Tag: Apel Prezydium

ws. o przystąpienie do prac mających na celu ratyfikację Konwencji 155 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia pracowników i środowiska pracy
wraz z Protokołem a także Konwencji 187 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej struktur promujących bezpieczeństwo i higienę pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” apeluje do Rządu RP o pilne przystąpienie do prac nad ratyfikacją Konwencji 155 Międzynarodowej Organizacji Pracy (dalej MOP) dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia pracowników i środowiska pracy(z 3 czerwca 1981 r.)  wraz z Protokołem (z 3 czerwca 2002 r.) a także Konwencji 187 MOP dotyczącej struktur promujących bezpieczeństwo i higienę pracy (z 15 czerwca 2006 r.), włączonych  podczas 110 Sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy do grupy tzw.  Konwencji Fundamentalnych, w rozumieniu Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy Dotyczącej Podstawowych Zasad i Praw w Pracy oraz działań uzupełniających  z 1998 r.

Bezpieczne środowisko pracy winno być celem wspólnych działań władzy publicznej i partnerów społecznych. Dążenie do poprawy różnorodnych wymiarów warunków pracy jest uzasadnione potrzebą dążenia do zapewnienia godności człowieka pracy, ale także licznymi względami społecznymi i ekonomicznymi. Polscy pracownicy potrzebują polityki dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej BHP) opartej na wiedzy i faktach. W tym celu należy udoskonalić system statystyk publicznych obrazujących skalę wypadków przy pracy (także wśród osób prowadzących działalność gospodarczą i wykonujących pracę na podstawie umów prawa cywilnego), skalę chorób zawodowych i parazawodowych oraz innych aspektów działań związanych z BHP. Tylko dostęp do szerszego spektrum informacji pozwala na prowadzenie efektywnej polityki profilaktyki i prewencji. Kluczowe w tym względzie jest zapobieganie zagrożeniom. Przy czym należy podkreślić, że bezpieczne i zdrowe środowisko pracy powinno być prawem każdej osoby świadczącej pracę. Potrzebujemy także reakcji na nowe zagrożenia pojawiające się w środowisku pracy związane ze zmianami technologicznymi, stosowaniem sztucznej inteligencji i algorytmów, czy wzrastającymi zagrożeniami psychospołecznymi. Jak również wciąż oczekujemy skutecznych rozwiązań w zakresie gwarancji bezpiecznych i zdrowych warunków pracy w niestandardowych formach zatrudnienia (umowy terminowe, cywilnoprawne, samozatrudnienie), które mają coraz większy udział w rynku pracy.

Efektywna i racjonalna profilaktyka, polityka zmierzająca do poprawy warunków pracy i zmniejszenia skali wypadków oraz chorób związanych z pracą jest niezbędna ze względów społecznych i ekonomicznych. Pozwala na dobrowolne wydłużenie aktywności zawodowej tak potrzebne w kontekście sytuacji demograficznej w Polsce.Biorąc powyższe pod uwagę apelujemy o pilne przystąpienie do prac w celu ratyfikacji wskazanych konwencji.
Jest to bardziej naglące, gdyż brak ratyfikacji konwencji 155 stanowi poważne zaniedbanie w zakresie realizacji obowiązków państwa będącego członkiem Międzynarodowej Organizacji Pracy. Należy przypomnieć, że Polska należy do państw będących założycielami tej organizacji. Każda ratyfikacja konwencji MOP nie tylko pozwala na zintensyfikowanie prac w celu poprawy danego wycinka środowiska pracy, ale także wzmacnia samą Międzynarodową Organizację Pracy. Ten drugi aspekt jest bardzo ważny w świetle wzrastającego nacisku biznesu, w tym korporacji ponadnarodowych, na świat pracy. Tak więc zachowanie równowagi w ramach MOP pomiędzy reprezentacją pracowników i reprezentacją pracodawców staje
się coraz trudniejszym ale i coraz ważniejszym wyzwaniem.

Reasumując, Prezydium KK oczekuje od rządu RP podjęcia działań w duchu dialogu społecznego i z wykorzystaniem wiedzy, doświadczeń i pomysłów zarówno organizacji związkowych jak i organizacji pracodawców mających na celu określenie ścieżki dojścia do ratyfikacji Konwencji 155 wraz z Protokołem oraz Konwencji 187. W pierwszym kroku wskazujemy na potrzebę przedstawienia przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej
na forum Rady Dialogu Społecznego planów w zakresie działań mających na celu ratyfikację konwencji MOP, które planowane są na rok 2023. Brak ratyfikacji wskazanych Konwencji będzie stawiał Polskę w coraz węższym gronie państw, które nie ratyfikowały tak ważnych dla pracowników aktów prawa międzynarodowego.

Trwa agresja Rosji na Ukrainę. Choć wiele korporacji ponadnarodowych wywodzących się z demokratycznego świata podjęło w odpowiedzi decyzje o zaniechaniu swej działalności w Rosji, wciąż niektóre z tych podmiotów kontynuują tam działalność. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa członków NSZZ „Solidarność” – przedstawicieli polskich pracowników w Europejskich Radach Zakładowych tych korporacji, aby podjęli działania na rzecz wstrzymania operacji biznesowych ich firm na terenie Rosji we wszystkich przypadkach, kiedy jest to możliwe. Zalecamy w tym celu podjęcie pilnych konsultacji z właściwymi koordynatorami mianowanymi przez europejskie federacje branżowe (ETUFs).

Wiemy, że niekiedy to może być trudny wybór, ale zyski uzyskane przez korporacje ponadnarodowe podtrzymujące na terenie Rosji swoje operacje teraz, kiedy trwa przerażający w skutkach najazd wojsk rosyjskich na Ukrainę, będą krwawymi pieniędzmi zarobionymi na śmierci niewinnych ofiar tej wojny. Nie można usprawiedliwiać tego jakimkolwiek interesem ekonomicznym.

Od wielu lat jesteśmy świadkami ataków różnych środowisk na osobę świętego  Jana Pawła II. Do  dewastacji Jego pomników dochodziło już wielokrotnie w przeszłości. Jednak w ostatnim czasie fala nienawiści wobec osoby Papieża-Polaka uległa wielkiemu nasileniu.
Pojawiły się nawoływania do likwidacji pomników, zmian nazw ulic, placów, a nawet usuwania  Jego imienia z publikacji. Działania te mają doprowadzić do zmiany wizerunku człowieka godnego najwyższego szacunku, w kogoś współwinnego odrażających przestępstw. Zarzuty stawiane przez środowiska lewackie oparte są na manipulacji i rozpowszechnianiu kłamstw.
W Polsce i na całym świecie jesteśmy świadkami próby przeprowadzenia rewolucji obyczajowej. Celem tej rewolucji jest „wyzwolenie” człowieka z wszelkich norm kulturowych, obyczajowych, godnościowych – zrównanie praw związków homoseksualnych z prawami małżeńskimi, w tym prawa do adopcji dzieci, prawa do aborcji na życzenie (a w przyszłości z pewnością eutanazji), czy edukacji seksualnej już w wieku wczesnoprzedszkolnym.
Przeszkodą na drodze do stworzenia „modelu nowego człowieka” jest tradycyjna rodzina oparta na wartościach chrześcijańskich, która swoje oparcie ma przede wszystkim w Kościele Katolickim. Stąd próba zniszczenia Kościoła, a nie da się tego w Polsce zrobić bez zniszczenia świętości Jana Pawła II.  Przewidział to już Kard. Stefan Wyszyński, który przestrzegał: „Jeśli przyjdą zniszczyć ten Naród, zaczną od Kościoła, gdyż Kościół jest siłą tego Narodu”.
Bez Jana Pawła II nie byłaby możliwa „Solidarność”, której papież patronował od samego początku. W robotniczych protestach roku 1980 widział nie tylko bunt przeciwko władzy w celu poprawy warunków życia. W „Solidarności” dostrzegał symbol przemian, które miały zmienić – i zmieniły -„oblicze tej ziemi”; przemian dokonanych metodami pokojowymi z poszanowaniem godności każdego człowieka. Ideały, na których zbudowana została „Solidarność” zawsze były bliskie Jego sercu.
Apelujemy do członków i sympatyków naszego Związku o odważną i cierpliwą postawę w obronie pamięci i świętości naszego Papieża. To jego pontyfikat obudził w nas „Solidarność”, która wywalczyła Polakom niepodległą i demokratyczną Ojczyznę.