Uchwała XIX KZD nr 3/2005 ws. ogólnych zasad afiliacji jednostek organizacyjnych NSZZ „Solidarność” do międzynarodowych organizacji związkowych

zmieniona Uchwałą nr 7/2008 XXII KZD

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie par. 77 ust.2 Statutu NSZZ „Solidarność” określa ogólne zasady afiliacji jednostek organizacyjnych Związku w organizacjach międzynarodowych.

 

§ 1

Jednostki organizacyjne NSZZ „Solidarność” mogą być afiliowane
w międzynarodowych organizacjach związkowych, a w szczególności do organizacji związkowych związanych z:

– Międzynarodową Konfederacją Wolnych Związków Zawodowych ( MKWZZ),

– Światową Konfederacją Pracy (ŚKP),

– Europejską Konfederacją Związków Zawodowych (EKZZ).

§ 2

  1.  Wniosek o afiliację jednostek organizacyjnych Związku w międzynarodowych organizacjach związkowych wymaga akceptacji Komisji Krajowej
    NSZZ „Solidarność”.

 

  1.  Wniosek, o którym mowa w ust.1 dotyczący krajowego sekretariatu branżowego lub zrzeszonej w nim krajowej sekcji branżowej składa właściwa rada krajowego sekretariatu branżowego.

 

  1.  Jednostki organizacyjne Związku przygotowując wniosek afiliacyjny przeprowadzają konsultacje z Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

§ 3

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, zgodnie z par.77 ust.3 Statutu, określa
w formie uchwały zakres obowiązków związanych z afiliacją jednostek organizacyjnych Związku.

§ 4

Jednostka organizacyjna Związku we wniosku o afiliację w strukturach międzynarodowych wskazuje źródło środków finansowych przeznaczonych na składkę afiliacyjną i zobowiązuje się do wypełnienia zobowiązań finansowych związanych z afiliacją.

 

§ 5

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” nie ponosi odpowiedzialności za roszczenia finansowe organizacji międzynarodowych powstałe w wyniku zaciągniętych zobowiązań finansowych przez afiliowane w nich jednostki organizacyjne Związku.

 

§ 6

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” może nakazać wystąpienie z organizacji międzynarodowej afiliowanej w niej jednostce organizacyjnej Związku w przypadku gdy działalność tej organizacji międzynarodowej pozostaje w sprzeczności z celami statutowymi NSZZ „Solidarność”

 

§ 7

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała XIX KZD nr 1/2005 ws. zasad przeprowadzania wyborów i odwoływania członków wszystkich władz Związku oraz przyczyn utraty członkostwa we władzach Związku

zmieniona Uchwałą XXIII KZD nr 3/2009 i 4/2009

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 35 ust. 7,
§ 39 ust. 2 oraz § 52 Statutu NSZZ „Solidarność”, określa zasady wyboru i odwoływania członków władz Związku wymienionych w § 34 Statutu oraz przyczyny utraty członkostwa we władzach Związku:

Podstawowe zasady wyborcze

§ 1

Niniejszy paragraf określa zasady wyborcze ujęte w postanowieniach § 50 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”:

1) kandydatem może być:

a) każdy członek władzy stanowiącej, która dokonuje wyboru, legitymujący się co najmniej sześciomiesięcznym, nieprzerwanym okresem przynależności do Związku, bezpośrednio poprzedzającym wybór; powyższy okres przynależności nie dotyczy organizacji nowotworzonych z wyjątkiem powstałych w wyniku połączenia lub podziału organizacji już istniejących;

b) członek Związku należący do jednostki organizacyjnej, której władza dokonuje wyboru, mogący wykazać się co najmniej pięcioletnim nieprzerwanym okresem przynależności do Związku, bezpośrednio poprzedzającym wybór oraz uzyskaniem pisemnego poparcia swojej kandydatury przez co najmniej 25% uprawnionych do głosowania, w określonym przez ordynację wyborczą terminie;

2) głosowanie odbywa się w sposób tajny,

3) wyborcy przysługuje jeden głos,

4) głosować można tylko osobiście,

5) głosuje się na poszczególnych kandydatów,

6) wybory są ważne, gdy wzięła w nich udział co najmniej połowa uprawnionych do głosowania,

7) do wyboru konieczne jest uzyskanie przez kandydata więcej niż połowy ważnie oddanych głosów, z tym, że głosów ważnych musi być więcej niż głosów nieważnych.

§ 2

  1. Wszystkie władze Związku pochodzą z wyborów bezpośrednich z zastrzeżeniem postanowień §§ 35 i 39 Statutu NSZZ „Solidarność”.
  2. Za wybory bezpośrednie uważa się wybory władzy wykonawczej i władzy kontrolnej, przeprowadzone przez daną władzę stanowiącą.
  3. W szczególnych przypadkach – za zgodą zarządu regionu lub uprawnionej przez niego regionalnej komisji wyborczej – wybory władzy wykonawczej i kontrolnej podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, mogą być przeprowadzone poza miejscem obrad zakładowego lub międzyzakładowego zebrania członków lub delegatów. Wybory poza zebraniem tzw. z urną muszą spełniać następujące wymogi:

1)      wniosek komisji zakładowej lub międzyzakładowej wraz z uzasadnieniem,
o przeprowadzenie wyborów z urną, musi uzyskać akceptację zarządu regionu lub regionalnej komisji wyborczej;

2)      wniosek musi zawierać dokładne terminy, w tym dni i godziny, przeprowadzenia wyborów;

3)      przy każdej urnie musi być stale obecnych, co najmniej dwóch członków komisji skrutacyjnej;

4)      każdy uprawniony do głosowania pisemnie potwierdza:

–         fakt pobrania karty do głosowania

–         fakt oddania głosu tj. wrzucenia karty do urny;

5)      po zakończeniu głosowania i obliczeniu głosów, komisja skrutacyjna sporządza protokół;

6)      wybory muszą być nadzorowane przez regionalną komisję wyborczą.

  1. Wybory władzy wykonawczej terenowej organizacji międzyzakładowej, o której mowa
    w postanowieniach § 19 ust. 5 Statutu NSZZ „Solidarność”, mogą być przeprowadzone, zgodnie z postanowieniami § 35 ust. 7 Statutu NSZZ „Solidarność”, przez właściwy zarząd regionu. W organizacjach tych kandydatami do władzy wykonawczej mogą być członkowie innej podstawowej jednostki organizacyjnej Związku. Szczegółowe zasady wyboru tych władz określa odrębna uchwała Krajowego Zjazdu Delegatów.
  2. Wybory delegatów wchodzących w skład władzy stanowiącej, o których mowa
    w postanowieniach § 39 Statutu NSZZ „Solidarność”, przeprowadza się w okręgach wyborczych. Liczbę miejsc mandatowych we władzy stanowiącej, przypadających poszczególnym okręgom wyborczym, określa na podstawie liczby członków Związku
    – z zachowaniem zasady proporcjonalności – władza wykonawcza danej jednostki organizacyjnej Związku. Władza ta określa też minimalną wielkość okręgu. Jednostki organizacyjne Związku, niespełniające warunku minimalnego okręgu, mogą wybierać delegatów w wyborach pośrednich w okręgach łączonych. Okręgi łączone tworzą jednostki organizacyjne, które wspólnie spełniają warunek okręgu minimalnego, reprezentowane przez elektorów, wybranych przez jednostki organizacyjne Związku, tworzące ten okręg.

6.   Wewnętrzne jednostki organizacyjne podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, działające na terenie jednego regionu, stanowią jeden okręg wyborczy uprawniony do wyboru delegatów na walne zebranie delegatów regionu lub elektorów, o których mowa w ust. 5.

7.  Członków Związku, należących do jednostek organizacyjnych Związku tworzących okręg wyborczy, nie można wliczać do innego okręgu wyborczego, uprawnionego do wyboru delegatów władzy stanowiącej danego szczebla.

§ 3

  1. Nie ogranicza się liczby kandydatów do władzy stanowiącej, wykonawczej oraz kontrolnej; zasada ta nie jest sprzeczna z uzależnieniem wpisu na listę kandydatów od uzyskania poparcia określonej liczby delegatów, członków władzy stanowiącej lub od zgłoszenia kandydatury do odpowiedniej komisji, w określonym terminie. Każdy uprawniony do głosowania może zgłosić kandydatów lub udzielić poparcia koniecznego dla zarejestrowania kandydatury, w liczbie nie większej niż jest miejsc mandatowych
    w danym wyborze.
  2. Kandydowanie na określoną funkcję związkową nie może pozbawiać kandydującego możliwości kandydowania na inną funkcję związkową.
  3. Po wpisaniu na listę kandydatów wycofanie kandydata z tej listy może nastąpić tylko na jego wniosek. Wycofanie nie może nastąpić w trakcie głosowania.
  4. Każdemu uprawnionemu do głosowania przysługuje w każdej fazie wyborów pełna swoboda podejmowania decyzji wyborczych.
  5. Do ważności wyborów wymagany jest udział w głosowaniu, co najmniej połowy uprawnionych do głosowania. Liczbę osób biorących udział w głosowaniu określa się na podstawie wyjętych z urny kart wyborczych.
  6. Kandydatów na liście umieszcza się w kolejności alfabetycznej, z zastrzeżeniem postanowień § 5 pkt 4.

§ 4

1. Przy odwoływaniu członka władz Związku stosuje się odpowiednio zasady postępowania jak przy dokonywaniu wyboru na daną funkcję. Odwołanie jest skuteczne, jeśli
w szczególności zostaną zachowane poniższe zasady:

1) termin posiedzenia władzy stanowiącej, na którym ma być przeprowadzone głosowanie o odwołanie, został podany zgodnie z wymogami § 10,

2) wniosek dotyczący odwołania poszczególnych osób został zgłoszony przez:

a) członka władzy stanowiącej, lub

b) zarząd komisaryczny, zgodnie z procedurą określoną w postanowieniach § 56 ust. 3 Statutu NSZZ „Solidarność”,

3) głosowanie jest tajne,

4) każdy z głosujących ma tylko dwie możliwości głosowania: za odwołaniem lub przeciw odwołaniu,

5) w głosowaniu wzięła udział co najmniej połowa uprawnionych do głosowania,

6) głosów ważnych było więcej niż nieważnych,

7) wśród głosów ważnych było więcej za odwołaniem niż przeciw odwołaniu.

2. Wniosek o odwołanie wraz z uzasadnieniem musi być złożony na piśmie.

§ 5

Wybory władzy danej jednostki organizacyjnej Związku lub jej części można przeprowadzić w oparciu o klucz wyborczy, to znaczy, że liczba wszystkich miejsc mandatowych lub określona ich część, będąca przedmiotem danego głosowania, może być podzielona pomiędzy określone obwody wyborcze czyli listy cząstkowe. Przy zastosowaniu tej procedury muszą być stosowane następujące zasady:

1)      liczba miejsc mandatowych przypadająca poszczególnym obwodom wyborczym winna być przydzielana proporcjonalnie do liczby członków Związku zrzeszonych w tych obwodach,

2)      o wyborze kandydatów z poszczególnych list cząstkowych decydują wyniki głosowania, w którym uczestniczą wszyscy uprawnieni do wyboru danej władzy (nie tylko członkowie lub delegaci z danego obwodu wyborczego),

3)      każda lista cząstkowa jest traktowana jako osobna lista wyborcza, wobec której stosuje się wszystkie zasady wyborcze decydujące o wyborze kandydata na poszczególne funkcje związkowe. Dla każdej listy z osobna można sporządzić listę rezerwową,

4)      kolejność umieszczania kandydatów na listach cząstkowych może być ustalona
w wyniku prawyborów przy zastosowaniu ogólnych zasad wyborczych,

5)      kandydowanie na tę samą funkcję związkową z listy w jednym z obwodów wyborczych uniemożliwia kandydatowi możliwość ubiegania się o tę samą funkcję z listy innego obwodu wyborczego.

§ 6

1. Władza stanowiąca może podjąć decyzję o tworzeniu list rezerwowych na poszczególne funkcje związkowe, z wyjątkiem funkcji przewodniczącego władzy wykonawczej.

2. Osoby, które kandydowały na określoną funkcję związkową będącą przedmiotem głosowania i uzyskały w ostatniej turze ważnego głosowania ponad połowę głosów ważnych, lecz nie znalazły się na miejscach mandatowych, zostają umieszczone na liście rezerwowej na daną funkcję, w kolejności otrzymanych głosów w ostatniej turze głosowania. Przed umieszczeniem na liście rezerwowej, dana osoba musi wyrazić na to zgodę.

3. Ponadto na liście rezerwowej mogą być w dalszej kolejności umieszczani kandydaci, którzy zostali wybrani na tę listę w dodatkowym głosowaniu lub głosowaniach.

4. Jeśli na podstawie wyników głosowania nie można rozstrzygnąć – ze względu na równą liczbę głosów uzyskanych przez kandydatów – kolejności na liście rezerwowej, wówczas należy przeprowadzić dodatkowe głosowania ustalające kolejność pomiędzy nimi. Rozstrzygnięcie zapada zwykłą większością głosów.

§ 7

1. W przypadku ustalenia przez uprawnioną do tego władzę, że dana funkcja nie jest obsadzona, wówczas wakujące miejsce obsadza się pierwszą osobą z listy rezerwowej. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na brak listy rezerwowej, należy przeprowadzić wybory uzupełniające.

2. Wybory uzupełniające przeprowadza się przy zachowaniu zasad wyborczych obowiązujących przy wyborach do władz Związku.

3. Osoba wybrana w wyborach uzupełniających pełni funkcję do końca kadencji związanej
z daną funkcją, na którą została ona wybrana.

4. Osoba, która została członkiem władzy wykonawczej lub kontrolnej danej jednostki organizacyjnej Związku w czasie kadencji, a była na liście rezerwowej, co najmniej do jednej z tych władz, zostaje z tym momentem usunięta z każdej z tych list.

5. Osoba umieszczona na liście rezerwowej nie może uzyskać mandatu członka władzy, której lista ta dotyczy, w przypadku wcześniej złożonej rezygnacji z listy rezerwowej lub odwołania. Odwołanie z listy rezerwowej odbywa się na takiej samej zasadzie jak odwołanie z pełnionej funkcji związkowej.

§ 8

  1. Wyniki wyborów ustala komisja skrutacyjna, którą wybiera się przed rozpoczęciem procedury wyborczej.
  2. Członkami komisji skrutacyjnej mogą być tylko członkowie Związku, nie muszą natomiast posiadać biernego i czynnego prawa wyborczego.
  3. Członkowie komisji skrutacyjnej nie mogą kandydować na funkcje, które są przedmiotem głosowania, którego wyniki ustala dana komisja skrutacyjna.

§ 9

Komisja skrutacyjna sporządza protokół z wyborów, który musi zawierać następujące informacje: jakich wyborów protokół dotyczy, liczbę osób uprawnionych do głosowania, liczbę osób biorących udział w głosowaniu, liczbę wydanych kart do głosowania, liczbę głosów ważnych, liczbę głosów nieważnych, liczbę głosów niezbędnych do ważności wyborów; wykaz wszystkich kandydatów i otrzymanych przez nich liczby głosów
w poszczególnych turach głosowania oraz wyniki głosowania – w tym: listę osób które uzyskały w wyniku głosowania mandat do pełnienia funkcji będącej przedmiotem głosowania, listę kandydatów kwalifikujących się do następnej tury wyborów w przypadku nie obsadzenia wszystkich miejsc mandatowych lub kolejność na liście rezerwowej wybranych kandydatów, jeżeli lista taka była tworzona. Protokół komisji skrutacyjnej musi zawierać również: datę przeprowadzonych głosowań wyborczych; skład osobowy i podpisy członków komisji skrutacyjnej oraz informacje o zmianach w jej składzie. Jeżeli któryś
z członków komisji skrutacyjnej wnosi zastrzeżenia dotyczące głosowań wyborczych, winny one być umieszczone w protokole komisji skrutacyjnej.

§ 10

  1. Termin wyborów lub odwołania członków władz organizacji zakładowych, międzyzakładowych, zakładowych organizacji koordynacyjnych oraz organizacji podzakładowych, oddziałowych, wydziałowych i innych wewnętrznych jednostek organizacyjnych, musi być podany – przez władzę wykonawczą danej jednostki – do wiadomości członkom Związku uprawnionym do ich wyboru, co najmniej 14 dni przed wyborami.
  2.  Władze wykonawcze organizacji zakładowych, międzyzakładowych oraz zarejestrowanych w danym regionie organizacji podzakładowych, oddziałowych lub wydziałowych, mają obowiązek poinformowania regionalną komisję wyborczą o terminie mających się odbyć wyborów lub odwołania członków władz tej organizacji, nie później niż 14 dni przed ich rozpoczęciem. Termin ten dotyczy również wyborów władz w branżowych i problemowych jednostkach organizacyjnych oraz innych jednostkach organizacyjnych Związku zarejestrowanych w danym regionie.
  3. Termin wyborów lub odwołania członków władz w ponadzakładowych jednostkach organizacyjnych musi być podany – przez władzę wykonawczą danej jednostki – do wiadomości delegatom co najmniej 21 dni przed ich rozpoczęciem.
  4. Władze wykonawcze regionu, krajowych branżowych jednostek organizacyjnych oraz innych jednostek organizacyjnych Związku rejestrowanych przez Komisję Krajową, mają obowiązek poinformować Krajową Komisję Wyborczą o terminie mających się odbyć wyborów lub odwołania członków władz tej jednostki organizacyjnej, nie później niż 14 dni przed ich rozpoczęciem.

§ 11

1. Nadzór nad wyborami władz jednostek organizacyjnych Związku, zarejestrowanych
w danym regionie, sprawuje regionalna komisja wyborcza, powołana przez właściwy zarząd regionu.

2. Nadzór nad wyborami władz regionów, krajowych sekcji, krajowych sekretariatów oraz innych jednostek Związku zarejestrowanych przez Komisję Krajową, a także delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów sprawuje Krajowa Komisja Wyborcza, powołana przez Komisję Krajową.

3. Uprawnienia komisji wyborczych, o których mowa w ust. 1 i 2 określa Komisja Krajowa.

Przyczyny utraty mandatu delegata lub członkostwa we władzach Związku

§ 12

1. Kandydat, który nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 2–7, może być dopuszczony do wyborów pod warunkiem złożenia pisemnego oświadczenia o rezygnacji z pełnionych funkcji lub stanowisk będących przeszkodą w sprawowaniu funkcji związkowych.

2. Funkcji członka władzy wykonawczej danej jednostki organizacyjnej Związku, nie można łączyć z funkcją członka władzy kontrolnej tej jednostki, zgodnie z postanowieniem § 47 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”.

3. Funkcji związkowych w podstawowej jednostce organizacyjnej Związku lub niższej jednostce organizacyjnej Związku działającej u danego pracodawcy nie mogą pełnić:

1) pracodawca,

2) osoba zarządzająca zakładem pracy,

3) osoba upoważniona w imieniu pracodawcy do nawiązywania lub rozwiązywania stosunku pracy.

4. Funkcji związkowych na poziomie ponadzakładowym, z wyjątkiem funkcji delegata do władzy stanowiącej, nie mogą pełnić osoby wymienione w postanowieniach § 47 ust. 3 pkt 1 i 2 Statutu, z zastrzeżeniem postanowień ust. 9.

5. Funkcji związkowych, z wyjątkiem funkcji delegata do władzy stanowiącej, nie można łączyć z mandatem posła i senatora.

6. Funkcji związkowych nie można łączyć z kierowniczymi stanowiskami w organach władzy i administracji państwowej i samorządowej oraz we władzach innych instytucji, pełniących funkcje publiczne. Wykaz tych stanowisk określa uchwała Komisji Krajowej.

7. Funkcji związkowych nie można łączyć z kierowniczą funkcją w organach organizacji politycznych.

8. Funkcją związkową, o której mowa w niniejszym paragrafie, jest członkostwo we wszystkich władzach Związku, oprócz członkostwa we władzy stanowiącej jednostki organizacyjnej Związku, którą tworzą wszyscy członkowie danej jednostki.

9. Zakaz łączenia funkcji, określony w postanowieniach ust. 4, nie dotyczy osób dokonujących czynności w imieniu pracodawcy lub zarządzających zakładem pracy
w strukturach organizacyjnych Związku oraz zatrudniających pracowników w podmiotach tworzonych lub współtworzonych przez Związek bądź jednostkę organizacyjną Związku. Powyższe zasady stosuje się także do pracodawców, w odniesieniu do których Związek lub jego jednostka organizacyjna jest podmiotem dominującym, w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych, stosowanych odpowiednio.

§ 13

Mandat członka władzy stanowiącej, członka władzy wykonawczej lub kontrolnej traci ważność w przypadku:

1)     ustania członkostwa Związku;

2)     ustania członkostwa w jednostce organizacyjnej Związku do władzy, której dokonany został wybór;

3)     pisemnej rezygnacji z pełnionej funkcji;

4)     odwołania przez władzę, która dokonała wyboru;

5)     zaistnienie sprzeczności z postanowieniami § 47 Statutu NSZZ „Solidarność”; zakończenie pełnienia funkcji z tego powodu ustala władza wykonawcza określona
w § 49 Statutu NSZZ „Solidarność”. Powyższe ustalenia dotyczą również zobowiązania zawartego w oświadczeniu, o którym mowa w § 12 ust. 1, które musi być wykonane nie później niż 30 dni od momentu dokonania wyboru i niespełnienie tego wymogu powoduje zakończenie pełnienia funkcji z wyboru, co stwierdza władza wykonawcza, określona w postanowieniach § 49 Statutu NSZZ „Solidarność”.

 

Postanowienia końcowe

§ 14

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Tracą moc uchwały: nr 24 VI KZD, nr 10 VIII KZD oraz nr 4 IX KZD.

Uchwała XIX KZD nr 2/2005 ws. zasad funkcjonowania i zakresu kompetencji komisji rewizyjnych

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 44 ust 9 Statutu NSZZ „Solidarność” określa zasady funkcjonowania komisji rewizyjnych.

§ 1

1. Komisja rewizyjna w danej jednostce organizacyjnej Związku jest władzą kontrolną,
o której mowa w § 44 Statutu NSZZ „Solidarność”, zwany dalej Statutem.

2. Władza stanowiąca jednostki organizacyjnej Związku wybiera i może odwoływać członków komisji rewizyjnej zgodnie z zasadami określonymi przez Statut i uchwały Krajowego Zjazdu Delegatów.

§ 2

Komisja rewizyjna nie jest uprawniona do reprezentowania jednostki organizacyjnej Związku na zewnątrz Związku.

§ 3

1. Do zadań komisji rewizyjnej należy kontrola władzy wykonawczej danej jednostki organizacyjnej i jej prezydium w zakresie działalności finansowej oraz zgodności jej działania z postanowieniami Statutu i innych przepisów prawa wewnątrzzwiązkowego oraz prawa powszechnie obowiązującego.

2. Komisja rewizyjna po pisemnym powiadomieniu władzy wykonawczej, o której mowa
w ust.1, może dokonać kontroli władzy podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku, jeśli uprzednio o niniejszej kontroli powiadomi władzę, która ma być objęta kontrolą
i władzę wykonawczą, którą kontroluje. Powyższe powiadomienia – władzy wykonawczej i władzy mającej być objętą kontrolą – muszą być dokonane nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem kontroli. Wraz z powyższymi zawiadomieniami, we wskazanym powyżej terminie, komisja rewizyjna zobowiązana jest zawiadomić:

1)      zarząd regionu, jeśli kontrolą objęta będzie władza jednostki Związku podrzędnej wobec tego regionu,

2)      komisję zakładową, międzyzakładową, zakładową komisję koordynacyjną i komisję podzakładową, jeśli kontrolą objęta będzie władza wewnętrznej jednostki organizacyjnej Związku odpowiednio w organizacji zakładowej, międzyzakładowej, zakładowej organizacji koordynacyjnej oraz organizacji podzakładowej,

3)      władzę wykonawczą branżowej jednostki organizacyjnej Związku, jeśli kontrolą będzie objęta władza podrzędnej jej branżowej jednostki organizacyjnej Związku.

3. Kontrolą, o której mowa w ust. 2, może być objęta każda władza jednostki organizacyjnej Związku podrzędnej, w tym niekoniecznie bezpośrednio podrzędnej.

4. W przypadku wprowadzenia zarządu komisarycznego w jednostce organizacyjnej Związku przez zarząd regionu lub Komisję Krajową, zgodnie z postanowieniami §§ 56 i 58, obowiązki komisji rewizyjnej tej jednostki organizacyjnej Związku przejmuje odpowiednio regionalna komisja rewizyjna i Krajowa Komisja Rewizyjna.

5. Władza stanowiąca danej jednostki organizacyjnej Związku i jednostki organizacyjnej Związku nadrzędnej może wyznaczyć szczegółowe zadania komisji rewizyjnej mieszczące się odpowiednio w zakresie określonym w ust. 1.

§ 4

1. Postanowienia komisji rewizyjnej nadrzędnej jednostki organizacyjnej Związku nie są wiążące wobec komisji rewizyjnej jednostki organizacyjnej Związku podrzędnej za wyjątkiem określonych w Statucie i niniejszej Uchwale, a w szczególności w ust. 2.

2. Komisja rewizyjna nadrzędnej jednostki organizacyjnej Związku może polecić dowolnej komisji rewizyjnej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku podjęcie działań kontrolnych mieszczących się w zakresie jej kompetencji oraz zażądać przekazania odpowiednich informacji i wyjaśnień, które winny być jej przekazane nie później niż miesiąc od chwili przekazania polecenia komisji rewizyjnej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku.

§ 5

1. Komisja rewizyjna ma prawo zażądać zwołania posiedzenia władzy stanowiącej, które władza wykonawcza zobowiązana jest zwołać nie później niż dwa miesiące od chwili przedstawienia powyższego żądania, a w przypadku zwołania sesji Krajowego Zjazdu Delegatów nie później niż 3 miesiące od przedstawienia żądania przez Krajową Komisję Rewizyjną.

2. Komisja rewizyjna zwołuje posiedzenie władzy stanowiącej w przypadkach, gdy władza wykonawcza nie zwoła go w terminach, o których mowa w § 59 Statutu.

3. Komisja rewizyjna podczas posiedzenia władzy objętej jej kontrolą ma prawo żądać powtórzenia głosowania jak również przeprowadzenia głosowania imiennego, jeśli uzna, że podejmowana decyzja jest sprzeczna z postanowieniami co najmniej jednego
z następujących aktów prawnych:

1)      Statutu,

2)      aktów prawa stanowionych przez organy państwowe i samorządowe, które dotyczą Związku lub tylko danej jednostki organizacyjnej Związku,

3)      aktów prawa wydanych przez władze Związku, które są wiążące dla kontrolowanej władzy,

a także w przypadku, gdy komisja rewizyjna uzna, że podejmowana decyzja może wywołać skutki finansowe zagrażające właściwemu funkcjonowaniu danej jednostki organizacyjnej Związku.

4. Uprawnienie, o którym mowa w ust 3, przysługuje uprawnionym do tej czynności przedstawicielom lub przedstawicielowi komisji rewizyjnej. Głosowanie, którego oni zażądają, musi odbyć się na tym samym lub na najbliższym posiedzeniu.

§ 6

Komisja rewizyjna ma prawo żądania zwołania posiedzenia każdej władzy kontrolowanej,
w tym również władzy jednostki organizacyjnej Związku kontrolowanej, zgodnie
z postanowieniami § 3 ust.2 i 3, w celu przedstawienia jej wyników kontroli i wniosków formalnych. Posiedzenie to powinno odbyć się nie później niż miesiąc od chwili przedstawienia niniejszego żądania, a w przypadku władzy stanowiącej dwa miesiące.

§ 7

Komisja rewizyjna podejmuje swe postanowienia w formie uchwał, decyzji i stanowisk.
Dla ich ważności niezbędne jest ich przyjęcie zwykłą większością głosów przy udziale
w głosowaniu, co najmniej połowy członków komisji rewizyjnej.

§ 8

1. Komisja rewizyjna dla określonych czynności kontrolnych uprawniona jest powołać zespół złożony z członków komisji rewizyjnej i przekazać mu odpowiednie kompetencje. Również dla wykonania określonych zadań kontrolnych komisja rewizyjna może upoważnić osoby lub osobę spoza jej składu (np. biegłego rewidenta), z tym jednak zastrzeżeniem, że dokonane przez te osoby lub osobę ustalenia stają się ustaleniami komisji rewizyjnej po ich zatwierdzeniu przez komisję rewizyjną lub upoważniony do tego zespół.

2. W przypadku prowadzenia kontroli władzy podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku, o której mowa w § 3 ust. 2 i 3, członek komisji rewizyjnej będący członkiem tej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku jest wyłączony z czynności kontrolnych dokonywanych wobec jej władz. Nie wyklucza to jednak prawa jego udziału
w głosowaniu przy przyjęciu przez komisję rewizyjną na plenarnym jej posiedzeniu sprawozdania z tej kontroli oraz innych ustaleń związanych z tą kontrolą.

§ 9

1. Komisja rewizyjna suwerennie podejmuje decyzje ustalające swą wewnętrzną organizację działania z uwzględnieniem postanowień Statutu i innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego ją wiążących.

2. Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 1, komisja rewizyjna powinna uwzględnić również zadania, o których mowa w § 3 ust. 5.

3. Komisja rewizyjna spośród swoich członków wybiera w głosowaniu tajnym przewodniczącego przy zachowaniu zasad, o których mowa w § 50 ust. 2 pkt 3–7 Statutu.

4. Przewodniczący kieruje pracami komisji rewizyjnej i reprezentuje ją w kontaktach
z innymi władzami jednostek organizacyjnych Związku z uwzględnieniem postanowień
§ 5 ust. 4  i § 8 ust. 1.

5. Na wniosek przewodniczącego może być powołane prezydium komisji rewizyjnej, w skład którego prócz przewodniczącego wchodzą:

1)      zastępca lub zastępcy przewodniczącego,

2)      sekretarz,

3)      członkowie prezydium.

6. Komisja rewizyjna może nie powołać prezydium, a na wniosek przewodniczącego ustalić każdą z funkcji, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, a także funkcje kierowników poszczególnych stałych zespołów.

7. Zakres zadań i kompetencji prezydium oraz związanych z funkcjami, o których mowa
w ust. 6, ustala komisja rewizyjna.

8. Wyboru na funkcje, o których mowa w  ust. 5 i 6, dokonuje komisja rewizyjna przy zachowaniu zasad obowiązujących przy wyborze członków prezydium władzy wykonawczej, o których mowa w § 51 ust.2 Statutu.

9. Odwołanie z pełnienia danej funkcji dokonuje komisja rewizyjna zgodnie z zasadami określonymi przy wyborze na daną funkcję, a w szczególności wniosek o odwołanie
z pełnienia funkcji, o których mowa w ust. 5 i 6, może postawić wyłącznie przewodniczący.

10. Osoba pełniąca funkcję przewodniczącego oraz funkcję, o których mowa w ust. 5 i 6, może złożyć pisemnie rezygnację z jej pełnienia. Rezygnacja jest ważna z momentem jej przedstawienia komisji rewizyjnej.

§ 10

1. Władza wykonawcza danej jednostki organizacyjnej Związku zobowiązana jest zapewnić środki i warunki dla działania komisji rewizyjnej oraz wykonywania przez nią niezbędnych zadań kontrolnych.

2. Na wniosek komisji rewizyjnej lub władzy wykonawczej może być zawarte porozumienie precyzujące techniczną stronę wykonywania przez nią zadań kontrolnych,
a w szczególności sposób powiadomienia o zamiarze przeprowadzenia kontroli
i przygotowania przez władzę wykonawczą warunków dla przeprowadzenia kontroli.

§ 11

1. Komisja rewizyjna winna przed rozpoczęciem czynności kontrolnych powiadomić władzę, która będzie objęta kontrolą określając jednocześnie zakres tej kontroli i termin rozpoczęcia. Okres pomiędzy powiadomieniem a rozpoczęciem kontroli powinien być nie krótszy, niż 14 dni chyba, że zawarte porozumienie, o którym mowa w § 10 ust. 2 stanowi inaczej. Wyprzedzenie czasowe, o którym tu mowa, nie dotyczy kontroli kasy.

2. Władza kontrolowana jest zobowiązana przedstawić osobom kontrolującym żądaną dokumentację, oraz udzielać stosownych wyjaśnień, w tym również w formie pisemnej.

3. Czynności kontrolne prowadzone przez komisję rewizyjną dotyczą w szczególności:

1)     w zakresie działalności finansowej:

a)      całokształtu działalności finansowej i majątkowej oraz określenia kondycji finansowej danej jednostki organizacyjnej Związku, w tym kwestii związanych
z ewentualnymi zadłużeniami,

b)      prawidłowości prowadzonej dokumentacji finansowej oraz jej zgodności ze stanem faktycznym,

c)      realizacją wydatków zgodnie z uchwalonym budżetem danej władzy
i wykonywaniem przez nią innych zobowiązań określonych w uchwale finansowej Krajowego Zjazdu Delegatów,

d)      gospodarki majątkiem danej jednostki organizacyjnej Związku,

2)      w zakresie zgodności działania z postanowieniami Statutu i innych przepisów prawa wewnątrzzwiązkowego co do:

a)      uchwalonych dokumentów ( w tym uchwał i decyzji) zgodnie z postanowieniami Statutu i uchwał władz nadrzędnych jednostek organizacyjnych Związku obowiązujących daną władzę,

b)      reprezentowania danej władzy na zewnątrz,

c)      sposobu podejmowania postanowień danej władzy,

d)      sposobu gromadzenia i zabezpieczania dokumentacji danej władzy,

3)      w zakresie przepisów obowiązującego prawa:

a)      badania zgodności postanowień i czynności podejmowanych przez daną władzę
z obowiązującym prawem,

b)      wykonywaniem obowiązków sprawozdawczych wobec odpowiednich urzędów państwowych i samorządowych.

§ 12

1. Przedstawiciele komisji rewizyjnej mają prawo uczestniczenia w posiedzeniach władzy, którą kontrolują oraz w posiedzeniach władzy aktualnie przez nią kontrolowanej, a także jej prezydium oraz w posiedzeniach różnych komisji i zespołów powołanych przez tę władzę.

2. Komisja rewizyjna ma prawo wglądu do sprawozdań i innych dokumentów – które to sprawozdania i dokumenty dana władza winna posiadać – dotyczących działalności agend i podmiotów tworzonych lub współtworzonych przez daną jednostkę organizacyjną Związku lub, wobec których dana jednostka organizacyjna Związku posiada uprawnienia właścicielskie.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, muszą być przedstawione komisji rewizyjnej nie później niż 14 dni od chwili przedstawienia żądania.

4. W trakcie posiedzeń danej władzy upoważniony członek komisji rewizyjnej może zabierać głos w:

1)      sprawach mieszczących się w zakresie kontrolnym komisji rewizyjnej,

2)      sprawach proceduralnych,

3)      przedstawianiu spraw związanych z działalnością komisji rewizyjnej.

§ 13

1. Z przeprowadzonej przez komisję rewizyjną kontroli sporządzony jest pisemny protokół.

2. Przed przyjęciem przez komisję rewizyjną protokółu, o którym mowa w ust. 1, osoby odpowiedzialne w imieniu danej władzy za przedmiot kontroli mają prawo zapoznania się z protokółem i wniesienia do niego, w terminie 14 dni, uwag na piśmie. Nieuwzględnione przez komisję rewizyjną uwagi stanowią załącznik do protokółu.

3. Komisja rewizyjna przekazuje kontrolowanej władzy dokumenty będące rezultatem dokonanej kontroli wraz z załączonymi wnioskami i zaleceniami pokontrolnymi, która nie później niż 2 miesiące od chwili ich otrzymania powinna ustosunkować się do zawartych tam ustaleń, wniosków i zaleceń pokontrolnych.

4. Komisja rewizyjna w zakresie kontrolnym, o którym mowa w § 3 ust. 1, może kierować do władzy wykonawczej wnioski o podjęcie stosownych decyzji. W szczególności dotyczyć to może wniosków o wprowadzenie zarządu komisarycznego lub uregulowania danej kwestii, a w przypadku Komisji Krajowej interpretacji Statutu lub uchwał Krajowego Zjazdu Delegatów.

5. W przypadku podjęcia przez Komisję Krajową uchwały interpretującej Statut lub uchwałę Krajowego Zjazdu Delegatów, jeśli zdaniem Krajowej Komisji Rewizyjnej ta interpretacja jest nieprawidłowa, wówczas może ona wnioskować o dokonanie oceny tej uchwały przez Krajowy Zjazd Delegatów zgodnie z postanowieniem § 61 ust.3 Statutu.

§ 14

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Traci moc uchwała nr 4 X KZD.

Posłanie do pracowników w 25. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”

Pracownicy Lubelszczyzny, Gdańska, Szczecina, Jastrzębia i innych regionów Polski 25 lat temu upomnieli się o godność człowieka i prawa pracowników. Pierwszym z 21 Sierpniowych postulatów było prawo do utworzenia wolnego związku zawodowego. Powstanie NSZZ „Solidarność” stanowiło realizację tego postulatu.

Dzisiaj w zupełnie innej sytuacji politycznej i gospodarczej zdarza się, że pracownicy w zakładach pracy są zastraszani, niegodnie traktowani, a nawet bezprawnie zwalniani. Ich wynagrodzenia są zaniżane lub niewypłacane w terminie. Bywają szykanowani za próby obrony lub tworzenia związku zawodowego. Jednak w najgorszej sytuacji są pracownicy w zakładach, w których nie ma organizacji związkowych.

Pracownicy, brońcie swych praw! Brońcie swojej godności!

Zrzeszanie się w wolne związki zawodowe jest niezbędne dzisiaj, tak jak było 25 lat temu, bo o godność człowieka i prawa pracownicze trzeba ciągle walczyć. Tam, gdzie pracownicy zrzeszają się, naruszeń praw pracowniczych jest znacznie mniej i dochodzi do dialogu między pracodawcą a zorganizowanymi pracownikami.

Dziś nie musimy przelewać krwi za prawo do organizowania się w związki zawodowe. Mamy możliwość wpływu na nasze życie i kształtowania go w związkowej wspólnocie.

Integracja z Unią Europejską i globalizacja gospodarki światowej niosą dla pracowników nowe perspektywy, ale i nowe zagrożenia. Interesy pracowników nie są najważniejsze dla ponadnarodowych korporacji. Tylko silne związki zawodowe wspierane przez odpowiednią politykę rządów mogą przeciwstawić się redukcji miejsc pracy i naruszaniu godności ludzi pracy w Polsce i na świecie.

Korzystajmy z prawa do zrzeszania wywalczonego przed 25 laty!

Nie bójmy się i dziś upominać o swoją godność.

Nie ma godności bez solidarności!

25 lat Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

25 lat temu z podniesionych głów, a nie z zaciśniętych pięści, z potrzeby godności
i poczucia wspólnoty powstała „Solidarność” – pierwszy wolny i niezależny związek zawodowy w kraju systemu komunistycznego. Pojawiła się w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej nadzieja, że ludzie żądający chleba i wolności, godności pracy i praw obywatelskich, żądający niepodległej, suwerennej ojczyzny zwyciężą i będą decydować o własnym losie. Rozpoczął się proces odbudowy podmiotowości narodowej i świadomości społecznej. Podstawą dla tych zmian była inspiracja Ojca Świętego Jana Pawła II, który natchnął nas wiarą w moc Ducha i dał nam siłę do walki.

System komunistyczny odmawiał pracownikom podstawowych praw, w tym prawa do zrzeszania się. Powstały w krótkim czasie dziesięciomilionowy związek zawodowy „Solidarność” stał się rzecznikiem interesów większości Polaków. Walka bez użycia przemocy okazała się wzorem skutecznego działania wobec państwa stosującego argument siły. Ta postawa doprowadziła wreszcie w 1989 roku do obalenia komunizmu w Polsce, a następnie w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

 Nie ma godności bez „Solidarności”

 „Solidarność”- symbol protestu przeciw przedmiotowemu traktowaniu ludzi pracy, upominała się o sprawiedliwość społeczną i prawo wypowiadania się pracowników we własnym imieniu. Ojciec Święty Jan Paweł II widział w NSZZ „Solidarność” organizację, która złączyła Polaków w solidarnej odpowiedzialności za godność i owocność pracy, w wielkim zrywie do podniesienia moralności społeczeństwa, która skierowana była wyłącznie ku wspólnemu dobru. W encyklice „Laborem exercens” Jan Paweł II w 1981 roku pisał o wynaturzeniach komunizmu i zagrożeniach kapitalizmu, o godności pracy i godności pracowników, o niezbędności zrzeszania się w związki zawodowe. Nauczanie papieskie dało podstawy solidarności, działaniu na rzecz dobra wspólnego, przywróciło znaczenie podstawowych wartości takich jak: prawda, odwaga, moralność, wierność zasadom.

„Solidarność” stała się synonimem patriotyzmu, bo będąc związkiem zawodowym budowała tradycje łączenia troski o ludzi pracy z troską o Polskę.

 Nie ma wolności bez „Solidarności”

 Kiedy w grudniu 1981 roku władze PRL nie chcąc zmian i broniąc swojej pozycji wprowadziły stan wojenny i zdelegalizowały NSZZ „Solidarność”, hasło: „nie ma wolności bez Solidarności” towarzyszyło Polakom, pomagając wytrwać przez długie osiem lat prześladowań, aresztowań, a nawet zabójstw. Szykanowanym związkowcom pomagał Kościół Katolicki, który przygarniał, osłaniał i pocieszał. Wielu ludzi zapłaciło życiem za tę walkę, w tym ksiądz Jerzy Popiełuszko, który za nauczanie, aby zło dobrem zwyciężać, poniósł męczeńską śmierć.

Odzyskanie niepodległości w 1989 roku rozpoczęło nowy etap w historii Polski
i NSZZ „Solidarność”. Związek z organizacji patronującej całemu ruchowi przemian demokratycznych i gospodarczych w kraju, stał się przede wszystkim stroną w procesie transformacji ustrojowej i gospodarczej – stroną broniącą miejsc pracy, protestującą przeciw obniżaniu lub niewypłacaniu zarobków, naruszaniu praw pracowniczych i różnym patologiom związanym z przemianami gospodarczymi. Kiedy odzyskaliśmy wolność i zaczęły funkcjonować instytucje demokratyczne, „Solidarność” mogła ograniczyć swoje działania w obronie godności do troski o świat pracy, troski opartej na społecznej nauce Kościoła.

 Nie ma solidarności bez „Solidarności”

Mamy niepodległą Polskę, ale wielu z nas nie ma zaufania do polityków, mamy wolne związki zawodowe, ale większość pracowników nie korzysta z prawa do zrzeszania się, mamy wolność słowa i wolność przekonań, ale media nie zawsze prezentują nasze poglądy.

Dziś wiele osób zastanawia się, czy było warto. My wątpliwości nie mamy. Jesteśmy pewni, że pomimo zawodów i rozczarowań, udało się osiągnąć więcej i w krótszym czasie niż marzyliśmy 25 lat temu. Warto było trwać w stoczniach, kopalniach, hutach.

Dziś, ćwierć wieku później, składamy hołd tym, którzy w 1980 roku całemu narodowi,
a jak się potem okazało – całej Europie i światu dali nadzieję. Zwykłym ludziom, którzy nagle poczuli, że są po prostu u siebie i konsekwentnie, bez strachu, ale z rozwagą; bez przemocy, ale z poczuciem siły stworzyli Polski Sierpień i „Solidarność”, otworzyli drzwi do wolności Polakom i wielu innym narodom.

Przez 25 lat z „Solidarnością” utożsamiało się wiele milionów ludzi. „Solidarność” stała się wizytówką Polski za granicą i jej znakiem firmowym, dla wielu także znakiem nadziei.

Dziękujemy byłym i aktualnym członkom – wiernym „Solidarności” na dobre i na złe, działającym bezinteresownie dla dobra wspólnego – za poświęcenie oraz za ból, które często były ceną, jaką zapłaciliśmy za powrót Polski do rodziny demokratycznych narodów.

Uchwała XVIII KZD – Hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” składa hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II. Symbolicznym wyrazem tego hołdu jest pamiątkowy złoty medal, który zostanie przekazany Stolicy Apostolskiej wraz z Laudacją. Replika tego medalu będzie złożona w Muzeum Solidarności w Bastionie św. Rocha na Jasnej Górze.

 Tekst Laudacji jest załączony do uchwały.

Laudacja XVIII KZD

Laudacja

Składamy hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II w Roku Solidarności Międzyludzkiej ogłoszonej przez NSZZ „Solidarność” w 25. rocznicę powstania Związku.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za Jego pielgrzymki do Polski i prorocze wezwanie: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi”, które natchnęło miliony Polaków odwagą do upomnienia się o swoje prawa, upomnienia bez gwałtu i przemocy.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za modlitwę i za wspieranie NSZZ „Solidarność”, organizacji, która złączyła Polaków w solidarnej odpowiedzialności za godność i owocność pracy, w wielkim zrywie do podniesienia moralności społeczeństwa, która skierowana była wyłącznie ku wspólnemu dobru – jak mówił do delegacji NSZZ „Solidarność” w Rzymie
15 stycznia 1981 r.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za nauczanie o prawdzie i miłości, które tak bardzo przyczyniło się do rozpadu komunistycznego imperium zła.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za Jego pielgrzymowanie po świecie w imię Jezusa Chrystusa, za nadzieję, którą wlał w miliony serc ludzi różnych narodów, języków i ras, krajów i kontynentów, za Jego „Dni Młodzieży”, za Jego wezwanie „Nie lękajcie się!”.

Dziękujemy Bogu na możność obcowania przez tyle lat z Karolem Wojtyłą – wyjątkowym człowiekiem i kapłanem, z Janem Pawłem II – jednoczącym ludzi na całym świecie, z Ojcem Świętym – świętym naprawdę.

„Solidarność” winna wrócić do swoich korzeni, do ideałów, jakie przyświecały jej jako związkowi zawodowemu. Władza przechodzi z rąk do rąk, a robotnicy, rolnicy, nauczyciele, służba zdrowia i wszyscy inni pracownicy, bez względu na to, kto sprawuje władze w kraju, oczekują pomocy w obronie ich słusznych praw. Tu nie może zabraknąć „Solidarności”.

Uroczyście zobowiązujemy się te zadania postawione przez Ojca Świętego wypełnić.

List XVIII KZD do Ojca Św. Benedykta XVI

Umiłowany Ojcze Święty!

Jeszcze brzmią w naszych uszach bolesne słowa „Zaprawdę Papież umarł”, wypowiedziane po śmierci Twojego, jakże bliskiego naszym sercom, poprzednika Ojca Świętego – Jana Pawła II, a z Łaski Bożej już otrzymaliśmy kolejny dar, Twój wybór na Stolicę św. Piotra.

Wyrażamy naszą głęboką wdzięczność Waszej Świątobliwości za ustanowienie swoim delegatem na uroczystości XXV – lecia powstania NSZZ „Solidarność” Jego Eminencji Księdza Arcybiskupa Stanisława Dziwisza – Metropolity Krakowskiego.

 Czcigodny Ojcze Święty!

 Wyrażamy Ci naszą wdzięczność za słowa, które wypowiedziałeś do świata pracy na progu swojego pontyfikatu, podczas swojej pierwszej modlitwy „Anioł Pański” 1 maja 2005 roku. Dziękujemy za Twoją troskę o to, aby ludzie, zwłaszcza ludzie młodzi, mieli pracę, i aby warunki jej wykonywania coraz bardziej odpowiadały szacunkowi dla godności osoby ludzkiej.

Powiedziałeś do nas podczas modlitwy na „Anioł Pański”: „Solidarność, sprawiedliwość i pokój są filarami, na których buduje się jedność rodziny ludzkiej”.

 Drogi Ojcze Święty!

 Prosimy, przyjmij nasze skromne życzenia, które płyną z Gdańska, z głębi serc ludzi „Solidarności”, którzy starają się być wierni słowom wypowiedzianym przez Wielkiego Papieża Jana Pawła II: „Jedni drugich brzemiona noście”.

Niech Dobry Pasterz strzeże Cię i zachowa jak najdłużej dla dobra Kościoła i ludzkości.

Na koniec prosimy o Twoje Apostolskie Błogosławieństwo, abyśmy mogli sprostać trudowi budowania Polski, naszej Ojczyzny.

Apel XVII KZD nr 1/2004 ws. udziału w wyborach do Parlamentu Europejskiego

Następstwem solidarnościowego zrywu w Polsce było przywrócenie demokracji w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Od 1 maja 2004 roku wiele z tych państw stało się pełnoprawnymi członkami Unii Europejskiej, a ich obywatele zyskali prawo do współdecydowania o losach Europy.

13 czerwca 2004 roku odbywać się będą pierwsze w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego.

Apelujemy do członków i sympatyków „Solidarności” o udział w tych wyborach – nieobecni nie mają racji!

Weźmy udział w wyborach i oddajmy głos na ludzi, którzy w swej dotychczasowej działalności postępowali zgodnie z Dekalogiem, służyli dobru wspólnemu, sprzyjali ochronie praw pracowniczych i najsłabszych grup społecznych.