Tag: 2010

Uchwała KK nr 18/10 ws. stwierdzenia nieważności uchwały z dnia 6 września 2010 r. ZR Śląska Opolskiego dotyczącej rejestracji organizacji NSZZ „Solidarność” w PKP Cargo S.A. GZS w Rybniku

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie par. 61 ust. 1, zdanie 2  Statutu NSZZ „Solidarność” oraz par. 3, ust. 1 p. 2 i par. 4, ust. 2, p. 1 uchwały KK nr 13/10 w sprawie stwierdzenia nieważności uchwał i decyzji podjętych z naruszeniem Statutu NSZZ „Solidarność” oraz innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego stwierdza nieważność uchwały Zarządu Regionu Śląska Opolskiego NSZZ „Solidarność” z dnia 6 września 2010 r. dotyczącego rejestracji organizacji zakładowej NSZZ „Solidarność” w PKP CARGO S.A. Górnośląski Zakład Spółki w Rybniku.

Uzasadnienie

Uchwała Zarządu Regionu Śląska Opolskiego z dnia 6 września 2010 r. dot. rejestracji organizacji NSZZ „Solidarność” w PKP Cargo S.A. Górnośląski Zakład Spółki w Rybniku narusza par. 19 ust. 2 Statutu, ponieważ w dniu podejmowania przez Zarząd wymienionej wyżej uchwały PKP Cargo S.A. Górnośląski Zakład Spółki w Rybniku był objęty działalnością podstawowej jednostki organizacyjnej NSZZ „Solidarność” zarejestrowanej w Regionie Śląsko-Dąbrowskim.

Uchwała KK nr 17/10 ws. stwierdzenia nieważności uchwały nr 23/2010 z dnia 30 lipca 2010 r. Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Śląsko-Dąbrowskiego

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 61 ust. 1 zdanie 2 Statutu NSZZ „Solidarność” oraz § 3 ust.1 pkt 2 i § 4 ust. 2 pkt 1 uchwały KK nr 13/10 ws. stwierdzenia nieważności uchwał i decyzji podjętych z naruszeniem Statutu NSZZ „Solidarność” oraz innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego stwierdza nieważność uchwały nr 23/10 z dnia 30 lipca 2010 r. Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Śląsko-Dąbrowskiego dot. zwieszenia władzy wykonawczej organizacji zakładowej NSZZ „Solidarność” w PKP Cargo S.A. Górnośląski Zakład Spółki w Rybniku.

Uzasadnienie

Przedmiotowa uchwała nr 23/10 z dnia 30 lipca 2010 r. wprowadzała instytucję zawieszenia władzy wykonawczej organizacji zakładowej, przy czym podkreślenia wymaga fakt, że uchwała ta została podjęta w sytuacji niezrealizowania zadań wynikających z wcześniejszej uchwały nr 09/10 z dnia 29 kwietnia 2010 r. Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Śląska-Dąbrowskiego dot. wprowadzenia zarządu komisarycznego w tejże właśnie organizacji. Oznaczało to powtórne wprowadzenie zarządu komisarycznego w stosunku do tej samej związkowej osoby prawnej i w oparciu o te same przesłanki faktyczne. Natomiast zgodnie z dyspozycją § 56 ust. 4 Statutu NSZZ „Solidarność” po bezskutecznym przeprowadzeniu czynności związanych z zarządem komisarycznym właściwy miejscowo Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” dokonuje skreślenia podstawowej jednostki organizacyjnej Związku poddanej tej procedurze. Obowiązek ten ma charakter bezwzględny, niezależnie od okoliczności stanowiących podstawę podjęcia nieważnej uchwały.

Stanowisko KK nr 15/10 ws. tragicznego wydarzenia w Łodzi

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przekazuje wyrazy współczucia rodzinie zamordowanego Marka Rosiaka i solidaryzuje się z rannym Pawłem Kowalskim.

To pierwsze zabójstwo o charakterze politycznym w 20-letnej historii wolnej Polski. Niewątpliwie przyczynił się do tego poziom debaty publicznej, agresja polityków, kampanie oszczerstwa i wyszydzania przeciwników politycznych a często po prostu inaczej myślących ludzi, brak dialogu i szacunku dla drugich.

Wielu ludzi Solidarności oddało życie, by w Polsce nie rządziła nienawiść i przemoc.

Apelujemy do wszystkich – nie dajmy się zwyciężać złu, zło dobrem zwyciężajmy.

Uchwała KK nr 16/10 ws. powołania zespołu do rozpatrywania wniosków dot. nadania tytułu Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w związku z zastrzeżeniami do zgłoszonych wniosków, dotyczących kandydatów do tytułu Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”, przyznawanych przez Krajowy Zjazd Delegatów na podstawie uchwały nr 7 XVI KZD, postanawia na podstawie par. 4 ust. 4  wymienionej wyżej uchwały  powołać zespół, którego zadaniem będzie rozpatrzenie wniesionych zastrzeżeń.

W skład zespołu wchodzą:

1. Waldemar Bartosz

2.  Marian Krzaklewski

3.  Jerzy Langer

4.  Jan Mosiński

Uchwała KK nr 14/10 ws. aktualizacji danych o stanie Związku

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  działając na podstawie § 41 ust. 1 Statutu NSZZ „Solidarność” wprowadza zasady zbierania i aktualizacji danych dotyczących liczebności i stanu organizacyjnego terytorialnych oraz branżowych jednostek Związku.

§ 1

  1. Ilekroć w niniejszej Uchwale jest mowa o Statucie, należy przez to rozumieć obowiązujący Statut NSZZ „Solidarność”.
  2. Postanowienia niniejszej Uchwały dotyczące organizacji zakładowej, stosuje się odpowiednio do organizacji międzyzakładowej oraz zakładowej organizacji koordynacyjnej, o których mowa w § 19 ust. 4, 5 i 6 Statutu.
  3. Postanowienia niniejszej Uchwały dotyczące komisji zakładowej, stosuje się odpowiednio do komisji międzyzakładowej oraz zakładowej komisji koordynacyjnej, a także komisji jednostki organizacyjnej Związku, o której mowa w ust. 4., zarejestrowanej w danym regionie lub należącej do danej sekcji (sekretariatu).
  4. Ilekroć w niniejszej Uchwale jest mowa o niższej jednostce organizacyjnej Związku, należy przez to rozumieć organizacje: wydziałowe, oddziałowe i podzakładowe oraz koło, o których mowa w § 19 ust. 7 Statutu, a także organizacje zakładowe będące wewnętrzną jednostką organizacyjną zakładowej organizacji koordynacyjnej, o której mowa w § 19 ust. 6 Statutu.

§ 2

1. Komisja zakładowa ma obowiązek dwa razy w roku przekazać zarządowi regionu, w którym jest zarejestrowana, wypełniony kwestionariusz zawierający dane statystyczne dotyczące stanu oraz liczebności organizacji, którego formularz stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Uchwały.

2. Wypełniony kwestionariusz należy przekazywać do zarządu regionu, o którym mowa w ust. 1., w następujących terminach:

1)   do 15 lipca danego roku – zawierające informacje wg stanu na dzień 30 czerwca tegoż roku,

2)   do 15 stycznia roku następnego – zawierające informacje wg stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

3. Komisja zakładowa, organizacji będącej członkiem sekcji lub sekretariatu branżowego, przekazuje radzie tej sekcji (lub sekretariatu), w terminie do 15 stycznia, kwestionariusz, o którym mowa w ust. 2. pkt. 2.

4. Kwestionariusze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, mogą być przekazywane drogą elektroniczną.

§ 3

  1. Zarząd regionu dwa razy w roku ma obowiązek przekazania Komisji Krajowej kwestionariusz zawierający zbiorczą informację o liczebności i stanie organizacyjnym Związku w regionie, opracowaną na podstawie kwestionariuszy, o których mowa w § 2. Kwestionariusz zarządu regionu stanowi załącznik nr 2 do niniejszej Uchwały.
  2. Wypełniony kwestionariusz, o którym mowa w ust. 1 należy przekazać do Komisji Krajowej w następujących terminach:

1)   do 31 lipca danego roku – zawierający informacje wg stanu na dzień 30 czerwca tegoż roku,

2)   do 31 stycznia roku następnego – zawierający informacje wg stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

§ 4

  1. Władza wykonawcza, jednostki organizacyjnej Związku należącej do krajowej sekcji branżowej, ma obowiązek przekazać – zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 3. – radzie tej krajowej sekcji kwestionariusz zawierający informację o liczebności i stanie organizacyjnym jednostki organizacyjnej, którą reprezentuje.
  2. Rada regionalnej lub międzyregionalnej sekcji przekazuje, radzie odpowiedniej krajowej sekcji, kwestionariusz zawierający zbiorczą informację,  opracowaną na podstawie kwestionariuszy, o których mowa w § 2, zgodnie z formularzem stanowiącym załącznik nr 3 do niniejszej Uchwały.
  3. Wypełniony kwestionariusz, o którym mowa w ust. 2 zawierający informacje wg stanu na dzień 31 grudnia, należy przekazać radzie odpowiedniej krajowej sekcji w terminie do 31 stycznia roku następnego.

§ 5

  1. Rada krajowej sekcji ma obowiązek przekazania radzie odpowiedniego krajowego sekretariatu kwestionariusz zawierający zbiorczą informację o liczebności i stanie organizacyjnym krajowej sekcji, opracowaną na podstawie kwestionariuszy, o których mowa w §§ 2 i 4, zgodnie z formularzem stanowiącym załącznik nr 4 do niniejszej Uchwały.
  2. Wypełniony kwestionariusz, o którym mowa w ust. 1 zawierający informacje wg stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, należy przekazać w terminie do 15 lutego roku następnego.

§ 6

  1. Rada krajowego sekretariatu ma obowiązek przekazania Komisji Krajowej kwestionariusz zawierający zbiorczą informację o liczebności i stanie organizacyjnym krajowego sekretariatu, opracowaną na podstawie kwestionariuszy, o których mowa w §§ 2 i 5, zgodnie z formularzem stanowiącym załącznik nr 5 do niniejszej Uchwały.
  2. Wypełniony kwestionariusz, o którym mowa w ust. 1 zawierający informacje wg stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, należy przekazać do Komisji Krajowej w terminie do 28 lutego roku następnego.

§ 7

Zbiorcza informacja, dotycząca liczebności i stanu organizacyjnego Związku, powinna być opracowana – na podstawie danych, przekazanych zgodnie z postanowieniami niniejszej uchwały, przez zarządy regionów oraz rady krajowych sekretariatów branżowych – w terminie nie dłuższym niż 30 dni po upływie terminu wymienionego w § 3 ust. 2 oraz § 6 ust. 2. Informacja ta zostaje przekazana Komisji Krajowej na najbliższym jej posiedzeniu, zwołanym po upływie wymienionego wyżej terminu.

§ 8

Traci moc uchwała KK nr 10/2000.

Uchwała KK nr 13/10 ws. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwał i decyzji podjętych z naruszeniem Statutu NSZZ „Solidarność” oraz innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 61 ust. 1 Statutu NSZZ „Solidarność” oraz uchwały nr 6 XXIII Krajowego Zjazdu Delegatów postanawia, co następuje:

§ 1

Ilekroć w uchwale jest mowa o Statucie, należy przez to rozumieć obowiązujący Statut NSZZ „Solidarność”.

§ 2

  1. Uchwały i decyzje wydawane przez władze danej jednostki organizacyjnej Związku nie mogą być sprzeczne z postanowieniami Statutu oraz aktami prawnymi, o których mowa w § 60 ust. 1 pkt. 1 Statutu, wydanymi przez władze stanowiące i wykonawcze nadrzędnych jednostek organizacyjnych Związku.
  2. Uchwały i decyzje podjęte z naruszeniem postanowień Statutu oraz innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego są nieważne.

§ 3

1.  Fakt nieważności uchwał lub decyzji wymienionych w § 2 stwierdza, odpowiednio:

1)  właściwy zarząd regionu –  wobec uchwał i decyzji podjętych przez władze organizacji zakładowych, międzyzakładowych i niższych jednostek organizacyjnych tych organizacji, o których mowa w § 19 ust. 7 oraz innych jednostek organizacyjnych Związku zarejestrowanych w tym regionie;

2) Komisja Krajowa –  wobec uchwał i decyzji podjętych przez władze regionu, krajowej sekcji i sekretariatu branżowego oraz innych jednostek organizacyjnych Związku zarejestrowanych przez Komisję Krajową.

2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 nie mogą być scedowane na prezydium władzy wykonawczej wymienionej w ust.1 pkt. 1 i 2.

§ 4

1. Zarząd regionu podejmuje uchwałę stwierdzającą nieważność uchwał lub decyzji, o których mowa w § 3 ust.1 pkt.1 :

1)   z inicjatywy własnej;

2)   na wniosek regionalnej komisji rewizyjnej lub władzy jednostki organizacyjnej Związku zarejestrowanej w regionie;

3)  na wniosek członków Związku składających wniosek za pośrednictwem regionalnej komisji rewizyjnej, która wydaje w tej sprawie opinię.

2. Komisja Krajowa podejmuje uchwałę stwierdzającą nieważność uchwał lub decyzji, o których mowa w § 3 ust.1 pkt.2 :

1)     z inicjatywy własnej;

2)    na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej lub władzy jednostki organizacyjnej Związku zarejestrowanej przez Komisję Krajową;

3)    na wniosek władzy jednostki organizacyjnej Związku, o której mowa w § 3 ust.1 pkt.1 lub członków Związku składających wniosek za pośrednictwem Krajowej Komisji Rewizyjnej, która wydaje w tej sprawie opinię.

3. Uchwała stwierdzająca nieważność uchwał lub decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2, musi zawierać uzasadnienie, w tym wskazywać postanowienie Statutu lub aktu prawnego, który kwestionowana uchwała lub decyzja narusza.

4. Zarząd regionu lub odpowiednio Komisja Krajowa ma obowiązek powiadomić władzę jednostki organizacyjnej Związku, której uchwała lub decyzja została zakwestionowana, o terminie posiedzenia na którym będzie podejmowana decyzja w tej sprawie.

§ 5

  1. Od uchwały zarządu regionu, o której mowa w § 4 ust. 1, przysługuje prawo odwołania do Komisji Krajowej, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od momentu doręczenia wymienionej wyżej uchwały. Komisja Krajowa ma obowiązek rozpatrzyć to odwołanie na najbliższym swoim posiedzeniu.
  2.  Od uchwały Komisji Krajowej, o której mowa w § 4 ust. 2, przysługuje prawo odwołania do Komisji Krajowej, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od momentu doręczenia wymienionej wyżej uchwały. Komisja Krajowa rozpatrując odwołanie na najbliższym swoim posiedzeniu może podtrzymać lub anulować wymienioną wyżej uchwałę. Uchwała w tej sprawie zapada przy poparciu co najmniej 2/3 głosujących.

§ 6

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

Stanowisko KK nr 14/10 ws. sprzedaży przedsiębiorstw sektora paliwowo energetycznego

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do rządu RP o zaniechanie w dalszych projektach sprzedaży sektora paliwo – energetycznego działań groźnych dla państwa i polskich pracowników.

Rząd Premiera Donalda Tuska ogłosił sprzedaż sektora energetycznego w tym zakładów energetycznych, elektrowni, zakładów dystrybucji energii. Najczęściej do zakupu tego rodzaju firm zgłasza się kapitał zagraniczny.

Uważamy, że zbywanie przez Rząd RP przedsiębiorstw o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju na rzecz obcego kapitału godzi w interes narodowy.

Warto też przypomnieć, że wielu inwestorów zagranicznych prowadzi politykę nieprzyjazną wobec pracowników zatrudnionych w przejętych przez nich przedsiębiorstwach. W konsekwencji działania te są również szkodliwe dla rozwoju danej branży.

Uchwała XXIV KZD nr 2/2010 o ustanowienie błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki patronem NSZZ „Solidarność”

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Opierając swoje działania na gruncie etyki chrześcijańskiej i katolickiej nauki społecznej, w XXX rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”, wyrażamy wdzięczność Bogu za odzyskaną wolność, a także wyniesienie do chwały ołtarzy błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki – męczennika za wiarę, kapelana „Solidarności”.

Wyrażamy wdzięczność papieżowi Benedyktowi XVI za decyzję, na mocy której dniem wspomnienia błogosławionego Jerzego Popiełuszki będzie 19 października – dzień jego porwania i męczeńskiej śmierci.

Wsłuchując się w słowa Ojca Świętego Benedykta XVI, który stwierdził, że ofiarna posługa i męczeństwo księdza Jerzego Popiełuszki są szczególnym znakiem zwycięstwa dobra nad złem, pragniemy w swoim codziennym działaniu na rzecz dobra wspólnego kierować się tą zasadą. Dlatego zwracamy się za pośrednictwem Episkopatu Polski do Stolicy Apostolskiej o oficjalne ustanowienie błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki Patronem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

U Z A S A D N I E N I E

 

„Posyła mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc”.

Motto z obrazka prymicyjnego ks. Jerzego Popiełuszki.

W nawiązaniu do przyjętej Uchwały nr 2 XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, pragniemy uzasadnić naszą prośbę dotyczącą uznania Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki patronem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

Ten skromny Kapłan – decyzją Władz Kościelnych – posłany do robotników, pozostał z nimi w chwilach radości i smutku, rodzącej się nadziei i grudniowej nocy zwątpienia. Pozostał z nimi w czasie okrutnych tortur, a w sposób szczególny po męczeńskiej śmierci. To w trakcie Jego pogrzebu, który stał się manifestem serc Polaków, manifestem miłości i wierności Bogu i Ojczyźnie, padły słowa Lecha Wałęsy – „Solidarność” żyje, bo Ty oddałeś za nią swoje życie!” Jego obecności wśród nas nadal jesteśmy pewni. Do grobu Błogosławionego Jerzego przynosimy nasze codzienne sprawy, wciąż szukając u Niego duchowego wsparcia i wstawiennictwa w tych tak trudnych dla świata pracy czasach.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko, pracując w parafii p.w. Św. Stanisława Kostki na Żoliborzu, był kapelanem średniego personelu medycznego, a od 1980 r. wspierał środowiska robotnicze Warszawy i zaangażował się w powstanie Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Podczas strajku w Hucie „Warszawa” przybył do protestujących robotników. W trakcie trwania strajku odprawiał dla nich Msze Święte. Otwartość na potrzeby człowieka i problemy robotników spowodowała, że zawiązana została niezwykła więź i przyjaźń pomiędzy robotnikami i ks. Jerzym, przynosząc owoce w postaci licznych nawróceń, spowiedzi, przyjęcia chrztu czy zawierania związków małżeńskich.

W 1980 r., po powstaniu NSZZ „Solidarność”, ks. Jerzy został ze środowiskiem pracowniczym jako jego pierwszy Duszpasterz. W swoich kazaniach wołał o miejsce dla Ewangelii w życiu społecznym. Stawał w obronie prawdy i sprawiedliwości. Podczas jednej z Mszy Świętych (28 lutego 1982 r.), w kazaniu stwierdził: Kościół zawsze staje po stronie prawdy. Kościół zawsze staje po stronie ludzi pokrzywdzonych. Dzisiaj Kościół staje po stronie tych, którym odebrano wolność, którym łamie się sumienie. Kościół staje dziś po stronie robotniczej „Solidarności”, po stronie ludzi pracy, którzy niejednokrotnie są stawiani w jednym szeregu z pospolitymi przestępcami. Zabierając głos w obronie internowanych, więzionych i prześladowanych stał się celem szykan, prowokacji i ataków ze strony władz PRL i służby bezpieczeństwa.

 W swoich homiliach upominał się także o wolność zrzeszania się. Podczas jednej z nich mówił: „Przywrócenie związkom zawodowym, zwłaszcza Związkowi Zawodowemu „Solidarność” zgodnego ze statutem działania; z tym łączy się umożliwienie swobodnego działania Przewodniczącemu i Prezydium Związku. Związek „Solidarność”, broniący praw ludzi pracy, jest konieczny do przywrócenia równowagi życia społecznego…”. Z niezwykłą odwagą i wiarą przekonywał, że nadzieje z Sierpnia 1980 roku żyją. Przypominał, że mamy moralny obowiązek pielęgnować je w sobie i z odwagą umacniać w naszych braciach. Nauczał, że trzeba wyzbyć się lęku, który paraliżuje i zniewala ludzkie serca i umysły. Do końca swoich dni towarzyszył robotnikom w procesach politycznych, wspierał ich duchowo i materialnie, organizując pomoc charytatywną. Czasami sam oddawał potrzebującym ostatnie pieniądze czy własną odzież.

Po męczeńskiej śmierci, w obawie wykradzenia zwłok przez służbę bezpieczeństwa, robotnicy podjęli decyzję, że w ramach działającej już Służby Porządkowej będą czuwać 24 godziny na dobę pilnując grobu ks. Jerzego Popiełuszki. Już w listopadzie 1984 r. w Jego mieszkaniu powstaje powołana przez członków NSZZ „Solidarność” Kościelna Służba Informacyjna. Jej założyciele nie mieli wątpliwości, że ks. Jerzy Popiełuszko jest męczennikiem za wiarę. Kościelna Służba Informacyjna zaczęła zbierać dokumentację, która została wykorzystana w procesie beatyfikacyjnym.

            Życie, a przede wszystkim męczeńska śmierć ks. Jerzego Popiełuszki pozostawiły w nas, ludziach „Solidarności”, pragnienie, aby Jego nauka – głoszona prostym i zrozumiałym dla tysięcy Polaków językiem – przyniosła upragnione owoce: wolność, miłość bliźniego, szacunek dla życia od momentu poczęcia, aż do naturalnej śmierci. W sierpniu 1983 r. w swoim kazaniu mówił: …Poprzez wieki historii naszego narodu Maryja, Matka Syna Bożego, była nierozdzielnym elementem jej dziejów. Obrała sobie tron królowania na Jasnej Górze i uczyniła, że w tym miejscu Polacy zawsze, a zwłaszcza w czasach największych zniewoleń narodu, czuli się prawdziwie wolni. Zarówno pod Grunwaldem, jak i w czasie szwedzkiego najazdu, pod Wiedniem i w 1920 roku, w czasie II wojny światowej, a zwłaszcza w czasach powojennych była Tą, która umacniała w narodzie polskim nadzieję.

Ks. Jerzy we wrześniu 1983 r. dla hutników Huty „Warszawa” zorganizował pielgrzymkę na Jasną Górę. Rok później pielgrzymowali już razem robotnicy z całej Polski. Dzisiaj NSZZ „Solidarność” kontynuuje dzieło swojego Kapelana. Tak więc idea księdza Jerzego przyniosła upragnione owoce – przeradzając się w coroczne pielgrzymowanie świata pracy, które gromadzi przed szczytem Jasnej Góry dziesiątki tysięcy pracowników polskich zakładów pracy. Ruch pielgrzymkowy świata pracy zapoczątkowany przez ks. Jerzego Popiełuszkę przynosi wielkie owoce także w dobie obecnych, jakże trudnych czasów dla katolików świeckich. W ciągu roku NSZZ „Solidarność” organizuje, poza pielgrzymką świata pracy na Jasną Górę, pielgrzymki ludzie pracy do Lichenia, a także ogólnopolską pielgrzymkę robotników do św. Józefa w Kaliszu. Co istotne, w tej ostatniej pielgrzymce od czterech lat uczestniczą wspólnie przedstawiciele pracodawców i przedsiębiorców.

Głoszone przez błogosławionego księdza Jerzego Słowo Boże umocniło nas w przekonaniu, że u podstaw, niejako w centrum ładu społecznego, musimy umieścić człowieka, będącego podmiotem pracy. Prymat człowieka, godność osoby ludzkiej – to fundament naszej działalności. Z godnością osoby ludzkiej związana jest, co często podkreślał ks. Jerzy, postawa solidarności, oznaczająca postawę moralną angażującą człowieka w budowanie dobra wspólnego.

Wsłuchując się w Jego nawoływanie, aby w przestrzeni życia publicznego znaleźć godne miejsce dla Ewangelii, kontynuujemy to, co zapisane zostało w preambule Statutu naszego Związku:  Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” opierając swoje działania na gruncie etyki chrześcijańskiej i katolickiej nauki społecznej, prowadzi działalność w zakresie obrony godności, praw i interesów pracowniczych członków Związku. 

W swoim życiu, pracy i działalności społecznej chcemy kierować się głoszoną przez Błogosławionego Księdza Jerzego zasadą, że najpierw w nas samych musi umacniać się nadzieja na zwycięstwo dobra nad złem, miłości nad przemocą i prawdy nad kłamstwem. 

Uchwała XXIV KZD nr 1/2010 O godność, o solidarność, o Polskę

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

30 lat temu polski świat pracy zorganizował się w Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, dając nadzieję na godne życie w wolnej ojczyźnie. Ta nadzieja pozwoliła przetrwać noc stanu wojennego. Wspierani przez Ojca Świętego Jana Pawła II i duchowieństwo polskie, a także przez przyjaciół z niezależnych organizacji związkowych z całego świata pokonaliśmy zbrodniczy system, odzyskaliśmy wolność i suwerenność. Zwyciężyliśmy! Wielu ludzi zapłaciło za to często najwyższą cenę – cenę życia. W 30-tą rocznicę narodzin naszego Związku składamy im wszystkim hołd wdzięczności – bez tej ofiary nie byłoby dziś wolnej i niepodległej Ojczyzny.

O godność

NSZZ „Solidarność” zrodził się z potrzeby godności i poczucia wspólnoty. 30 lat temu pracownicy upomnieli się o swoje podstawowe prawa – prawo do bezpiecznej i godziwie wynagradzanej pracy, prawo do zrzeszania się w niezależne związki zawodowe, prawo do wolności słowa, do obecności Krzyża w życiu publicznym. Powołaliśmy „Solidarność”, aby wspólnie o te prawa zabiegać. Dzięki temu, że zawsze na pierwszym miejscu stawialiśmy godność człowieka, a swoją działalność opieraliśmy na etyce chrześcijańskiej – mogliśmy bez przemocy zwyciężyć.

W wolnej i niepodległej Polsce, dumni  z naszych dokonań, musimy działać na rzecz zmniejszenia przepaści, która dzieli biednych i bogatych, upominając się o prawo do godnej i twórczej pracy, która jest podstawą godnego życia i stanowi fundament realnej gospodarki. Zagrożeniem dla godności człowieka pozostaje bezrobocie i traktowanie pracy wyłącznie jako towaru na sprzedaż. Dlatego pełne zatrudnienie i podmiotowe traktowanie człowieka powinny być celem polityki gospodarczej i społecznej. Tego oczekujemy, tego będziemy żądać od polityków i pracodawców.

O solidarność

Zwyciężyliśmy komunizm, bo stanęliśmy razem – solidarni. Nie daliśmy się podzielić, ani zniszczyć! Tylko solidarni możemy właściwie zagospodarować wywalczoną wolność i zwyciężyć zagrożenia, które niesie współczesny globalny świat. Zorganizowani możemy skutecznie budować Polskę naszych marzeń! Nie bądźmy bierni! Korzystajmy z wywalczonych praw – prawa do zrzeszania się, do wolnych wyborów, do godnej pracy. Ale solidarność, to także zobowiązania. Jan Paweł II mówił do nas – solidarność to jeden i drugi; nigdy jeden przeciwko drugiemu. Solidarność to brzemię niesione razem. Pamiętajmy te słowa i stosujmy je w praktyce.

O Polskę

Patriotyzm to nie tylko postawa czasu próby i walki o wolność, to nie tylko kultywowanie tradycji, oddawanie czci bohaterom narodowym i pamięć o nich. To także działalność na rzecz społeczeństwa; uczestnictwo w wyborach, świadoma postawa obywatelska. To stawianie dobra kraju ponad interes polityczny i osobisty. Patriotyzm pozwala więc na mądre zagospodarowanie czasu pokoju, budowę silnego państwa oraz dobrobytu jego obywateli.

Od chwili powstania troska o Polskę to fundament naszego działania. 30 lat po podpisaniu porozumień w Gdańsku, Szczecinie i Jastrzębiu Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” jest potrzebny pracownikom i Polsce. Zachowujemy w naszych sercach słowa Jana Pawła II skierowane do nas w 2003 roku: „Władza przechodzi z rąk do rąk, a robotnicy, rolnicy, nauczyciele, służba zdrowia i wszyscy inni pracownicy, bez względu na to, kto sprawuje władzę w kraju, oczekują pomocy w obronie ich słusznych praw. Tu nie może zabraknąć „Solidarności”! I nie zabraknie!

O solidarną Europę

Nie ma zjednoczonej Europy bez niepodległej Polski – głosił transparent w stanie wojennym. Od kilku lat wspólnie budujemy naszą przyszłość w rodzinie narodów europejskich. W 20-tą rocznicę powstania NSZZ „Solidarność” podkreślaliśmy konieczność przeciwstawienia się dążeniom globalnego kapitału do maksymalizacji zysku poprzez redukcję zatrudnienia, lekceważenie norm bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska. Dziś, w czasie kryzysu, te słowa nabierają szczególnego znaczenia. Dlatego wymagane są solidarne działania europejskiego i światowego ruchu związkowego w obronie standardów pracy i płacy.

W trzydzieści lat po Sierpniu 1980 roku apelujemy do rządów i instytucji  europejskich, organizacji pracodawców i związków zawodowych o wspólne działanie na rzecz globalizacji praw pracowniczych i związkowych. Globalizacja tak rozumianej solidarności pomoże walczyć z biedą i wyzyskiem, ograniczy patologiczną konkurencję
i umożliwi zrównoważony rozwój.

NSZZ „Solidarność” zrodził się z podniesionych głów, a nie z zaciśniętych pięści. Dziś, w tak trudnych miesiącach dla naszej Ojczyzny, warto o tym pamiętać. Trzydzieści lat temu rozpoczęliśmy – zakończony sukcesem – marsz ku wolnej Polsce. Wyzwaniem pozostaje Polska sprawiedliwa i solidarna, Polska dialogu, szacunku dla drugiego człowieka i troski o rodzinę, równych praw i równych szans. To nasze najważniejsze zadania na najbliższe lata.