Uchwała KK nr 24/2013 ws. stwierdzenia nieważności uchwał III Sprawozdawczego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Zakładowej Organizacji Koordynacyjnej w PGNiG S.A.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” działając na podstawie  § 61 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność” w zw. z par. 3 ust.1 pkt 2 Uchwały KK 13/10 stwierdza nieważność uchwał nr 1/2012, 2/2012, 3/2012, 4/2012 III Sprawozdawczego Zebrania Delegatów NSZZ „Solidarność” Zakładowej Organizacji Koordynacyjnej w PGNiG SA. z powodu sprzeczności
z postanowieniami prawa związkowego określonych w Uchwale KK 17/08 ws. zasad rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych.

 

Decyzja Prezydium KK nr 24/2013 ws. opinii o poselskim (KP PO) projekcie ustawy o zmianie ustawy– Kodeks pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy.

Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy został skierowany do Sejmu przez grupę posłów Platformy Obywatelskiej w czasie, gdy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przedłożyło partnerom społecznym w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych projekt ustawy o zmianie ustawy – kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych. Wypracowywanie w duchu dialogu społecznego stanowisk oraz opinii partnerów społecznych jest jednym z najistotniejszych celów ustawy o Komisji Trójstronnej, dlatego oburzającym jest brak poszanowania dla toczących się rozmów ze strony posłów ugrupowania rządzącego. Oba projekty ustaw dotyczą tej samej materii: wprowadzenia możliwości wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy do 12 miesięcy oraz wprowadzenia tzw. ruchomego czasu pracy.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” dnia 4 stycznia 2013 r przedstawiło negatywną opinię na temat projektu MPiPS ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych.

Prezydium KK dokonując oceny poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy
– Kodeks pracy
podtrzymuje uwagi wyrażone w Decyzji Prezydium KK
nr 1/2013 (decyzja w załączeniu).

Jednocześnie Prezydium KK zgłasza uwagi szczegółowe do poselskiego projektu
w zakresie wykraczającym poza zmiany zaproponowane w projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych.

  1. Na zdecydowanie negatywną opinię zasługuje wyłączenie z obecnej treści art. 128 § 3 k.p definicji doby, a wprowadzenie w nowym przepisie art. 1311 pojęcia doby tylko
    w zakresie rozliczania odpoczynku dobowego. Przepisy Kodeksu pracy posługują się pojęciem normy dobowej, ustalając w różnych systemach różną jej długość.
    Brak definicji doby będzie powodować liczne nieporozumienia, a w praktyce niezbędne będzie jej określenie.
  2. Projekt dopuszcza, na pisemny wniosek pracownika, przedłużenie przerwy niewliczanej do czasu pracy, ponad przewidziane 60 minut. Obserwowana możliwość wywierania presji, aby pracownicy składali takie wnioski, jak też brak limitu tego przedłużenia tworzy realną formę kształtowania przerywanego czasu pracy – bez proceduralnych ograniczeń i ciężarów finansowych, które w przepisach art. 139 ustalono w odniesieniu do „systemu przerywanego czasu pracy”. Proponowana zmiana art. 141 § 1 k.p jest nie do zaakceptowania.
  3. Prezydium KK negatywnie ocenia obniżenie wskaźników procentowych dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Proponowany przepis nie tylko obniża wysokość dodatku przewidzianego w art. 1511 § 1 k.p za przekroczenie dobowe (ze 100% do 80% oraz z 50% do 30%), lecz poprzez odwołanie się w przepisie § 2 do wysokości dodatku z § 1 pkt 1, automatycznie zmniejsza do 80% dodatek za przekroczenie normy przeciętnej tygodniowej.
  4. Zamiast dotychczasowego kategorycznego nakazu udzielenia – do końca okresu rozliczeniowego – dnia wolnego w zamian za pracę w „wolną sobotę”, poprzez odwołanie się do ogólnikowego faktu „braku możliwości” dopuszcza się bądź jego udzielenie w następnym okresie rozliczeniowym (obecnie jest to okres trwający 3 lub 4 miesiące), bądź – gdy nadal „brak możliwości” (w całym takim następnym okresie) udziela się przyzwolenia na zamianę formy rekompensaty: zamiast dnia wolnego – dodatek za przekroczenie normy przeciętnej tygodniowej (jeśli takie przekroczenie nastąpi). O ile może się to zdarzyć, że po doraźnie nakazanej pracy w „wolną sobotę”, występującej tuż przed końcem okresu rozliczeniowego, pracodawca nie zdąży do końca tego okresu udzielić dnia wolnego zastępczego, to przyzwolenie na taką „niemożność” w całym następnym okresie rozliczeniowym oznacza zgodę ustawodawcy na odbieranie pracownikom dni wolnych za podwyższone wynagrodzenie.

Zaproponowane poszerzenie brzmienia art. 151 3 k.p jest nie do przyjęcia i budzi poważne zastrzeżenia poprzez ograniczanie prawa pracowników do wypoczynku.

Prezydium KK apeluje do Posłanek i Posłów, aby biorąc pod uwagę niezgodność zawartych w przedmiotowych projektach rozwiązań, z wiążącymi Polskę przepisami prawa Unii Europejskiej i prawa międzynarodowego oraz przedstawione uwagi szczegółowe odrzucili zarówno poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy jak i rządowy projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych.