Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na podstawie § 7 ust. 2 Uchwały KK nr 17/08 ws. zasad rejestracji i wyrejestrowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku, dokonuje rejestracji Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ „Solidarność”.
Tag: 2018
Decyzja Prezydium KK nr 147/18 ws. rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia brak konsultowania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(aktualnie druk nr 2809), który Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” otrzymała dopiero po pierwszym czytaniu w Sejmie RP i po rekomendacji Komisji Finansów Publicznych. Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie wyraża zgody na takie praktyki.
Przedstawioną w projekcie usługę polegającą na wypełnieniu zeznania podatkowego przez Krajową Administrację Skarbową należy ocenić pozytywnie, jednakże nie wszystkie zmiany zaproponowane w projekcie można uznać za korzystne. Ministerstwo Finansów wychodzi z założenia, że z rozwojem informatyzacji urzędów skarbowych oraz wzrastającym poziomem e-administracji publicznej następuje taki sam rozwój informatyzacji społeczeństwa. Nie jest to jednak tożsame i fakt, że w 2018 roku wpłynęło prawie 7,3 mln zeznań złożonych w formie papierowej może prowadzić
do wniosku, że jest nadal duża grupa osób, które preferują ten sposób. Stosowany aktualnie system wstępnie wypełnionego zeznania podatkowego oparty jest o możliwość wyboru tej formy złożenia zeznania, ale nie uwzględnia zastosowanych ulg i zwolnień co proponuje projektodawca. Przyjęcie takiego rozwiązania może powodować zwiększenie błędów
w rozliczeniach. Ustawodawca ponadto powinien również wziąć pod uwagę fakt, że duża część podatników nie będzie miała dostępu do aplikacji na Portalu Podatkowym, wówczas nie będzie mogła odrzucić zeznania podatkowego sporządzonego przez KAS.
Negatywnie należy ocenić wprowadzenie wymogu przesyłania wymienionych PIT-ów takich jak PIT 8C, PIT-11…itp urzędom skarbowym wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Zrozumiałym jest zastosowanie takiego wymogu np. dla przedsiębiorców posiadających możliwości techniczne do wysyłania tychże formularzy, ale dla małych podatników zatrudniających do 5 pracowników lub dla małych organizacji np. komisji zakładowych będzie się to wiązało z koniecznością zakupu podpisu kwalifikowanego. Jeśli ideą projektodawcy jest, aby jak najwięcej PIT-ów było przesyłanych drogą elektroniczną to ten efekt zostanie osiągnięty już poprzez obowiązek dla dużych podatników. A dla małych podmiotów, które zajmują się np. działalnością społeczną, pomocową – takie dodatkowe zobowiązanie jest relatywnie kosztowne.
Także za niekorzystne należy uznać skrócenie terminu przesyłania informacji do naczelnika urzędu skarbowego. W aktualnym stanie prawnym informacje
w formie papierowej należy wysłać do końca stycznia, a w formie elektronicznej do końca lutego. Tak duże skrócenie terminu jest niekorzystne dla płatników oraz podmiotów
i powinno odbywać się etapami. Skoro informacja ma być przesyłana za pomocą środków komunikacji elektronicznej, a celem tego przedsięwzięcia jest usprawnienie procesu, Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie widzi uzasadnienia dla takiego skrócenia terminu.
Skrócenie terminu zwrotu nadpłaty z trzech miesięcy do 45 dni w przypadku złożenia zeznania podatkowego lub korekty w sytuacji wykorzystania elektronicznej formy rozliczenia na pewno będzie zachętą, ale stawia to w gorszej sytuacji osoby, które nie mają możliwości skorzystania z tej opcji (np. nie posiadają internetu).
Decyzja Prezydium KK nr 146/18 ws. opinii o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks Pracy
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia cel zmian ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy.
W opiniowanym projekcie proponuje się wprowadzenie po art. 18(3e) kodeksu pracy art. 18 (3f), zgodnie z którym pracodawca, publikując w dowolnej formie informację
o możliwości zatrudnienia pracownika na danym stanowisku pracy, powinien uwzględniać
w niej kwotę proponowanego zasadniczego wynagrodzenia brutto. W przypadku, w którym pracodawca wskazuje minimalną i maksymalną wysokość zasadniczego wynagrodzenia brutto, w informacji o możliwości zatrudnienia powinna znaleźć się także informacja o tym, że kwota ta podlega negocjacji. Proponowana minimalna kwota zasadniczego wynagrodzenia, nie może być mniejsza niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Do katalogu wykroczeń miałoby zostać dodane wykroczenie polegające na zawieraniu stosunku pracy
za wynagrodzeniem mniejszym niż przewidzianym w opublikowanej informacji
o możliwości zatrudnienia pracownika na danym stanowisku pracy, albo nie zawarcie takiej informacji.
Powyższa propozycja zmian zasługuje na aprobatę, ponieważ wprowadzenie w życie proponowanych rozwiązań mogłoby przyczynić się do zwiększenia stopnia ochrony zarówno kandydatów, jak i pracowników przed nierównym traktowaniem i dyskryminacją w zakresie wynagrodzenia za pracę. Ponadto, proponowane rozwiązanie mogłoby przyczynić się
do szybszych decyzji potencjalnych kandydatów o przystąpieniu lub nie przystępowaniu
do konkretnego procesu rekrutacji, właśnie z powodu wysokości oferowanego wynagrodzenia. Dla pracowników danego pracodawcy, który prowadzi rekrutację
na konkretne stanowisko/stanowiska pracy informacja o wysokości oferowanego wynagrodzenia zasadniczego pozwoliłaby na bardziej realną ocenę sytuacji, czy pracodawca przestrzega zasady równego traktowania w zatrudnieniu.
Powszechną praktyką pracodawców jest utajnianie wysokości wynagrodzeń
ich pracowników poprzez zobowiązywanie pracowników do zachowania wysokości wynagrodzenia w tajemnicy w umowach o pracę lub nawet w regulaminach pracy. Bardzo często wysokość wynagrodzenia traktowana jest przez pracodawców jako tajemnica przedsiębiorstwa, której ujawnienie może skutkować nawet zwolnieniem dyscyplinarnym pracownika.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że jedynie przekazanie przez pracownika innym pracownikom danych objętych tzw. klauzulą poufności wynagrodzeń
w celu przeciwdziałania nierównemu traktowaniu i przejawom dyskryminacji płacowej
nie może stanowić podstawy rozwiązania z nim umowy o pracę w trybie art. 52 Kp. Aprobuje się natomiast stosowanie przez pracodawców tzw. klauzul poufności czy tajności do celu jakim jest ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa, której ujawnienie mogłoby zagrozić istotnym interesom pracodawcy (zob. np. tezy i uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia
26 maja 2011 r., II PK 304/10, OSNP 2012/13-14/171).
Prezydium KK podkreśla, że brak podania proponowanych stawek wynagrodzenia (nawet widełkowo) należy traktować w większości przypadków jako próbę zatajenia przez pracodawców praktyk nierównego traktowania własnych pracowników, a także próbę pozyskania nowych pracowników jak najniższym kosztem (poprzez często zadawane pytania w stylu „a ile pan/pani chciałby zarabiać?”). Pytania takie mogą służyć wykorzystaniu niewiedzy kandydata o realnych pensjach w danej branży i umówieniu się na wynagrodzenie niższe niż zarabiają pracownicy w danej firmie na podobnych stanowiskach pracy.
Możliwość podania w ogłoszeniu o pracę widełek (od do) co do zasady zasługuje
na aprobatę, ponieważ umożliwia pracodawcy negocjacje i uzależnienie ostatecznie uzgodnionej wysokości wynagrodzenia od indywidualnej charakterystyki kandydata, takich jak staż pracy, doświadczenie itp. Propozycja „widełkowa” pozwala przyszłym kandydatom oraz pracownikom zorientować się co do ogólnych możliwości zarobkowych na danym stanowisku, ale pod warunkiem, że nie są one sformułowane zbyt szeroko (np. od wysokości minimalnej do 20 tys.) Tego typu „widełki” nie spełnią w naszym przekonaniu pozytywnej roli w przeciwdziałaniu dyskryminacji i nierównego traktowania w zatrudnieniu. Dlatego też postulujemy, aby rozpocząć dyskusję w ramach prac Zespołu Prawa Pracy w Radzie Dialogu Społecznego nad bardziej szczegółowymi rozwiązaniami w temacie będącym przedmiotem niniejszej opinii.
Stanowisko Prezydium KK nr 1/18 ws. pozwu Komitetu Obrony Demokracji i wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie zgadza się z wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie pozwu Komitetu Obrony Demokracji dotyczącego zeszłorocznego konfliktu wokół organizacji 37. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych. Sąd wydając wyrok nie wziął pod uwagę wszystkich wniosków dowodowych Solidarności oraz kontekstu i intencji powstania spornego stanowiska, które było odpowiedzią na sprowokowane przez KOD wydarzenia z sierpnia 2017 r.
Każdy kto choć trochę śledzi życie publiczne w Polsce zauważa, że w manifestacjach Komitetu Obrony Demokracji widoczni i aktywni są ci, których Prezydium wymieniło
w stanowisku, a więc byli esbecy, funkcjonariusze WSI, TW, i liczni przedstawiciele resortowej PRL-owskiej nomenklatury. Prezydium nie wycofuje się z tych słów, jeszcze raz przypominając, że nie ma tu na myśli władz KOD.
Jednakże władze KOD nigdy nie odcięły się od wymienionych powyżej osób oraz ich bulwersujących wypowiedzi. To oznacza, że się z nimi utożsamiają i uznają te opinie za swoje.
NSZZ „Solidarność” odwoła się od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Decyzja Prezydium KK nr 145/18 ws. uchylenia decyzji Prezydium KK nr 124/18 ws. przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w Krajowym Komitecie Rozwoju Ekonomii Społecznej
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia uchylić decyzję Prezydium KK nr 124/18 ws. przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w Krajowym Komitecie Rozwoju Ekonomii Społecznej
Decyzja Prezydium KK nr 144/18 ws. zatwierdzenia Regulaminu Krajowego Sekretariatu Służb Publicznych NSZZ „Solidarność”
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 17 ust. 2 Uchwały KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami, zatwierdza Regulamin Krajowego Sekretariatu Służb Publicznych NSZZ „Solidarność” przyjęty podczas Kongresu Krajowego Sekretariatu Służb Publicznych, który odbył się 29 czerwca 2018 r.
Decyzja Prezydium KK nr 143/18 ws. projektu ustawy MRPiPS o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia inicjatywę Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zawartą w projekcie ustawy z dnia 9 sierpnia 2018 r. Wspomaganie najuboższych obywateli, w tym rodziców w rodzinach wielodzietnych, zawsze powinno być priorytetem polityki społecznej państwa i przedstawiony projekt ustawy jest tego wyrazem. Celem projektowanej ustawy jest wsparcie osób, które ze względu na wychowanie dzieci nie podjęły lub zrezygnowały z pracy zawodowej, nie wypracowały sobie odpowiedniego zabezpieczenia emerytalnego.
Jednocześnie Prezydium KK wnosi następujące uwagi do przedmiotowego projektu ustawy:
- Art. 3 projektu określa komu przysługuje świadczenie uzupełniające. W ust. 1 pkt 2 jest mowa o ojcu, który wychował co najmniej 4 dzieci, ale jedynie gdy zostały pozostawione przez matkę (jej śmierć lub porzucenie). Zdaniem NSZZ „Solidarność”, dodatkowy warunek uprawnienia jest nieuzasadniony, gdyż wyklucza tych ojców/opiekunów, którzy z wyboru opiekowali się dziećmi rezygnując z pracy zawodowej. Wykluczenie ojców wychowujących dzieci w pełnych rodzinach byłoby dyskryminacją, trudną do zrozumienia a tym samym do zaakceptowania w XXI wieku.
- W art. 3 ust. 5 pkt 3 określa się przypadki, w których nie przysługuje prawo do przedmiotowego świadczenia, wśród nich wymienia się przebywanie w całodobowych placówkach odwykowych dla osób uzależnionych (…). Zdaniem NSZZ „Solidarność” niezrozumiałym jest odebranie prawa do wparcia osobom, które podejmują się leczenia w całodobowych zakładach odwykowych. Takie ograniczenie byłoby „karą” za podjęty trud i jest niesprawiedliwe, zwłaszcza, że sankcja nie dotyczyłaby np. osób
uzależnionych, ale odmawiających leczenia. Prezydium KK wnosi o usunięcie ww. ograniczenia z projektowanych przepisów.
- W art. 3 ust. 6 wyłącza się negatywną przesłankę prawa do nabycia lub utrzymania świadczenia działaczom opozycji antykomunistycznej oraz osobom represjonowanym, o których mowa w ustawie o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz.U 2018.690). O ile zrozumiałym jest wyłączenie odbywania kary w czasach minionych, czy skutków represji w postaci odebrania władzy rodzicielskiej (ust. 5 pkt. 1,2) o tyle nie ma powodów, aby osoby, które aktualnie przebywają w areszcie lub odbywają karę pozbawienia wolności, legitymujące się chlubną przeszłością, mogły utrzymywać prawo do świadczenia uzupełniającego. Prezydium KK postuluje o doprecyzowanie zapisów projektowanego art. 3 ust. 6.
- Projektodawca w uzasadnieniu (s. 2) informuje co rozumie, przez wychowanie dzieci, natomiast odpowiednia definicja nie znalazła się w projektowanej ustawie. Pozostawia więc to pojęcie do interpretacji realizatora świadczenia. Określenie wychowania powinno być jasne i jednolite, dlatego, zdaniem NSZZ „Solidarność”, wskazanym jest aby definicja pojawiła się w ostatecznym tekście ustawy.
-
Nowa forma wsparcia będzie miała także wpływ na możliwość korzystania ze świadczeń, które otrzymuje opiekun zajmujący się osobą niepełnosprawną w rodzinie.
Obecnie ww. świadczenia to: specjalny zasiłek opiekuńczy (620 zł od listopada 2018) oraz świadczenie pielęgnacyjne (1477 zł). Ośrodek pomocy społecznej nie przyznaje tych świadczeń jeśli opiekun ma ustalone prawo do emerytury, renty – w tym rodzinnej i socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego. Natomiast zgodnie z projektem, wspomniany katalog zostanie poszerzony o rodzicielskie świadczenie uzupełniające. Tym samym jego przyznanie spowoduje utratę prawa do świadczeń opiekuńczych
i pielęgnacyjnych. Zdaniem NSZZ „Solidarność” należy doprecyzować zapisy projektu ustawy tak, aby świadczeniobiorcy świadczeń pielęgnacyjnych nie zostali pozbawieni prawa do wsparcia, w wyniku przyznania im niższego rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego.
Prezydium Komisji Krajowej uznając potrzebę wsparcia osób, które w wyniku wychowywania dzieci w rodzinach wielodzietnych nie nabyły prawa do świadczeń
z ubezpieczenia społecznego, wyraża obawę, czy proponowana forma wsparcia nie będzie determinowała postaw rodziców na rynku pracy w przyszłości, poprzez rezygnację przez nich z zatrudnienia lub wyboru zatrudniania nierejestrowego.
Decyzja Prezydium KK nr 142/18 ws. wniosku do KFS o refundację kosztów akcji protestacyjnej
Do użytku służbowego
Decyzja Prezydium KK nr 141/18 ws. dotacji finansowych
Decyzja do użytku służbowego
Decyzja Prezydium KK nr 140/18 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosekWydawnictwa Szkolnego i Pedagogicznego S.A., wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w publikacji „Lekcje wielkiego formatu KL 3”.