych przez reżim PRL wobec Narodu m. in. z Grudnia ’70, Poznańskiego Czerwca 1956 r. – jako zbrodni przeciwko ludzkości.
Stanowisko nr 2/1995 ws. wojny w Czeczeni
Krajowy Zjazd Delagatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do wszystkich związków zawodowych na świecie, aby skutecznie wywierały wpływ na rządy i parlamenty, aby domagały się natychmiastowego zakończenia wojny w Czeczeni, uznania praw narodu czeczeńskiego do samostanowienia, potępienia i ukarania wszystkich winnych ludobójstwa.
Stanowisko nr 1/1995 ws. pomocy dla Czeczeni
Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do władz państwowych Rzeczypospolitej Polskiej o przesłanie noty do władz państwowych Rosji wyrażającej oczekiwanie natychmiastowego przerwania wojny w Czeczeni i przystąpienie do rozmów pokojowych.