Tag: 2012

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” działając na podstawie uchwały Komisji Krajowej nr 29/04, rejestruje Międzyzakładową Komisję Koordynacyjną
NSZZ „Solidarność” przy PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.

MKK rejestruje się w Krajowym Rejestrze MKK pod nr „88”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” powołuje Pana Kazimierza Sicińskiego w skład grupy roboczej przygotowującej krajowy program operacyjny dotyczący innowacyjności, badań naukowych i ich powiązań ze sferą przedsiębiorstw oraz deleguje do prac w ww. zespole, które prowadzone będą w ramach posiedzeń plenarnych a także spotkań roboczych.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi
do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw przewiduje powiązanie wysokości wydatków
z Funduszu Pracy ze stopą bezrobocia w danym okresie wydatkowym, co w założeniu miałoby zobligować Ministra Finansów do udostępnienia środków Funduszu odpowiednio na poziomie 90%, 80%, 65%, bądź 40%. Prezydium Komisji Krajowej zwraca uwagę, iż przyjęte rozwiązanie nie jest poprawne, albowiem nie jest zgodne z zasadą pełnego i produktywnego zatrudnienia wiążącą się z koniecznością wykorzystania optymalnej puli środków znajdujących się we właściwych funduszach celowych. Ponadto przedmiotowy projekt zakłada, iż w roku 2013 i 2014 wydatki na aktywizację osób bezrobotnych powinny wynosić zaledwie 40% wszystkich środków Funduszu Pracy, co jest rozwiązaniem nie do przyjęcia przy obecnej złej sytuacji na rynku pracy, która to sytuacja już w chwili obecnej wymaga pełnego wsparcia
z tego Funduszu. Nadto Prezydium Komisji Krajowej zwraca uwagę, iż przedłożony projekt ustawy nie reguluje kwestii obciążenia Funduszu Pracy dodatkowymi zadaniami niezwiązanymi z celami, dla których został on powołany, w konsekwencji czego środki, które na skutek zmiany byłby dostępne dla dysponenta i tak mogłyby zostać wykorzystane na cele niedotyczące bezrobotnych.

Ostatecznie podkreślić należy, iż projekt zakłada zbyt krótki termin wejścia w życie ustawy tj. 1 stycznia 2013.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi
do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne:

Załącznik nr 1 – „WNIOSEK O USTALENIE PRAWA DO ZASIŁKU RODZINNEGO ORAZ DODATKÓW DO ZASIŁKU RODZINNEGO” w części I punkcie 3 należy uzupełnić o słowo „rodzinie”. Powinien on brzmieć „3. Dane członków rodziny (w tym do ukończenia 25, a także dziecka, które ukończyło 25 rok życia, legitymującego się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością rodzinie przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy). Do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.

Załącznik nr 20 – „KWESTIONARIUSZ WYWIADU”. Cześć I pkt. 6 zawiera pytanie dotyczące ubiegania się o dodatek mieszkaniowy. Pytanie to jest niezrozumiałe ponieważ kwestionariusz nie zawiera informacji dotyczącej sytuacji dochodowej. Sytuacja ta określona jest w innych załącznikach, pytanie wobec tego jest bezprzedmiotowe.

Decyzja do użytku służbowego

Decyzja do użytku służbowego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z zadowoleniem przyjmuje podjęcie przez Komisję Europejską publicznych konsultacji w sprawie obecnej roli oraz przyszłości ponadnarodowych układów ramowych (transnational company agreements – TCA). Jest to właściwa reakcja na wyniki pracy grupy eksperckiej powołanej przy Komisji Europejskiej do analizy rozwijającego się spontanicznie od kilkunastu lat zjawiska negocjacji zbiorowych między zarządami korporacji ponadnarodowych oraz reprezentacją pracowniczą.

Prezydium KK zwraca uwagę, że jest to zagadnienie szczególnie istotne
z perspektywy nowych państw członkowskich. Zauważalna słabość stosunków przemysłowych w tych krajach oraz niechęć korporacji ponadnarodowych do włączania się
w budowę stabilnych systemów rokowań zbiorowych na poziomie sektorowym sprawiają,
że istnieje zasadnicza różnica in minus w rzeczywistym poziomie ochrony zbiorowych interesów pracowników filii przedsiębiorstw ponadnarodowych w porównaniu ze starymi państwami członkowskimi. Rozwój jakościowy praktyki zawierania ponadnarodowych układów ramowych może ten stan zmienić na lepsze.

Ponieważ art. 151 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej wskazuje, że celem Unii jest m.in. taka poprawa warunków pracy aby umożliwić ich wyrównywanie
z jednoczesnym zachowaniem postępu, a art. 153 Traktatu daje Unii stosowne kompetencje, uważamy, że uprawnione jest oczekiwanie, iż rozwój TCA, których zapisy odnoszą się wyłącznie do pracowników zatrudnionych w państwach członkowskich UE (Europejskie układy ramowe – EFA) spotka się ze wsparciem Komisji Europejskiej poprzez przygotowanie propozycji odpowiedniej regulacji prawnej na poziomie unijnym. Zapewniałaby ona –
w przypadku gdy życzyć tego będą sobie strony takiego układu – odpowiednią jasność prawną dotyczącą wdrażania zapisów układu na poziomie krajowym. Pomoże to także
w jednoznacznym rozwianiu wątpliwości, kto może podpisywać taki układ po stronie pracowników. W opinii Prezydium KK uprawnienie takie może przysługiwać wyłącznie reprezentacji związkowej, reprezentatywnej w wymiarze unijnym oraz posiadającej stosowny mandat do reprezentowania wszystkich pracowników z państw członkowskich w których działa dana korporacja.

Reasumując, uważamy, że Komisja Europejska powinna podjąć w tej sprawie formalne konsultacje z europejskimi partnerami społecznymi w trybie art. 154 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej.