Decyzja Prezydium KK nr 132/2013 ws. opinii o projekcie założeń projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu założeń projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw z dnia 15 lipca 2013 r:

  1. Projekt zawiera szereg propozycji zmian, których wprowadzenie miałoby przyczynić się do ułatwienia podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej i komandytowej w zakresie zawiązywania, zmiany umowy i rozwiązywania spółek jawnej, komandytowej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością poprzez wprowadzenie wzorców udostępnianych w systemie informatycznym oraz ułatwienie składania wniosków do Krajowego Rejestru Sądowego.  Wśród szeregu propozycji zmian zawartych w projekcie najwięcej zastrzeżeń budzą propozycje związane
    z wprowadzeniem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością konstrukcji udziałów beznominałowych. Ogólność przedstawionych założeń nie pozwala na pełną ocenę skutków wprowadzenia w życie proponowanych zmian.

W szczególności:

– przedstawione założenia nie pozwalają na ocenę jakie mają być docelowe formy działania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Na podstawie informacji zawartych na stronie 5 akapit 3 i 4 nie można jednoznacznie ustalić jakie formy spółki są projektowane. W akapicie 3 mowa o tym, iż „Wspólnikom pozostawia się wybór między modelem spółki opartej o konstrukcję kapitału zakładowego
i modelem spółki z kapitałem udziałowym, zakładając, że udziały nie mają wartości nominalnej. Ponadto dopuszcza się model mieszany…”. Natomiast zgodnie
z informacją zawartą w akapicie 4: „Nie proponuje się natomiast stworzenia odrębnej formy prawnej spółki (spółki z o.o. „bis” – funkcjonującej obok tradycyjnego modelu – opartej wyłącznie o kapitał udziałowy (udziały beznominałowe)”. Powyższe informacje zawarte w akapitach 3 i 4 są wzajemnie sprzeczne,

– w projekcie założeń brak informacji w jaki sposób będzie oznaczona forma prawna spółki z poszczególnym rodzajem kapitału, tak aby kontrahenci mogli się zorientować, z którą formą kapitałową spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mają do czynienia,

– jednym z argumentów podniesionych przez projektodawcę przemawiającym za wprowadzeniem udziałów beznominałowych jest wskazanie, iż „udziały te mają ułatwić szybką emisję nowych udziałów po cenie rynkowej bez potrzeby kosztownych i czasochłonnych procedur obniżenia nominału udziałowego, zmiany umowy spółki i konwokacji wierzycieli”. Owo ogólne wskazanie nie pozwala na realną ocenę w jaki sposób emisja nowych udziałów beznominałowych, z którymi nieodmiennie łączą się prawa korporacyjne wspólników miałaby się odbyć bez odzwierciedlenia w umowie spółki zmian w strukturze udziałów oraz jaki byłby tego skutek dla wspólników.

2. W ocenie Prezydium KK zaproponowane w projekcie narzędzia zabezpieczenia interesu wierzyciela w postaci testu wypłacalności, obowiązku tworzenia kapitału zakładowego, normatywnego określenia hierarchii źródeł pokrycia strat spółki czy też nałożenia na zarząd obowiązku dokonywania periodycznej oceny wystąpienia ryzyka znacznej straty spółki nie przyczynią się w sposób wystarczający do wzmocnienia zabezpieczenia interesu wierzycieli. Odnosząc się do narzędzia bezpieczeństwa jakim ma być tzw. test wypłacalności należy wskazać, iż zgodnie z projektem, oświadczenie składane przez członków zarządu ma obejmować wyłącznie wypłaty pod tytułem korporacyjnym, nie stanowiąc w żaden sposób zabezpieczenia przed wypływem ze spółki środków pod innymi tytułami. Odnosząc się do propozycji obligatoryjnego utworzenia kapitału zapasowego
w spółce z udziałami beznominałowymi należy wskazać, iż zawarte w projekcie założeń postanowienia są niespójne.   Proponuje się, by kapitał ten był utworzony z wpłat z zysku do kwoty minimum 5% sumy zobowiązań, ale nie mniej niż 50.000 złotych. W projekcie założeń brak wskazania co będzie działo się z kapitałem zapasowym, a tym samym co będzie stanowiło zabezpieczenie wierzycieli, w przypadku braku osiągania zysku przez spółkę. Z projektu nie wynika w sposób nie budzący wątpliwości, czy minimalna kwota 50 tys. złotych kapitału zapasowego ma być wpłacona już w chwili tworzenia spółki, czy kapitał ten ma osiągnąć wspomnianą minimalną wysokość z upływem czasu. W projekcie brak również wskazania jak zostanie uregulowana sytuacja, w której będą rosły zobowiązania, co wiąże się z koniecznością wzrostu kapitału zapasowego w sytuacji braku osiągania przez spółkę zysku a więc braku wpłat na kapitał zapasowy.

3. W odniesieniu do skutków podatkowych wprowadzenia udziałów beznominałowych informacje zawarte w projekcie założeń ograniczają się do wskazania, iż „obie postacie kapitału (zakładowy i udziałowy) powinny być neutralne podatkowo”. Powyższe nie pozwala na ocenę w jaki sposób rzeczywiście planowane jest opodatkowanie kapitału udziałowego. W szczególności nie można ocenić w jaki sposób będzie ustalana podstawa opodatkowania przychodu z tytułu wniesienia lub zbycia udziału beznominałowego, a co za tym idzie jakie będzie to miało skutki podatkowe dla spółki i wspólników.

Decyzja Prezydium KK nr 131/2013 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

Decyzja Prezydium KK nr 130/2013 ws. przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w grupie roboczej w ramach Komitetu Monitorującego PO KL

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Artura Jopka jako przedstawiciela NSZZ „Solidarność” do prac w grupie roboczej ds. komponentu regionalnego w ramach Komitatu Monitorującego Program Operacyjny  Kapitał Ludzki.

Decyzja Prezydium KK nr 126/2013 ws. desygnowania przedstawiciela do zespołu negocjacyjnego EKZZ

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” po dokonaniu uzgodnień z OPZZ
i FZZ desygnuje Barbarę Surdykowską na przedstawiciela polskich organizacji członkowskich EKZZ w zespole negocjacyjnym ds. opracowania wspólnej analizy wyzwań na rynku pracy, powołanym w ramach europejskiego dialogu społecznego.

Decyzja Prezydium KK nr 125/2013 ws. wyrażenia zgody na podpisanie Addendum do układu zbiorowego pracy – IBF Cyfadaco / NMS NSZZ „Solidarność” & SFTUF TCC Agreement.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” działając na podstawie § 41 ust. 3 pkt 6 Statutu NSZZ „Solidarność” oraz § 2 Uchwały KK nr 14/2012 ws. interpretacji § 41 ust. 3 pkt 6 Statutu NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na podpisanie przez Krajową Sekcję Morską Marynarzy i Rybaków NSZZ „Solidarność” Addendum do istniejącego układu zbiorowego pracy – IBF Cyfadaco / NMS NSZZ „Solidarność” & SFTUF TCC Agreement. Addendum dotyczy zmiany formularza umowy o pracę zgodnie z wymaganiami Konwencji o Pracy na Morzu (MLC).

Jednocześnie Prezydium KK upoważnia Andrzeja Kościka – Przewodniczącego Sekcji Krajowej Marynarzy i Rybaków Morskich NSZZ „Solidarność”, oraz Bogdana Kubiaka – Przewodniczącego Sekretariatu Transportowców do podpisania w/w Addendum.

Decyzja Prezydium KK nr 124/2013 ws. opinii o założeniach do projektu budżetu państwa na rok 2014

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia przedstawione Założenia do projektu budżetu państwa na rok 2014.

Zdaniem NSZZ „Solidarność”, niestety, potwierdziły się obawy dotyczące negatywnego wpływu reguły wydatkowej na poziom wydatków pobudzających wzrost gospodarczy, przeszacowania wskaźników PKB, inflacji, wzrostu poziomu bezrobocia oraz tłumienia spożycia indywidualnego, skutkiem czego są niższe o około 24 mld zł dochody budżetu państwa. Minister Finansów zapowiada konieczność nowelizacji ustawy budżetowej oraz wprowadzenie nowej reguły wydatkowej, a w związku z tym przedłożone założenia stracą swoją aktualność.

Podobnie jak to miało miejsce w roku poprzednim „Założenia” oparte są na nierealnych wskaźnikach. Trudno jest dzisiaj podzielać optymizm Rządu w kwestii realnego ponad dwu-procentowego wzrostu konsumpcji prywatnej w sytuacji rosnącego, bardzo wysokiego bezrobocia, stałego ograniczania wzrostu płac w przedsiębiorstwach, nieznacznego podniesienia minimalnego wynagrodzenia o najniższy gwarantowany stopień zapisany w ustawie, braku waloryzacji wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz niskiej indeksacji emerytur i rent. Pesymizm oceny planowanego wzrostu konsumpcji prywatnej dodatkowo potęguje fakt prowadzonych przez rząd kolejnych działań ograniczających poziom dochodów pracowniczych, choćby poprzez zmiany w Kodeksie pracy, a dotyczące czasu pracy.  Nie można pominąć faktu, negatywnego wpływu tych czynników na oceny ryzyka inwestycyjnego przez inwestorów prywatnych, a tym samym na wyhamowywanie realnego tempa inwestycji prywatnych i w konsekwencji spadku ich udziału we wzroście PKB. Przyjęcie tak optymistycznych założeń wzrostu spożycia indywidualnego, wzrostu inwestycji prywatnych oraz innych determinantów wzrostu PKB powodują, kolejny rok z rzędu, prognozę nierealnie wysokiego wzrostu gospodarczego, co szczególnie dziwi przy trwającej recesji wewnętrznej oraz stałych napięciach na rynkach europejskich
i światowych.

Również rządowe prognozy przyszłorocznej inflacji kolejny rok z rzędu odbiegają od obecnych realiów rynku i przewidywań ekspertów. Ostatnie prognozy NBP, mówiące o inflacji najwyżej rzędu 2%, również potwierdzają nadmierny optymizm Rządu w tym obszarze.

Największą przeszkodą w osiągnięciu założonych wskaźników wzrostu jest brak zdecydowanych rozwiązań ukierunkowanych na wzmocnienie rynku pracy – wzrostu zatrudnienia i wzrostu wynagrodzeń. Takie działania przyczyniłyby się do podwyższenia popytu indywidualnego, który w naszym kraju jest głównym czynnikiem wzrostu PKB.
W walce z bezrobociem oraz w celu ożywienia rynku pracy, konieczne jest odblokowanie środków z Funduszu Pracy. Sytuacji rynku pracy nie poprawi również podniesienie wieku emerytalnego, na które rynek ten nie jest przygotowany – brakuje miejsc pracy dla osób starszych oraz młodych, rozpoczynających karierę zawodową. Zamrażanie środków
z Funduszu Pracy, które powinny służyć rynkowi pracy jest sprzeczne z Zaleceniami Komisji Europejskiej dla Polski z dnia 29.05.2013 w sprawie Krajowego Programu Reform (KPR). Komisja Europejska jednoznacznie wskazuje na bardzo wysoki poziom bezrobocia wśród ludzi młodych oraz niedostateczne działania polskiego Rządu w celu poprawy sytuacji w tym obszarze. Dodatkowy niepokój budzą wyniki ostatniego Raportu OECD, w którym Polska obok m.in. Grecji i Hiszpanii znalazła się w grupie krajów UE, w których bezrobocie
w przyszłym roku będzie wzrastało.

Obawy Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” budzi zapowiadana nowelizacja budżetu państwa na rok 2013, która poprzez wprowadzenie cięć budżetowych, również tych inwestycyjnych, spowoduje jeszcze większe pogłębienie recesji.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” oczekuje jak najszybszego przedstawienia projektów rządowych (nowelizacja ustawy o finansach publicznych, nowelizacja ustawy budżetowej na rok 2013), o których Związek dowiaduje się za pośrednictwem środków masowego przekazu.  

NSZZ „Solidarność” ponawia swoje propozycje dotyczące wzrostu wynagrodzenia minimalnego, waloryzacji emerytur i rent oraz wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej zawarte we wspólnych ustaleniach strony pracowników w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych: NSZZ „Solidarność”, Forum Związków Zawodowych oraz Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (w załączeniu).

Decyzja Prezydium KK nr 123/2013 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MSW w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia dla cudzoziemca wymaganego do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 czerwca 2013 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia dla cudzoziemca wymaganego do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.