Tag: 2011

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uważa, że propozycje zawarte
w poselskim projekcie (PiS) ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych  doprowadziłyby do nadmiernego chaosu w systemie ubezpieczeń społecznych.

Poprzez częstą możliwość wyboru wielkości odprowadzanej składki do OFE, ryzyko podejmowanych decyzji inwestycyjnych przenosi się z instytucji ubezpieczeniowej na osoby ubezpieczone, które dokonując wyboru i nie dysponując odpowiednią wiedzą inwestycyjną, miałyby problemy z podjęciem racjonalnej decyzji. Ponadto brak wiedzy oraz podejmowane ryzyko, zmuszałoby ubezpieczonych do korzystania z doradztwa inwestycyjnego i co za tym idzie zwiększenia ich kosztów ubezpieczenia społecznego. Co więcej, szerokie możliwości zmiany wielkości inwestowanej poprzez OFE składki mogłyby sprawić, że trudniej byłoby przewidzieć wysokość świadczenia wypłacanego w ramach II filaru.

Wahania rynków kapitałowych mogłyby implikować działania spekulacyjne w ramach możliwości częstej (co 2 lata) zmiany decyzji osób ubezpieczonych co do wysokości udziałów składki w OFE. Manipulacje wielkością wpływów do OFE byłyby także zagrożeniem dla samego rynku obligacji i akcji, na którym działają OFE.

.           Mając na uwadze powyższe Prezydium KK negatywnie ocenia przedłożony projekt.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

            Projekt ustawy wyklucza np. możliwość nabycia prawa do renty rodzinnej w bulwersujących opinię publiczną przypadkach umyślnego zabójstwa żywiciela rodziny. Propozycja ta jest zgodna z formułowanym od wielu lat w doktrynie prawa postulatem wprowadzenia do polskiego prawa ubezpieczeń społecznych klauzuli generalnej pozbawiającej prawa do świadczeń osoby, które swoim nagannym zachowaniem przyczyniły się do wystąpienia ryzyka socjalnego.

Decyzja do użytku służbowego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na materiałach reklamowych premiery filmu kinowego „Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł”, którego oficjalnym dystrybutorem jest firma Kino Świat Sp. z o.o.

Prezydium Komisji Krajowej wyraża zgodę na objęcie patronatem filmu „Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na wykorzystanie przez Polskie Radio kopii fonogramu ze zbiorów Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z uroczystości wręczenia w Sztokholmie Nagrody Nobla Czesławowi Miłoszowi oraz z wieczoru autorskiego w Klubie Studenckim Stodoła.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ ,,Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie standardu podstawowych usług świadczonych przez specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, kwalifikacji osób zatrudnionych w tych ośrodkach, a także szczegółowych kierunków prowadzenia oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych oraz kwalifikacji osób mogących takie oddziaływania prowadzić:

• § 2 ust. 3 pkt. 3 – należy wskazać, iż miejsce do nauki nie powinno być miejscem wspólnym z miejscem zabaw dla dzieci, gdyż takie wspólne pomieszczenie pobytu dziennego nie pozwala dzieciom uczęszczającym do szkoły uczyć się powodując rozproszenie uwagi. Taki zapis jest pogorszeniem sytuacji w odniesieniu do obecnie obowiązującego rozporządzenia;
• § 2 ust. 4 – błędne odniesienie do § 2 ust 3 pkt. 9, gdyż taki punkt nie występuje.
  Z uzasadnienia do projektu wynika, że chodzi o zapewnienie wyżywienia, odzieży
  i obuwia, a więc należy przywołać § 2 ust 3 pkt. 7;
• § 3 pkt. 1 i pkt. 3 – należy wskazać, iż szkolenia powinny być prowadzone przez ośrodki / instytucje realizujące zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy
  w rodzinie;
• § 4 pkt. 3 – Ustawa z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
  (Dz. U. Nr 180, poz. 1493, z późń zm.) w art.3 pkt. 6 przewiduje „Zapewnienie osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania”. Należy rozważyć pomoc prawną w tym zakresie  w ww. okresie monitoringu;
• § 7 – należy dodać zapis „osobę stosującą przemoc w rodzinie, wobec której rozpoznano uzależnienie od alkoholu lub narkotyków i innych środków odurzających, substancji psychotropowych oraz środków zastępczych, kieruje się w pierwszej kolejności na terapie uzależnienia”, tym bardziej, iż taki zapis istnieje w obecnie obowiązującym rozporządzeniu (§ 5);
• § 9 pkt. 2 – należy wskazać, iż szkolenia powinny być prowadzone przez
  ośrodki / instytucje realizujące zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy
  w rodzinie.

Z uzasadnienia projektu rozporządzenia wynika, że projektowana regulacja nie wpłynie na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

Zdaniem NSZZ „Solidarność” wobec wysokich wymogów kwalifikacji, które powinny posiadać osoby zatrudnione w Specjalistycznych Ośrodkach Wsparcia oraz osoby prowadzące oddziaływania korekcyjno-edukacyjne, niezbędnym będzie zwiększenie środków finansowych na wynagrodzenia. Obecnie zatrudnieni w Specjalistycznych Ośrodkach Wsparcia należą do najniżej wynagradzanych pracowników pomocy społecznej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” po rozpatrzeniu Komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów: przegląd dyrektywy w sprawie czasu pracy (drugi etap konsultacji z partnerami społecznymi na poziomie Unii Europejskiej na podstawie art. 154 TFUE) podtrzymuje swoje uwagi (w załączeniu Decyzja Prezydium KK nr 81/10) złożone w pierwszym etapie konsultacji wyżej wymienionego dokumentu.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi
do Załącznika do projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardów postępowania i procedur medycznych wykonywanych w zakładach opieki zdrowotnej z zakresu pielęgnowania w opiece długoterminowej:

• W I.1ppkt 2) proponujemy dokonać zmiany w definicji opieki długoterminowej
  i przyjęcie definicji o następującym brzmieniu:

„2) opieka długoterminowa – formę realizacji następujących świadczeń zdrowotnych: pielęgniarskich, pielęgnacyjnych, lekarskich, leczniczych, rehabilitacyjnych
i opiekuńczych, świadczonych w dłuższym okresie  stale pacjentowi, który w związku z chorobą lub urazem jest niepełnosprawny lub niesamodzielny”.

Z praktyki wynika, że pacjent niepełnosprawny np. w zakresie kończyn dolnych
z upośledzeniem poruszania się, sprawnie wykonujący działania samopielęgnacji, wymaga opieki długoterminowej.

• Projekt zawiera definicję m.in. „pacjenta niesamodzielnego”, natomiast nie definiuje ani nie odsyła do innego aktu prawnego w zakresie pojęcia niepełnosprawności.

Wątpliwości budzi definicja „świadczenia pielęgnacyjnego” (I1.ppkt 10 projektu), która wydaje się niespójna z dalszymi częściami Załącznika, wyznaczającymi standardy pielęgnacji w zakresie przemieszczania się, odżywiania się, żywienia dojelitowego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie zaniechania podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych.

Prezydium KK jednocześnie zwraca uwagę, że w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia brak jest określenia wpływu projektowanego aktu prawnego na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi
do projektu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2010 r.  Założeń
do projektu ustawy o języku migowym i innych środkach wspierania komunikowania się.

Wnosimy o objęcie zakresem projektowanej ustawy osób z niepełnosprawnością narządu słuchu, uczestniczących w postępowaniach  sądowych.  Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego sąd może zażądać, aby dokument w języku obcym był przełożony przez tłumacza przysięgłego. Do przesłuchania świadka nie władającego dostatecznie językiem polskim sąd może wezwać tłumacza. W postępowaniu karnym sąd jest zobowiązany do wezwania tłumacza, jeśli zachodzi potrzeba przesłuchania głuchego lub niemego, a nie wystarcza możliwość porozumienia się z nim na piśmie. W prawie polskim brak jednak regulacji zobowiązujących sąd do ustanowienia tłumacza języka migowego dla strony z niepełnosprawnością narządu słuchu, aby poza jej własnym przesłuchaniem rozumiała, co się dzieje podczas rozprawy.

Celem projektowanej ustawy ma być pokonanie barier w komunikowaniu się osób niepełnosprawnych.  Zatem rozwiązania zawarte w projektowanej ustawie powinny zmierzać ku takim rozwiązaniom, które zapewnią osobie z niepełnosprawnością narządu słuchu możliwość komunikacji, w efekcie „ułatwiłoby funkcjonowanie w społeczeństwie” i „załatwienie szeregu znaczących spraw”. Jednym ze sposobów załatwiania spraw jest dochodzenie ich na drodze sądowej. Niezaprzeczalnie postępowania sądowe są takim elementem życia społecznego człowieka, w którym komunikowanie się jest niezbędne. Istotę tego dostrzegli projektodawcy umieszczając przedstawiciela Ministerstwa Sprawiedliwości w składzie członków Rady Języka Migowego. Zatem uzasadnione jest uwzględnienie w projektowanej ustawie objęcia pomocą w komunikowaniu się osób z niepełnosprawnością narządu słuchu uczestniczących w postępowaniach sądowych.

Jednocześnie Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi o objęcie zakresem projektowanej ustawy nadawców programów telewizyjnych w celu nałożenia na nich obowiązku nadawania programów telewizyjnych w formie, która będzie dostępna dla osób niedosłyszących lub głuchych.