Tag: Decyzja Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Ambasady RP w Nowej Zelandii, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” oraz logotypu 40-lecia powstania NSZZ „Solidarność”, na prezentacji dotyczącej wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Nowej Zelandii w roku 1986.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Ambasady RP w Nowej Zelandii, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” oraz logotypu 40-lecia powstania NSZZ „Solidarność”, na prezentacji dotyczącej wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Nowej Zelandii w roku 1986.

ws. zawarcia porozumienia z Spółką FWP Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie oraz
OPZZ z siedzibą w Warszawie w sprawie spłaty przysługujących udziałowcom spółki wierzytelności z tytułu niewypłaconej przez spółkę części dywidendy
za rok obrotowy 2012/2013

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rady Krajowego Funduszu Strajkowego o pokrycie kosztów związanych z przejazdem oraz zapewnieniem bezpieczeństwa i porządku uczestnikom uroczystości wręczenia Prezydentowi RP Andrzejowi Dudzie tytułu Człowieka Roku Tygodnika Solidarność, która odbyła się w Zakopanem w dniu 23 czerwca 2020 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgodnie z art. 78 ustawy z dnia
31 marca 2020 roku o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw – wyraża negatywne stanowisko w sprawie propozycji Rady Ministrów w zakresie średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na 2021 rok w wysokości 100,0%.

NSZZ „Solidarność” proponuje ustalenie średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na 2021 rok na poziomie nie mniejszym niż 109% w ujęciu nominalnym. Prezydium KK wskazuje przy tym, iż proponowany wzrost rekompensuje jedynie skumulowany wzrost kosztów utrzymania spowodowany wzrostem inflacji. Zamrożenie poziomu wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej przy jednoczesnym prognozowanym wzroście poziomu cen i wynagrodzeń sektora prywatnego niewątpliwie po raz kolejny osłabi poziom konkurencyjności etatów w sferze budżetowej w stosunku do sektora prywatnego. Nie można też zapominać, że czas pandemii jest okresem wzmożonej pracy pracowników sfery budżetowej, z niespotykaną jak dotychczas skalą wykorzystywania umiejętności obsługi narzędzi informatycznych w realizacji ich codziennych zadań i obowiązków.

 NSZZ „Solidarność”, kolejny raz postuluje systemowe uregulowanie mechanizmu wzrostu wynagrodzeń dla zatrudnionych w sferze finansów publicznych gwarantującego utrzymanie realnej wartości wynagrodzeń zatrudnionych w tej sferze oraz zapewnienie ich wzrostów w oparciu o wzrost gospodarczy mierzony prognozowanym wzrostem PKB na rok następny.

Przyjęcie takiego systemowego rozwiązania, wprowadzi stabilny wzrost wynagrodzeń osób zatrudnionych w sferze finansów publicznych w dłuższej perspektywie, przywróci i ugruntuje atrakcyjność zatrudnienia w urzędach i jednostkach publicznych, zwiększy zainteresowanie wyborem takiej ścieżki kariery zawodowej przez młode dobrze wykształcone osoby i co najważniejszy zmniejszy nabrzmiałe napięcia społeczne w tej sferze.

Dla NSZZ „Solidarność”, przyjęcie takich rozwiązań, może być podstawą do złagodzenia swojego stanowiska w stosunku do oczekiwanego wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na 2021.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje rządową propozycję ustalenia wysokości wskaźnika waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych w 2021 r. na minimalnym ustawowym poziomie za niewystarczającą i postuluje o zwiększenie tych świadczeń o wskaźnik odpowiadający wysokości inflacji w gospodarstwach domowych emerytów w 2020 r. powiększony o co najmniej 50% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia za pracę w roku 2020.

NSZZ „Solidarność” przypomina o potrzebie wypracowania i wdrożenia systemowego sposobu waloryzacji najniższych świadczeń emerytalno-rentowych uwzględniającego realny wzrost wydatków najuboższych gospodarstw domowych, określony jako dynamikę minimum egzystencji dla 1-osobowych gospodarstw emeryckich. Coroczna wypłata dodatkowego świadczenia emerytalnego dla wszystkich świadczeniobiorców nie może stanowić usprawiedliwienia dla zaniechania poszukiwania optymalnych rozwiązań w zakresie ochrony dochodów najsłabszych ekonomicznie obywateli.  

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stwierdza, że przedstawiona przez Radę Ministrów wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę od dnia 1 stycznia 2021 roku w kwocie 2800 zł oraz wysokość minimalnej stawki godzinowej w kwocie 18,30 zł realizuje oczekiwania Związku.

Proponowana przez rząd wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę jest zgodna z celem określonym zarówno w komunikacie wspólnym rządu RP i NSZZ „Solidarność” z 2007 roku, jak i w pakiecie antykryzysowym z 2009 roku. W obu dokumentach deklarowano systematyczne podnoszenie minimalnego wynagrodzenia tak, aby mogło ono stanowić co najmniej 50% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.

Relacja poziomu płacy minimalnej do wynagrodzenia w gospodarce narodowej jest na poziomie satysfakcjonującym Związek. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uważa, że wzrost wysokości minimalnego wynagrodzenia do poziomu 2800 zł będzie odgrywać istotną rolę w stymulowaniu gospodarki w związku z epidemią koronawirusa, a także zabezpieczy dochody najuboższych gospodarstw pracowniczych, które najbardziej odczuwają wzrost cen produktów podstawowych.

Rok 2020 jest istotny ze względu na długofalową perspektywę ustalania wysokości minimalnego wynagradzania. NSZZ „Solidarność” oczekuje, że rząd poprze propozycję Komisji Europejskiej wprowadzenia uczciwej europejskiej płacy minimalnej przy pomocy wiążącego instrumentu prawnego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lipca 2020 r. (druk nr 160).
Celem ustawy jest przywrócenie emerytom urodzonym także w innym niż 1953 roku pełnej podstawy obliczenia emerytury, pomniejszonej w 2012 r. w sposób zaskakujący, o kwoty pobranych emerytur wcześniejszych.
Jak już wskazaliśmy w Decyzji Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nr 84/19 jest kwestią wątpliwą (w świetle art.2 Konstytucji RP i zasady zaufania obywateli do państwa), czy osoby z wcześniejszych roczników 1949-1952 miały realną wiedzę i możliwość dostosowania się do skutków zmian legislacyjnych polegających na wprowadzeniu art.25 ust.1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zasada zaufania obywateli do państwa musi realistycznie zakładać, że odbiorcy normy potrzebują czasu, aby przyswoić w pełni konsekwencje zmian legislacyjnych. Dopiero po okresie „przyswajania” skutków nowych regulacji można mówić o autonomicznych i swobodnych decyzjach ubezpieczonych. Trybunał Konstytucyjny, w uzasadnieniu wyroku P 20/16 wskazał, że wprowadzenie art.25 ust.1b wiązało się z szeregiem wątpliwości, nie tylko wobec kobiet z rocznika 1953, ale innych, które spełniły przesłanki do uzyskania emerytury powszechnej do końca 31 grudnia 2012 r.
Tak więc, pozytywnie postrzegamy rozszerzenie możliwości przeliczenia świadczenia emerytalnego dla osób, które skorzystały z wcześniejszej emerytury także w odniesieniu do innych roczników niż rocznik 1953.
Słusznie w uzasadnieniu projektu Senat wskazuje, że brak odniesienia TK do innych roczników niż 1953 jest wynikiem faktu, że TK rozpatrywał skargę konstytucyjną (która z definicji dotyczy określonego podmiotu) i TK musiał orzec wyłącznie w granicach zaskarżenia. Rolą ustawodawcy jest wyciągnięcie pełnych wniosków z uchybień w budowie sytemu ubezpieczeń społecznych jakich się dopuścił oraz działania na rzecz zwiększenia zaufania obywateli do tego sytemu.
Podpisana przez Prezydenta RP 9 nowelizacja ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dotycząca ustalania wysokości emerytury powszechnej dla osób z rocznika 1953 była działaniem we właściwym kierunku, ale działaniem niepełnym.
W kontekście procedowanego projektu ustawy Prezydium KK NSZZ „Solidarność” po raz kolejny apeluje o przestrzeganie zasad poprawnej legislacji i załączanie ocen skutków regulacji (OSR) do przedkładanych projektów. Brak OSR stanowi przejaw niedopuszczalnej niedbałości w procesie legislacyjnym, która  nie może być akceptowana.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Fundacji Przyszłość Pokoleń, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”,  na potrzeby realizacji projektu "Kultura Solidarności".

Decyzja
Prezydium KK
nr 97/20
ws. wyrażenia zgody na rozszerzenie zasięgu działania Organizacji Międzyzakładowej
NSZZ „Solidarność” w Zakładzie Karnym Uherce Mineralne na pracodawcę prowadzącego działalność na terenie innego regionu niż region rejestrujący tę organizację

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15 wyraża zgodę na rozszerzenie zasięgu działania Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Zakładzie Karnym Uherce Mineralne, wpisanej do Rejestru Podstawowych Jednostek Organizacyjnych Związku prowadzonego przez Region Podkarpacie NSZZ „Solidarność”, na Zakład Karny Rzeszów-Załęże, znajdujący się na terenie działania Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność”.