Uchwała nr 8 XIX KZD ws. zasad zatrudniania członków władzy wykonawczej i kontrolnej

(zmieniona Uchwałą nr 20 XXVIII KZD)

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 54 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”, postanawia:

 Postanowienia ogólne

 § 1

Niniejsza uchwała reguluje stosunki pracy osób zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych Związku wybranych na funkcje związkowe, które mają być wykonywane
w ramach stosunku pracy z wyboru, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania pracy w charakterze pracownika, co oznacza nawiązanie stosunku pracy na podstawie wyboru.

 Zatrudnianie członków władzy wykonawczej i kontrolnej.

 § 2

1. Na podstawie wyboru zatrudniani są:

1)     w Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” – Przewodniczący Komisji Krajowej
i Przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej,

2)     w regionie – przewodniczący zarządu regionu,

3)     w krajowym sekretariacie branżowym – przewodniczący rady krajowego sekretariatu branżowego,

4)     w Krajowym Sekretariacie Emerytów i Rencistów – Przewodniczący Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów.

 2. Ponadto na podstawie wyboru zatrudniane są osoby wskazane w uchwale określającej funkcje we władzy wykonawczej i kontrolnej każdej jednostki organizacyjnej, które mają być wykonywane w ramach stosunku pracy z wyboru. Powyższą uchwałę podejmuje władza wykonawcza przed wyborem jej prezydium (jeśli takie jest wybierane).

 3. Wyjątkowo stosunku pracy nie nawiązuje się, gdy osoba kandydująca na funkcję związkową, z którą związane jest świadczenie pracy w charakterze pracownika oświadczy, iż będzie pełnić tę funkcję bez pozostawania w stosunku pracy.

 4. Zatrudnienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić również w niepełnym wymiarze, zgodnie z postanowieniami niniejszej uchwały.

 § 3

1. Uchwała władzy wykonawczej podjęta na podstawie postanowień § 2 ust. 2 powinna zawierać:

1)     wskazanie funkcji w danej władzy, z którą wiąże się wykonywanie obowiązków
w charakterze pracownika wraz ze wskazaniem wymiaru zatrudnienia,

2)     wymiar zatrudnienia oraz wysokość wynagrodzenia osób wybranych do pełnienia funkcji, z którymi wiąże się wykonywanie obowiązków w charakterze pracownika zgodnie z zasadami określonymi w Uchwale Finansowej Krajowego Zjazdu Delegatów,

3)     określenie innych kwestii związanych z zatrudnieniem, jeśli władza wykonawcza uzna to za konieczne.

2. Władza wykonawcza może w każdym czasie zmienić postanowienia powyższej uchwały.

 § 4

Władza wykonawcza może podjąć uchwałę o zatrudnieniu członków władzy kontrolnej wskazując zarazem wymiar tego zatrudnienia. Władza kontrolna wskazuje osoby i pełnione funkcje związkowe, a władza wykonawcza podejmuje decyzje o ich zatrudnieniu.

§ 5

1. W przypadku wyboru do różnych władz Związku, z którymi wiąże się obowiązek świadczenia pracy, łączny wymiar zatrudnienia nie może przekraczać jednego pełnego etatu, a wymiar zatrudnienia związanego z poszczególnymi funkcjami określi stosowne porozumienie między władzami wykonawczymi jednostek organizacyjnych Związku, w których winno nastąpić zatrudnienie.

 2. W przypadku braku powyższego porozumienia osoba wybrana wskazuje tę

z funkcji, którą będzie pełnić w ramach stosunku zatrudnienia.

 Rozwiązanie stosunku pracy z wyboru

§ 6.

Stosunek pracy z wyboru osoby pełniącej funkcję związkową we władzy wykonawczej lub kontrolnej rozwiązuje się:

1)  z wygaśnięciem mandatu, tj.:

a)     upływu kadencji władzy, w której pełniła ona funkcję,

b)    utraty członkostwa w NSZZ Solidarność,

c)     utraty członkostwa w jednostce organizacyjnej Związku, w której władzy pełnił funkcję,

d)    pisemnej rezygnacji z pełnionej funkcji,

e)     odwołanie przez władzę, która dokonała wyboru,

f)      stwierdzenia przez władzę wskazaną w § 49 Statutu zakończenia pełnienia funkcji na podstawie postanowień § 47 Statutu,

2)  oświadczenia przez osobę pełniącą funkcję o rozwiązaniu stosunku pracy.

 Zagadnienia szczególne

 § 7

Kwestie związane z zakwaterowaniem, dojazdem do pracy oraz innymi ekwiwalentami rozstrzyga prezydium władzy wykonawczej, jeśli władza wykonawcza nie postanowi inaczej.

§ 8

Decyzje dotyczące zatrudnienia osób we władzy jednostki organizacyjnej Związku nie posiadającej osobowości prawnej podejmuje władza wykonawcza nadrzędnej jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną stosując odpowiednio postanowienia niniejszej uchwały.

 § 9

Uchwała wchodzi w życie z początkiem kadencji rozpoczętej w roku 2006,
a postanowienia § 2ust. 1 pkt 3 i 4 z chwilą podpisania umowy, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. a Uchwały Finansowej XIX KZD.

Uchwała XIX KZD nr 7/2005 ws. zasad tworzenia i funkcjonowania regionów

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 22 ust. 3 Statutu NSZZ „Solidarność”, określa zasady tworzenia i funkcjonowania regionów.

 § 1

  1. Region tworzą organizacje zakładowe i międzyzakładowe, których teren działania lub siedziba znajduje się na obszarze działania regionu, a także niższe jednostki organizacyjne organizacji zakładowych i międzyzakładowych, o których mowa
    w Statucie NSZZ „Solidarność” w §§ 24 i 19 ust. 8, zarejestrowane w danym regionie.
  2. Rejestr organizacji, o których mowa w ust. 1 oraz innych jednostek organizacyjnych Związku działających na terenie regionu prowadzi właściwy terytorialnie zarząd regionu.

3. Zasięg działania regionu obejmuje obszar spójny, którego granicę określają granice powiatów wchodzących w jego skład.

4. Organizacje zakładowe działające na terenie danego powiatu nie mogą być zarejestrowane w innym regionie, niż region, którego obszar działania obejmuje dany powiat.

  § 2

1.  Decyzję o zmianie obszaru działania regionu podejmuje Komisja Krajowa na wniosek władz wykonawczych organizacji zakładowych lub właściwych zarządów regionów, po spełnieniu następujących warunków:

1) co najmniej połowa organizacji zakładowych, reprezentujących ponad połowę członków Związku zrzeszonych w organizacjach działających na terenie jednego powiatu, podjęła uchwałę o wystąpieniu z wnioskiem o zmianę obszaru działania regionów;

2)  zasięg działania regionu po włączeniu terenu powiatu, o którym mowa w pkt 1 będzie obszarem spójnym;

3) do wniosku złożonego do Komisji Krajowej o zmianę granic regionu zostaną dołączone:

– wykaz wszystkich organizacji z liczbą członków Związku w nich zrzeszonych   działających na terenie danego powiatu,

– uchwały organizacji zakładowych, o których mowa w pkt 1.

2. Decyzja Komisji Krajowej dotycząca zmiany obszaru działania regionów jest wiążąca dla regionów i organizacji zakładowych.

§ 3

1. Komisja Krajowa może wyrejestrować region:

1)  na wniosek uchwalony przez walne zebranie delegatów regionu,

2)    na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej zgodnie z postanowieniami § 7 ust.2,

3) z własnej inicjatywy w wyniku zastosowania postanowień z Rozdziału
VI Statutu.

2. Po wyrejestrowaniu regionu z krajowego rejestru, jednostki organizacyjne Związku,
o których mowa § 1 ust.1, dotychczas działające na terenie tego regionu, zostają zarejestrowane w regionie lub regionach obejmujących swym działaniem teren województwa, na którym działają poszczególne organizacje. Jeśli na terenie tego województwa działa więcej regionów, decyzję wskazującą region, w którym będą zarejestrowane jednostki organizacyjne Związku z terenu wyrejestrowanego regionu podejmie Komisja Krajowa po wcześniejszych konsultacjach
z zainteresowanymi organizacjami.

3.  Nie wymagają rejestracji, o której mowa w ust.2, niższe jednostki organizacyjne Związku organizacji zakładowych zarejestrowanych w regionie, na terenie którego te jednostki organizacyjne działają.

 § 4

       W przypadku podjęcia przez walne zebranie delegatów zainteresowanych regionów decyzji o utworzeniu nowego regionu przez połączenie się dotychczasowych regionów oraz różnego klucza wyborczego stosowanego przy wyborze delegatów na walne zebrania delegatów tych regionów, delegatów na walne zebranie delegatów nowego regionu wybiera się w okręgach wyborczych, którymi są dotychczasowe (łączące się) regiony. W takim przypadku dotychczasowy region stanowi łączony okręg wyborczy, a delegaci na walne zebranie delegatów regionu pełnią wówczas funkcję elektorów. Delegatów wybiera się wg klucza określonego w porozumieniu zawartym przez zarządy regionów łączących się regionów, z zachowaniem zasady proporcjonalności.

§ 5

  1. Władze wykonawcze dotychczasowych regionów wybierają ze swoich składów tymczasowy zarząd regionu, który reprezentuje nowy region do czasu wyboru zarządu regionu przez walne zebranie delegatów nowego regionu.
  2. Komisja Krajowa określa – po konsultacjach z zainteresowanymi regionami –
    w uchwale o zarejestrowaniu nowego regionu termin w którym walne zebranie delegatów tego regionu musi dokonać wyboru władzy wykonawczej i kontrolnej.

 § 6

1. Warunkiem funkcjonowania regionu jest spełnianie standardów określonych
w uchwale Komisji Krajowej.

2. Standardy, o których mowa w ust. 1, muszą określać: ogólnie obowiązujące, minimalne wymagania w obsłudze działających na terenie regionu organizacji oraz członków Związku; zakres działań wspierających rozwój Związku.

  1. Uchwała Komisji Krajowej, o której mowa w ust. 1, musi zawierać termin dostosowania działalności regionu do obowiązujących standardów. W przypadku nie dostosowania działalności regionu do standardów określonych w terminie, walne zebranie delegatów tego regionu musi podjąć decyzję o połączeniu się
    z innym regionem. Połączenie regionów może być dokonane w zgodności
    z postanowieniami § 22 Statutu.
  2. Uchwałę, o której mowa w ustępach poprzedzających Komisja Krajowa jest zobowiązana przyjąć, nie później niż do końca 2006 r.

 § 7

1. Nadzór nad realizacją postanowień § 2, Krajowy Zjazd Delegatów powierza Krajowej Komisji Rewizyjnej.

2. W przypadku stwierdzenia przez Krajową Komisję Rewizyjną braku realizacji przez władze danego regionu postanowień § 6 ust.3, decyzję o połączeniu regionów podejmuje Komisja Krajowa.

§ 8

Podział majątku w przypadku zmiany obszaru działania regionu następuje zgodnie
z zasadami określonymi w uchwale Komisji Krajowej, regulującej te kwestie.

 § 9

Ilekroć w postanowieniach niniejszej uchwały jest mowa o organizacjach zakładowych należy przez to rozumieć również inne jednostki organizacyjne Związku wymienione w § 1 ust. 1.

 § 10

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r., za wyjątkiem postanowień
§ 6, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.

2. Komisja Krajowa jest zobowiązana dokonać analizy standardów, o których mowa
w § 6 oraz do końca 2006 roku dokonać aktualizacji uchwały o standardach.

Uchwała XIX KZD nr 6/2005 ws. weryfikacji liczby delegatów

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” postanawia, że w przypadku wątpliwości co do prawidłowego przekazywania składki z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej zostanie przeprowadzona następująca procedura:

a)       Suma składki z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej przychodząca w danym miesiącu musi być większa od kwoty wyliczonej następująco:

– 70% średniego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw
z zyskiem w danym województwie z miesiąca poprzedzającego wpłatę do Komisji Krajowej (publikowanego przez GUS lud WUS) pomnożone przez 0,001 i pomnożone przez liczbę członków Związku płacących składkę.

b)      Jeżeli suma składki z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej jest mniejsza od kwoty wyliczonej powyżej, to liczba członków płacących składki w regionie uznawana jest do wysokości spełniającej powyższe wyliczenie.

c)       Do otrzymanej tak liczby członków płacących składki dodaje się liczbę członków zwolnionych z płacenia składek na rzecz Komisji Krajowej, na podstawie zasad rozdz. I uchwały nr 5 XIX KZD ws. działalności finansowej Związku.W ten sposób ustala się liczbę członków w regionie.

d)      Liczba członków zwolnionych z płacenia składek musi być wylegitymowana Ankietą Informacyjną Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność„ wypełnioną przez organizację zakładową (międzyzakładową) i sumowaną przez zarząd regionu.

e)       Dane tych ankiet podlegają sprawdzeniu na każdym poziomie organizacyjnym przez Skarbnika Komisji Krajowej, Krajową Komisję Rewizyjną, Krajową Komisję Wyborczą. Odmowa poddania się kontroli oznacza nieuznanie liczby członków struktury organizacyjnej odmawiającej poddania się kontroli we wskazanym przez kontrolujących czasie.

f)        W przypadku gdy region obejmuje więcej niż jedno województwo, wówczas zobowiązany jest (oddzielnie dla każdego województwa) do podania liczby członków płacących składki.

g)       Dla regionów obejmujących więcej niż jedno województwo wyliczenie sumy składki dokonywane jest dla każdego województwa oddzielnie

h)       Zasady tego rozdziału obowiązują od 1 listopada 1994 r.

Uchwała nr 5 XIX KZD ws. działalności finansowej Związku

(zmieniona Uchwałą nr 13 XXVI KZD, Uchwałą nr 6 XXVII KZD, Uchwałą nr 7 XXVII KZD, Uchwałą nr 8 XXVII KZD, Uchwałą nr 12 XXX KZD, Uchwałą nr 13 XXX KZD,
Uchwałą nr 14 XXX KZD, Uchwałą nr 15 XXX KZD, Uchwałą nr 16 XXX KZD

oraz Uchwałą nr 3 XXXI KZD)

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 64 ust.2, 69 ust.1 i 2, 70 i 74 ust. 4 Statutu NSZZ „Solidarność” ustala obowiązującą dla członków Związku wysokość miesięcznej składki członkowskiej, podział środków uzyskanych ze składki członkowskiej, ich przeznaczenie oraz maksymalne wynagrodzenie pracowników Związku pochodzących z wyboru.

Rozdział I

Składka członkowska i jej podział

§ 1

  1. Miesięczna składka członkowska wynosi:

1/ dla osób będących w stosunku pracy – 0,82%:

a/ miesięcznych przychodów, osiąganych u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z uwzględnieniem dodatków płacowych, z wyjątkiem: przychodów zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz różnego rodzaju deputatów, rekompensat, ekwiwalentów, odszkodowań, odpraw, nagród – w tym jubileuszowych – oraz świadczeń finansowanych ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub świadczeń urlopowych wypłacanych
w zamian tych świadczeń,

b/ pobieranych zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego (chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych),

2/ dla osób uzyskujących dochody z innego tytułu niż stosunek pracy:

– przy miesięcznym dochodzie nieprzekraczającym 1000 zł – 8 zł;

– przy miesięcznym dochodzie przekraczającym 1000 zł – 8 zł plus 1 zł za każde 100 zł dochodu powyżej 1000 zł,

3/ dla emerytów, rencistów oraz osób przebywających na zasiłkach
i świadczeniach przedemerytalnych:

– przy miesięcznych świadczeniach nie przekraczających 500 zł – 2 zł;

– przy świadczeniach powyżej 500 zł – 2 zł plus 0,50 zł za każde 100 zł powyżej 500 zł,

4/ dla bezrobotnych i osób przebywających na urlopach bezpłatnych – w tym wychowawczych – wysokość składki członkowskiej uchwala władza stanowiąca podstawowej jednostki organizacyjnej Związku.

2. Dla osób wymienionych w ust.1 pkt 2 uzyskujących dochody wyłącznie z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, dochód stanowiący podstawę wymiaru składki nie może być niższy niż dochód deklarowany do ubezpieczenia społecznego.

§ 2

  1. Władza stanowiąca podstawowej jednostki organizacyjnej Związku może uchwalić wyższą składkę członkowską dla członków swojej organizacji, która nie może jednak przekroczyć 200 % składki określonej w § 1.
  2. Środki uzyskane z tytułu podniesienia składki członkowskiej, o których mowa
    w ust.1, pozostają w dyspozycji podstawowej jednostki organizacyjnej Związku.
  3. Władza wykonawcza podstawowej jednostki organizacyjnej Związku może,
    w wyjątkowych przypadkach, na pisemny wniosek zainteresowanego członka Związku, uchwalić dla niego niższy wymiar składki członkowskiej lub ją zawiesić na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Okres, na który udzielono zezwolenie na obniżenie składki członkowskiej lub jej zawieszenie, może zostać wydłużony na wniosek ponownie złożony przez zainteresowanego członka Związku. Wnioski rozpatruje się indywidualnie. Kopie decyzji dotyczących obniżenia składki należy przekazywać do właściwego Zarządu Regionu.

 

§ 3

1. Ustala się następujący podział środków uzyskanych z miesięcznej składki członkowskiej, pobieranej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 i 2:

1/ 60% środków pozostaje do dyspozycji podstawowej jednostki organizacyjnej, z zastrzeżeniem § 4,

2/ 40% środków – przekazywane jest zarządowi regionu, z czego do dyspozycji zarządu regionu pozostaje 25%, natomiast zarząd regionu przekazuje :

a) 10% Komisji Krajowej, z czego 2% przeznaczane jest na działalność krajowych sekretariatów branżowych i Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów, a 8 % pozostaje do dyspozycji Komisji Krajowej; na zasadach określonych w umowie zawartej przez Komisję Krajową z radą właściwego sekretariatu Komisja Krajowa przekazuje dodatkowo sekretariatom branżowym i Krajowemu Sekretariatowi Emerytów i Rencistów środki przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z zatrudnieniem przewodniczącego rady tego sekretariatu przez ten sekretariat, uwzględniając maksymalne kwoty wynagrodzeń określone w § 7 ust. 1 niniejszej uchwały,

b) 2,5% na rzecz regionalnego funduszu strajkowego,

c) 2,5% na rzecz Krajowego Funduszu Strajkowego.

2. Dla środków, o których mowa w ust. 1 uzyskanych ze składki członkowskiej pobieranej w organizacjach działających w zakładach pracy chronionej ustala się następujący podział:

1/ 85% środków – pozostaje do dyspozycji podstawowej jednostki organizacyjnej,  z zastrzeżeniem § 4,

2/ 15% środków – przekazywane jest zarządowi regionu, z czego do dyspozycji zarządu regionu pozostaje 8%,natomiast zarząd regionu przekazuje:

a) 2% Komisji Krajowej,

b) 2,5%  na rzecz regionalnego funduszu strajkowego,

c) 2,5% na rzecz Krajowego Funduszu Strajkowego.

3.  Całość środków uzyskanych ze składki członkowskiej wymienionej w § 1 ust 1 pkt. 3 i 4 pozostaje do dyspozycji podstawowej jednostki organizacyjnej Związku,
z zastrzeżeniem postanowień ust 4 niniejszego paragrafu.

4.  Władza stanowiąca sekcji lub sekretariatu branżowego, może uchwalić wysokość składki należnej danej sekcji lub sekretariatowi od jednostek organizacyjnych Związku wchodzących w ich skład.

5.  Zasady dysponowania środkami regionalnego i Krajowego Funduszu Strajkowego określa odrębna uchwała KZD NSZZ “Solidarność”.

§ 4

Walne zebranie delegatów regionu może postanowić o przeznaczeniu, w ramach środków  wymienionych w § 3 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 pkt. 1, regionalnych funduszy celowych, o których mowa w § 74 ust.4 Statutu.

Decyzja o utworzeniu funduszu jest obligatoryjna dla wszystkich jednostek organizacyjnych Związku wpisanych do regionalnego rejestru organizacji zakładowych i międzyzakładowych.

 

Rozdział II

Zasiłki statutowe i zapomogi

§ 5

1. Władza wykonawcza podstawowej jednostki organizacyjnej Związku wypłaca zasiłki statutowe:

1/ zasiłek z tytułu urodzenia dziecka – członkowi Związku, na każde urodzone dziecko (również na dziecko urodzone martwe); w przypadku rodzica wychowującego samotnie dziecko zasiłek wypłacany jest w podwójnej wysokości,

2/ zasiłek z tytułu śmierci członka Związku  – wypłacany przez organizację zmarłego członka Związku, tylko jednej osobie uprawnionej (nawet nie będącej członkiem Związku), tj. współmałżonkowi lub innej osobie, która pokryła koszty związane z pogrzebem zmarłego członka Związku,

3/ zasiłek z tytułu śmierci członka rodziny wypłacany wszystkim uprawnionym członkom Związku, w przypadku zgonu: współmałżonka, rodziców, teściów, dziecka lub innej osoby będącej na wyłącznym utrzymaniu osoby występującej o zasiłek.

2.       Wysokość zasiłków wymienionych w ust. 1 ustala władza wykonawcza podstawowej jednostki organizacyjnej Związku, z tym że kwoty najniższe ustalone dla każdego z tych zasiłków nie mogą być mniejsze od minimalnych wysokości zasiłków statutowych ustalanych przez Komisję Krajową.

3.       Zasady ustalania uprawnień do zasiłków wymienionych w ust. 1:

1/ członek Związku nabywa prawa do zasiłku po 6-miesięcznym nieprzerwanym okresie przynależności do NSZZ “Solidarność”, z wyłączeniem § 5 ust. 1 pkt 2 i 3,

2/ uprawnienia do zasiłków ustala się na podstawie przedłożonych przez uprawnionego w terminie 6 miesięcy od daty zaistnienia zdarzenia dokumentów (akt urodzenia, akt zgonu, dokument określający stopień pokrewieństwa),  a w przypadku ich braku – na podstawie złożonego oświadczenia zawierającego informacje niezbędne do ustalenia prawa do zasiłku,

3/ wysokość wypłacanych zasiłków ustalana jest na dzień zaistnienia zdarzenia uprawniającego do zasiłku,

4/ w wyjątkowych przypadkach organizacja wypłacająca zasiłek może przyznać prawo do zasiłku z pominięciem zasad określonych w ust. 3
pkt. 1/ – 3/.

4. Podstawowa organizacja związkowa na podstawie w § 69 ust.1 i 2 Statutu może realizować pomoc finansową (w tym zasiłki statutowe) za pośrednictwem systemu ubezpieczeniowego, przy czym wysokość świadczeń nie może być mniejsza od minimalnych wysokości zasiłków statutowych ustalanych przez Komisję Krajową.

 

§ 6

Oprócz zasiłków statutowych wymienionych w § 5 ust. 1 mogą być wypłacane członkom Związku (w miarę posiadanych środków, przy zachowaniu zasady samowystarczalności finansowej podstawowej jednostki organizacyjnej Związku) zapomogi, których wysokość i zasady przyznawania uchwala władza wykonawcza danej organizacji.

Rozdział III

Wynagrodzenia pracowników Związku pochodzących z wyboru

 

§ 7

1.       Wysokość miesięcznych wynagrodzeń etatowych pracowników Związku pochodzących z wyboru, ustala i finansuje odpowiednio Komisja Krajowa, zarząd regionu, rada krajowego sekretariatu branżowego i Rada Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów, w kwotach nieprzekraczających maksymalnych wysokości:

1/ przewodniczącego:

a/ zarządu regionu, rady krajowego sekretariatu branżowego i Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów zrzeszającego
do 40 tys. członków – 2-krotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie
w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, włącznie
z wypłatami z zysku ogłaszane przez Prezesa GUS w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

b/ zarządu regionu, rady krajowego sekretariatu branżowego i Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów zrzeszającego
od 40 tys. do 100 tys. członków – 2,2-krotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, włącznie z wypłatami z zysku ogłaszane przez Prezesa GUS
w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

c/ zarządu regionu, rady krajowego sekretariatu branżowego i Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów zrzeszającego powyżej 100 tys. członków – 2,4-krotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, włącznie z wypłatami z zysku ogłaszane przez Prezesa GUS
w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

d/ Komisji Krajowej – 2,9-krotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie
w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, włącznie
z wypłatami z zysku ogłaszane przez Prezesa GUS w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

2/ zastępcy przewodniczącego Komisji Krajowej – 0,9-krotnego wynagrodzenia Przewodniczącego Komisji Krajowej,

3/ zastępcy przewodniczącego zarządu regionu, zastępcy przewodniczącego rady krajowego sekretariatu branżowego oraz zastępcy przewodniczącego Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów – 0,9-krotnego wynagrodzenia, odpowiednio: przewodniczącego zarządu regionu, przewodniczącego rady krajowego sekretariatu branżowego lub przewodniczącego Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów,

4/ pozostali członkowie prezydium Komisji Krajowej – 0,8-krotnego wynagrodzenia Przewodniczącego Komisji Krajowej,

5/ pozostali członkowie prezydium zarządu regionu, członkowie prezydium rady krajowego sekretariatu branżowego oraz członkowie Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów – 0,8-krotnego wynagrodzenia, odpowiednio; przewodniczącego zarządu regionu, przewodniczącego rady krajowego sekretariatu branżowego lub przewodniczącego Rady Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów,

2. Wynagrodzenie Przewodniczącego Krajowej Komisji Rewizyjnej ustala się
w wysokości wynagrodzenia członka prezydium Komisji Krajowej.

 

§ 8

W przypadku pełnienia przez członka Związku więcej niż jednej funkcji związkowej (pochodzącej z wyboru) przysługuje wynagrodzenie łącznie, za jeden pełny etat, ustalone według przysługującego dla danych funkcji limitu określonego w § 7.

Rozdział IV

Postanowienia ogólne

 

§ 9

Zarząd regionu zobowiązany jest do wypłaty zasiłku statutowego, w wysokości uchwalonej przez Komisję Krajową, osobie będącej członkiem podstawowej jednostki organizacyjnej Związku, prowadzącej prawidłową gospodarkę finansową,
a nieposiadającej środków na ich wypłatę.

 

§ 10

Podstawowe jednostki organizacyjne Związku mają obowiązek regulowania składek otrzymanych za dany miesiąc do 20 dnia następnego miesiąca, a zarządy regionów do końca miesiąca.

 

§ 11

Zarządy regionów, krajowe sekretariaty branżowe oraz Krajowy Sekretariat Emerytów i Rencistów zobowiązane są przekazać do Komisji Krajowej sprawozdanie finansowe składające się z bilansu, rachunku wyników, informacji dodatkowej oraz zeznania podatkowego CIT-8 w terminie do 15 lipca każdego roku.

Rozdział V

Przepisy końcowe

§ 12

  1. Ilekroć w uchwale mowa o podstawowej jednostce organizacyjnej Związku – należy przez to rozumieć organizacje wymienione w § 19 ust 1 i 4 Statutu.
  2. Postanowienia niniejszej uchwały dotyczące podstawowych jednostek organizacyjnych Związku obowiązują również organizacje podzakładowe, oddziałowe i wydziałowe, o których mowa w § 19 ust 6 i 7 Statutu, zarejestrowane
    w danym regionie.

§ 13

Z dniem wejścia w życie niniejszej uchwały finansowej traci moc uchwała finansowa
II KZD NSZZ “Solidarność” ze zmianami za wyjątkiem § 8, który staje się uchwałą XIX KZD ws. weryfikacji liczby delegatów.

 

§ 14

Zawarcie umowy, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt. 2 lit. a) powinno nastąpić nie później niż w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia przez właściwą radę sekretariatu nowej kadencji.

§ 15

Uchwała wchodzi w życie 1 stycznia 2006 r., z wyjątkiem § 7, który wchodzi
w życie od nowej kadencji Związku.

Uchwała XIX KZD nr 4/2005 ws. zasad tworzenia i rejestracji branżowych jednostek organizacyjnych Związku

zmieniona Uchwałą XX KZD nr 4/2006

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 25 Statutu
NSZZ „Solidarność”, określa zasady tworzenia i funkcjonowania branżowych jednostek organizacyjnych Związku.

§ 1

  1.   Branżowymi jednostkami organizacyjnymi Związku są:

1) regionalna sekcja branżowa,

2) krajowa sekcja branżowa,

3) regionalny sekretariat branżowy,

4) krajowy sekretariat branżowy,

5) inne wewnętrzne jednostki organizacyjne powyższych branżowych jednostek organizacyjnych powoływane, zgodnie z regulaminami tych jednostek, dla wypełniania zadań statutowych.

  1. Branżowe jednostki organizacyjne powstają z inicjatywy zainteresowanych jednostek organizacyjnych, wymienionych w §§ 27 i 29 ust.3 Statutu
    NSZZ „Solidarność”.
  2. Decyzję o przystąpieniu do danej branżowej jednostki organizacyjnej może podjąć władza stanowiąca wstępującej do niej jednostki organizacyjnej Związku.
  3. Jednostki organizacyjne, inicjujące powstanie nowej branżowej jednostki organizacyjnej, powołują tymczasową radę sekcji lub sekretariatu, której zadaniem jest złożenie wniosku o rejestrację do właściwej władzy wykonawczej,
    a w przypadku zarejestrowania tej branżowej jednostki organizacyjnej, przygotowanie i przeprowadzenie wyborów jej statutowych władz, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty rejestracji.
  4. Komisja Krajowa przed zarejestrowaniem krajowej sekcji branżowej zobowiązana jest dokonać uzgodnień z radą krajowego sekretariatu branżowego, w którym dana sekcja zamierza się zrzeszyć, zgodnie z deklaracją zawartą we wniosku, o którym mowa w ust. 4.

§ 2

  1. Regionalne sekcje branżowe tworzone są przez:

1) organizacje zakładowe i międzyzakładowe z danego regionu,

2) niższe jednostki organizacyjne organizacji zakładowych i międzyzakładowych, nienależących do żadnej regionalnej lub krajowej sekcji branżowej, zgodnie
z zasadami określonymi w § 5.

  1. Warunki tworzenia i funkcjonowania regionalnych sekcji branżowych, w tym ich minimalną wielkość, np. minimalną liczbę organizacji lub członków Związku zrzeszonych w danej sekcji branżowej, określa uchwała władzy stanowiącej regionu.

§ 3

  1. Regionalne sekretariaty branżowe tworzone są przez regionalne sekcje branżowe.
  2. Jeśli w regionie nie działa sekcja regionalna danej branży, dopuszcza się możliwość przystąpienia organizacji zakładowych i międzyzakładowych lub ich niższych jednostek organizacyjnych, o których mowa w §§ 19 ust. 7 i 8 oraz 27 ust. 1 pkt. 2 Statutu NSZZ „Solidarność” – bezpośrednio do regionalnego sekretariatu branżowego zrzeszającego pracowników u pracodawców z danej branży, jeżeli taki istnieje, a regulamin tego sekretariatu nie wyklucza takiej możliwości.
  3. Warunki tworzenia i funkcjonowania regionalnych sekretariatów branżowych,
    w tym ich minimalną wielkość, np. minimalną liczbę regionalnych sekcji branżowych lub członków Związku zrzeszonych w danym sekretariacie branżowym, określa uchwała władzy stanowiącej regionu.
  4. Zakres działania regionalnego sekretariatu branżowego musi odpowiadać zakresowi odpowiedniego krajowego sekretariatu branżowego.

 

§ 4

  1. Krajowe sekcje branżowe tworzone są przez regionalne sekcje branżowe oraz jednostki organizacyjne Związku, o których mowa w § 2 ust. 1, z regionów,
    w których nie istnieje regionalna sekcja należąca do danej sekcji krajowej.
  2. Krajowa sekcja branżowa jest zobowiązana przynależeć do właściwego krajowego sekretariatu branżowego.

 

§ 5

1.  W przypadku, gdy podstawowa jednostka organizacyjna Związku zrzesza pracowników różnych branż, a jej niższe jednostki organizacyjne, o których mowa w §§ 19 ust. 7 i 8 oraz 27 ust. 1 pkt. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”, zrzeszają pracowników zatrudnionych u pracodawców tej samej branży, mogą one należeć do różnych, odpowiednich dla tej branży regionalnych lub krajowych sekcji branżowych.

2.  Organizacje międzyzakładowe mogą w całości należeć do regionalnej lub krajowej sekcji branżowej jedynie w przypadku zrzeszenia się w niej pracowników zatrudnionych u pracodawców tej samej branży.

§ 6

1. Krajowy sekretariat branżowy jest zrzeszeniem krajowych sekcji branżowych i jest rejestrowany przez Komisję Krajową, która określa zakres jego działania.

2. Warunkiem funkcjonowania krajowego sekretariatu branżowego jest spełnianie standardów określonych w uchwale Komisji Krajowej.

 

§ 7

1.  Zasady finansowania działalności krajowych sekretariatów branżowych określa uchwała finansowa Krajowego Zjazdu Delegatów.

2.  Podstawowe jednostki organizacyjne Związku tworzące branżową jednostkę organizacyjną na szczeblu regionalnym i krajowym, mogą uczestniczyć
w finansowaniu jej działalności, według regulaminu sekcji lub sekretariatu.

3. Zasady finansowania działalności regionalnych branżowych jednostek organizacyjnych Związku określone są w regulaminach tych jednostek, zgodnie
z postanowieniami §§ 70, 71 i 74 Statutu NSZZ „Solidarność”.

 

§ 8

Walne zebranie delegatów krajowej sekcji branżowej może ustalić jej strukturę organizacyjną, tworząc inne wewnętrzne jednostki organizacyjne dla wypełniania celów statutowych, określając zakres ich działania. Zasady ich funkcjonowania określa regulamin zatwierdzany przez Komisję Krajową. Niższymi jednostkami organizacyjnymi w szczególności są sekcje międzyregionalne.

 

§ 9

  1. Nadzór nad realizacją postanowień § 6 Krajowy Zjazd Delegatów powierza Krajowej Komisji Rewizyjnej, zgodnie z postanowieniami § 44 ust 3 Statutu
    NSZZ „Solidarność”.
  2. W przypadku stwierdzenia przez Krajową Komisję Rewizyjną braku realizacji przez władze wykonawcze sekretariatu postanowień § 6, decyzję o połączeniu sekretariatów podejmuje Komisja Krajowa.

 

§ 10

1. Branżową jednostkę organizacyjną Związku wyrejestrowuje, zgodnie
z postanowieniami § 32 Statutu NSZZ „Solidarność”, ta władza związkowa, która ją zarejestrowała.

2. Komisja Krajowa jest zobowiązana rozpatrzyć wniosek o wyrejestrowanie krajowej sekcji branżowej, złożony przez krajowy sekretariat branżowy, w którym ta sekcja jest zrzeszona. Przychylenie się do tego wniosku powoduje wyrejestrowanie tej sekcji krajowej na mocy postanowień § 32 ust. 1 pkt 5 Statutu
NSZZ „Solidarność”.

 

§ 11

1. Połączenie branżowych jednostek organizacyjnych Związku może zostać dokonane wyłącznie pomiędzy jednostkami organizacyjnymi tego samego poziomu, zgodnie
z zasadami obowiązującymi przy ich tworzeniu, stosowanymi odpowiednio

2. W momencie rejestracji branżowej jednostki organizacyjnej Związku powstałej
z połączenia branżowych jednostek organizacyjnych tego samego poziomu, jednocześnie następuje wyrejestrowanie tych jednostek.

 

§ 12

1.  Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2.  Traci moc Uchwała nr 23 VI KZD.

Uchwała XIX KZD nr 3/2005 ws. ogólnych zasad afiliacji jednostek organizacyjnych NSZZ „Solidarność” do międzynarodowych organizacji związkowych

zmieniona Uchwałą nr 7/2008 XXII KZD

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie par. 77 ust.2 Statutu NSZZ „Solidarność” określa ogólne zasady afiliacji jednostek organizacyjnych Związku w organizacjach międzynarodowych.

 

§ 1

Jednostki organizacyjne NSZZ „Solidarność” mogą być afiliowane
w międzynarodowych organizacjach związkowych, a w szczególności do organizacji związkowych związanych z:

– Międzynarodową Konfederacją Wolnych Związków Zawodowych ( MKWZZ),

– Światową Konfederacją Pracy (ŚKP),

– Europejską Konfederacją Związków Zawodowych (EKZZ).

§ 2

  1.  Wniosek o afiliację jednostek organizacyjnych Związku w międzynarodowych organizacjach związkowych wymaga akceptacji Komisji Krajowej
    NSZZ „Solidarność”.

 

  1.  Wniosek, o którym mowa w ust.1 dotyczący krajowego sekretariatu branżowego lub zrzeszonej w nim krajowej sekcji branżowej składa właściwa rada krajowego sekretariatu branżowego.

 

  1.  Jednostki organizacyjne Związku przygotowując wniosek afiliacyjny przeprowadzają konsultacje z Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

§ 3

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, zgodnie z par.77 ust.3 Statutu, określa
w formie uchwały zakres obowiązków związanych z afiliacją jednostek organizacyjnych Związku.

§ 4

Jednostka organizacyjna Związku we wniosku o afiliację w strukturach międzynarodowych wskazuje źródło środków finansowych przeznaczonych na składkę afiliacyjną i zobowiązuje się do wypełnienia zobowiązań finansowych związanych z afiliacją.

 

§ 5

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” nie ponosi odpowiedzialności za roszczenia finansowe organizacji międzynarodowych powstałe w wyniku zaciągniętych zobowiązań finansowych przez afiliowane w nich jednostki organizacyjne Związku.

 

§ 6

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” może nakazać wystąpienie z organizacji międzynarodowej afiliowanej w niej jednostce organizacyjnej Związku w przypadku gdy działalność tej organizacji międzynarodowej pozostaje w sprzeczności z celami statutowymi NSZZ „Solidarność”

 

§ 7

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała XIX KZD nr 1/2005 ws. zasad przeprowadzania wyborów i odwoływania członków wszystkich władz Związku oraz przyczyn utraty członkostwa we władzach Związku

zmieniona Uchwałą XXIII KZD nr 3/2009 i 4/2009

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 35 ust. 7,
§ 39 ust. 2 oraz § 52 Statutu NSZZ „Solidarność”, określa zasady wyboru i odwoływania członków władz Związku wymienionych w § 34 Statutu oraz przyczyny utraty członkostwa we władzach Związku:

Podstawowe zasady wyborcze

§ 1

Niniejszy paragraf określa zasady wyborcze ujęte w postanowieniach § 50 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”:

1) kandydatem może być:

a) każdy członek władzy stanowiącej, która dokonuje wyboru, legitymujący się co najmniej sześciomiesięcznym, nieprzerwanym okresem przynależności do Związku, bezpośrednio poprzedzającym wybór; powyższy okres przynależności nie dotyczy organizacji nowotworzonych z wyjątkiem powstałych w wyniku połączenia lub podziału organizacji już istniejących;

b) członek Związku należący do jednostki organizacyjnej, której władza dokonuje wyboru, mogący wykazać się co najmniej pięcioletnim nieprzerwanym okresem przynależności do Związku, bezpośrednio poprzedzającym wybór oraz uzyskaniem pisemnego poparcia swojej kandydatury przez co najmniej 25% uprawnionych do głosowania, w określonym przez ordynację wyborczą terminie;

2) głosowanie odbywa się w sposób tajny,

3) wyborcy przysługuje jeden głos,

4) głosować można tylko osobiście,

5) głosuje się na poszczególnych kandydatów,

6) wybory są ważne, gdy wzięła w nich udział co najmniej połowa uprawnionych do głosowania,

7) do wyboru konieczne jest uzyskanie przez kandydata więcej niż połowy ważnie oddanych głosów, z tym, że głosów ważnych musi być więcej niż głosów nieważnych.

§ 2

  1. Wszystkie władze Związku pochodzą z wyborów bezpośrednich z zastrzeżeniem postanowień §§ 35 i 39 Statutu NSZZ „Solidarność”.
  2. Za wybory bezpośrednie uważa się wybory władzy wykonawczej i władzy kontrolnej, przeprowadzone przez daną władzę stanowiącą.
  3. W szczególnych przypadkach – za zgodą zarządu regionu lub uprawnionej przez niego regionalnej komisji wyborczej – wybory władzy wykonawczej i kontrolnej podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, mogą być przeprowadzone poza miejscem obrad zakładowego lub międzyzakładowego zebrania członków lub delegatów. Wybory poza zebraniem tzw. z urną muszą spełniać następujące wymogi:

1)      wniosek komisji zakładowej lub międzyzakładowej wraz z uzasadnieniem,
o przeprowadzenie wyborów z urną, musi uzyskać akceptację zarządu regionu lub regionalnej komisji wyborczej;

2)      wniosek musi zawierać dokładne terminy, w tym dni i godziny, przeprowadzenia wyborów;

3)      przy każdej urnie musi być stale obecnych, co najmniej dwóch członków komisji skrutacyjnej;

4)      każdy uprawniony do głosowania pisemnie potwierdza:

–         fakt pobrania karty do głosowania

–         fakt oddania głosu tj. wrzucenia karty do urny;

5)      po zakończeniu głosowania i obliczeniu głosów, komisja skrutacyjna sporządza protokół;

6)      wybory muszą być nadzorowane przez regionalną komisję wyborczą.

  1. Wybory władzy wykonawczej terenowej organizacji międzyzakładowej, o której mowa
    w postanowieniach § 19 ust. 5 Statutu NSZZ „Solidarność”, mogą być przeprowadzone, zgodnie z postanowieniami § 35 ust. 7 Statutu NSZZ „Solidarność”, przez właściwy zarząd regionu. W organizacjach tych kandydatami do władzy wykonawczej mogą być członkowie innej podstawowej jednostki organizacyjnej Związku. Szczegółowe zasady wyboru tych władz określa odrębna uchwała Krajowego Zjazdu Delegatów.
  2. Wybory delegatów wchodzących w skład władzy stanowiącej, o których mowa
    w postanowieniach § 39 Statutu NSZZ „Solidarność”, przeprowadza się w okręgach wyborczych. Liczbę miejsc mandatowych we władzy stanowiącej, przypadających poszczególnym okręgom wyborczym, określa na podstawie liczby członków Związku
    – z zachowaniem zasady proporcjonalności – władza wykonawcza danej jednostki organizacyjnej Związku. Władza ta określa też minimalną wielkość okręgu. Jednostki organizacyjne Związku, niespełniające warunku minimalnego okręgu, mogą wybierać delegatów w wyborach pośrednich w okręgach łączonych. Okręgi łączone tworzą jednostki organizacyjne, które wspólnie spełniają warunek okręgu minimalnego, reprezentowane przez elektorów, wybranych przez jednostki organizacyjne Związku, tworzące ten okręg.

6.   Wewnętrzne jednostki organizacyjne podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, działające na terenie jednego regionu, stanowią jeden okręg wyborczy uprawniony do wyboru delegatów na walne zebranie delegatów regionu lub elektorów, o których mowa w ust. 5.

7.  Członków Związku, należących do jednostek organizacyjnych Związku tworzących okręg wyborczy, nie można wliczać do innego okręgu wyborczego, uprawnionego do wyboru delegatów władzy stanowiącej danego szczebla.

§ 3

  1. Nie ogranicza się liczby kandydatów do władzy stanowiącej, wykonawczej oraz kontrolnej; zasada ta nie jest sprzeczna z uzależnieniem wpisu na listę kandydatów od uzyskania poparcia określonej liczby delegatów, członków władzy stanowiącej lub od zgłoszenia kandydatury do odpowiedniej komisji, w określonym terminie. Każdy uprawniony do głosowania może zgłosić kandydatów lub udzielić poparcia koniecznego dla zarejestrowania kandydatury, w liczbie nie większej niż jest miejsc mandatowych
    w danym wyborze.
  2. Kandydowanie na określoną funkcję związkową nie może pozbawiać kandydującego możliwości kandydowania na inną funkcję związkową.
  3. Po wpisaniu na listę kandydatów wycofanie kandydata z tej listy może nastąpić tylko na jego wniosek. Wycofanie nie może nastąpić w trakcie głosowania.
  4. Każdemu uprawnionemu do głosowania przysługuje w każdej fazie wyborów pełna swoboda podejmowania decyzji wyborczych.
  5. Do ważności wyborów wymagany jest udział w głosowaniu, co najmniej połowy uprawnionych do głosowania. Liczbę osób biorących udział w głosowaniu określa się na podstawie wyjętych z urny kart wyborczych.
  6. Kandydatów na liście umieszcza się w kolejności alfabetycznej, z zastrzeżeniem postanowień § 5 pkt 4.

§ 4

1. Przy odwoływaniu członka władz Związku stosuje się odpowiednio zasady postępowania jak przy dokonywaniu wyboru na daną funkcję. Odwołanie jest skuteczne, jeśli
w szczególności zostaną zachowane poniższe zasady:

1) termin posiedzenia władzy stanowiącej, na którym ma być przeprowadzone głosowanie o odwołanie, został podany zgodnie z wymogami § 10,

2) wniosek dotyczący odwołania poszczególnych osób został zgłoszony przez:

a) członka władzy stanowiącej, lub

b) zarząd komisaryczny, zgodnie z procedurą określoną w postanowieniach § 56 ust. 3 Statutu NSZZ „Solidarność”,

3) głosowanie jest tajne,

4) każdy z głosujących ma tylko dwie możliwości głosowania: za odwołaniem lub przeciw odwołaniu,

5) w głosowaniu wzięła udział co najmniej połowa uprawnionych do głosowania,

6) głosów ważnych było więcej niż nieważnych,

7) wśród głosów ważnych było więcej za odwołaniem niż przeciw odwołaniu.

2. Wniosek o odwołanie wraz z uzasadnieniem musi być złożony na piśmie.

§ 5

Wybory władzy danej jednostki organizacyjnej Związku lub jej części można przeprowadzić w oparciu o klucz wyborczy, to znaczy, że liczba wszystkich miejsc mandatowych lub określona ich część, będąca przedmiotem danego głosowania, może być podzielona pomiędzy określone obwody wyborcze czyli listy cząstkowe. Przy zastosowaniu tej procedury muszą być stosowane następujące zasady:

1)      liczba miejsc mandatowych przypadająca poszczególnym obwodom wyborczym winna być przydzielana proporcjonalnie do liczby członków Związku zrzeszonych w tych obwodach,

2)      o wyborze kandydatów z poszczególnych list cząstkowych decydują wyniki głosowania, w którym uczestniczą wszyscy uprawnieni do wyboru danej władzy (nie tylko członkowie lub delegaci z danego obwodu wyborczego),

3)      każda lista cząstkowa jest traktowana jako osobna lista wyborcza, wobec której stosuje się wszystkie zasady wyborcze decydujące o wyborze kandydata na poszczególne funkcje związkowe. Dla każdej listy z osobna można sporządzić listę rezerwową,

4)      kolejność umieszczania kandydatów na listach cząstkowych może być ustalona
w wyniku prawyborów przy zastosowaniu ogólnych zasad wyborczych,

5)      kandydowanie na tę samą funkcję związkową z listy w jednym z obwodów wyborczych uniemożliwia kandydatowi możliwość ubiegania się o tę samą funkcję z listy innego obwodu wyborczego.

§ 6

1. Władza stanowiąca może podjąć decyzję o tworzeniu list rezerwowych na poszczególne funkcje związkowe, z wyjątkiem funkcji przewodniczącego władzy wykonawczej.

2. Osoby, które kandydowały na określoną funkcję związkową będącą przedmiotem głosowania i uzyskały w ostatniej turze ważnego głosowania ponad połowę głosów ważnych, lecz nie znalazły się na miejscach mandatowych, zostają umieszczone na liście rezerwowej na daną funkcję, w kolejności otrzymanych głosów w ostatniej turze głosowania. Przed umieszczeniem na liście rezerwowej, dana osoba musi wyrazić na to zgodę.

3. Ponadto na liście rezerwowej mogą być w dalszej kolejności umieszczani kandydaci, którzy zostali wybrani na tę listę w dodatkowym głosowaniu lub głosowaniach.

4. Jeśli na podstawie wyników głosowania nie można rozstrzygnąć – ze względu na równą liczbę głosów uzyskanych przez kandydatów – kolejności na liście rezerwowej, wówczas należy przeprowadzić dodatkowe głosowania ustalające kolejność pomiędzy nimi. Rozstrzygnięcie zapada zwykłą większością głosów.

§ 7

1. W przypadku ustalenia przez uprawnioną do tego władzę, że dana funkcja nie jest obsadzona, wówczas wakujące miejsce obsadza się pierwszą osobą z listy rezerwowej. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na brak listy rezerwowej, należy przeprowadzić wybory uzupełniające.

2. Wybory uzupełniające przeprowadza się przy zachowaniu zasad wyborczych obowiązujących przy wyborach do władz Związku.

3. Osoba wybrana w wyborach uzupełniających pełni funkcję do końca kadencji związanej
z daną funkcją, na którą została ona wybrana.

4. Osoba, która została członkiem władzy wykonawczej lub kontrolnej danej jednostki organizacyjnej Związku w czasie kadencji, a była na liście rezerwowej, co najmniej do jednej z tych władz, zostaje z tym momentem usunięta z każdej z tych list.

5. Osoba umieszczona na liście rezerwowej nie może uzyskać mandatu członka władzy, której lista ta dotyczy, w przypadku wcześniej złożonej rezygnacji z listy rezerwowej lub odwołania. Odwołanie z listy rezerwowej odbywa się na takiej samej zasadzie jak odwołanie z pełnionej funkcji związkowej.

§ 8

  1. Wyniki wyborów ustala komisja skrutacyjna, którą wybiera się przed rozpoczęciem procedury wyborczej.
  2. Członkami komisji skrutacyjnej mogą być tylko członkowie Związku, nie muszą natomiast posiadać biernego i czynnego prawa wyborczego.
  3. Członkowie komisji skrutacyjnej nie mogą kandydować na funkcje, które są przedmiotem głosowania, którego wyniki ustala dana komisja skrutacyjna.

§ 9

Komisja skrutacyjna sporządza protokół z wyborów, który musi zawierać następujące informacje: jakich wyborów protokół dotyczy, liczbę osób uprawnionych do głosowania, liczbę osób biorących udział w głosowaniu, liczbę wydanych kart do głosowania, liczbę głosów ważnych, liczbę głosów nieważnych, liczbę głosów niezbędnych do ważności wyborów; wykaz wszystkich kandydatów i otrzymanych przez nich liczby głosów
w poszczególnych turach głosowania oraz wyniki głosowania – w tym: listę osób które uzyskały w wyniku głosowania mandat do pełnienia funkcji będącej przedmiotem głosowania, listę kandydatów kwalifikujących się do następnej tury wyborów w przypadku nie obsadzenia wszystkich miejsc mandatowych lub kolejność na liście rezerwowej wybranych kandydatów, jeżeli lista taka była tworzona. Protokół komisji skrutacyjnej musi zawierać również: datę przeprowadzonych głosowań wyborczych; skład osobowy i podpisy członków komisji skrutacyjnej oraz informacje o zmianach w jej składzie. Jeżeli któryś
z członków komisji skrutacyjnej wnosi zastrzeżenia dotyczące głosowań wyborczych, winny one być umieszczone w protokole komisji skrutacyjnej.

§ 10

  1. Termin wyborów lub odwołania członków władz organizacji zakładowych, międzyzakładowych, zakładowych organizacji koordynacyjnych oraz organizacji podzakładowych, oddziałowych, wydziałowych i innych wewnętrznych jednostek organizacyjnych, musi być podany – przez władzę wykonawczą danej jednostki – do wiadomości członkom Związku uprawnionym do ich wyboru, co najmniej 14 dni przed wyborami.
  2.  Władze wykonawcze organizacji zakładowych, międzyzakładowych oraz zarejestrowanych w danym regionie organizacji podzakładowych, oddziałowych lub wydziałowych, mają obowiązek poinformowania regionalną komisję wyborczą o terminie mających się odbyć wyborów lub odwołania członków władz tej organizacji, nie później niż 14 dni przed ich rozpoczęciem. Termin ten dotyczy również wyborów władz w branżowych i problemowych jednostkach organizacyjnych oraz innych jednostkach organizacyjnych Związku zarejestrowanych w danym regionie.
  3. Termin wyborów lub odwołania członków władz w ponadzakładowych jednostkach organizacyjnych musi być podany – przez władzę wykonawczą danej jednostki – do wiadomości delegatom co najmniej 21 dni przed ich rozpoczęciem.
  4. Władze wykonawcze regionu, krajowych branżowych jednostek organizacyjnych oraz innych jednostek organizacyjnych Związku rejestrowanych przez Komisję Krajową, mają obowiązek poinformować Krajową Komisję Wyborczą o terminie mających się odbyć wyborów lub odwołania członków władz tej jednostki organizacyjnej, nie później niż 14 dni przed ich rozpoczęciem.

§ 11

1. Nadzór nad wyborami władz jednostek organizacyjnych Związku, zarejestrowanych
w danym regionie, sprawuje regionalna komisja wyborcza, powołana przez właściwy zarząd regionu.

2. Nadzór nad wyborami władz regionów, krajowych sekcji, krajowych sekretariatów oraz innych jednostek Związku zarejestrowanych przez Komisję Krajową, a także delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów sprawuje Krajowa Komisja Wyborcza, powołana przez Komisję Krajową.

3. Uprawnienia komisji wyborczych, o których mowa w ust. 1 i 2 określa Komisja Krajowa.

Przyczyny utraty mandatu delegata lub członkostwa we władzach Związku

§ 12

1. Kandydat, który nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 2–7, może być dopuszczony do wyborów pod warunkiem złożenia pisemnego oświadczenia o rezygnacji z pełnionych funkcji lub stanowisk będących przeszkodą w sprawowaniu funkcji związkowych.

2. Funkcji członka władzy wykonawczej danej jednostki organizacyjnej Związku, nie można łączyć z funkcją członka władzy kontrolnej tej jednostki, zgodnie z postanowieniem § 47 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”.

3. Funkcji związkowych w podstawowej jednostce organizacyjnej Związku lub niższej jednostce organizacyjnej Związku działającej u danego pracodawcy nie mogą pełnić:

1) pracodawca,

2) osoba zarządzająca zakładem pracy,

3) osoba upoważniona w imieniu pracodawcy do nawiązywania lub rozwiązywania stosunku pracy.

4. Funkcji związkowych na poziomie ponadzakładowym, z wyjątkiem funkcji delegata do władzy stanowiącej, nie mogą pełnić osoby wymienione w postanowieniach § 47 ust. 3 pkt 1 i 2 Statutu, z zastrzeżeniem postanowień ust. 9.

5. Funkcji związkowych, z wyjątkiem funkcji delegata do władzy stanowiącej, nie można łączyć z mandatem posła i senatora.

6. Funkcji związkowych nie można łączyć z kierowniczymi stanowiskami w organach władzy i administracji państwowej i samorządowej oraz we władzach innych instytucji, pełniących funkcje publiczne. Wykaz tych stanowisk określa uchwała Komisji Krajowej.

7. Funkcji związkowych nie można łączyć z kierowniczą funkcją w organach organizacji politycznych.

8. Funkcją związkową, o której mowa w niniejszym paragrafie, jest członkostwo we wszystkich władzach Związku, oprócz członkostwa we władzy stanowiącej jednostki organizacyjnej Związku, którą tworzą wszyscy członkowie danej jednostki.

9. Zakaz łączenia funkcji, określony w postanowieniach ust. 4, nie dotyczy osób dokonujących czynności w imieniu pracodawcy lub zarządzających zakładem pracy
w strukturach organizacyjnych Związku oraz zatrudniających pracowników w podmiotach tworzonych lub współtworzonych przez Związek bądź jednostkę organizacyjną Związku. Powyższe zasady stosuje się także do pracodawców, w odniesieniu do których Związek lub jego jednostka organizacyjna jest podmiotem dominującym, w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych, stosowanych odpowiednio.

§ 13

Mandat członka władzy stanowiącej, członka władzy wykonawczej lub kontrolnej traci ważność w przypadku:

1)     ustania członkostwa Związku;

2)     ustania członkostwa w jednostce organizacyjnej Związku do władzy, której dokonany został wybór;

3)     pisemnej rezygnacji z pełnionej funkcji;

4)     odwołania przez władzę, która dokonała wyboru;

5)     zaistnienie sprzeczności z postanowieniami § 47 Statutu NSZZ „Solidarność”; zakończenie pełnienia funkcji z tego powodu ustala władza wykonawcza określona
w § 49 Statutu NSZZ „Solidarność”. Powyższe ustalenia dotyczą również zobowiązania zawartego w oświadczeniu, o którym mowa w § 12 ust. 1, które musi być wykonane nie później niż 30 dni od momentu dokonania wyboru i niespełnienie tego wymogu powoduje zakończenie pełnienia funkcji z wyboru, co stwierdza władza wykonawcza, określona w postanowieniach § 49 Statutu NSZZ „Solidarność”.

 

Postanowienia końcowe

§ 14

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Tracą moc uchwały: nr 24 VI KZD, nr 10 VIII KZD oraz nr 4 IX KZD.

Uchwała XIX KZD nr 2/2005 ws. zasad funkcjonowania i zakresu kompetencji komisji rewizyjnych

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 44 ust 9 Statutu NSZZ „Solidarność” określa zasady funkcjonowania komisji rewizyjnych.

§ 1

1. Komisja rewizyjna w danej jednostce organizacyjnej Związku jest władzą kontrolną,
o której mowa w § 44 Statutu NSZZ „Solidarność”, zwany dalej Statutem.

2. Władza stanowiąca jednostki organizacyjnej Związku wybiera i może odwoływać członków komisji rewizyjnej zgodnie z zasadami określonymi przez Statut i uchwały Krajowego Zjazdu Delegatów.

§ 2

Komisja rewizyjna nie jest uprawniona do reprezentowania jednostki organizacyjnej Związku na zewnątrz Związku.

§ 3

1. Do zadań komisji rewizyjnej należy kontrola władzy wykonawczej danej jednostki organizacyjnej i jej prezydium w zakresie działalności finansowej oraz zgodności jej działania z postanowieniami Statutu i innych przepisów prawa wewnątrzzwiązkowego oraz prawa powszechnie obowiązującego.

2. Komisja rewizyjna po pisemnym powiadomieniu władzy wykonawczej, o której mowa
w ust.1, może dokonać kontroli władzy podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku, jeśli uprzednio o niniejszej kontroli powiadomi władzę, która ma być objęta kontrolą
i władzę wykonawczą, którą kontroluje. Powyższe powiadomienia – władzy wykonawczej i władzy mającej być objętą kontrolą – muszą być dokonane nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem kontroli. Wraz z powyższymi zawiadomieniami, we wskazanym powyżej terminie, komisja rewizyjna zobowiązana jest zawiadomić:

1)      zarząd regionu, jeśli kontrolą objęta będzie władza jednostki Związku podrzędnej wobec tego regionu,

2)      komisję zakładową, międzyzakładową, zakładową komisję koordynacyjną i komisję podzakładową, jeśli kontrolą objęta będzie władza wewnętrznej jednostki organizacyjnej Związku odpowiednio w organizacji zakładowej, międzyzakładowej, zakładowej organizacji koordynacyjnej oraz organizacji podzakładowej,

3)      władzę wykonawczą branżowej jednostki organizacyjnej Związku, jeśli kontrolą będzie objęta władza podrzędnej jej branżowej jednostki organizacyjnej Związku.

3. Kontrolą, o której mowa w ust. 2, może być objęta każda władza jednostki organizacyjnej Związku podrzędnej, w tym niekoniecznie bezpośrednio podrzędnej.

4. W przypadku wprowadzenia zarządu komisarycznego w jednostce organizacyjnej Związku przez zarząd regionu lub Komisję Krajową, zgodnie z postanowieniami §§ 56 i 58, obowiązki komisji rewizyjnej tej jednostki organizacyjnej Związku przejmuje odpowiednio regionalna komisja rewizyjna i Krajowa Komisja Rewizyjna.

5. Władza stanowiąca danej jednostki organizacyjnej Związku i jednostki organizacyjnej Związku nadrzędnej może wyznaczyć szczegółowe zadania komisji rewizyjnej mieszczące się odpowiednio w zakresie określonym w ust. 1.

§ 4

1. Postanowienia komisji rewizyjnej nadrzędnej jednostki organizacyjnej Związku nie są wiążące wobec komisji rewizyjnej jednostki organizacyjnej Związku podrzędnej za wyjątkiem określonych w Statucie i niniejszej Uchwale, a w szczególności w ust. 2.

2. Komisja rewizyjna nadrzędnej jednostki organizacyjnej Związku może polecić dowolnej komisji rewizyjnej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku podjęcie działań kontrolnych mieszczących się w zakresie jej kompetencji oraz zażądać przekazania odpowiednich informacji i wyjaśnień, które winny być jej przekazane nie później niż miesiąc od chwili przekazania polecenia komisji rewizyjnej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku.

§ 5

1. Komisja rewizyjna ma prawo zażądać zwołania posiedzenia władzy stanowiącej, które władza wykonawcza zobowiązana jest zwołać nie później niż dwa miesiące od chwili przedstawienia powyższego żądania, a w przypadku zwołania sesji Krajowego Zjazdu Delegatów nie później niż 3 miesiące od przedstawienia żądania przez Krajową Komisję Rewizyjną.

2. Komisja rewizyjna zwołuje posiedzenie władzy stanowiącej w przypadkach, gdy władza wykonawcza nie zwoła go w terminach, o których mowa w § 59 Statutu.

3. Komisja rewizyjna podczas posiedzenia władzy objętej jej kontrolą ma prawo żądać powtórzenia głosowania jak również przeprowadzenia głosowania imiennego, jeśli uzna, że podejmowana decyzja jest sprzeczna z postanowieniami co najmniej jednego
z następujących aktów prawnych:

1)      Statutu,

2)      aktów prawa stanowionych przez organy państwowe i samorządowe, które dotyczą Związku lub tylko danej jednostki organizacyjnej Związku,

3)      aktów prawa wydanych przez władze Związku, które są wiążące dla kontrolowanej władzy,

a także w przypadku, gdy komisja rewizyjna uzna, że podejmowana decyzja może wywołać skutki finansowe zagrażające właściwemu funkcjonowaniu danej jednostki organizacyjnej Związku.

4. Uprawnienie, o którym mowa w ust 3, przysługuje uprawnionym do tej czynności przedstawicielom lub przedstawicielowi komisji rewizyjnej. Głosowanie, którego oni zażądają, musi odbyć się na tym samym lub na najbliższym posiedzeniu.

§ 6

Komisja rewizyjna ma prawo żądania zwołania posiedzenia każdej władzy kontrolowanej,
w tym również władzy jednostki organizacyjnej Związku kontrolowanej, zgodnie
z postanowieniami § 3 ust.2 i 3, w celu przedstawienia jej wyników kontroli i wniosków formalnych. Posiedzenie to powinno odbyć się nie później niż miesiąc od chwili przedstawienia niniejszego żądania, a w przypadku władzy stanowiącej dwa miesiące.

§ 7

Komisja rewizyjna podejmuje swe postanowienia w formie uchwał, decyzji i stanowisk.
Dla ich ważności niezbędne jest ich przyjęcie zwykłą większością głosów przy udziale
w głosowaniu, co najmniej połowy członków komisji rewizyjnej.

§ 8

1. Komisja rewizyjna dla określonych czynności kontrolnych uprawniona jest powołać zespół złożony z członków komisji rewizyjnej i przekazać mu odpowiednie kompetencje. Również dla wykonania określonych zadań kontrolnych komisja rewizyjna może upoważnić osoby lub osobę spoza jej składu (np. biegłego rewidenta), z tym jednak zastrzeżeniem, że dokonane przez te osoby lub osobę ustalenia stają się ustaleniami komisji rewizyjnej po ich zatwierdzeniu przez komisję rewizyjną lub upoważniony do tego zespół.

2. W przypadku prowadzenia kontroli władzy podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku, o której mowa w § 3 ust. 2 i 3, członek komisji rewizyjnej będący członkiem tej podrzędnej jednostki organizacyjnej Związku jest wyłączony z czynności kontrolnych dokonywanych wobec jej władz. Nie wyklucza to jednak prawa jego udziału
w głosowaniu przy przyjęciu przez komisję rewizyjną na plenarnym jej posiedzeniu sprawozdania z tej kontroli oraz innych ustaleń związanych z tą kontrolą.

§ 9

1. Komisja rewizyjna suwerennie podejmuje decyzje ustalające swą wewnętrzną organizację działania z uwzględnieniem postanowień Statutu i innych aktów prawa wewnątrzzwiązkowego ją wiążących.

2. Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 1, komisja rewizyjna powinna uwzględnić również zadania, o których mowa w § 3 ust. 5.

3. Komisja rewizyjna spośród swoich członków wybiera w głosowaniu tajnym przewodniczącego przy zachowaniu zasad, o których mowa w § 50 ust. 2 pkt 3–7 Statutu.

4. Przewodniczący kieruje pracami komisji rewizyjnej i reprezentuje ją w kontaktach
z innymi władzami jednostek organizacyjnych Związku z uwzględnieniem postanowień
§ 5 ust. 4  i § 8 ust. 1.

5. Na wniosek przewodniczącego może być powołane prezydium komisji rewizyjnej, w skład którego prócz przewodniczącego wchodzą:

1)      zastępca lub zastępcy przewodniczącego,

2)      sekretarz,

3)      członkowie prezydium.

6. Komisja rewizyjna może nie powołać prezydium, a na wniosek przewodniczącego ustalić każdą z funkcji, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, a także funkcje kierowników poszczególnych stałych zespołów.

7. Zakres zadań i kompetencji prezydium oraz związanych z funkcjami, o których mowa
w ust. 6, ustala komisja rewizyjna.

8. Wyboru na funkcje, o których mowa w  ust. 5 i 6, dokonuje komisja rewizyjna przy zachowaniu zasad obowiązujących przy wyborze członków prezydium władzy wykonawczej, o których mowa w § 51 ust.2 Statutu.

9. Odwołanie z pełnienia danej funkcji dokonuje komisja rewizyjna zgodnie z zasadami określonymi przy wyborze na daną funkcję, a w szczególności wniosek o odwołanie
z pełnienia funkcji, o których mowa w ust. 5 i 6, może postawić wyłącznie przewodniczący.

10. Osoba pełniąca funkcję przewodniczącego oraz funkcję, o których mowa w ust. 5 i 6, może złożyć pisemnie rezygnację z jej pełnienia. Rezygnacja jest ważna z momentem jej przedstawienia komisji rewizyjnej.

§ 10

1. Władza wykonawcza danej jednostki organizacyjnej Związku zobowiązana jest zapewnić środki i warunki dla działania komisji rewizyjnej oraz wykonywania przez nią niezbędnych zadań kontrolnych.

2. Na wniosek komisji rewizyjnej lub władzy wykonawczej może być zawarte porozumienie precyzujące techniczną stronę wykonywania przez nią zadań kontrolnych,
a w szczególności sposób powiadomienia o zamiarze przeprowadzenia kontroli
i przygotowania przez władzę wykonawczą warunków dla przeprowadzenia kontroli.

§ 11

1. Komisja rewizyjna winna przed rozpoczęciem czynności kontrolnych powiadomić władzę, która będzie objęta kontrolą określając jednocześnie zakres tej kontroli i termin rozpoczęcia. Okres pomiędzy powiadomieniem a rozpoczęciem kontroli powinien być nie krótszy, niż 14 dni chyba, że zawarte porozumienie, o którym mowa w § 10 ust. 2 stanowi inaczej. Wyprzedzenie czasowe, o którym tu mowa, nie dotyczy kontroli kasy.

2. Władza kontrolowana jest zobowiązana przedstawić osobom kontrolującym żądaną dokumentację, oraz udzielać stosownych wyjaśnień, w tym również w formie pisemnej.

3. Czynności kontrolne prowadzone przez komisję rewizyjną dotyczą w szczególności:

1)     w zakresie działalności finansowej:

a)      całokształtu działalności finansowej i majątkowej oraz określenia kondycji finansowej danej jednostki organizacyjnej Związku, w tym kwestii związanych
z ewentualnymi zadłużeniami,

b)      prawidłowości prowadzonej dokumentacji finansowej oraz jej zgodności ze stanem faktycznym,

c)      realizacją wydatków zgodnie z uchwalonym budżetem danej władzy
i wykonywaniem przez nią innych zobowiązań określonych w uchwale finansowej Krajowego Zjazdu Delegatów,

d)      gospodarki majątkiem danej jednostki organizacyjnej Związku,

2)      w zakresie zgodności działania z postanowieniami Statutu i innych przepisów prawa wewnątrzzwiązkowego co do:

a)      uchwalonych dokumentów ( w tym uchwał i decyzji) zgodnie z postanowieniami Statutu i uchwał władz nadrzędnych jednostek organizacyjnych Związku obowiązujących daną władzę,

b)      reprezentowania danej władzy na zewnątrz,

c)      sposobu podejmowania postanowień danej władzy,

d)      sposobu gromadzenia i zabezpieczania dokumentacji danej władzy,

3)      w zakresie przepisów obowiązującego prawa:

a)      badania zgodności postanowień i czynności podejmowanych przez daną władzę
z obowiązującym prawem,

b)      wykonywaniem obowiązków sprawozdawczych wobec odpowiednich urzędów państwowych i samorządowych.

§ 12

1. Przedstawiciele komisji rewizyjnej mają prawo uczestniczenia w posiedzeniach władzy, którą kontrolują oraz w posiedzeniach władzy aktualnie przez nią kontrolowanej, a także jej prezydium oraz w posiedzeniach różnych komisji i zespołów powołanych przez tę władzę.

2. Komisja rewizyjna ma prawo wglądu do sprawozdań i innych dokumentów – które to sprawozdania i dokumenty dana władza winna posiadać – dotyczących działalności agend i podmiotów tworzonych lub współtworzonych przez daną jednostkę organizacyjną Związku lub, wobec których dana jednostka organizacyjna Związku posiada uprawnienia właścicielskie.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, muszą być przedstawione komisji rewizyjnej nie później niż 14 dni od chwili przedstawienia żądania.

4. W trakcie posiedzeń danej władzy upoważniony członek komisji rewizyjnej może zabierać głos w:

1)      sprawach mieszczących się w zakresie kontrolnym komisji rewizyjnej,

2)      sprawach proceduralnych,

3)      przedstawianiu spraw związanych z działalnością komisji rewizyjnej.

§ 13

1. Z przeprowadzonej przez komisję rewizyjną kontroli sporządzony jest pisemny protokół.

2. Przed przyjęciem przez komisję rewizyjną protokółu, o którym mowa w ust. 1, osoby odpowiedzialne w imieniu danej władzy za przedmiot kontroli mają prawo zapoznania się z protokółem i wniesienia do niego, w terminie 14 dni, uwag na piśmie. Nieuwzględnione przez komisję rewizyjną uwagi stanowią załącznik do protokółu.

3. Komisja rewizyjna przekazuje kontrolowanej władzy dokumenty będące rezultatem dokonanej kontroli wraz z załączonymi wnioskami i zaleceniami pokontrolnymi, która nie później niż 2 miesiące od chwili ich otrzymania powinna ustosunkować się do zawartych tam ustaleń, wniosków i zaleceń pokontrolnych.

4. Komisja rewizyjna w zakresie kontrolnym, o którym mowa w § 3 ust. 1, może kierować do władzy wykonawczej wnioski o podjęcie stosownych decyzji. W szczególności dotyczyć to może wniosków o wprowadzenie zarządu komisarycznego lub uregulowania danej kwestii, a w przypadku Komisji Krajowej interpretacji Statutu lub uchwał Krajowego Zjazdu Delegatów.

5. W przypadku podjęcia przez Komisję Krajową uchwały interpretującej Statut lub uchwałę Krajowego Zjazdu Delegatów, jeśli zdaniem Krajowej Komisji Rewizyjnej ta interpretacja jest nieprawidłowa, wówczas może ona wnioskować o dokonanie oceny tej uchwały przez Krajowy Zjazd Delegatów zgodnie z postanowieniem § 61 ust.3 Statutu.

§ 14

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Traci moc uchwała nr 4 X KZD.

Posłanie do pracowników w 25. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”

Pracownicy Lubelszczyzny, Gdańska, Szczecina, Jastrzębia i innych regionów Polski 25 lat temu upomnieli się o godność człowieka i prawa pracowników. Pierwszym z 21 Sierpniowych postulatów było prawo do utworzenia wolnego związku zawodowego. Powstanie NSZZ „Solidarność” stanowiło realizację tego postulatu.

Dzisiaj w zupełnie innej sytuacji politycznej i gospodarczej zdarza się, że pracownicy w zakładach pracy są zastraszani, niegodnie traktowani, a nawet bezprawnie zwalniani. Ich wynagrodzenia są zaniżane lub niewypłacane w terminie. Bywają szykanowani za próby obrony lub tworzenia związku zawodowego. Jednak w najgorszej sytuacji są pracownicy w zakładach, w których nie ma organizacji związkowych.

Pracownicy, brońcie swych praw! Brońcie swojej godności!

Zrzeszanie się w wolne związki zawodowe jest niezbędne dzisiaj, tak jak było 25 lat temu, bo o godność człowieka i prawa pracownicze trzeba ciągle walczyć. Tam, gdzie pracownicy zrzeszają się, naruszeń praw pracowniczych jest znacznie mniej i dochodzi do dialogu między pracodawcą a zorganizowanymi pracownikami.

Dziś nie musimy przelewać krwi za prawo do organizowania się w związki zawodowe. Mamy możliwość wpływu na nasze życie i kształtowania go w związkowej wspólnocie.

Integracja z Unią Europejską i globalizacja gospodarki światowej niosą dla pracowników nowe perspektywy, ale i nowe zagrożenia. Interesy pracowników nie są najważniejsze dla ponadnarodowych korporacji. Tylko silne związki zawodowe wspierane przez odpowiednią politykę rządów mogą przeciwstawić się redukcji miejsc pracy i naruszaniu godności ludzi pracy w Polsce i na świecie.

Korzystajmy z prawa do zrzeszania wywalczonego przed 25 laty!

Nie bójmy się i dziś upominać o swoją godność.

Nie ma godności bez solidarności!

25 lat Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

25 lat temu z podniesionych głów, a nie z zaciśniętych pięści, z potrzeby godności
i poczucia wspólnoty powstała „Solidarność” – pierwszy wolny i niezależny związek zawodowy w kraju systemu komunistycznego. Pojawiła się w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej nadzieja, że ludzie żądający chleba i wolności, godności pracy i praw obywatelskich, żądający niepodległej, suwerennej ojczyzny zwyciężą i będą decydować o własnym losie. Rozpoczął się proces odbudowy podmiotowości narodowej i świadomości społecznej. Podstawą dla tych zmian była inspiracja Ojca Świętego Jana Pawła II, który natchnął nas wiarą w moc Ducha i dał nam siłę do walki.

System komunistyczny odmawiał pracownikom podstawowych praw, w tym prawa do zrzeszania się. Powstały w krótkim czasie dziesięciomilionowy związek zawodowy „Solidarność” stał się rzecznikiem interesów większości Polaków. Walka bez użycia przemocy okazała się wzorem skutecznego działania wobec państwa stosującego argument siły. Ta postawa doprowadziła wreszcie w 1989 roku do obalenia komunizmu w Polsce, a następnie w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

 Nie ma godności bez „Solidarności”

 „Solidarność”- symbol protestu przeciw przedmiotowemu traktowaniu ludzi pracy, upominała się o sprawiedliwość społeczną i prawo wypowiadania się pracowników we własnym imieniu. Ojciec Święty Jan Paweł II widział w NSZZ „Solidarność” organizację, która złączyła Polaków w solidarnej odpowiedzialności za godność i owocność pracy, w wielkim zrywie do podniesienia moralności społeczeństwa, która skierowana była wyłącznie ku wspólnemu dobru. W encyklice „Laborem exercens” Jan Paweł II w 1981 roku pisał o wynaturzeniach komunizmu i zagrożeniach kapitalizmu, o godności pracy i godności pracowników, o niezbędności zrzeszania się w związki zawodowe. Nauczanie papieskie dało podstawy solidarności, działaniu na rzecz dobra wspólnego, przywróciło znaczenie podstawowych wartości takich jak: prawda, odwaga, moralność, wierność zasadom.

„Solidarność” stała się synonimem patriotyzmu, bo będąc związkiem zawodowym budowała tradycje łączenia troski o ludzi pracy z troską o Polskę.

 Nie ma wolności bez „Solidarności”

 Kiedy w grudniu 1981 roku władze PRL nie chcąc zmian i broniąc swojej pozycji wprowadziły stan wojenny i zdelegalizowały NSZZ „Solidarność”, hasło: „nie ma wolności bez Solidarności” towarzyszyło Polakom, pomagając wytrwać przez długie osiem lat prześladowań, aresztowań, a nawet zabójstw. Szykanowanym związkowcom pomagał Kościół Katolicki, który przygarniał, osłaniał i pocieszał. Wielu ludzi zapłaciło życiem za tę walkę, w tym ksiądz Jerzy Popiełuszko, który za nauczanie, aby zło dobrem zwyciężać, poniósł męczeńską śmierć.

Odzyskanie niepodległości w 1989 roku rozpoczęło nowy etap w historii Polski
i NSZZ „Solidarność”. Związek z organizacji patronującej całemu ruchowi przemian demokratycznych i gospodarczych w kraju, stał się przede wszystkim stroną w procesie transformacji ustrojowej i gospodarczej – stroną broniącą miejsc pracy, protestującą przeciw obniżaniu lub niewypłacaniu zarobków, naruszaniu praw pracowniczych i różnym patologiom związanym z przemianami gospodarczymi. Kiedy odzyskaliśmy wolność i zaczęły funkcjonować instytucje demokratyczne, „Solidarność” mogła ograniczyć swoje działania w obronie godności do troski o świat pracy, troski opartej na społecznej nauce Kościoła.

 Nie ma solidarności bez „Solidarności”

Mamy niepodległą Polskę, ale wielu z nas nie ma zaufania do polityków, mamy wolne związki zawodowe, ale większość pracowników nie korzysta z prawa do zrzeszania się, mamy wolność słowa i wolność przekonań, ale media nie zawsze prezentują nasze poglądy.

Dziś wiele osób zastanawia się, czy było warto. My wątpliwości nie mamy. Jesteśmy pewni, że pomimo zawodów i rozczarowań, udało się osiągnąć więcej i w krótszym czasie niż marzyliśmy 25 lat temu. Warto było trwać w stoczniach, kopalniach, hutach.

Dziś, ćwierć wieku później, składamy hołd tym, którzy w 1980 roku całemu narodowi,
a jak się potem okazało – całej Europie i światu dali nadzieję. Zwykłym ludziom, którzy nagle poczuli, że są po prostu u siebie i konsekwentnie, bez strachu, ale z rozwagą; bez przemocy, ale z poczuciem siły stworzyli Polski Sierpień i „Solidarność”, otworzyli drzwi do wolności Polakom i wielu innym narodom.

Przez 25 lat z „Solidarnością” utożsamiało się wiele milionów ludzi. „Solidarność” stała się wizytówką Polski za granicą i jej znakiem firmowym, dla wielu także znakiem nadziei.

Dziękujemy byłym i aktualnym członkom – wiernym „Solidarności” na dobre i na złe, działającym bezinteresownie dla dobra wspólnego – za poświęcenie oraz za ból, które często były ceną, jaką zapłaciliśmy za powrót Polski do rodziny demokratycznych narodów.