Stanowisko KK nr 10/19 nr 10/19 ws. kierunku polityki klimatycznej w Unii Europejskiej

Niebawem odbędą się w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego. Od składu PE w następnej kadencji w znacznym stopniu zależeć będzie kierunek unijnej polityki klimatyczno-energetycznej, a więc obszar o kluczowym znaczeniu dla polskiej gospodarki oraz poziomu życia obywateli naszego kraju. Kontynuacja tej polityki w obecnym kształcie spowoduje upadek wielu gałęzi polskiego przemysłu, m.in. stalowego, hutniczego czy cementowego oraz dalszy, gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej, którego skutkiem będzie regres gospodarczy naszego kraju, nieodwracalna utrata suwerenności energetycznej, utrata setek tysięcy miejsc pracy oraz trwałe zubożenie polskiego społeczeństwa.

       Dążenie do gruntownego przewartościowania obecnej polityki klimatyczno-energetycznej UE  powinno stanowić absolutny priorytet dla osób startujących
w tegorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego. W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ Solidarność zwraca się do wszystkich ugrupowań politycznych, które zamierzają wystawić kandydatów w zbliżających się wyborach do PE
o przedstawienie jasnego i wyczerpującego stanowiska dotyczącego polityki klimatyczno-energetycznej UE.

       W szczególności oczekujemy odniesienia się do następujących postulatów NSZZ Solidarność, zgodnie z którymi przedstawiciele Polski w Parlamencie Europejskim powinni podjąć działania zmierzające do:

 

  • pilnej renegocjacji  skrajnie niekorzystnego dla naszego kraju systemu handlu emisjami CO2 EU-ETS. Efektem wprowadzenia tego parapodatku na energetykę węglową oraz przemysł energochłonny jest wyłącznie drastyczny wzrost cen energii oraz spadek konkurencyjności polskiego i europejskiego przemysłu. System EU-ETS polegający na ręcznym sterowaniu cenami energii przez unijnych biurokratów jest sprzeczny z elementarnymi zasadami gospodarki wolnorynkowej, która stanowi jeden z fundamentów Unii Europejskiej.

 

  • przewartościowania polityki klimatyczno-energetycznej UE tak, aby jej zasadniczym celem było zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty oraz gospodarkom krajów członkowskich nieograniczonego dostępu taniej energii elektrycznej, co stanowi warunek konieczny dla rozwoju gospodarczego. Tylko poprzez budowę silnej
    i nowoczesnej gospodarki można doprowadzić do ograniczenia emisji CO2 bez jednoczesnej utraty potencjału przemysłowego UE.

 

  • wprowadzenia do polityki klimatyczno-energetycznej UE zasady, zgodnie z którą wszystkie nośniki energii będą traktowane jednakowo. Szczególnie w zakresie prowadzonych badań naukowych oraz subwencji i decyzji inwestycyjnych skierowanych na poprawę efektywności wykorzystania tych nośników do produkcji energii. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wytwarzania taniej
    i bezpiecznej energii elektrycznej z paliw, które posiada na swoim terytorium. Obecnie regulacje UE utrudniają lub wręcz uniemożliwiają rozwój wysokosprawnej
    i niskoemisyjnej energetyki opartej na węglu oraz innowacyjnych technologii węglowych.

 

  • zastąpienia w polityce klimatyczno-energetycznej UE pojęcia redukcji emisji CO2 koncepcją neutralności klimatycznej w rozumieniu zapisów Porozumienia Paryskiego. Dążenie do neutralności klimatycznej polegającej na zrównoważeniu emisji CO2 absorpcją tego gazu przez lasy oraz gleby rolne i leśne, jest znacznie bardziej efektywną oraz wielokrotnie tańszą metodą przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

 

  • dostosowania unijnej polityki klimatyczno-energetycznej do działań w tym zakresie podejmowanych przez państwa spoza Wspólnoty, w szczególności przez największych światowych emitentów CO2, czyli m.in. Chiny, USA, Indie, czy Rosję. Unia Europejska jest odpowiedzialna zaledwie za ok. 10 proc. światowej emisji CO2. Kontynuacja niezwykle kosztownej polityki klimatyczno-energetycznej, w sytuacji gdy największe światowe gospodarki nie podejmują porównywalnych wysiłków
    w tym zakresie jest całkowicie bezcelowa.

 

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność oczekuje jasnych deklaracji do powyższych kwestii przed wyborami do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie zapewniamy, że dołożymy wszelkich możliwych starań, aby członkowie NSZZ Solidarność,
w szczególności pracownicy branż najbardziej narażonych na negatywne skutki polityki klimatyczno-energetycznej UE zapoznali się ze stanowiskiem ugrupować politycznych
w tych sprawach.

 

Stanowisko KK nr 10/19 ws. kierunku polityki klimatycznej w Unii Europejskiej

Niebawem odbędą się w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego. Od składu PE w następnej kadencji w znacznym stopniu zależeć będzie kierunek unijnej polityki klimatyczno-energetycznej, a więc obszar o kluczowym znaczeniu dla polskiej gospodarki oraz poziomu życia obywateli naszego kraju. Kontynuacja tej polityki w obecnym kształcie spowoduje upadek wielu gałęzi polskiego przemysłu, m.in. stalowego, hutniczego czy cementowego oraz dalszy, gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej, którego skutkiem będzie regres gospodarczy naszego kraju, nieodwracalna utrata suwerenności energetycznej, utrata setek tysięcy miejsc pracy oraz trwałe zubożenie polskiego społeczeństwa.

       Dążenie do gruntownego przewartościowania obecnej polityki klimatyczno-energetycznej UE  powinno stanowić absolutny priorytet dla osób startujących
w tegorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego. W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ Solidarność zwraca się do wszystkich ugrupowań politycznych, które zamierzają wystawić kandydatów w zbliżających się wyborach do PE
o przedstawienie jasnego i wyczerpującego stanowiska dotyczącego polityki klimatyczno-energetycznej UE.

       W szczególności oczekujemy odniesienia się do następujących postulatów NSZZ Solidarność, zgodnie z którymi przedstawiciele Polski w Parlamencie Europejskim powinni podjąć działania zmierzające do:

 

  • pilnej renegocjacji  skrajnie niekorzystnego dla naszego kraju systemu handlu emisjami CO2 EU-ETS. Efektem wprowadzenia tego parapodatku na energetykę węglową oraz przemysł energochłonny jest wyłącznie drastyczny wzrost cen energii oraz spadek konkurencyjności polskiego i europejskiego przemysłu. System EU-ETS polegający na ręcznym sterowaniu cenami energii przez unijnych biurokratów jest sprzeczny z elementarnymi zasadami gospodarki wolnorynkowej, która stanowi jeden z fundamentów Unii Europejskiej.

 

  • przewartościowania polityki klimatyczno-energetycznej UE tak, aby jej zasadniczym celem było zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty oraz gospodarkom krajów członkowskich nieograniczonego dostępu taniej energii elektrycznej, co stanowi warunek konieczny dla rozwoju gospodarczego. Tylko poprzez budowę silnej
    i nowoczesnej gospodarki można doprowadzić do ograniczenia emisji CO2 bez jednoczesnej utraty potencjału przemysłowego UE.

 

  • wprowadzenia do polityki klimatyczno-energetycznej UE zasady, zgodnie z którą wszystkie nośniki energii będą traktowane jednakowo. Szczególnie w zakresie prowadzonych badań naukowych oraz subwencji i decyzji inwestycyjnych skierowanych na poprawę efektywności wykorzystania tych nośników do produkcji energii. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wytwarzania taniej
    i bezpiecznej energii elektrycznej z paliw, które posiada na swoim terytorium. Obecnie regulacje UE utrudniają lub wręcz uniemożliwiają rozwój wysokosprawnej
    i niskoemisyjnej energetyki opartej na węglu oraz innowacyjnych technologii węglowych.

 

  • zastąpienia w polityce klimatyczno-energetycznej UE pojęcia redukcji emisji CO2 koncepcją neutralności klimatycznej w rozumieniu zapisów Porozumienia Paryskiego. Dążenie do neutralności klimatycznej polegającej na zrównoważeniu emisji CO2 absorpcją tego gazu przez lasy oraz gleby rolne i leśne, jest znacznie bardziej efektywną oraz wielokrotnie tańszą metodą przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

 

  • dostosowania unijnej polityki klimatyczno-energetycznej do działań w tym zakresie podejmowanych przez państwa spoza Wspólnoty, w szczególności przez największych światowych emitentów CO2, czyli m.in. Chiny, USA, Indie, czy Rosję. Unia Europejska jest odpowiedzialna zaledwie za ok. 10 proc. światowej emisji CO2. Kontynuacja niezwykle kosztownej polityki klimatyczno-energetycznej, w sytuacji gdy największe światowe gospodarki nie podejmują porównywalnych wysiłków
    w tym zakresie jest całkowicie bezcelowa.

 

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność oczekuje jasnych deklaracji do powyższych kwestii przed wyborami do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie zapewniamy, że dołożymy wszelkich możliwych starań, aby członkowie NSZZ Solidarność,
w szczególności pracownicy branż najbardziej narażonych na negatywne skutki polityki klimatyczno-energetycznej UE zapoznali się ze stanowiskiem ugrupować politycznych
w tych sprawach.

 

Uchwała KK nr 1/19 ws. określenia kadencji w związku z wpisaniem zmian w Statucie NSZZ „Solidarność”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stwierdza co następuje:

 

§ 1

W związku z wpisaniem przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego zmian w Statucie NSZZ „Solidarność” dokonanych podczas Krajowego Zjazdu Delegatów w Częstochowie w 2018 roku, zgodnie ze zmianą w § 36 ust. 1 Statutu NSZZ „Solidarność” kadencja władz Związku trwa pięć lat.

Oznacza to, że dziewiąta kadencja władz Związku i organów przedstawicielskich, o których mowa w § 45 Statutu NSZZ „Solidarność” wybranych zgodnie z kalendarzem wyborczym, określonym w Uchwale KK nr 5/17 ws. kalendarza wyborczego na kadencję 2018-2022, trwa od 2018 do 2023 roku.

 

§ 2

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Stanowisko KK nr 9/19 ws. pomnika śp. księdza prałata Henryka Jankowskiego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża oburzenie wobec nikczemnej dewastacji pomnika śp. księdza prałata Henryka Jankowskiego, dewastacji zaplanowanej, której oczywistym celem jest potęgowanie ideowo-politycznego sporu i dzielenie społeczeństwa.

Z oburzeniem przyjmujemy też stanowisko władz Gdańska, które zamiast potępienia aktu chuligańskiego wandalizmu, zdają się tego typu działania wspierać, wydając zaocznie na
śp. Księdza prałata wyrok. Przypominamy, że w państwie demokratycznym, którego przecież władze miasta są gorliwymi obrońcami, od wydawania wyroków orzekających o czyjejś winie lub niewinności są określone instytucje i procedury, a nie polityczno-dziennikarskie środowiska. Przypominamy, że konstytucja mówi o domniemaniu niewinności do czasu prawomocnego orzeczenia sądu i ochronie elementarnej godności człowieka. Przypominamy wreszcie, że postępowanie prokuratorskie prowadzone wobec śp. Księdza prałata zakończyło się umorzeniem w 2004 roku, a dziś ksiądz prałat sam już bronić się nie może. Czy tak ma wyglądać walka z nienawiścią i przemocą ? Apelujemy o opamiętanie.

            Pomnik kapelana NSZZ „Solidarnośc” został postawiony przez komitet społeczny dzięki pieniądzom ofiarodawców i nie jest własnością miasta. Natomiast do władz miasta należy skuteczna ochrona takich miejsc przed politycznymi prowokacjami.

Apel KK nr 8/19 ws. przyjęcia Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników branży energetycznej

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” popiera działania  Krajowej Sekcji Energetyki NSZZ „Solidarność” mające na celu przyjęcie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników branży energetycznej. Brak zdolności układowej po stronie pracodawców oraz bierna postawa Ministra Energii  uniemożliwiły  utworzenie   ponadzakładowego układu zbiorowego pracy w branży energetycznej

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” apeluje do Ministra Energii o aktywną postawę zmierzającą do   powstania  Związku Pracodawców Energetyki.

Apel KK nr 7/19 ws. obniżenia podatku od osób fizycznych

Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” apeluje do Pana Prezydenta o podjęcie działań w celu obniżenia 18% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.
Postulat wprowadzenia sprawiedliwego sytemu podatkowego był i pozostaje jednym
z najważniejszych żądań NSZZ „Solidarność”, zbieżnym z oczekiwaniami milionów Polaków, którego realizacje obiecywał kandydat na Prezydenta RP Andrzej Duda w kampanii wyborczej.