Uchwała KK nr 8/11 ws. upoważnienia Prezydium KK do zatwierdzania corocznego sprawozdania finansowego

Na podstawie § 71 ust. 4 Statutu NSZZ „Solidarność” Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia Prezydium Komisji Krajowej do corocznego zatwierdzania sprawozdania finansowego składającego się z:

  • bilansu,
  • rachunku zysków i strat,
  • informacji dodatkowej.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia

Uchwała KK nr 5/11 ws. powołania Rady Krajowego Funduszu Strajkowego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając zgodnie z uchwałą nr 1 XIV KZD, powołuje Radę Krajowego Funduszu Strajkowego w składzie:

  1.  Ewa Badowska – Wojciechowska
  2. Andrzej Biegun
  3. Sławomir Ciebiera
  4. Cecylia Gonet
  5. Kazimierz Grajcarek
  6. Roman Jakim
  7. Jerzy Jaworski
  8. Mieczysław Jurek
  9. Waldemar Krenc
  10. Marian Król
  11. Bogdan Kubiak
  12. Jarosław Porwich
  13. Jacek Rybicki
  14. Kazimierz Staszewski
  15. Jan Sułkowski
  16. Henryk Szostak
  17. Bogdan Szozda
  18. Leszek Walczak

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” powołuje Mieczysława Jurka na przewodniczącego Krajowego Funduszu Strajkowego.

Kadencja Rady kończy się po upływie 6 miesięcy od wyboru Komisji Krajowej na nową kadencję.

Jednocześnie traci moc uchwała KK nr 37/06 z dnia 5 grudnia 2006 r.

Decyzja Prezydium KK nr 64/2011 ws. opinii o projekcie rozporządzenia RM w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzór formularzy „Niebieska Karta”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 lutego 2011 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzór formularzy „Niebieska Karta”:

  • W projekcie rozporządzenia (par. 2 pkt 1, par. 3 pkt 1) brak jednoznacznego określenia osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. Trudno przyjąć, aby w tej sprawie wystarczające było samookreślenie się osób jako poszkodowanych, chociaż subiektywnie mogą to tak oceniać. Szczególnie dotyczy to przemocy psychicznej
    w której trudno o potwierdzenie wyraźnych zewnętrznych objawów przemocy.
    W naszym systemie prawnym decyzje w takich sprawach podejmie sąd, czego opiniowane rozporządzenie nie przewiduje.
  • W projekcie proponuje się, aby wobec rodziny – objętej procedurą przeciwdziałania przemocy (par. 2 pkt 12) – prowadzone były działania w okresie nie krótszym niż rok. Biorąc pod uwagę, że przejawem przemocy może być jednorazowa przemoc, za którą sprawca przeprosił i zadośćuczynił, co zostało przyjęte przez stronę pokrzywdzoną,
    a wzajemne relacje układają się dobrze i żadna z dorosłych osób nie życzy sobie monitorowania, trudno dostrzec uzasadnienie dla tego rodzaju rocznej procedury.
  • Projektowane procedury Niebieskiej Karty wymagają, aby pracownik socjalny bądź policji uzyskał szczegółowe informacje na temat sytuacji osoby dotkniętej przemocą w rodzinie, osoby jej stosującej oraz zebrania danych o członkach rodziny. Szczególnie jest to trudne w przypadku ofiary, która musi przechodzić tak przykrą procedurę i udowadniać wobec różnicy zdań w rodzinie, że jest ofiarą. Tak szerokie uzyskiwanie informacji nie jest uzasadnione szczególnie w sytuacji jednorazowej przemocy, jaka miała miejsce pomiędzy dorosłymi osobami, które nie życzą sobie interwencji w ich sprawie. Dla takich sytuacji powinna być przewidziana odrębna procedura, mniejszy zakres zebranych informacji i nie kierowanie ich spraw do Zespołu Interdyscyplinarnego.
  • Projekt rozporządzenia nie przewiduje procedury odwoławczej od założenia Niebieskiej Karty, np.: w postępowaniu sądowym czy administracyjnym.
  • W uzasadnieniu projektu zawarto stwierdzenie, że proponowana regulacja nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa oraz dla budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Szkoda, że zapomina się o pracownikach, którym dodaje się zadań lub rozszerza zasadniczo już wykonywane, a nie przewiduje się zwiększenia środków finansowych na wzrost ich wynagrodzeń. Za jakiś czas może okazać się, że choć mamy znakomicie wykształcone kadry służb społecznych, to nie będzie kto miał pracować i rozwiązywać problemów w tej dziedzinie.

Decyzja Prezydium KK nr 63/2011 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS zmieniającego rozporządzenie w sprawie programów specjalnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie programów specjalnych

Decyzja Prezydium KK nr 62/2011 ws. opinii o Prezydenckim projekcie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” po zapoznaniu się z Prezydenckim projektem ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stwierdza:

Krytycznie ocenić należy rozwiązania, które stanowić będą barierę znacznie ograniczającą zakres podmiotowy prawa do ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego. Z projektu wynika, że z prawa tego będą mogły skorzystać wyłącznie osoby, które nie będą pobierać emerytury wskutek zawieszenia przez okres co najmniej 30 miesięcy i to o ile zaprzestaną nie tylko zatrudnienia, ale także prowadzenia jakiejkolwiek działalności stanowiącej tytuł podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Przyjęcie tych rozwiązań spowoduje, że z możliwości ponownego obliczenia wysokości emerytury skorzysta znikoma liczba świadczeniobiorców.

Decyzja Prezydium KK nr 61/2011 ws. opinii o Założeniach do projektu ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (projekt z dnia 10 lutego 2011r)

W założeniach do projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części dotyczącej ordynacji podatkowej, znajduje się  propozycja zróżnicowania wysokości opłaty za wydanie interpretacji.  Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może złożyć każdy zainteresowany: podatnik, płatnik lub inny podmiot, w tym także osoby nie mające miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaproponowano podwyższenie opłaty za złożenie wniosku o interpretację indywidualną z 40 zł do wysokości 1000 zł, które obejmie wnioskodawców, znajdujących się we właściwości tzw. dużych urzędów skarbowych czyli między innymi: podatkowe grupy kapitałowe, banki, zakłady ubezpieczeń, jednostki działające na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, oddziały lub przedstawicielstwa przedsiębiorstw zagranicznych.

Podwyższenie opłaty za złożenie wniosku o interpretację indywidualną z 40 zł do wysokości 1000 zł jest za wysokie. Na etapie założeń do projektu wątpliwości budzi czy zaproponowany  zakres podmiotowy  jest ostateczny, a  opłata nie ulegnie zwiększeniu w stosunku do innych podmiotów, dlatego docelowa  opinia może zostać przekazana po otrzymaniu projektu zmian. Sposób argumentacji zaproponowanych zmian w zakresie wysokości opłaty za indywidualne interpretacje jest nie do zaakceptowania ze względu na porównanie kosztów wydania interpretacji przez państwowe urzędy  z cenami wolnorynkowymi stosowanymi przez firmy doradztwa podatkowego.  Próbuje się w ten sposób przerzucić koszty wynikające z niejednoznacznych przepisów   na podatników.

Podkreślić należy, iż zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego „w zasadzie nie jest dopuszczalne dokonywanie zmian obciążeń podatkowych w ciągu roku podatkowego. Ponadto  zmiany w regulacji prawnej podatku dochodowego od osób fizycznych powinny być ogłaszane co najmniej na miesiąc przed końcem poprzedniego roku podatkowego”.

Decyzja Prezydium KK nr 60/2011 ws. zgody na użycie znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na plakatach zapraszających na przesłuchanie, organizowane w dniu 18 kwietnia 2011 r. w Gdańsku przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, ws. opinii rozpoznawczej Komisji Konsultacyjnej ds. Zmian Przemysłowych dotyczącej „Pomocy państwa dla przemysłu stoczniowego”.