Tag: Decyzja

1. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie postanowień § 26 ust. 1 Statutu NSZZ „Solidarność” oraz § 10 ust. 1 Uchwały Nr 4 XIX KZD z późniejszymi zmianami, w związku z przyłączeniem się Krajowej Sekcji Drogownictwa NSZZ „Solidarność” do Krajowej Sekcji Transportu Drogowego NSZZ „Solidarność” na mocy § 16 ust. 1 pkt. 2) Uchwały KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami oraz zawartego Porozumienia, postanawia wykreślić z Rejestru Krajowych Sekcji Branżowych sekcję o nazwie Krajowa Sekcja Drogownictwa NSZZ „Solidarność”.
2. Decyzja wchodzi w życie z dniem podjęcia.

1. W związku z przyłączeniem się Krajowej Sekcji Drogownictwa NSZZ „Solidarność” do Krajowej Sekcji Transportu Drogowego NSZZ „Solidarność” na mocy § 16 ust. 1 pkt. 2) Uchwały KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami oraz zawartym 21 lutego 2023 roku w Warszawie Porozumieniem w sprawie przyłączenia (…), Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia dokonać zmiany nazwy Krajowej Sekcji Transportu Drogowego NSZZ „Solidarność” na Krajową Sekcję Drogownictwa i Transportu Drogowego NSZZ „Solidarność”.
2. Decyzja wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych państwowych jednostkach budżetowych.

1. Pracownicy Ochotniczych Hufców Pracy

Prezydium KK zwraca uwagę, że pomimo proponowanych zmian minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników OHP, w §1 pkt.1 dot. załącznika nr 1, projekt zakłada, że w  tabeli I w kat. I, wynagrodzenia wzrosną o 4,8%.  Jest to poniżej zagwarantowanego w ustawie budżetowej na rok 2023 średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, z wyłączeniem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe  w wysokości 107,8%.

Należy jednoznacznie krytycznie ocenić fakt, że dopiero minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego XIII kategorii zaszeregowania dają gwarancję uzyskania wynagrodzenia zasadniczego na poziomie płacy minimalnej, która będzie obowiązywała od 1 lipca br.

Propozycja  wzrostu wynagrodzeń z 2 860 zł na 3 000 zł w I kategorii zaszeregowania dla pracowników OHP jest poniżej płacy minimalnej, która od 1 stycznia 2023r. wynosi 3 490 zł, a już od 1 lipca br. ma wzrosnąć do 3 600 zł. Zatem propozycje zawarte w niniejszym projekcie są nadal poniżej w/w wskaźników, ale również poniżej oczekiwań samych pracowników.

Ponadto w §1 pkt.2 w tab. II zmieniono kategorie zaszeregowania. O ile podwyższenie kategorii jest zrozumiałe, to ich obniżenie dla pracowników niższego szczebla – stanowiska konserwatora (było IX-X po zmianie VII-X) jest dyskusyjne zwłaszcza, że właśnie ta kategoria pracowników otrzymuje najniższe wynagrodzenia.

2. Pracownicy Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. A. Bączkowskiego

Prezydium KK wskazuje, że należy skorygować tabele miesięczne stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. A. Bączkowskiego (dalej w opinii zwane: CPS „Dialog”). W przypadku CPS „Dialog”, proponowana tabela w I kategorii zaszeregowania rozpoczyna się od kwoty 1600 zł, a dopiero ostatnia – XIX kategoria zaszeregowania – dostosowuje zmianę gwarantowanego ustawowo minimalnego wynagrodzenia za pracę wskazując 3600 zł.

Zaproponowane kwoty nie pozwalają na odpowiednie wynagradzanie pracowników co oznacza, że zadania jednostki nie mogą być w pełny sposób realizowane ze względu na niedobory kadrowe. Pracownikami CPS „Dialog” są m.in. specjaliści Biura Rady Dialogu Społecznego, którzy zapewniaj obsługę techniczną, organizacyjną i kancelaryjno-biurową oraz ekspercką Rady. Pełna profesjonalizacja kadr odpowiedzialnych za dialog społeczny pozytywnie wpłynie na wzrost jakości prowadzonego dialogu społecznego w Polsce.

Prezydium KK apeluje, aby tak jak w przypadku innych podmiotów podległych Ministerstwu Rodziny i Polityki Społecznej np. Ochotniczych Hufców Pracy (OHP) oraz Głównej Biblioteki Pracy i Zabezpieczenia Społecznego (GBPiZS), wyodrębnić dla CPS „Dialog” odrębną tabelę miesięcznych stawek wynagradzania zasadniczego stanowiącą załącznik do rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych państwowych jednostkach budżetowych. Zwracamy uwagę na błędnie wskazane przez autorów projektu Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. A. Bączkowskiego jako Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej.

Projektodawca w uzasadnieniu wskazuje, że „dotychczasowe miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego określone w przedmiotowym rozporządzeniu nie pozwalają, w przypadku niektórych stanowisk, na ustalenie pracownikowi gwarantowanego ustawowo minimalnego wynagrodzenia za pracę”.  Prezydium podkreśla, że zaproponowany w projekcie rozporządzenia wzrost stawek wynagrodzenia zasadniczego, pomimo nominalnego wzrostu wynagrodzenia, doprowadzi do spadku jego realnej wartości na skutek wysokiej inflacji. W związku z powyższym Prezydium KK podtrzymuje stanowisko z dnia 13 maja 2022 r., w którym postulowano wzrost wynagrodzeń w szeroko rozumianej sferze finansów publicznych na poziomie  nie mniejszym niż 20%.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu ustawy Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 31 stycznia 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe.

Przedstawiony projekt jest kolejną inicjatywą mającą wesprzeć szeroko rozumiany rozwój budownictwa mieszkaniowego w Polsce. Tym razem rozwiązania kierowane są do osób lub rodzin, które zamierzają oszczędzać na zakup lub budowę przyszłych mieszkań lub domów, ale także do gospodarstw domowych, które powstrzymały się od zaciągnięcia zobowiązania finansowego ze względu na zbyt duże koszty kredytów hipotecznych spowodowane podwyżką stóp procentowych.

Prezydium KK pragnie zauważyć, że duża liczba nowych rozwiązań przyjmowanych w pośpiechu, a więc bez należytych konsultacji i analiz, może nie przełożyć się na ogólny cel wzmocnienia polityki mieszkaniowej państwa. Opiniowany projekt oprócz wdrażania nowych rozwiązań nowelizuje także przepisy, które funkcjonują od niedawna a nawet takie, które jeszcze nie weszły w życie. Tak tworzone prawo sprawia wrażenie chaosu i uniemożliwia jego rzetelną analizę. Tym bardziej Prezydium KK NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, na skrócony termin konsultacji opiniowanego projektu, który został przyjęty przez ustawodawcę.

Projekt ustawy o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe może przyczynić się do zwiększenia skłonności obywateli do oszczędzana, jednakże Prezydium KK wyraża wątpliwości co do skuteczności niektórych rozwiązań.

Uwagi szczegółowe:

W projektowanym Rozdziale 2 reguluje się zasady oszczędzania na Koncie Mieszkaniowym (dalej konto) oraz Lokacie Mieszkaniowej (dalej lokata).

1) konto i lokata mogą być prowadzone na rzecz osoby, która nie posiada prawa własności albo spółdzielczego prawa do lokalu lub domu jednorodzinnego, chyba że zamieszkuje z dziećmi na ograniczonej (określonej ustawą) powierzchni użytkowej. Takie ograniczenie, zdaniem Prezydium KK jest zbyt zawężone, gdyż zamieszkiwać można w jednym mieszkaniu czy domu także z innymi członkami rodziny (rodzeństwo, rodzice, dziadkowie) co oznacza, że takie rodziny także mogą borykać się z ciasnotą. Prezydium KK uważa, że należy uwzględnić w regule zawartej w art. 3 ust. 2 projektu opiniowanej ustawy także innych niż dzieci członków rodziny zamieszkujących określony lokal;

2) projektodawca zakłada minimalny (3 lata) oraz maksymalny okres oszczędzania na koncie (10 lat) – biorąc pod uwagę cel oszczędzania niezrozumiałe jest ograniczenie górnej granicy czasu oszczędzania w ramach wspieranego systemu – przy możliwości prowadzenia kont dla małoletnich. Z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć, że duży odsetek takich osób nie będzie w stanie w tak młodym wieku (23 lata) podjąć wysiłku kupna, budowy lub partycypacji w innym przedsięwzięciu mieszkaniowym, a przekształcenie konta w lokatę może nie stanowić rozwiązania problemu gdyż oszczędzający będzie obarczony dodatkową opłatą (prowizją banku) – proponujemy wydłużenie możliwości oszczędzania na koncie co najmniej do 15 lat. (art. 6 ust. 1 projektu);

3) niezrozumiałe jest ustalenie oprocentowania konta i lokaty na poziomie niższym niż przyjęte w danym banku (nie niżej niż 75% stopy oprocentowania obowiązującej w danym banku). Umożliwienie udzielania bankom niższego oprocentowania może zniechęcić oszczędzających do skorzystania z takiej oferty, gdyż konieczność przeznaczenia oszczędności na inny cel (wcześniej nieprzewidziany, ale wymuszony przez zdarzenie losowe, np. leczenie), oznaczać będzie stratę dla oszczędzającego. Należy pamiętać, że w Polsce nadal funkcjonuje niskie zaufanie do instrumentów finansowych (oszczędzania długoterminowego) oferowanych przez państwo, jest to efekt demontażu OFE widoczny w sceptycznym przyjęciu PPK przez Polaków – postulujemy o odstąpienie od możliwości ustalania oprocentowania Kont i Lokat Mieszkaniowych na niższym niż ustalony w danym banku poziomie (art. 7 ust. 3 projektowanej ustawy).

W projektowanym rozdziale 3 opiniowanej ustawy reguluje się zasady wypłaty premii mieszkaniowej. Wśród wielu celów, określonych w art. 13 ust. 1, na które można przeznaczyć zaoszczędzone na koncie lub lokacie środki, tak aby otrzymać dopłatę do nich, nie ma remontu lub modernizacji lokalu mieszkalnego. Można założyć, że wśród osób, na rzecz których będzie prowadzone konto i później lokata będą także takie osoby, które nabędą nieruchomość w drodze spadku lub darowizny, ale jedynie po przeprowadzonej modernizacji lub remoncie taki lokal będzie możliwy do zamieszkania. Prezydium KK wnosi, żeby wydatki na cele remontowe lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych nabytych w drodze dziedziczenia/darowizny w trakcie oszczędzania na koncie lub lokacie zostały uznane za przesłankę do wypłaty premii mieszkaniowej.

            Projektowany Rozdział 6 w art. 23 zmienia ustawę o rodzinnym kredycie mieszkaniowym (której nowelizacja wchodzi w życie z dniem 1 marca 2023 r.), wprowadzając nowe rozwiązanie dla wybranych kredytobiorców, tzw. Bezpieczny kredyt 2% dodając Rozdział 3 w zmienianej ustawie. Prezydium KK zwraca uwagę na następujące kwestie:

1) jednym z warunków umożliwiających skorzystanie z Bezpiecznego kredytu jest nieposiadanie przez osoby wchodzące w skład gospodarstwa domowego prawa własności lub spółdzielczego prawa do lokalu lub domu jednorodzinnego, chyba że jest to udział nie wyższy niż 50 %, nabyty w drodze dziedziczenia.

Zdaniem Prezydium KK odstępstwo zawężone do przypadku dziedziczenia spowoduje wyłączenie z możliwości uzyskania „Bezpiecznego kredytu 2%” kręgu młodych rodzin, w których jeden z małżonków, otrzymał udział w lokalu/domu w formie darowizny (poniżej 50% udziału) od krewnych (zwykle rodziców). W konsekwencji w takiej nieruchomości może zamieszkiwać kilka rodzin np. rodzina rodziców, rodzina rodzeństwa oraz młoda rodzina z dziećmi na ograniczonej powierzchniowo przestrzeni. Prezydium KK wnosi o zmianę projektowanego art. 9a ust. 2 pkt 1 tak, aby odnosił się także do udziałów nabytych w drodze darowizny od bliskich członków rodziny;

2) konsekwentnie wymóg określony w art. 9a ust. 2 pkt 1 a) niezamieszkiwania w takim lokalu od co najmniej 12 miesięcy uniemożliwia skorzystanie z preferencyjnego kredytu ww. rodzinom. Uzasadnionym jest zatem odstąpienie od wymogu niezamieszkiwania w dziedziczonej lub otrzymanej w formie darowizny części lokalu, w przypadku, kiedy gospodarstwo domowe składa się z dwóch lub więcej rodzin;

3) w projektowanym art. 9b zmienianej ustawy określa się zasady udzielania dopłat do Bezpiecznego kredytu:

a) zgodnie z ust. 5 wysokość dopłat jest ograniczona wysokością oprocentowania kredytów hipotecznych określoną na poziomie 10%. Z projektu nie wynika w jaki sposób ma być pokryta różnica między wysokością raty kredytu a wysokością dopłaty w momencie przekroczenia tej wartości. Zdaniem Prezydium KK należy uściślić zapis, tak aby jasno rozstrzygał w czyjej gestii będzie uzupełnienie ww. różnicy i jak to ograniczenie wpłynie na wysokość raty spłacanej przez kredytobiorcę,

b) w ust. 11 określa się zdarzenia, które determinują wygaśnięcie dopłat do rat, i tak:

– w pkt. 3 d) jest mowa o zmianie sposobu użytkowania części lokalu (w tym domu) nabytego przy wykorzystaniu Bezpiecznego kredytu, w sposób uniemożliwiający zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Należy doprecyzować ten warunek,

– w pkt. 3 e) jest mowa o nabyciu przez kredytobiorcę innego lokum mieszkalnego, chyba że został on nabyty w drodze spadku, postulujemy konsekwentnie aby odstępstwem od reguły także była darowizna od najbliższych członków rodziny,

– w pkt. 3 f) jest mowa o zaprzestaniu przez kredytobiorcę lub kredytobiorców prowadzenia gospodarstwa domowego, nie przewiduje się jednak, że mogą ten lokal zamieszkiwać same dzieci, postulujemy o takie odstępstwo od zasady,

4) Art. 9c zmienianej ustawy umożliwia wydłużenie okresu spłaty kredytu maksymalnie o 5 lat po 10-letnim okresie dopłat do kredytu na wniosek kredytobiorcy, jeżeli kwota pierwszej raty nieobjętej dopłatą jest wyższa od raty tego kredytu pomniejszonej o dopłatę, jednak pod warunkiem , że kredytobiorca nie ukończył 50 lat. Zdaniem Prezydium KK NSZZ „Solidarność” jest to element dyskryminacji ze względu na wiek i należy od niego odstąpić, tym bardziej, że projektodawca nie uzasadnia takiego ograniczenia.

Podstawową wadą projektowanego Bezpiecznego kredytu 2% jest jego krótki zasięg czasowy (4 lata). Wszelkie instrumenty wspomagające rozwój mieszkalnictwa w Polsce powinny opierać się na przedyskutowanych założeniach i być realizowane w systemowy sposób, gwarantując tym samym ich trwałość. Projektowane rozwiązanie kierowane jest do gospodarstw domowych, które powstrzymały się od zaciągnięcia kredytu na zakup mieszkania/domu ze względu na rosnące koszty takich zobowiązań. Wątpliwości budzą skutki wdrożenia dopłat do kredytów hipotecznych, które niewątpliwie będą zachętą do podjęcia decyzji o długoterminowych zobowiązaniach. Dzisiaj, kiedy trudno jest przewidzieć trendy finansowe, ale także gospodarcze, wzbudzanie akcji kredytowej może być ryzykowane dla kredytobiorców, zwłaszcza tych wrażliwych finansowo.

Wydaje się także, że jest to działanie neutralizujące efekty wzrostu stóp procentowych dyktowane przez NBP mające doprowadzić do obniżenia inflacji poprzez m.in. zahamowanie sprzedaży kredytów. Ocena Skutków Regulacji projektowanych rozwiązań nie obejmuje analizy, jak pobudzenie rynku hipotek wpłynie na ceny mieszkań oraz kredytów, dlatego Prezydium KK NSZZ „Solidarność” wyraża swoje wątpliwości co do zasadności wdrażania Bezpiecznego kredytu 2%.

Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” należy podjąć działania zachęcające i wspierające samorządy do budowania mieszkań czynszowych o odpowiednich standardach  i lokalizacjach, co może jednocześnie przyczynić się do rozwoju regionów, które aktualnie się wyludniają na rzecz dużych aglomeracji miejskich.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając w związku z art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2232 z późn. zm.), oraz na wspólny wniosek Pana Bogusława Motowidełko Przewodniczącego Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” w Zielonej Górze oraz Pana Waldemara Rusakiewicza Przewodniczącego Zarządu Regionu Gorzowskiego NSZZ „Solidarność”, z uwagi na zwiększenie liczby przedstawicieli NSZZ „Solidarność” w Wojewódzkiej Radzie Dialogu Społecznego w województwie lubuskim wskazuje do prac w przedmiotowym WRDS Pana Michała Kukułę.

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji Europejskiej zmierzającą do wzmocnienia dialogu społecznego na wszystkich szczeblach w Unii Europejskiej wyrażoną w projektach: Komunikatu do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Społeczno-Ekonomicznego i Komitetu Regionów (COM(2023)40) oraz Zaleceń Rady (COM(2023)38). Jest oczywiste, że biorąc pod uwagę doświadczenia pandemii COVID-19 oraz skutków dla obywateli UE wojny rozpętanej przez Rosję, rola dialogu społecznego powinna zostać zasadniczo wzmocniona w odniesieniu do procesów decyzyjnych w krajach członkowskich jak i na szczeblu UE. Zaproponowane przez Komisję środki mogą się do tego przyczynić, przy czym powinno się dokonywać permanentnej ewaluacji efektów uzyskanych dzięki mechanizmom dialogu społecznego.

Obydwa dokumenty zawierają zapowiedzi szeregu inicjatyw mogących wzmocnić dialog społeczny, jednakże nie wszystkie kwestie są w nich jasno przedstawione i co za tym idzie, wymagają dogłębnej analizy ekspertów prawa pracy i stosunków przemysłowych, a także ponadgranicznej konsultacji związków zawodowych. W związku z tym NSZZ „Solidarność” na obecnym etapie prac przedstawia jedynie uwagi o charakterze ogólnym oraz odnoszące się do niektórych elementów obu projektów, nie wykluczając zgłoszenia kolejnych uwag, także w ramach konsultacji prowadzonych w ramach Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych.

Zdaniem Prezydium KK projekt Komunikatu dobrze diagnozuje elementy występujące w krajach członkowskich, które wpływają na jakość dialogu społecznego i autonomicznego, a co za tym idzie kształtowanie relacji między partnerami społecznymi. Potwierdza także, że niezmiennym uwarunkowaniem dla rozwoju dialogu jest wsparcie rokowań zbiorowych i promocja zawiązywania zakładowych i ponadzakładowych układów zbiorowych tak, aby objęci nimi byli także pracownicy o najsłabszej pozycji. Należy zadbać, aby interesy pracowników zatrudnianych w nowych formach pracy mogły być należycie reprezentowane. Trudno także nie zgodzić się z tezą, że dla dobrego funkcjonowania dialogu społecznego niezbędne jest stałe wsparcie budowania potencjału partnerów społecznych, a w szczególności związków zawodowych, przy wykorzystaniu środków Europejskiego Funduszu Społecznego +. Cenna jest propozycja ustanowienia koordynatora ds. dialogu społecznego przy każdej z dyrekcji generalnych Komisji Europejskiej. Pozwoli to na wzmocnienie rangi mechanizmu europejskiego dialogu społecznego. Prezydium KK potwierdza, że kluczem do właściwych konsultacji jest pełne zaangażowanie partnerów społecznych w kształtowaniu polityki w odpowiednich ramach czasowych niezależnie od szczebla dialogu (europejski, krajowy, branżowy) oraz przy wykorzystaniu rzetelnych i kompletnych informacji do tego niezbędnych.

W projekcie Komunikatu, Komisja słusznie zauważa konieczność wzmacniania potencjału partnerów społecznych, zwłaszcza organizacji pracowniczych, wobec wyzwań zmieniającego się świata pracy, cyfryzacji oraz przemian gospodarczych. Wsparcie rozwoju organizacji reprezentujących interes pracowniczy jest kluczowe, aby tym przemianom towarzyszyło porozumienie i wzajemne poszanowanie interesów wszystkich stron dialogu. Dlatego konieczne jest uruchomienie linii budżetowych Komisji służących wspieraniu projektów organizowania pracowników. Tego w projekcie Komunikatu niestety zabrakło.

Zwracamy także uwagę, że projekt Komunikatu niewystarczająco odnosi się do sytuacji dialogu społecznego w państwach kandydujących do UE, w tym w Ukrainie, która jest państwem kluczowym w przyszłej geografii UE, ze względu na swój potencjał ludnościowy, a co za tym idzie, przyszły wpływ na europejski model społeczny po akcesji.

To co budzi nasze zaniepokojenie, to brak jednoznacznego wskazania w projekcie Komunikatu na konieczność łączności pomiędzy jakością europejskiego dialogu społecznego oraz tego, który ma miejsce na poziomie krajowym. Bez wskazania istotności takiego powiązania trudno będzie budować dialog społeczny wysokiej jakości na poziomie unijnym, w szczególności po spodziewanym rozszerzeniu UE.

W odniesieniu do projektu Zaleceń Rady dotyczących wzmocnienia dialogu społecznego w Unii Europejskiej (COM(2023) 38) Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje, że dokument ten stanowi krok w kierunku oczekiwanym przez ruch związkowy i odpowiada on na wyzwania, z którymi spotykają się polscy partnerzy społeczni, w szczególności w zakresie zapewnienia właściwych jakościowo i czasowo konsultacji dotyczących interesów pracowników prowadzonych przez władzę publiczną z partnerami społecznymi.

Odnosząc się do relacji między dialogiem społecznym na poziomie UE oraz krajowym dialogiem społecznym pozytywne jest jednoznaczne wskazanie w projekcie Zaleceń, że Państwa członkowskie powinny aktywnie wspierać działania krajowych partnerów społecznych dotyczące wdrażania autonomicznych porozumień ramowych zawieranych na poziomie UE. Dotychczasowe doświadczenia NSZZ „Solidarność” pokazują, że takie wsparcie jest wręcz niezbędne w polskich uwarunkowaniach dialogu społecznego.

W zakresie oceny jakości dialogu społecznego w państwach członkowskich szczególnie ważne jest zaproponowane w końcowej części dokumentu opracowanie wspólnych wskaźników w celu monitorowania wdrażania zaleceń. Będzie to jednak trudne do realizacji, szczególnie w kontekście aktualności i porównywalności danych, którymi dysponują krajowe urzędy statystyczne oraz terminów badań na ich podstawie wykonywanych.

Działania nakreślone w projekcie Zaleceń są ambitne i mogą przyczynić się do zwiększenia rangi dialogu społecznego w państwach takich jak Polska, dlatego oczekujemy, że zostaną one zaakceptowane przez państwa członkowskie i systematycznie przez nie wdrażane tak, aby nie pozostały jedynie pustymi zobowiązaniami.

Rząd aktualnie realizuje obowiązek wynikający z art. 77³ §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), przeprowadzając konsultacje dotyczące projektów rozporządzeń w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach państwowej sfery budżetowej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wyraża akceptacji w sprawie wysokości wzrostu płac jedynie o 7,8% i podtrzymuje stanowisko z dnia 13 maja 2022 r., w którym postulowano wzrost wynagrodzeń w szeroko rozumianej sferze finansów publicznych na poziomie nie mniejszym niż 20%.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” podkreśla, że od momentu wydania stanowiska wskaźniki makroekonomiczne, takie jak poziom inflacji (prognoza NBP na rok 2023 z marca 2022 r. – 9%, z listopada 2022 – 13%) oraz wzrost PKB (prognoza NBP na rok 2023 z marca 2022 r. – 3%, z listopada 2022 – 0,7%) uległy pogorszeniu. Będzie to miało znaczący wpływ na spadek realnych dochodów pracowników.