Decyzja Prezydium KK nr 189/15 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS zmieniającego rozporządzenie ws. instytucjonalnej pieczy zastępczej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzania Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 28 września 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie instytucjonalnej pieczy zastępczej.

Zmiany zaproponowane w przedmiotowym projekcie rozporządzania, mające na celu zapewnienie poprawy przestrzegania praw dzieci poprzez dodatkowe standardy świadczonych w placówkach instytucjonalnej pieczy zastępczej usług, są bezwzględnie potrzebne do zapewnienia poprawy jakości sprawowanej opieki i nie budzą wątpliwości.

Jednocześnie NSZZ „Solidarność” przypomina, że w pierwotnej wersji projektu rozporządzenia z dnia 24.10.2011 r. zakładano, że pod opieką opiekuna/wychowawcyw placówkach, o których mowa w §9 pkt 2 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2011 r. przebywać powinno nie więcej niż 10 dzieci, jednak aktualnie maksymalna liczba dzieci pod opieką 1 opiekuna to 14. Ograniczanie liczby opiekunów grup dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz opiekuńczo-terapeutycznych wpływa negatywnie na jakość usług prowadzonych w tych placówkach i ma swoje odzwierciedlenie w przekraczaniu norm czasu pracy wychowawców.

Ponadto NSZZ „Solidarność” obawia się, że proponowana zmiana §13 pkt 9 mająca na celu ochronę praw pracowniczych wychowawców placówek instytucjonalnej opieki zastępczej jest niewystarczająca, biorąc pod uwagę specyfikę ich pracy. Dotychczasowe działania m.in. ze strony MPiPS (pismo do Starostów z dnia 29.07.2015 r.) mające wpłynąć na praktyki naruszania praw pracowników placówek nie przyniosły skutków, a projektowane uszczegółowienie, przypominające o obowiązku przestrzegania czasu pracy wychowawców, wydaje się jedynie zmianą kosmetyczną. Należy podkreślić, że dostępne badania (Dr J.Szczapaniak-Sienniak UE we Wrocławiu) funkcjonowania systemu instytucjonalnej pieczy zastępczej wykazują dalekie niedofinansowanie systemu, co oznacza ograniczanie pozytywnych zmian w odpowiednich placówkach i wyznaczanie zadań pracowników tych placówek przekraczających możliwości ich wykonania w ustalonych przepisami godzinach. Jednak w uzasadnieniu projektu nie przewiduje się dodatkowych nakładów przeznaczonych na realizację zmian w rozporządzeniu, zatem trudno oczekiwać poprawy sygnalizowanej sytuacji.

 

Stanowisko KK nr 9/15 ws. nadania Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi RP dla Pedro Pereira da Silva – dyrektora operacyjnego Grupy Jeronimo Martins

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje wiadomość o uhonorowaniu Pana Pedro Pereira da Silva – dyrektora operacyjnego Grupy Jeronimo Martins (właściciela sieci Biedronka) Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Order przyznany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego panu Pedro Pereira da Silva nadawany jest cudzoziemcom i obywatelom polskim stale zamieszkałym za granicą, którzy swą działalnością wnieśli wybitny wkład we współpracę międzynarodową oraz współpracę łączącą Rzeczpospolitą Polską z innym państwami i narodami. Order – jak uzasadniono w komunikacie MSZ – miał zostać przyznany za wkład w rozwój gospodarczy Polski, tworzenie miejsc pracy, zaangażowanie firmy w działalność społeczną i charytatywną oraz znaczący wkład w rozwój stosunków handlowych między Polską, a Portugalią.

Powszechnie wiadomo, że podnoszony w uzasadnieniu wkład w rozwój gospodarczy Polski, od samego początku funkcjonowania sieci Biedronka w Polsce, oparty był na nieograniczonej ekspansji sieci, wypieraniu z rynku rodzimych przedsiębiorstw, łamaniu praw pracowniczych, zmuszaniu do pracy ponad siły i w niebezpiecznych warunkach, a w konsekwencji naruszaniu niezbywalnej godności pracowników. Sieć Biedronka stała się niechlubnym przykładem wyzysku pracowniczego. Od początku istnienia w sieci Biedronka ograniczane były również prawa związków zawodowych. Do dziś sytuacja ta nie zmieniła się. Na przestrzeni ostatnich kilku lat sieć dyskryminowała pracowników z powodu przynależności do związków zawodowych, co zostało udowodnione prawomocnymi wyrokami sadowymi. Dialog z pracodawcą nie istnieje, a spotkania mają charakter incydentalny i nie powodują zmian w warunkach świadczenia pracy. 

 

Mając na uwadze rażącą rozbieżność między faktycznymi antypracowniczymi i antyzwiązkowymi działaniami sieci Biedronka, a uzasadnieniem przyznania tak wysokiego państwowego odznaczenia dyrektorowi operacyjnemu firmy, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża pogląd, że w oparciu o Art. 36. Pkt. 1. Ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach należałoby rozważyć możliwość odebrania Orderu Panu Pedro Pereira da Silva.       

Stanowisko KK nr 8/15 ws. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego…

ws. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

 

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność potępia ostatnie decyzje Ministra Zdrowia, gwarantujące wzrost wynagrodzenia dla jednej tylko grupy zawodowej, wywołując tym samym uzasadnione protesty środowiska medycznego, konfliktując pracowników i tworząc napięcia społeczne w placówkach zdrowia, tym bardziej, że towarzyszy im łamanie prawa. Analiza Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej prowadzi do wniosku, że przepisy wskazanych rozporządzeń zawierają dyspozycje, w świetle, których jedynym podmiotem reprezentującym stronę pracowniczą, uprawnionym do zawarcia porozumienia, którego treścią ma być kwestia podziału środków na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, będzie związek zawodowy, który zrzesza wyłącznie pielęgniarki i położne. Taka reguła wyklucza z prowadzenia uzgodnień wszystkie inne związki zawodowe działające u danego świadczeniodawcy, który z punktu widzenia prawa pracy jest pracodawcą, bez względu na fakt czy są to związki reprezentatywne, czy zrzeszają największą liczbę pracowników.  Zdaniem Komisji Krajowej naruszają one zasadę równości wyrażoną w Konstytucji. Wręcz dyskryminują członków innych związków zawodowych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, że już na etapie konsultacji obu projektów rozporządzeń, Prezydium Komisji Krajowej w swoich opiniach skierowanych do Ministra Zdrowia wskazywało na wadliwość przedmiotowych przepisów.

Niezrozumiałe zachowanie Ministra Zdrowia zmusiło nas do powiadomienia Prokuratora Generalnego o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przez Ministra Zdrowia Mariana Zembalę przestępstwa określonego w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. zagrożonego karą grzywny lub karą ograniczenia wolności, jak również złożenia do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności wskazanych przepisów
z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

 

Nasz Związek również zrzesza wiele pielęgniarek i położnych, których niskie wynagrodzenia wymagają podwyżek. Nigdy jednak nie będzie naszej zgody na pomijanie innych pracowników w imię czyichś partykularnych interesów. Służba zdrowia, wspólnie pracująca na rzecz pacjenta, musi stanowić kolektyw – nie ma w niej miejsca na rywalizację.

Dlatego jednoznacznie negatywnie oceniamy działania Zarządu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, który w sposób świadomy prowadzi do rozbicia współpracy personelu medycznego, w tajemnicy układając się z Ministrem Zdrowia.

NSZZ „Solidarność” działając na rzecz wszystkich pracowników domaga się:

·        wzrostu wynagrodzeń dla wszystkich pracowników zatrudnionych w opiece zdrowotnej zapewnionego w trwałych rozwiązaniach systemowych

·        zerwania z plagą umów śmieciowych oraz zaprzestania wymuszania na pracownikach zawierania umów cywilnoprawnych bądź samozatrudnienia

·        systematycznego zwiększania nakładów finansowych na opiekę zdrowotną ze środków publicznych

·        zaprzestania dalszej komercjalizacji i prywatyzacji sektora ochrony zdrowia.

 

Uchwała KK nr 40/15 ws. refundacji kosztów akcji protestacyjnej zorganizowanej przez KSOZ

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na pokrycie, z Krajowego Funduszu Strajkowego, kosztów przejazdu uczestników ogólnopolskiej akcji protestacyjnej zorganizowanej przez Krajowy Sekretariat Ochrony Zdrowia dnia 28 września br. w Warszawie.

Jednocześnie Komisja Krajowa zwraca się do Rady Krajowego Funduszu Strajkowego o pokrycie kosztów przejazdu uczestników akcji, zgodnie z wnioskiem złożonym przez Krajowy Sekretariat Ochrony Zdrowia.

Uchwała KK nr 39/15 ws. refundacji kosztów akcji protestacyjnej zorganizowanej przez KSNiO

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na pokrycie, z Krajowego Funduszu Strajkowego, kosztów przejazdu uczestników ogólnopolskiej akcji protestacyjnej zorganizowanej przez Krajowy Sekretariat Nauki i Oświaty dnia 14 października br.w Warszawie.

Jednocześnie Komisja Krajowa zwraca się do Rady Krajowego Funduszu Strajkowego o pokrycie kosztów przekroczenia kwoty przyznanej przez Prezydium KK NSZZ „Solidarność” decyzją nr 176/15 ws. wniosku do KFS o refundację kosztów akcji protestacyjnej.

Uchwała KK nr 38/15 ws. zmiany Uchwały KK nr 14/10 ws. aktualizacji danych o stanie Związku

§ 1

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia wprowadzić następującą zmianę
w Uchwale KK nr 14/10:

1.     W §6 w ust. 2 na końcu przed kropką dodaje się zdanie w brzmieniu: 

         „wraz z kopiami kwestionariuszy, o których mowa w § 5.”.

2.     Formularze stanowiące załączniki nr 4 i nr 5 do niniejszej Uchwały otrzymują nową formę zgodnie z załączonymi wzorami.

 

§ 2

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

Uchwała KK nr 37/15 ws. numeracji i nazewnictwa Krajowych Sekretariatów Branżowych NSZZ „Solidarność”

§ 1

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia wprowadzić następującą numerację i nazewnictwo Krajowych Sekretariatów Branżowych:

1.     Krajowy Sekretariat Górnictwa i Energetyki

2.     Krajowy Sekretariat Metalowców

3.     Krajowy Sekretariat Przemysłu Spożywczego

4.     Krajowy Sekretariat Nauki i Oświaty

5.     Krajowy Sekretariat Rolnictwa

6.     Krajowy Sekretariat Budownictwa i Przemysłu Drzewnego

7.     Krajowy Sekretariat Przemysłu Chemicznego

8.     Krajowy Sekretariat Łączności

9.     Krajowy Sekretariat Transportowców

10.  Krajowy Sekretariat Służb Publicznych

11.  Krajowy Sekretariat Kultury i Środków Przekazu

12.  Krajowy Sekretariat Banków, Handlu i Ubezpieczeń

13.  Krajowy Sekretariat Zasobów Naturalnych, Ochrony Środowiska i Leśnictwa

14.  Krajowy Sekretariat Ochrony Zdrowia

 

§ 2

Traci moc Uchwała KK nr 122/91 z 5 maja 1991 r.

 

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.