Uchwała KK nr 10/15 ws. odwołania Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” PKP Białystok od decyzji Krajowej Komisji Wyborczej o odrzuceniu wniosku o unieważnienie wyborów w Sekcji Krajowej Kolejarzy

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podtrzymuje decyzję Krajowej Komisji Wyborczej o odrzuceniu wniosku  Międzyzakładowej Organizacji Związkowej  NSZZ „Solidarność” PKP Białystok o unieważnienie wyborów w Sekcji Krajowej Kolejarzy. 

 

 

Uzasadnienie

Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ „Solidarność” PKP Białystok wystąpiła
2 czerwca 2014 r. do Krajowej Komisji Wyborczej z wnioskiem o stwierdzenie nieważności wyborów w Krajowej Sekcji Kolejarzy. Kwestiami podnoszonymi przez MOZ były:

 

Zarzut 1 możliwość  przynależności niższych jednostek organizacyjnych Związku do Sekcji Krajowej Kolejarzy.

Zapisy § 1 Regulaminu Wewnętrznego Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ „Solidarność” bardzo precyzyjnie wskazują, że Sekcję Krajową Kolejarzy, oprócz regionalnych
i międzyregionalnych sekcji kolejarzy, tworzą organizacje zakładowe oraz międzyzakładowe z regionów, w których nie działają regionalne sekcje kolejarzy, a które nie są objęte działalnością międzyregionalnych sekcji kolejarzy. Taki zapis jednoznacznie określa, że inne jednostki organizacyjne Związku nie mają możliwości przystąpienia do Sekcji Krajowej Kolejarzy.

Organizacja Międzyzakładowa NSZZ „Solidarność” PKP Białystok zrzeszając pracowników pracujących w tej samej branży, transport kolejowy, spełnia wszystkie warunki Regulaminu
i mogła podjąć uchwałę o przynależności do Sekcji Krajowej Kolejarzy, a nie podejmować uchwałę o przynależności organizacji wydziałowej do struktur Sekcji Krajowej Kolejarzy. Zapisy § 2 Uchwały KK 17/08 precyzyjnie regulują przynależność niższych jednostek organizacyjnych organizacji międzyzakładowych do sekcji branżowych.

 

Zarzut 2Działacze Sekcji Krajowej Kolejarzy oraz Sekretariatu Transportowców doprowadzili do podziału MOZ Białystok.

Powyższy zarzut nie dotyczy bezpośrednio procedury wyborczej, KKW nie posiada uprawnień do rozstrzygania tego typu kwestii.

 

Zarzut 3 Sekcja Krajowa Kolejarzy jednostronnie uznała, że MOZ Małaszewicze może brać udział w wyborach a MOZ Białystok nie.

W 2009 roku połączono Zakład Przewozów Towarowych w Warszawie z Zakładem Przeładunkowym Małaszewicze tworząc nowy podmiot – PKP Cargo S.A.  Mazowiecki Zakład Spółki. W okres wyborczy na kadencję 2010-2014 organizacje zakładowe, działające w tych zakładach, weszły już, jako jedna organizacja zakładowa. Organizacja ta została zarejestrowana w Regionie Mazowsze. Władza stanowiąca tej nowopowstałej Organizacji podjęła uchwałę o przynależności do Regionalnej Sekcji Kolejarzy Regionu Mazowsze.

W roku 2011 przeprowadzono kolejną restrukturyzację Spółki PKP Cargo polegającą na połączeniu Podlaskiego Zakładu Spółki z Zakładem Mazowieckim, tworząc podmiot
o nazwie Mazowiecko-Podlaski Zakład Spółki. Organizacje związkowe działające w tych zakładach, organizacja zakładowa działająca w Zakładzie Mazowieckim oraz organizacja oddziałowa działająca w Zakładzie Podlaskim nie dokonały połączenia na podstawie uchwały KK nr 20/05 pozostając przy swoich stanach prawnych wraz z przynależnościami do struktur ponadzakładowych.

Należy podkreślić, że MOZ Białystok, w skład którego wchodzi organizacja oddziałowa byłego Zakładu Podlaskiego, nie stanowił okręgu wyborczego do wyborów delegatów na Walne Zebranie Delegatów Sekcji Krajowej Kolejarzy tylko dlatego, że nie podjęto uchwały o przystąpieniu MOZ-u do SKK. 

 

Zarzut 4 Ustalenie przez SKK liczby delegatów w poszczególnych okręgach wyborczych jest niezgodne ze stanem faktyczny.

Liczba mandatów, przypadających na poszczególne okręgi wyborcze, została ustalona na podstawie wpływu składek za pierwsze 9 miesięcy 2013 roku od organizacji zakładowych
i międzyzakładowych tworzących dany okręg wyborczy (Uchwała nr 53/2013 Rady SKK). Nie było mowy o sztucznym przesuwaniu członków z jednego okręgu wyborczego do drugiego ponieważ byłoby to ze stratą dla co najmniej jednego z tych okręgów wyborczych
i nie byłoby na to zgody.

Podawane w piśmie przykłady są nieścisłe.

Przykład pierwszy– okręg wyborczy Regionalna Sekcja Kolejarzy Region Ziemia Łódzka.

Regionalną Sekcję Kolejarzy tworzy 6 organizacji zakładowych w tym organizacja zakładowa z Łódzkiego Zakładu Przewozów Regionalnych. Organizacja ta nie przystąpiła bezpośrednio do struktur Sekcji Krajowej Kolejarzy ponieważ jest objęta działalnością Regionalnej Sekcji Kolejarzy, do której przystąpiła i nie podjęła uchwały o wystąpieniu
z niej. Organizacja opłacała składki na rzecz Sekcji Krajowej Kolejarzy. Z wysokości opłacanych składek, od stycznia 2013 do września 2013 (zgodnie z uchwałą Rady SKK) wyliczono, że ma 602 członków i tylu zostało przypisanych okręgowi wyborczemu – Regionalna Sekcja Kolejarzy Ziemi Łódzkiej.

Przykład drugi– okręg wyborczy Regionalna Sekcja Kolejarzy Region Gdański Regionalną Sekcję Kolejarzy tworzy 11 organizacji zakładowych w tym Organizacja Zakładowa
z Pomorskiego Zakładu Przewozów Regionalnych. W tym przypadku również organizacja nie mogła przystąpić bezpośrednio do struktur Sekcji Krajowej Kolejarzy ponieważ jest objęta działalnością Regionalnej Sekcji Kolejarzy. Nie wystąpiła ze struktur Regionalnej Sekcji Kolejarzy, regularnie opłaca składki na rzecz Sekcji Krajowej Kolejarzy za 170 członków
i tylu zostało przypisanych okręgowi wyborczemu – Regionalna Sekcja Kolejarzy Gdańsk.

Władza stanowiąca Organizacji Zakładowej Pomorskiego Zakładu Przewozów Regionalnych nie podjęła uchwały o wystąpieniu ze struktur Regionalnej Sekcji Kolejarzy. W związku
z tym członek władzy wykonawczej Organizacji Zakładowej Pomorskiego Zakładu Przewozów Regionalnych miała prawo skorzystać z biernego prawa wyborczego
i kandydować na funkcję delegata na Walne Zebranie Delegatów Sekcji Krajowej Kolejarzy.

Należy dodać, że uchwałę o wystąpieniu ze struktur Regionalnej Sekcji Kolejarzy władza stanowiąca Organizacji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Pomorskiego Zakładu Przewozów Pasażerskich podjęła dopiero w czerwcu 2014 r.

Wszystkie okręgi wyborcze, w których wybierano delegatów na Walne Zebranie Delegatów Sekcji Krajowej Kolejarzy otrzymały informacje o liczbie mandatów przypadających na dany okręg.

 

Zarzut 5przekazywanie informacji przez Sekcję Krajową Kolejarzy

Wszystkie decyzje Rady Sekcji Krajowej Kolejarzy, tym bardziej tak ważne jak decyzje dotyczące wyborów, były na bieżąco przekazywane organizacjom zakładowym za pośrednictwem poczty elektronicznej, strony internetowej oraz za pośrednictwem struktur wewnętrznych Sekcji Krajowej Kolejarzy.

 

Zarzut 6prowadzenie przez kierownictwo SKK działań mających na celu zmniejszenie liczby delegatów lub zablokowanie udziału delegatów z organizacji krytycznie oceniających działania Sekcji i Sekretariatu, a z kolei zwiększenie liczby delegatów w okręgach popierających dotychczasowe kierownictwo SKK.

Interpretacja działań Sekcji Krajowej Kolejarzy przedstawiona w tym punkcie, oparta na teoretycznym stwierdzeniu „prawie wszyscy wiedzieli” nie jest możliwa do zweryfikowania przez kogokolwiek, zależy bowiem tylko od indywidualnej, subiektywnej oceny. Podstawę działań Krajowej Komisji Wyborczej stanowi prawo NSZZ „Solidarność”.

 

Uchwała KK nr 9/15 ws. odrzucenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność” dot. rejestracji pod nr 3367 Organizacji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w LeasingTeam Sp. z o. o.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” odrzuca wniosek Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Telekomunikacji o stwierdzenie nieważności decyzji Regionu Mazowsze, dotyczącej rejestracji w dniu 3 listopada 2014 roku pod nr 3367, Organizacji Zakładowej w LeasingTeam Region Mazowsze, ul. Taśmowa 7,
z siedzibą organizacji zakładowej: Telewizja Polska S. A., ul. Woronicza, Warszawa.

Uchwała KK nr 8/15 ws. Związkowego Instytutu Analiz i Edukacji

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, realizując zapisy zawarte w Uchwale Programowej XXVII KZD na kadencję 2014-2018, po zapoznaniu się ze studium wykonalności uruchomienia Związkowego Instytutu Analiz i Edukacji, przygotowanego
w ramach programu Konstruktywny dialog III- wzmocnienie potencjału instytucjonalnego NSZZ „Solidarność” stwierdza, że utworzenie Instytutu na chwilę obecną jest niemożliwe ze względów organizacyjnych, a przede wszystkim finansowych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zaleca jednocześnie Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” dalsze poszukiwanie rozwiązań, które umożliwią stworzenie jednostki analitycznej świadczącej usługi na potrzeby Związku.

Stanowisko KK nr 2/15 ws. autopoprawki Minister Infrastruktury i Rozwoju do projektu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od Minister Infrastruktury
i Rozwoju wycofania autopoprawki z dnia 30 marca 2015 do projektu ustawyo komercjalizacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze”.

            Zaproponowane w autopoprawce zmiany zmierzają do odebrania pracownikom prawa do nieodpłatnego nabycia akcji oraz prawa do wyboru pracowników do rady nadzorczej
w sytuacji, gdy Skarb Państwa przestaje być jedynym akcjonariuszem spółki. Stanowi to bezprecedensowy wyłom w przepisach dotyczących przekształceń własnościowych oraz stanowi nieuzasadnioną dyskryminację pracowników „Portów Lotniczych”. Przepisy dotyczące partycypacji pracowniczej z powodzeniem funkcjonują w polskim prawie od 25 lat. Są również obecne w prawodawstwie większości krajów unijnych. Autopoprawka stanowi więc krok wstecz w procesie tworzenia społeczeństwa demokratycznego.

            Nieakceptowalny jest fakt wprowadzania tak istotnych poprawek do projektu już po przeprowadzeniu całego procesu konsultacji społecznych. Pogłębia to atmosferę braku zaufania strony społecznej, co do intencji rządu.

Decyzja Prezydium KK nr 69 /15 ws. projektu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przypomina, że projekt ustawy
„o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego” jest wynikiem wspólnych uzgodnień reprezentatywnych organizacji związkowych, reprezentatywnych organizacji pracodawców i strony rządowej, reprezentowanej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej Władysława Kosiniaka-Kamysza, zawartych 21 marca br. w Dobieszkowie.

Oczekiwania NSZZ ”Solidarność”, do przedmiotowego projekty były o wiele większe. Oczekiwaliśmy większej autonomii organizacyjnej i finansowej Rady Dialogu, większych jej kompetencji i  utworzenia instytucji Rzecznika Dialogu Społecznego. Ostatecznie Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zgodnie z uzgodnieniami z Dobieszkowa, w dniu 26 marca zarekomendowała przyjęcie nowych rozwiązań w zakresie dialogu społecznego zapisanych
w wspólnie uzgodnionym projekcie ustawy o „Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego” z dna 21 marca.

Nie wyrażamy zgody na wprowadzanie zmian, będących zmianami merytorycznymi,
a określonymi w nowym brzmieniu art. 39 projekty, dotyczącego kształtowania planu finansowego Rady Dialogu Społecznego i Biura Rady.

Oczekujemy przywrócenia jego brzmienia zgodnie z projektem z dnia 21 marca.

Jednocześnie zastrzegamy sobie prawo do cofnięcia rekomendacji, jeśli projekt ustawy o „Radzie Dialogu Społecznego” nie zostanie przywrócony do stanu z 21 marca br.

Decyzja Prezydium KK nr 68/15 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 27 marca 2015 r.)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do opiniowanego projektu zmian Kodeksu pracy.

Negatywnie należy ocenić możliwość zniszczenia dokumentacji z akt osobowych po zmarłym pracowniku w razie uzyskania informacji o przyznaniu renty rodzinnej (art. 944
§ 4 projektu).  Zgodnie z art. 631 § 2 Kp, prawa majątkowe ze stosunku pracy, po śmierci pracownika przechodzą w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, w myśl przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób, prawa te wchodzą do spadku. Nie można wykluczyć sytuacji, w której po śmierci pracownika dokumentacja osobowa będzie konieczna do dochodzenia praw majątkowych po zmarłym pracowniku.

Poważne zastrzeżenia budzą przepisy przejściowe projektu, w szczególności art. 4 i 5 projektu. W przypadku art. 4, niedopuszczalne jest przyznanie pracodawcy prawa do samodzielnego podejmowania decyzji, co do dalszego przechowywania dokumentów pracowniczych osób zatrudnionych w chwili wejścia w życie projektu. Dotyczy to zatem także pracowników, którzy mogą pozostawać w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy od wielu lat, w szczególności, także przed rokiem 1999. Regulacja ta jest szczególnie niezrozumiała, jeżeli weźmie się pod uwagę, że w art. 5 projektu dopuszcza się zniszczenie dokumentów wytworzonych po dniu 31 grudnia 1998 r.

Z zastrzeżeniami do treści art. 4 i 5 projektu bardzo ściśle wiąże się fakt, że brak jest podstaw do szczegółowych uwag w kwestii oceny rodzaju dokumentów, w stosunku do których zmianie (skróceniu) ulegnie okres przechowywania w związku z brakiem przedstawienia do zaopiniowania projektu rozporządzenia, które ma zostać wydane na podstawie art. 945 § 3 projektu.