Tag: 2017

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień    § 17 ust. 2 Uchwały KK nr 17/08 z późniejszymi zmianami, zatwierdza Regulamin Krajowego Sekretariatu Przemysłu Chemicznego NSZZ „Solidarność” przyjęty podczas Kongresu Krajowego Sekretariatu Przemysłu Chemicznego, który odbył się 26 października  2016 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Wydawnictwa Ossolineum, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” oraz logo 30-lecia NSZZ „Solidarność” w publikacji Agaty Szydłowskiej zatytułowanej: „Od solidarycy do TypoPolo. Typografia a tożsamość zbiorowa w Polsce po 1989 roku”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych z siedzibą w Warszawie, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na potrzeby filmu Adama Sikory o roboczym tytule „Autsajder”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Chorwackiego Towarzystwa Kulturalnego z siedzibą w Burgenland, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w podręczniku szkolnym poświęconym historii Chorwatów w Austrii.

(do użytku służbowego)

 (do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Pani Marii Osowskiej jako przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w Radzie Statystyki przy Prezesie Rady Ministrów.

ws. opinii o poselskim projekcie  ustawy KP PSL o jednorazowym dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenia emerytalne, zasiłki przedemerytalne, emerytury pomostowe  albo nauczycielskie świadczenia kompensacyjne w 2017 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do poselskiego projektu ustawy KP PSL o jednorazowym dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenia emerytalne, zasiłki przedemerytalne, emerytury pomostowe albo nauczycielskie świadczenia kompensacyjne w 2017 r. (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Mieczysław Kasprzak).

W projekcie proponuje się przyznanie w lipcu 2017 roku, z urzędu, jednorazowego dodatku do świadczeń emerytalno-rentowych nieprzekraczających wysokości 2000 złotych. Dodatek ma rekompensować zbyt niską waloryzację najniższych świadczeń w roku 2017.

 Prezydium KK nie może zaakceptować zaproponowanego rozwiązania, gdyż nie jest ono odpowiedzią na wielokrotnie stawiany przez NSZZ „Solidarność” postulat wypracowania systemowego sposobu waloryzacji najniższych świadczeń emerytalno-rentowych. Rozwiązania powinny zawierać gwarancję indeksacji minimalnych świadczeń emerytalno-rentowych w taki sposób, aby zachowały one swoją wartość nabywczą jednocześnie zapewniając świadczeniobiorcom realizację prawa do czerpania ze wzrostu gospodarczego kraju. Proponowany wielokrotnie przez Związek mechanizm powinien uwzględniać podwyższony wskaźnik wzrostu minimum egzystencji dla 1-osobowych gospodarstw emeryckich, wyliczany przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych w danym roku oraz odpowiedni udział wskaźnika planowanego wzrostu PKB

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje konieczność całościowego uregulowania kwestii zarządzania zasobami wodnymi w Polsce. Jest to szczególnie istotne ze względu na fakt, iż zasoby wodne w naszym kraju są rażąco niskie w porównaniu z większością krajów europejskich. Dlatego celem strategicznym dla władzy publicznej powinno być zagwarantowanie utrzymania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych w niezbędnej ilości i odpowiedniej jakości oraz dbałość o ich rozsądne użytkowanie, w tym skuteczne przeciwdziałanie zagrożeniom związanych z deficytem lub  nadmiarem.

Oczekujemy że przedstawiony projekt ustawy Prawo wodne będzie instrumentem, który pozwoli na sprostanie temu wyzwaniu. Należy jednakże mieć na względzie, że projekt ma charakter propozycji systemowej wpływającej na całokształt funkcjonowania gospodarki kraju. Wprowadzenie nowego rodzaju opłat za usługi wodne będzie skutkować działaniami oszczędnościowymi przedsiębiorców mogącymi odbijać się negatywnie na poziomie i jakości zatrudnienia w wielu sektorach gospodarki. W dalszej perspektywie skutki regulacji odczują także wszyscy obywatele Polski  ze względu na dodatkowe obciążenie finansowe gospodarstw domowych. Choć w ocenie ministerstwa środowiska wzrost tego obciążenia ma być niewielki, powstała sytuacja może być w sposób nieuzasadniony wykorzystywana do podnoszenia własnych opłat przez przedsiębiorstwa wodociągowe. Należy zawczasu stworzyć mechanizm przeciwdziałający takim praktykom.

W naszej ocenie zabrakło szerokiej debaty publicznej wokół proponowanych rozwiązań. Za szczególnie naganne uważamy to, że projekt ustawy mimo, iż zawiera istotne zapisy dotyczące kwestii pracowniczych nie został przed jego przyjęciem przez Radę Ministrów oraz przesłaniem do Sejmu, skierowany przez ministra środowiska do opiniowania w trybie art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Jest to praktyka naruszająca standardy dialogu społecznego.

            Odnosząc się do treści proponowanej ustawy uważamy, że tak radykalna reforma wymaga okresu przejściowego, aby przedsiębiorstwa w wodochłonnych sektorach gospodarki miały czas na działania dostosowawcze do zwiększonych kosztów produkcji. Dotyczy to przykładowo przemysłu papierniczego.  Dlatego też regulacja dotycząca stawek opłat powinna wejść w życie nie wcześniej niż w 2019 r., przy jednoczesnym rozłożeniu w czasie procesu dochodzenia do stawek maksymalnych.

            Ustawa przewiduje utworzenie nowego podmiotu -Przedsiębiorstwa Gospodarki Wodnej „Wody Polskie”, do którego mają zostać włączone dotychczasowe jednostki budżetowe gospodarki wodnej. W tym kontekście niepokój budzi projektowane rozbicie integralności wszystkich wód śródlądowych stanowiących własność Skarbu Państwa. Wnioskujemy o usunięcie z projektu ustawy zapisów dotyczących przekazania rzek będących drogami wodnymi o szczególnym znaczeniu transportowym do resortu gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej. Dla spójnego organizmu jaki stanowi gospodarka wodna, tego typu dualizm kompetencyjny jest szkodliwy. Zarządzanie wodami śródlądowymi powinno być prowadzone przez jednego zarządcę.

            W odniesieniu do sytuacji pracowników gospodarki wodnej których dotkną proponowane zmiany, oceniamy pozytywnie rozwiązania proponowane w art. 535-538 projektowanej ustawy, a więc zastosowanie art. 23(1) Kodeksu pracy dotyczącego przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę. Nie jest jednak jasne to, na czym ma polegać sporządzanie „wykazu pracowników” w odniesieniu do osób przejmowanych przez właściwe urzędy żeglugi śródlądowej i urząd zapewniający obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej. Oczekujemy więc jednoznacznego potwierdzenia, że każdemu pracownikowi instytucji będących przedmiotem zmian wprowadzanych przez nową ustawę przysługiwać będzie prawo do dalszego zatrudnienia.

            Zwracamy także uwagę, że w przypadku zaistnienia sytuacji wskazanej w art. 538 ust. 13 projektowanej ustawy, a więc możliwości wypowiedzenia stosunku pracy w ciągu 1 miesiąca od przejęcia pracownika przez nowy podmiot, o ile nie jest możliwe powierzenie pracy odpowiadającej kwalifikacjom pracownika, bezwzględnie konieczne jest wprowadzenie wewnętrznego trybu odwoławczego, co uzasadnia skala dokonywanej reorganizacji. Natomiast w art. 538 ust. 14 wykaz osób, do których nie stosuje się przepisu art. 13 powinien zostać uzupełniony o osoby opiekujące się dzieckiem, które ma orzeczoną niepełnosprawność  oraz o jedynych żywicieli rodziny. Uważamy także, iż  art. 538 ust. 16 wprowadzający  możliwość skorzystania z pierwszeństwa zatrudnienia w PGW „Wody Polskie” osób, które zostały zwolnione w oparciu o art. 538 ust. 13 powinien być doprecyzowany poprzez wskazanie sposobu realizacji tego uprawnienia.

            Przypominamy jednocześnie, że funkcjonujący obecnie ponadzakładowy układ zbiorowy dla pracowników zatrudnionych w jednostkach gospodarki wodnej państwowej sfery budżetowej, którego stroną jest Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, stanowi ważną płaszczyznę dialogu instytucjonalnego w tej branży. Dlatego oczekujemy wyjaśnienia jaki będzie status tego układu w związku z utworzeniem państwowej osoby prawnej PGW „Wody Polskie” oraz zapewnienia, że zapisy układu będą respektowane dopóki w procesie dialogu społecznego nie zostaną wypracowane rozwiązania dostosowane do nowego przedsiębiorstwa.

Dodatkowe uwagi szczegółowe

–        Opłaty za korzystanie z wód powinny być wykorzystane w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów utrzymania, modernizacji i budowania niezbędnych dla gospodarowania wodami budowli hydrotechnicznych.

–        Wątpliwości budzi art. 175 projektowanej ustawy, w którym organ „Wód Polskich” może nakazać usunięcie drzew na terenach zagrożonych powodzią bez jakiejkolwiek konsultacji i odszkodowania.

–        Uzupełnienia wymaga jednoznaczne określanie wód opadowych z terenów utwardzonych ( drogi, place, itd.) jako ścieki.

–        Należy zwrócić uwagę na strefy ochronne ujęć wodnych w aspekcie zakazu budowy nowych dróg. Jest to szczególnie istotne z punktu widzenia potrzeby rozbudowy infrastruktury leśnej, a tam znajduje się większość stref ochronnych.

–        Niewłaściwe jest wprowadzanie odrębnych rygorystycznych regulacji dla pobierania próbek przez podmioty wprowadzające do wód ścieki. Ustawa powinna się odwoływać do art. 147a ustawy Prawo Ochrony Środowiska co zapewni spójność regulacji oraz pozwoli na uniknięcie wątpliwości interpretacyjnych.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” dostrzega szereg pozytywnych zmian w przygotowywanym projekcie zmian podstaw programowych w szkołach ponadpodstawowych dla przedmiotów: wiedza o społeczeństwie oraz podstawy przedsiębiorczości.

            Pomimo pozytywnej opinii, pragniemy wnieść uwagi szczegółowe do projektu. Prezydium NSZZ „Solidarność” postuluje uzupełnienie podstawy o treści, które będą sprzyjały budowaniu świadomości pracowniczej młodych ludzi oraz będą przyczyniały się do wzmocnienia kapitału społecznego, tak bardzo potrzebnego do prowadzenia dialogu społecznego, który sprzyja rozwojowi gospodarczemu. Dotyczą one:

1)     Wiedza o społeczeństwie – zakres podstawowy:

a.      w bloku II, w którym mowa o społeczeństwie obywatelskim, punkt 1) obejmuje treści związane z rodzajami i przykładami organizacji pozarządowych. Proponujemy w tym miejscu uwzględnienie także związków zawodowych, jako organizacji o szczególnej roli;

b.     w bloku IV, w którym mowa o prawach człowieka i ich ochronie, zwracamy uwagę na konieczność uzupełnienia bloku o standardy pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy, które wywodzą się z praw człowieka;

c.      w bloku V, w którym mowa o prawie w Rzeczypospolitej Polskiej, przybliża się uczniom poszczególne gałęzie prawa, w tym prawo cywilne, prawo rodzinne, prawo administracyjne i prawo karne. W naszej ocenie należy uzupełnić ten blok o prawo pracy, dotyczące większości osób, które wchodzą w dorosłe życie. Można tego dokonać poprzez ograniczenie liczby godzin poświęconych prawu karnemu, które jest stosowane w sytuacjach wyjątkowych;

d.     proponujemy, by przenieść punkt dotyczący działań państwa w sferze polityki prorodzinnej, który został ujęty w bloku IX zakresu rozszerzonego, w którym mowa o sprawowaniu władzy w Rzeczypospolitej Polskiej, do zakresu podstawowego przedmiotu. W naszej ocenie, biorąc pod uwagę sytuację demograficzną i znaczenie polityk na rzecz odwrócenia negatywnych trendów demograficznych w Polsce, to zagadnienie zasługuje na to, by było przedmiotem debaty nie tylko uczniów objętych zakresem rozszerzonym, ale również zakresem podstawowym. Podobnie należy potraktować kolejny punkt, który dotyczy problematyki „starzenia się społeczeństwa” i przedstawiania głównych założeń polityki państwa wobec osób starszych oraz wyjaśniania zasady solidaryzmu społecznego w ubezpieczeniach społecznych. W naszej ocenie ten punkt można połączyć z dyskusją na temat roli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i funkcjonowania systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, a także rozróżniania ubezpieczeń emerytalnego, rentowego, chorobowego i wypadkowego, który znajduje się w bloku VI zakresu podstawowego – Wybrane problemy społeczne w Rzeczypospolitej Polskiej;

e.      w bloku XI zakresu rozszerzonego, w którym mowa o systemie prawa w Rzeczypospolitej Polskiej, pojawiają się odniesienia do tematyki prawa pracy. W naszej ocenie te treści powinny zostać przeniesione do treści podstawowych przedmiotu WOS (patrz uwaga zamieszczona w punkcie c);

f.      we fragmencie dotyczącym warunków i sposobu realizacji przedmiotu pojawia się zalecenie by organizowane były lekcje we współpracy z urzędami administracji rządowej i samorządowej oraz – za zgodą rady pedagogicznej
i rodziców – z organizacjami pozarządowymi. Proponujemy dodanie związków zawodowych, jako organizacje o szczególnej roli i charakterze.

2)     Wiedza o społeczeństwie – zakres rozszerzony:

a.      w bloku VI, w którym mowa o społeczeństwie obywatelskim i kulturze politycznej, punkt 3) wskazuje na to, że uczeń „charakteryzuje główne kierunki aktywności organizacji pozarządowych w Polsce; przedstawia specyfikę think-tanków”. Proponujemy uzupełnienie tego punktu o charakterystykę działalności związków zawodowych. Naszym zdaniem, na uzupełnienie o związki zawodowe zasługuje również punkt 4), gdzie mowa o porównaniu statusu prawnego stowarzyszeń, fundacji i organizacji pożytku publicznego w Polsce;

b.     w bloku XII, w którym mowa o prawach człowieka i ich ochronie międzynarodowej, podobnie jak w zakresie podstawowym przedmiotu (patrz uwaga 1b), brakuje odniesień do międzynarodowych standardów pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy. W zakresie rozszerzonym ta tematyka powinna być objęta szerzej i bardziej szczegółowo, np. poprzez analizę fundamentalnych konwencji MOP, nr 138, 105, 111, 182, 29, 87 oraz 98;

3)     Wiedza o społeczeństwie – szkoła branżowa I i II stopnia

Prezydium KK wnosi uwagi podobne jak w przypadku zakresu podstawowego tego przedmiotu. Zagadnienia prawa pracy powinny być przedmiotem nauczania w szkole branżowej. Droga absolwentów tych szkół na rynek pracy wydaje się najkrótsza, dlatego należy wyposażyć ich w wiedzę praktyczną na temat prawa pracy oraz funkcjonowania rynku pracy i instytucji rynku pracy, w tym związków zawodowych.

4)     Podstawy przedsiębiorczości – po szkole podstawowej:

a.      w bloku III, w którym mowa o rynku pracy, bardzo szeroko odniesiono się do funkcjonowania rynku pracy, niektórych norm prawa pracy oraz działania związków zawodowych. Należy zapewnić spójność z przedmiotem WOS w tym zakresie. Brakuje w tym obszarze odniesienia do działalności Państwowej Inspekcji Pracy, która stoi na straży praw pracowniczych i chroni uczciwą konkurencję przed pracodawcami, którzy omijając prawo pracy poszukują przewagi konkurencyjnej. Należałoby zaznajomić uczniów z trybem składania skarg do PIP;

b.     w bloku IV, w którym mowa o przedsiębiorstwie, pojawiają się wątki dotyczące zarządzania ludźmi, stosowania pracy zespołowej, zachowań etycznych i nieetycznych w biznesie, społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, prowadzenia negocjacji oraz manipulacji w negocjacjach i ich negatywnych skutków. W naszej ocenie zdecydowanie warto wprowadzić
w tym obszarze tematykę dialogu społecznego w przedsiębiorstwie i na innych poziomach (Rada Dialogu Społecznego i Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego, rady pracownicze). Należałoby wskazać korzyści, które z tego wynikają i rolę podmiotów, które biorą w nim udział. By lekcje były pełne, należałoby odnieść się do działalności związków zawodowych oraz organizacji pracodawców;

c.      widzimy także potrzebę uzupełnienia treści nauczania o tematykę pozasądowych metod rozwiązywania sporów z zakresu prawa pracy. Sprzyjałoby to budowaniu odpowiednich relacji pomiędzy pracodawcą a pracownikiem oraz sprzyjało rozwijaniu dialogu społecznego. Jest to szczególnie istotne biorąc pod uwagę tempo rozpatrywania spraw z zakresu prawa pracy w Polsce;

d.     gdy mowa o warunkach i sposobach realizacji przedmiotu, należałoby wskazać na możliwość organizacji spotkań z przedstawicielami związków zawodowych i organizacji pracodawców, którzy biorą udział w dialogu społecznym. Jednocześnie, mogliby oni podzielić się wiedzą w zakresie funkcjonowania tych organizacji.

5)     Podstawy przedsiębiorczości w szkole branżowej i policealnej

a.      Uwagi jak wyżej.

6)     Inne uwagi:

a.      należałoby uzupełnić podstawę programową o treści związane z wartościami, które związane są z pracą oraz określaniem celów społecznych i ekonomicznych pracy;

b.     brakuje także odniesienia do podstawowych zasad bezpiecznej pracy za granicą. W naszej ocenie uczeń powinien dowiedzieć się o zjawisku handlu ludźmi oraz jak się przed nim ustrzec. Jako uzupełnienie, powinny zostać omówione elementarne zasady dotyczące kontaktów i ewentualnego wsparcia przez polskie konsulaty zagranicą itp.