Decyzja Prezydium KK nr 56/20 ws. Komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Eurogrupy: Skoordynowana reakcja gospodarcza na epidemię COVID-19 – COM(2020) 1

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stoi na stanowisku, że działania związane z walką z COVID- 19, a następnie z odbudową gospodarczą i społeczną muszą co do zasady, uwzględnić konieczność zachowania maksymalnej solidarności pomiędzy państwami członkowskimi, w tym przede wszystkim wobec państw dotkniętych przez epidemię w sposób najbardziej brutalny. Istnieje potrzeba otwartego podejścia do uwspólniania długu i nowych efektywnych form zarządzania współpracą.
Najistotniejszym jest podejmowanie działań związanych z walką z pandemią w duchu dialogu z zachowaniem efektywnego prawa do konsultacji. Nie tylko opiniowanie projektów aktów prawnych, ale szersza dyskusja z partnerami społecznymi o założeniach podejmowanych działań jest kluczowa.
 

Decyzja Prezydium KK nr 56/20 ws. Komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Eurogrupy: Skoordynowana reakcja gospodarcza na epidemię COVID-19

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stoi na stanowisku, że działania związane z walką z COVID- 19, a następnie z odbudową gospodarczą i społeczną muszą co do zasady, uwzględnić konieczność zachowania maksymalnej solidarności pomiędzy państwami członkowskimi, w tym przede wszystkim wobec państw dotkniętych przez epidemię w sposób najbardziej brutalny. Istnieje potrzeba otwartego podejścia do uwspólniania długu i nowych efektywnych form zarządzania współpracą.
Najistotniejszym jest podejmowanie działań związanych z walką z pandemią w duchu dialogu z zachowaniem efektywnego prawa do konsultacji. Nie tylko opiniowanie projektów aktów prawnych, ale szersza dyskusja z partnerami społecznymi o założeniach podejmowanych działań jest kluczowa.
 

Stanowisko Prezydium KK nr 3/20 ws. projektu ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw z 22 kwietnia

Proponowane przez Rząd zapisy trzeciej „Tarczy antykryzysowej” z dnia 22 kwietnia br, które w naszej ocenie są wynikiem nacisków organizacji pracodawców, to likwidacja ochronnej funkcji kodeksu pracy oraz zamach na funkcjonowanie związków zawodowych. Mówiąc wprost – to brak jakichkolwiek cywilizowanych reguł na polskim rynku pracy. Zdając sobie sprawę z powagi sytuacji w okresie pandemii, NSZZ „Solidarność” nie godzi się na tak drastyczne ograniczenie prawa pracowników do ochrony przez związki zawodowe, zwłaszcza w roku 40-lecia swojego powstania.
„Tarcza antykryzysowa 3” pozwala pracodawcom na nieskrępowane zwolnienia zarówno indywidualne jak i grupowe, obniżanie wynagrodzenia, dysponowanie połową urlopu wypoczynkowego pracowników, zawieszanie układów zbiorowych pracy i regulaminów, przejęcie i dowolne dysponowanie zakładowymi funduszami świadczeń socjalnych. Proponowane działania będą niezależne od sytuacji pracodawcy, i niezależnie od stanowiska reprezentujących pracowników związków zawodowych.
Przykładem tego jak kuriozalne są niektóre propozycje może być choćby zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z którego zapomogi w „Tarczy 1” otrzymały daleko idące ulgi podatkowe, a w „Tarczy 3” fundusz ma być przejęty przez pracodawcę i tak naprawdę zlikwidowany.
Efektem wprowadzenia takich regulacji będzie całkowite przerzucenie skutków kryzysu wywołanego pandemią na pracowników, co stoi w drastycznej sprzeczności z dotychczasowymi deklaracjami rządzących, że wprowadzane rozwiązania mają służyć ochronie miejsc pracy.
Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” takie rozwiązania nie są do zaakceptowania. Nawet w sytuacji gdy OPZZ i Forum ZZ układając się z organizacjami pracodawców już wcześniej postulowały m.in. o: „jak najszybszą rewizję budżetu i ograniczenie, i przesunięcie w czasie wydatków, które nie są w tym momencie niezbędne, a ich ograniczenie nie zagrozi wypełnianiu podstawowych funkcji państwa”.
Apelujemy do Prezydenta RP Andrzeja Dudy o jednoznaczne stanowisko i zapowiedź weta, w sytuacji gdyby Rząd utrzymał antypracownicze rozwiązania w sowim projekcie.
Wzywamy Rząd do dialogu i wyrzucenia szkodliwych zapisów z „Tarczy 3”, pozostawiając jedynie ważne i potrzebne pracodawcom rozwiązania dot. kredytów i narzędzi zapewniających płynność finansową.
Wzywamy też posłów – szczególnie wywodzących się z NSZZ „Solidarność” do odrzucenia tych zmian, zarówno podczas prac w komisjach, jak i na plenarnych posiedzeniach Sejmu.
Niezależnie od powyższego, mimo pandemii, NSZZ „Solidarność” rozpoczyna pilne przygotowania do akcji protestacyjnych.

Decyzja Prezydium KK nr 55/20 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Śląska Opolskiego, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”, na medalach upamiętniających 100 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, 100 rocznicę urodzin Św. Jana Pawła II oraz Beatyfikację Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Decyzja Prezydium KK nr 54/20 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Instytutu Pamięci Narodowej, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”, w ogólnopolskiej ekspozycji pn. Tu rodziła się Solidarność.

 

Decyzja Prezydium KK nr 53/20 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Konsulatu Generalnego RP w Toronto, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”, na tablicy upamiętniającej 40. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność” .

Decyzja Prezydium KK nr 52/20 ws. poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego oraz o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem….

Decyzja
Prezydium KK
nr 52/20
ws. poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego oraz o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 323) wniesionego przez grupę posłów Klubu Parlamentarnego Koalicja Polska – Polskie Stronnictwo Ludowe – Kukiz15

 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” już na etapie prac legislacyjnych nad specustawą realizującą założenia „tarczy antykryzysowej” ostro protestowało przeciwko regulacjom, które prowadzą do rażącego naruszenia autonomii parterów społecznych, zachwiania równowagi stron dialogu społecznego i zbyt daleko idącej ingerencji w uprawnienia zarezerwowane wyłącznie dla Prezydenta RP.
Podkreślaliśmy również, że wprowadzona przesłanka sprzeniewierzenia się działaniom Rady, prowadząca do braku możliwości prowadzenia przejrzystego, merytorycznego i regularnego dialogu, która ma stanowić podstawę do odwoływania członków, jest nieostra i przyznaje Premierowi pełną swobodę decyzji. Zwracaliśmy również uwagę, że prace nad rozwiązaniami umożliwiającymi walkę z kryzysem nie powinny być wykorzystywane do innych celów z tym niezwiązanych.
Niemniej, doszło już do zmiany prawa i przepisy specustawy obowiązują. NSZZ „Solidarność” nadal postuluje, aby członkowie RDS podlegali procedurze składania oświadczeń lustracyjnych. Rada posiada istotne uprawnienia, które pozwalają jej wpływać na kształt legislacji, więc powinna być ciałem w pełni transparentnym.
W związku z powyższym Prezydium NSZZ „Solidarność” rekomenduje dokonanie zmian, które z jednej strony zapewnią zgodność specustawy w tym zakresie z prawem międzynarodowym i Konstytucją RP, a z drugiej pozwolą na realizację określonego wyżej celu.

W związku z tym proponujemy:

1)   uchylenie art. 85 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, który przyznaje Prezesowi Rady Ministrów, na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, uprawnienie do odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego będących przedstawicielami strony pracowników, strony pracodawców i strony rządowej, na wniosek tych organizacji lub bez tego wniosku, i który zawiesza na ten sam okres uprawnienia Prezydenta RP do powoływania i odwoływania, na wniosek poszczególnych organizacji i Prezesa Rady Ministrów, członków Rady;

2)   uchylenie ust. 2a i 2b w art. 27 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego i zastąpienie ich odpowiednimi przepisami, które utrzymają dotychczasową zasadę, iż jedynym organem uprawnionym do powoływania i odwoływania członków Rady będzie Prezydent RP oraz wprowadzą obiektywne kryteria dotyczące lustracji członków Rady.
W tym zakresie Prezydium KK postuluje, by dochodziło do wygaśnięcia członkostwa w RDS w razie prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego fakt złożenia przez osobę poddaną postępowaniu lustracyjnemu niezgodnego z prawdą oświadczenia dotyczącego pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r., o którym mowa w art. 21a ust. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (dalej „ustawa lustracyjna”), jak również w przypadku niezłożenia takiego oświadczenia. W ocenie NSZZ „Solidarność” organem uprawnionym do stwierdzenia wygaśnięcia członkostwa w Radzie powinien być Prezydent RP.

3)   Ponadto, w ślad za obecną regulacją, choć po odpowiedniej modyfikacji, proponujemy, by Prezydent RP na wniosek Prezesa Rady Ministrów odwoływał członka Rady w przypadku utraty zaufania spowodowanej uzasadnionym podejrzeniem, że pełnił on służbę, pracował lub był współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 2 ustawy lustracyjnej.

4)   Powyższe propozycje wymagałyby odpowiednich zmian w ustawie lustracyjnej, które jednoznacznie nakładałyby na członków Rady obowiązek składania oświadczeń lustracyjnych na ręce Prezydenta RP.

5)   Należy wprowadzić wymóg złożenia przez obecnych i wszystkich przyszłych członków Rady, oświadczenia lustracyjnego w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie zmienionej ustawy, przy uwzględnieniu zasad opisanych w ustawie lustracyjnej.

Powyższe zaproponowane przez nas zmiany powinny istotnie przyczynić się do przywrócenia autonomii działania partnerów społecznych oraz możliwości prowadzenia rzetelnego, konstruktywnego i regularnego dialogu pomiędzy partnerami społecznymi w ramach Rady Dialogu Społecznego. Jednocześnie, takie rozwiązania zapewniłyby wiarygodność i wiarę w uczciwość poszczególnych członków RDS.

Decyzja Prezydium KK nr 51/20 ws. opinii o rządowym projekcie ustawy o kolejnym w 2021 r. dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów

Rządowy projekt ustawy o kolejnym w 2021 roku dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów zakłada wypłatę dodatkowego w 2021 roku jednorazowego świadczenia dla emerytów i rencistów w wysokości:
– najniższej emerytury obowiązującej od dnia 1 marca 2021 roku dla świadczeniobiorców, których wysokość świadczeń nie przekracza kwoty 2900 zł brutto;
– najniższej emerytury, obowiązującej od dnia 1 marca 2021 r., pomniejszonej o kwotę różnicy pomiędzy kwotą wysokości świadczenia, a kwotą 2900 zł, nie więcej niż o kwotę najniższej emerytury – dla osób, których wysokość świadczenia przekracza kwotę 2900 zł.
Z wyliczeń projektodawcy wynika, że świadczeniem objętych byłoby 9,1 mln świadczeniobiorców, a 7,9 mln z nich otrzymałoby kwotę maksymalną. Koszt realizacji zadania przewidziany jest na 10,6 mld zł, finansowany przez Fundusz Solidarności oraz z pożyczek z Funduszu Demograficznego oraz budżetu państwa. Wypłatę świadczenia przewidziano na listopad 2021 roku.
NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, że opiniowany projekt został przyjęty przez Rząd w dn. 25 lutego 2020 roku w trybie odrębnym, pomijając m.in. ustawowy obowiązek konsultacji społecznych. Niezrozumiałym jest przyjęty przez Radę Ministrów tryb postępowania, tym bardziej, że jego przedmiot leży w kręgu zainteresowania partnerów społecznych, a termin realizacji jest na tyle odległy, że pozwalał na pełen proces konsultacji.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” po raz kolejny zauważa, że to świadczenie z uwagi na jego jednorazowy charakter, nie zmieni na trwałe sytuacji najuboższych emerytów i rencistów oczekujących stałej, systemowej poprawy swojej sytuacji dochodowej. NSZZ „Solidarność” od lat zabiega o wypracowanie systemowego mechanizmu waloryzacji najniższych świadczeń tak, aby coroczna waloryzacja tych świadczeń uwzględniała rzeczywisty wzrost cen towarów i usług dla tej grupy świadczeniobiorców, a także poziom wzrostu gospodarczego.
Prezydium NSZZ „Solidarność” niepokoi ponadto fakt, że jest to kolejne świadczenie, które niestety będzie zasilało także tych, którzy dodatkowego wsparcia nie wymagają. Trudno jest takie rozwiązanie uzasadniać sprawiedliwością społeczną, biorąc pod uwagę, że przyznanie świadczenia nie uwzględnia dochodów pochodzących z innych źródeł, nie licząc rencistów i osób pozostających na wcześniejszych emeryturach, którym z uwagi na przekroczony limit dochodów świadczenie zawieszono.

Decyzja Prezydium KK nr 50/20 ws. projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wynagrodzenia zasadniczego asystentów sędziów

Prezydium KK przedstawia następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lutego br. w sprawie wynagrodzenia zasadniczego asystentów sędziów:
1.    Wzrost dolnej wysokości wynagrodzeń zasadniczych asystentów sędziów jest pożądanym kierunkiem zmian w zakresie kształtowania wynagrodzenia zasadniczego tej grupy zawodowej. Utrzymanie dolnych granic na dotychczasowym poziomie byłoby niekorzystne i zdaniem organizacji związkowej, wymaga natychmiastowej ingerencji. Nie mniej, obawy nasze budzi zbyt mała wielkość środków finansowych przeznaczonych na wzrost wynagrodzeń. Niepożądaną byłaby bowiem sytuacja, w której ze względu na zbyt małe środki na wzrost wynagrodzenia w danej jednostce, zaniechane zostaną działania niwelujące dysproporcje płacowe z uwagi na fakt nadmiernego zaangażowania środków przeznaczonych na wzrost dolnej granicy wynagrodzenia w grupie asystentów sędziów.
2.    Projektowana zmiana górnej wysokości wynagrodzeń zasadniczych asystentów sędziów nie budzi zastrzeżeń i jest zgodna z postulatem strony społecznej zgłaszanym m.in. w piśmie z dnia 26 września 2019 roku oraz z dnia 25 lutego 2020 roku. Projektodawca uzasadnia zmianę koniecznością pełnej realizacji porozumienia płacowego zawartego w dniu 4 lipca 2019 roku pomiędzy Ministrem Sprawiedliwości – Prokuratorem Generalnym a związkami zawodowymi reprezentującymi pracowników sądów powszechnych oraz powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.
3.    Strona społeczna ponawia również postulat zgłaszany od 2018 roku, aby utworzono przedziały kwot wynagrodzenia zasadniczego odrębnie dla stanowiska asystenta sędziego i starszego asystenta sędziego, przy czym jako dolną granicę wynagrodzenia dla starszego asystenta sędziego (po zmianach) proponujemy kwotę 4.800 zł (obecna górna granica wynagrodzenia w tej grupie zawodowej).