Stanowisko KK nr 3/2013 ws. gazu łupkowego i ankiety komisji europejskiej

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność z uwagą śledzi trwającą debatę na temat możliwości wprowadzenia dodatkowych regulacji przez Komisję Europejską w sprawie poszukiwania i wydobycia tzw. gazu łupkowego. Naszym zdaniem trwające od końca
2012 roku konsultacje społeczne w tej sprawie prowadzone są z naruszeniem podstawowych standardów obiektywizmu i rzetelności. Zgodnie z opiniami niezależnych ekspertów, wyniki ankiety wykorzystywanej w konsultacjach nie powinny być brane pod uwagę w przyszłym procesie decyzyjnym.

Gaz łupkowy jest wielką nadzieją na tanie, bezpieczne i ekologiczne paliwo gwarantujące energię po racjonalnych cenach. A bez energii niemożliwy jest rozwój gospodarczy, tworzenie i utrzymywanie stanowisk pracy. W dobie zawirowań gospodarczych, których jesteśmy świadkami na całym świecie potencjał ten jest nie do przeceniania.

Struktura mixu paliwowego gwarantującego nieprzerwane dostawy energii leży
w kompetencjach rządów państw członkowskich Unii. Jakakolwiek próba ograniczania ich suwerenności w tym względzie wymaga akceptacji wszystkich krajów członkowskich. Argument ochrony środowiska tak chętnie podnoszony przez przeciwników gazu łupkowego oznacza de facto zgodę na dalsze uzależnienie  się od importu gazu spoza Unii. Dzisiaj jest to ponad 60% zużywanego w Europie surowca.

NSZZ „Solidarność” zawsze opowiadał się za dialogiem, jako najlepszą formą wypracowywania decyzji, zwłaszcza dotyczących trudnych spraw. Dialog wymaga wzajemnego poszanowania swoich stanowisk prezentowanych przez strony, wsłuchiwania się we wzajemne argumenty, poszukiwania porozumienia. Wyklucza narzucanie swoich racji, zwłaszcza z pozycji siły.

Dlatego też apelujemy do Komisji Europejskiej o niebranie pod uwagę wyników konsultacji społecznych przeprowadzonych w nieobiektywny sposób.

Decyzja Prezydium KK nr 3/2013 ws. opinii o projekcie poselskim ( KP Ruch Palikota) ustawy o zmianie ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania oraz niektórych innych ustaw

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu ustawy o zmianie ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej
w zakresie równego traktowania oraz niektórych innych ustaw.

  1. Przepisy antydyskryminacyjne UE stanowią źródło zarówno dla kodeksu pracy, jak
    i nowelizowanej ustawy. Projektodawca wprowadza do ustawy nowe pojęcia, modyfikując jej zakres, nie dokonując takich samych zmian w kodeksie pracy. W ten sposób może dojść do takiej sytuacji, w której osoba zatrudniona na podstawie umowy cywilnoprawnej i objęta regulacją ustawy będzie podlegać dalej idącej ochronie niż pracownik, który jest objęty regulacją antydyskryminacyjną kodeksu pracy
    (np. w przypadku dyskryminacji przez asumpcję lub asocjację – po wejściu
    w życie projektu pracownik nie będzie chroniony przed takimi formami dyskryminacji). Wprawdzie kodeks pracy przewiduje otwarty katalog kryteriów dyskryminacji, ale tego typu form dyskryminacji nie przewiduje się i nie jest możliwe ich wyinterpretowanie.
  2. Wprowadzenie otwartego katalogu przesłanek mogących stanowić podstawy dyskryminacji do ustawy antydyskryminacyjnej jest uzasadnione.

Pozytywnie należy ocenić wprowadzenie pojęcia dyskryminacji wielokrotnej, ale winno się ono pojawić także w kodeksie pracy. Uzasadnione wydaje się także wprowadzenie pojęć dyskryminacji przez asocjację oraz dyskryminacji przez asumpcję, jednak należałoby oba te rodzaje dyskryminacji dodać do katalogu sytuacji oznaczających nierówne traktowanie (art. 3 pkt 5 ustawy).

  1. Proponowana w art. 1 pkt 8) projektu zmiana wprowadzająca nowy art. 11a w ustawie z dnia 3 grudnia 2010 o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania, nakłada w jego ust. 3. na organy administracji rządowej
    i jednostki samorządu terytorialnego obowiązek współpracy z organizacjami pozarządowymi. Tak sformułowana treść ust. 3. stanowiła będzie nieuzasadnione ograniczenie zakresu przedmiotowego współpracy. Proponuje się przyjęcie zapisu: „(…) współpracują z organizacjami, które zgodnie z zakresem swoich zadań statutowych działają na rzecz równego traktowania i walki z dyskryminacją”.

 

Ponadto projekt w zakresie techniki legislacyjnej jest niedopracowany i zawiera liczne błędy, czego przykładami mogą być: brak definicji niektórych pojęć oraz uchylenie art. 8
ust. 1, co czyni pozbawionym sensu art. 8 ust. 2, który projektodawcy proponują zostawić
w ustawie.