Decyzja
Prezydium KK
nr 25/20
ws. projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie
w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych
świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych
państwowych jednostkach budżetowych
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia uwagi do projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych państwowych jednostkach budżetowych.
Negatywnie oceniamy zaproponowane zmiany dotyczące wynagrodzeń pracowników Ochotniczych Hufców Pracy, gdyż są one zdecydowanie niewystarczające oraz nie dają żadnych faktycznych zmian we wzroście wynagrodzeń. Są jedynie skutkiem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. Świadczą o tym zdania zawarte w uzasadnieniu brzmiące: „Podwyższenie maksymalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego w tabelach nie spowoduje automatycznego wzrostu wynagrodzeń pracowników z uwagi na fakt, że nie obliguje pracodawcy, a jedynie daje możliwość ustalenia wyższych wynagrodzeń.”
Po raz kolejny zwracamy uwagę na szerokie przedziały płacowe, zbyt niskie wartości dolnych granic wynagrodzenia zasadniczego w kategoriach zaszeregowania oraz małą różnicę w wartości minimalnych stawek wynagrodzenia (od I do XII kategorii zaszeregowania jest to od 10 do 20 zł).
Skutkuje to przenikaniem się płac i brakiem rozróżnienia osób ze względu na posiadane wykształcenie oraz doświadczenie. Zgodnie z tabelą II ten sam poziom zaszeregowania ma np. kierowca i konserwator (gdzie są to stanowiska pomocnicze z wykształceniem min. zawodowym) oraz specjalista ds. rozwoju, starszy inspektor, pośrednik pracy bądź doradca EURES (wymagane jest wykształcenie wyższe).
Zdaniem NSZZ „Solidarność” proponowany poziom wynagradzania pracowników OHP, którzy swoim działaniem zapobiegają izolacji społecznej ludzi młodych, znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej nie jest adekwatny do rangi, warunków i charakteru realizowanej pracy.