Decyzja Prezydium KK nr 13/2012 ws. opinii o Komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Inicjatywa Szanse dla młodzieży

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia intencje Komisji Europejskiej zawarte w Komunikacie wierząc, że zostaną poparte konkretnymi działaniami i rezultatami wynikającymi z realizacji zamieszczonych postanowień.

Kwestia dostępu do pracy i walka z bezrobociem są obecnie zasadniczym problemem wielu młodych Polaków i Europejczyków, z których 5,5 miliona jest bezrobotna. Tak fundamentalna potrzeba jaką jest posiadanie stabilnego i dobrego jakościowo zatrudnienia okazuje się niemożliwa do zaspokojenia.

W odniesieniu do punktu drugiego Komunikatu: Główna rola państw członkowskich, w części dostęp do rynku pracy: zdobycie (pierwszej) pracy Prezydium KK NSZZ „Solidarność” przypomina, iż Polska jest jednym z krajów o najwyższej liczbie umów
o charakterze „śmieciowym” oraz stosunkowo małej liczbie umów zawieranych na czas nieokreślony. Koncepcję dalszego uelastycznienia zatrudnienia uważamy za sprzeczną z ideą budowania stabilnej kariery, tworzenia jakościowych miejsc pracy oraz tworzenia szans rozwoju dla młodzieży. Podzielamy natomiast pogląd, iż wszelkie zmiany w obszarze przepisów dotyczących ochrony zatrudnienia powinny być dokonane w porozumieniu z partnerami społecznymi.

Decyzja Prezydium KK nr 12/2012 ws. opinii do Komunikatów Komisji Europejskiej w sprawie usług świadczonych w interesie ogólnych, pomocy państwa z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym oraz Projektu rozporządzenia Komisji w sprawie pomocy de minimis przyznawanej na świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym (2012/C 8/04)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko maksymalnie skróconemu terminowi konsultacji pięciu dokumentów do kilku dni, który podważa intencje wysłuchania  oraz przyjęcia opinii partnerów społecznych.

  1. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno Społecznego i Komitetu Regionów „Ramy jakości dotyczące usług świadczonych w interesie ogólnym” z dnia 20.12.2011 KOM(2011) 900 wersja ostateczna.      

    NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia zmiany zaproponowane w Komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno Społecznego
i Komitetu Regionów „Ramy jakości dotyczące usług świadczonych w interesie ogólnym
”. Zmiany te są odpowiedzią na przedstawiane przez Związek postulaty dotyczące szczególnego charakteru usług publicznych wyrażane przy ocenach dokumentów związanych
z zamówieniami publicznymi, a w szczególności w ocenie „Zielonej Księgi zamówień publicznych”. Kluczową i najbardziej oczekiwaną zmianą jest wyłączenie kryterium najniższej ceny, jako kryterium decydującego, w zamówieniach publicznych na usługi socjalne i zdrowotne. Równie cennym jest postulat uwzględnienia przy zamówieniach cyklu życia produktu lub usługi oraz pełniejsze uwzględnienie czynników środowiskowych i społecznych. Szczególny charakter usług publicznych obliguje do szczególnej troski o ich jakość oraz powoduje, że należy położyć nacisk na jak najszybszą realizację postulatów zaproponowanych przez Komisję Europejską. Dlatego też NSZZ „Solidarność” przyłącza się do apelu Komisji do Parlamentu Europejskiego oraz do państw członkowskich o osiągnięcie porozumienia w sprawie propozycji wskazanych w dokumencie do końca 2012 r.

 2.  Komunikat Komisji w sprawie stosowania reguł Unii Europejskiej w dziedzinie pomocy państwa w odniesieniu do rekompensaty z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (2012/C 8/02).

   NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia próbę rozróżnienia usług świadczonych
w ogólnym interesie gospodarczym od usług niemających charakteru gospodarczego świadczonymi w interesie ogólnym w następujących obszarach: ubezpieczenia społeczne, opieka zdrowotna, kształcenie. Warto  zauważyć, że samo kryterium gospodarczego lub niegospodarczego charakteru usług może nie być wystarczające i właściwe. Dlatego  wyrażamy zgodny ze stanowiskiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno – Społecznego -COM ( 2011)146 pogląd, iż nie należy skupić się na gospodarczym lub pozagospodarczym charakterze usług, ale na ich poszczególnych zadaniach oraz na wymogach (zobowiązanie do świadczenia usług publicznych), które nałożyły na nie władze publiczne w celu zapewnienia realizacji ich zadań wynikających z obowiązujących  przepisów, które powinny zostać jasno określone. Prezydium KK zwraca uwagę na kwestie tłumaczenia np. w 2.1.3 pkt.18 d) słowo „zasiłki” powinno zostać zastąpione  określeniem: „świadczenia”.

Nie można zapominać, że celem komunikatu oraz innych środków odnoszących się do usług użyteczności publicznej powinno być wspierane państw członkowskich w rozwoju i usprawnianiu tych usług. Jednocześnie zwrócić trzeba uwagę na powszechny brak  świadomości procedur dotyczących powiadamiania i różnych zwolnień. Prowadzi to do ograniczenia rynku ponieważ organizacje, których  możliwości efektywnego świadczenia usług zależą od rekompensat, nie są w stanie sprostać konkurencji co wpływa na standard życia obywateli, którzy są pozbawieni dostępności do usług dobrej jakości.

 Pozytywnie oceniamy wskazanie definicji „rozsądnego zysku”, „dobrze zarządzanego przedsiębiorstwa” oraz określenia parametrów rekompensaty.

 3. Komunikat Komisji „Zasady ramowe Unii Europejskiej dotyczące pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych (2011) ( 2012/C 8/03).

   Komunikat określa warunki dotyczące zgodności z rynkiem wewnętrznym rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych stanowiącej pomoc państwa. Warto zwrócić uwagę, że ocena Komisji ogranicza się do sprawdzenia czy definicja przyjęta przez państwo członkowskie nie jest obciążona oczywistym błędem w kwestii tego czy jakaś usługa może być zapewniona w ramach rynku. Pozytywnie ocenić trzeba stanowisko Komisji w sprawie wykazania przez państwa członkowskie, że należycie rozważyły potrzeby w zakresie usług publicznych, przeprowadzając konsultacje społeczne oraz konieczność wydania odpowiedniego aktów.

Prezydium Komisji Krajowej z zadowoleniem odnotowuje przyjęte w Komunikacie zasady przejrzystości, które  zawierają m.in. opublikowanie wyników  konsultacji społecznych przez państwa członkowskie a także obowiązek publikowania  wykazu istniejących programów pomocy, które dotyczą rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych.

4. Projekt rozporządzenia Komisji w sprawie pomocy de minimis przyznawanej na świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym  (2012/C 8/04).

  Wątpliwości budzi termin składania informacji na wniosek Komisji Europejskiej. Jakie kryteria będą stosowane w wypadku terminu innego niż 20 dni, tym bardziej, że proponowany zapis  daje zarówno możliwość wydłużenia terminu jak i jego skrócenie, bez ograniczenia.

5.  Decyzja Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r w sprawie stosowania art. 106 ust.2 Traktatu  o funkcjonowaniu Uni Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym ( notyfikowana jako dokument nr C(2011) 9380), (2012/21/UE).

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag ani komentarza do uchwalonego dokumentu.

Decyzja Prezydium KK nr 11/2012 ws. opinii o projekcie ustawy Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości z dnia 15 września 2011 r. o podatku od towarów i usług

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  pozytywnie ocenia intencje uporządkowania ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie zwracamy uwagę na następujące kwestie:

  1. Obok rozwiązań zawartych  w ustawie obowiązującej, projekt  włącza do treści ustawy  rozwiązania  uregulowane obecnie w aktach wykonawczych, a także takie, które  znajdują potwierdzenie w  wyrokach sądów  np. NSA.  Zdaniem autorów wszystkie istotne problemy muszą być rozstrzygnięte przez bezpośrednie stosowanie ustawy. Niestety jedną
    z konsekwencji tej pozytywnie ocenianej koncepcji jest znaczne zwiększenie objętości aktu prawnego ze 176 artykułów do 445.
  2. NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia pozostawienie na niezmienionym poziomie podwyższonych stawek podatku od towarów i usług.  Projektodawca w uzasadnieniu wprawdzie rozważa możliwość powrotu do poprzednich stawek – jednak z projektu to nie wynika. Prezydium KK w swojej decyzji nr 221/10 podkreślało, że podwyższenie stawek będzie miało niekorzystne konsekwencje dla społeczeństwa oraz gospodarki. Wpłyną one na wzrost cen energii, paliw i gazu a w konsekwencji spowodują wzrost kosztów wytwarzania, efektem czego będzie wzrost cen. Będzie to miało bezpośrednie przełożenie na siłę nabywczą społeczeństwa. Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych np. dla gospodarstw domowych emerytów
    i rencistów w 2011 r. w stosunku do 2010 r. wyniósł  104,8 (wzrost cen o 4,8%)
    . Natomiast dalszy wzrost cen spowodowany aktualnym wzrostem cen paliw nadal będzie obniżał siłę nabywczą społeczeństwa.
  3. Brak jest uzasadnienia do likwidacji analogicznego do aktualnego załącznika nr 11 obowiązującej ustawy, zawierającego wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 7 ustawy.

Decyzja Prezydium KK nr 10/2012 ws. opinii o projektach MG prawo energetyczne oraz prawo gazowe w części dotyczącej ochrony odbiorców energii elektrycznej i gazu

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uważa za niezbędne wprowadzenie systemu ochrony odbiorców energii znajdujących się w trudnym położeniu, natomiast negatywnie ocenia sam sposób reglamentacji tej ochrony proponowany przez Ministerstwo Gospodarki w projektach ustaw:

  • Prawo energetyczne;
  • Prawo gazowe.

W projektach ustaw prawo energetyczne i prawo gazowe odbiorca wrażliwy został zdefiniowany jako „odbiorca energii elektrycznej / gazowej w gospodarstwie domowym, któremu przyznano zasiłek stały lub zasiłek okresowy, albo będącemu członkiem rodziny, której przyznano zasiłek okresowy na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej”.

Zdaniem NSZZ „Solidarność” wprowadzenie takiej koncepcji ochrony „odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej” nie rozwiązuje problemu tzw. ubóstwa energetycznego
a tym samym nie wypełnia zapisów dyrektywy 2009/72/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku zewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE oraz zapisów dyrektywy 2009/73/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku zewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE. Jedną z kluczowych spraw w tych dyrektywach jest stworzenie mechanizmu ochrony „odbiorców wrażliwych”: określenie pojęcia kto jest odbiorcą wrażliwym, zapewnienie stosowania odpowiednich praw dla tej kategorii odbiorców i zapewnienie im wysokiego i skutecznego poziomu ochrony. Zgodnie z dyrektywami przyznawanie przez państwa członkowskie rekompensat finansowych oraz innych form rekompensaty odbywać się musi w sposób przejrzysty
i niedyskryminacyjny.

NSZZ „Solidarność” po raz kolejny przypomina, że aby otrzymać zasiłek stały bądź okresowy to oprócz kryterium dochodowego (ubóstwa) wymagane jest posiadanie jeszcze jednej z określonych w ustawie o pomocy społecznej (art. 7 i 8) czternastu dysfunkcji (np. bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, przemocy w rodzinie, alkoholizmu i klęski żywiołowej). Osoby ubogie np. tak zwani „biedni pracujący” spełniający kryterium dochodowe a nieposiadający dodatkowej dysfunkcji nie dość, że nie otrzymają wsparcia finansowego w postaci zasiłku okresowego, to zgodnie z przyjętą w projekcie ustawy definicją „odbiorcy wrażliwego” będą również pozbawieni możliwości ubiegania się o kwotę ryczałtu. Szczególnie uderzy to w rodziny w których jedna osoba pracująca otrzymuje niskie wynagrodzenie i ma na utrzymaniu pozostałych członków rodziny.

W trakcie prac nad projektem „Założeń do aktów prawnych wprowadzających system ochrony odbiorców wrażliwych energii elektrycznej” w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych w dniu 10 czerwca 2010 r. padło zapewnienie ze strony przedstawiciela Ministerstwa Gospodarki: „że w momencie przygotowywania projektu ustawy Ministerstwo Gospodarki zwróci uwagę na ten problem jeszcze raz, aby przy definicji odbiorcy wrażliwego wyeliminować wymóg posiadania dysfunkcji”.

Niestety tych deklaracji nie tylko nie dotrzymano, ale ponadto w projekcie założeń skierowanym na Radę Ministrów przez Ministerstwo Gospodarki zamieszczono w części „Ocena skutków regulacji” nieprawdziwy zapis, że „projekt założeń został pozytywnie zaopiniowany przez Trójstronną Komisję ds. Społeczno-Gospodarczych”. Tym samym wprowadzono w błąd członków Rady Ministrów ponieważ, ani na forum zespołu problemowego TK ds. S-G ds. budżetu, wynagrodzeń i świadczeń socjalnych, ani na Posiedzeniu Plenarnym nie zostało przyjęte żadne stanowisko pozytywnie opiniujące projekt założeń. NSZZ „Solidarność” podtrzymuje swój postulat, aby przy ubieganiu się o kwotę ryczałtu brać pod uwagę wyłącznie kryterium dochodowe.

Należy przypomnieć, że kryteria dochodowe uprawniające do ubiegania się o pomoc społeczną (także o zasiłki stałe i okresowe) nie były podwyższane od 2006 roku. Z badań prowadzonych przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych nad poziomem minimum egzystencji w 2010 roku w odniesieniu do osób w rodzinach wynika, że wartości minimum egzystencji są wyższe niż obowiązujące kwoty uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej (patrz tabela).

Gospodarstwa pracownicze

2-osobowe

 

3-osobowe

z dzieckiem młodszym

3-osobowe

z dzieckiem starszym

4-osobowe

z dwójką dzieci

5-osobowe

z trójką dzieci

Wysokość kryteriów uprawniających do ubiegania się o świadczenia z pomocy społecznej 2011 r.

702 zł

1053 zł

1053 zł

1404 zł

1755 zł

Wartość minimum egzystencji w 2010 r.

(liczone przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych)

794,2 zł

1145,64 zł

1253,3 zł

1607,93 zł

2069,83 zł

Różnica

– 92,2 zł

– 92,64 zł

– 200,3 zł

– 203,93 zł

– 314,83 zł

Mimo rosnących kosztów utrzymania w projekcie budżetu na rok 2012 nie przewidziano środków finansowych na przeprowadzenie ustawowej weryfikacji kryteriów dochodowych uprawniających do ubiegania się o pomoc społeczną oraz na wzrost wysokości świadczeń z pomocy społecznej. Należy podkreślić, że minimum egzystencji uwzględnia tylko te potrzeby, których zaspokojenie nie może być rozłożone w czasie a konsumpcja niższa od tego poziomu prowadzi do biologicznego wyniszczenia. Zdaniem ekspertów próg dochodowy uprawniający do udzielenia pomocy nie może być niższy niż wartość minimum egzystencji. W przeciwnym razie pomoc społeczna nie zapewni standardów potrzebnych do przeżycia.

Ceny energii elektrycznej i gazu stale rosną a tendencja ta najprawdopodobniej utrzyma się w kolejnych latach w kontekście liberalizacji rynku oraz trwającego kryzysu gospodarczego. Oznacza to, że należy działać szybko i skutecznie, aby liczba odbiorców energii znajdujących się w trudnej sytuacji znacząco nie wzrosła. Jednakże proponowane rozwiązania wyrażające się w oparciu o kryteria dochodowe niższe od poziomu minimum egzystencji, wymóg posiadania dodatkowej dysfunkcji oraz możliwości pomniejszania
w stosunku do projektu założeń kwoty ryczałtu (z 30% do 20%) nie są absolutnie odpowiedzią na sygnalizowane zagrożenia. Biorąc pod uwagę corocznie zmniejszającą się liczbę osób uprawnionych do otrzymywania zasiłków społecznych (w wyniku zamrożenia progów dochodowych) propozycje zawarte w opiniowanych projektach świadczą o jedynie pozornym charakterze ochrony odbiorców najbardziej wrażliwych.

NSZZ „Solidarność” postuluje, aby projekt ustawy skierować do Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych w celu wypracowania stanowiska.

 

Stanowisko nr 8/2012 ws. umowy ACTA

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podziela powszechnie formułowane wątpliwości dotyczące właściwej ochrony praw obywatelskich w przypadku podpisania
i ratyfikowania umowy ACTA. Niedopuszczalny jest brak konsultacji społecznych
i publicznej debaty w trakcie prac przygotowawczych nad przyjęciem tak ważnego dokumentu.

Komisja Krajowa solidaryzując się ze środowiskami protestującymi przeciwko trybowi przyjęcia i zapisom ACTA, wzywa rząd RP do zawieszenia decyzji podpisania
i ratyfikowania umowy ACTA oraz żąda przeprowadzenia publicznej debaty nad jego treścią.

Stanowisko KK nr 9/2012 ws. sytuacji w Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w pełni popiera żądania pracowników Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. zmierzające do uniknięcia likwidacji zakładu i ograniczenia zwolnień grupowych w zakładzie produkcyjnym firmy Coca Cola HBC Polska Spółka
z o.o. w Łodzi.

W trakcie prowadzonych negocjacji pracodawca nie potrafił w sposób przekonujący przedstawić ekonomicznego uzasadnienia swoich zamiarów. Działania podejmowane przez niego w chwili obecnej noszą znamiona lokautu nie mające nic wspólnego z zasadą etyki biznesu.

16 stycznia 2012 r. Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. reprezentująca pracowników Spółki zagrożonych utratą pracy przedstawiła w ich imieniu postulaty, które w zasadniczej części zostały przez pracodawcę odrzucone. Fakt ten budzi głęboki sprzeciw załogi. Postulaty zgłoszone przez Komisję Zakładową NSZZ „Solidarność’ zgodne są ze standardami realizowanymi przez wielkie korporacje w krajach demokratycznych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Coca Cola HBC Polska Spółka z o.o. żądającej dialogu, a nie traktowania pracowników jako tanią siłę roboczą.

Stanowisko KK nr 10/2012 ws. aktualnej sytuacji w oświacie

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zdecydowanie sprzeciwia się szkodliwym działaniom większości jednostek samorządu terytorialnego, zmierzającym do masowych likwidacji szkół i placówek oświatowych, łączenia szkół, zwiększania liczebności uczniów
w oddziałach klasowych.

Te praktyki są drastycznie sprzeczne z zadaniami JST, określonymi w ustawie
o samorządzie terytorialnym, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej (art. 7 pkt 8).

W przekonaniu Komisji Krajowej taka „oszczędnościowa” polityka oświatowa doprowadzi w krótkim czasie do poważnego obniżenia jakości kształcenia i zmniejszy konkurencyjność polskiej młodzieży na europejskim rynku pracy.

Stanowisko KK nr 1/2012 ws. wypowiedzenia Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników zatrudnionych w placówkach pomocy społecznej prowadzonych przez Gminę Miasto Częstochowa.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjęła informację o wypowiedzeniu w dniu 30 grudnia 2011 r. Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników zatrudnionych w placówkach pomocy społecznej prowadzonych przez Gminę Miasto Częstochowa.

Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy regulował stosunki pracy w placówkach pomocy społecznej w Częstochowie, zapewniając właściwe relacje pomiędzy pracodawcami a pracownikami. Wypowiedzenie układu budzi uzasadnione obawy, iż jest to początek prywatyzacji placówek pomocy społecznej poprzez przekazanie ich zadań organizacjom pożytku publicznego oraz jest uderzeniem w pracowników poprzez zabranie im uprawnień pracowniczych.

Wypowiedzenie układu godzi w proces dialogu społecznego oraz uregulowania stosunków pracowniczych z pracodawcami, opartych na materii układowej. Zdaniem Związku takie postępowanie ma znamiona konfrontacji, prowokującej niepokoje społeczne.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od Prezydenta Miasta Częstochowy podjęcia działań mających na celu wycofanie wypowiedzenia Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, tak aby mógł on dalej obowiązywać z dotychczasowymi zapisami. Będzie to dowodem powrotu na drogę dialogu z partnerami społecznymi.

W przypadku niewycofania się prezydenta Miasta Częstochowy z wypowiedzenia Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” przeprowadzi akcje protestacyjne.

Stanowisko KK nr 2/2012 ws. dialogu społecznego w Polsce

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z całą stanowczością protestuje przeciwko działaniom rządu Donalda Tuska zmierzającym do degradacji dialogu społecznego w Polsce.

            Przypominamy, że dialog społeczny zapisany w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest gwarancją praw podstawowych i wolności. Omijanie i nierespektowanie jej zapisów godzi w istotę demokracji i zasady państwa prawa. Rządząca od 2007 roku koalicja PO-PSL świadomie i notorycznie dokonuje zamachu na te zasady.

W ostatnich miesiącach działania te przyjmują wyjątkową skalę. Nierealizowanie wspólnie przyjętych uchwał, uniemożliwienie partnerom społecznym zajęcia stanowiska w sprawie waloryzacji rent i emerytur, wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia w 2012 roku są ewidentnymi przykładami łamania przez rząd ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego.

            Degradację dialogu społecznego najlepiej obrazuje całkowite lekceważenie partnerów społecznych, który przejawia się w ograniczaniu przez stronę rządową właściwego funkcjonowania Trójstronnej Komisji ds. Społeczno– Gospodarczych. Przykładami takich działań jest niezwoływanie posiedzeń plenarnych i posiedzeń prezydium Trójstronnej Komisji oraz nieprzesyłanie projektów istotnych dla pracowników i pracodawców ustaw do rozpatrzenia przez komisję lub jej zespoły. Szczególnym przejawem tego lekceważenia jest wykonywany przez rząd „chocholi taniec” wokół powołania przewodniczącego Trójstronnej Komisji.

            Ograniczanie uczestnictwa NSZZ „Solidarność” w procesie legislacyjnym uchwalania aktów prawnych i ich zmian przejawia się również poprzez niezawiadamiania o posiedzeniach komisji sejmowych. Niestety niezapraszanie przedstawicieli związku na ich obrady w polskim parlamencie stało się normą.

Takie złe praktyki stały się inspiracją dla wielu pracodawców, władz samorządów gmin, powiatów i województw do unikania dialogu, jego łamania, a w skrajnych przypadkach do dyskryminowania członków związku za ich przynależność związkową

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko działaniom rządu Donalda Tuska zmierzającym de facto do uczynienia z dialogu społecznego jedynie instytucji fasadowej i wzywa rząd do przestrzegania prawa gwarantowanego przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej.

 W przypadku kontynuowania przez rząd takiej destrukcyjnej polityki wobec dialogu społecznego w Polsce, NSZZ „Solidarność” podejmie decyzje w sprawie ewentualnego wycofania swoich przedstawicieli z prac wojewódzkich komisji dialogu społecznego oraz rozważy skierowanie skargi do Międzynarodowej Organizacji Pracy na rząd polski o działania podważające zasady demokratycznego państwa prawa.

Stanowisko KK nr 3/2012 ws. sytuacji w RUCH S.A.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera działania Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w RUCH S.A. zmierzające do powstrzymania kolejnych zwolnień grupowych. Wzywamy Ministra Skarbu Państwa do przedstawienia informacji dotyczących zobowiązań jakie wobec załogi przyjął na siebie inwestor. W spółce Akcyjnej RUCH trwa obecnie kolejna, szósta już – runda zwolnień grupowych.

We wrześniu 2010 roku RUCH został sprzedany przez MPS  bez jakichkolwiek gwarancji dla pracowników.

Prywatyzacja spółki jest jednym z wielu przykładów prywatyzacji, która doprowadza do wyrzucenia z pracy tysięcy osób. Przerażająca jest łatwość z jaką Skarb Państwa rozstaje się ze swoimi firmami, szczególnie z takimi jak RUCH, który na rynku prasowym jest obecny od ponad 90 lat. Prywatyzacja bez zabezpieczeń dla załóg sprzedawanych firm skutkuje pogłębiającym się bezrobociem, zmuszaniem ludzi do pracy na umowach cywilno-prawnych lub wręcz „na czarno”.

Krótkowzroczność takiej polityki już dziś jest odczuwalna, a dług publiczny rosnący w zastraszającym tempie będzie olbrzymim obciążeniem dla obecnie pracujących i przyszłych pokoleń. Nie możemy w milczeniu przyglądać się takiej polityce rządu i takim prywatyzacjom. Nie wolno nie widzieć zagrożeń stojących przed nami i następnymi pokoleniami. Nie zgadzamy się z traktowaniem pracowników jako zbędnego balastu.

W RUCH S.A. zarządy zmieniały się w zależności od tego, kto był aktualnie u władzy i jaki układ rządził. Te częste zmiany spowodowały utratę sporej części rynku, a w ślad za tym drastyczne zmniejszenie wpływów. Z kilkunastotysięcznej załogi pozostaje w chwili obecnej mniej niż dwa tysiące. Wszelkie koszty nieudolnych działań spadają dziś na załogę, a członkowie poszczególnych zarządów nie ponieśli żadnej odpowiedzialności.