Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia złożyć skargę na Rzeczpospolitą Polską do Komisji Europejskiej w sprawie niewłaściwej implementacji norm europejskiego prawa pracy w kontekście umów na czas określony – dyrektywy 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz. Urz. UE L 99 z 10.07.1999 r.).
Wątpliwości wzbudza art. 251 Kodeksu Pracy, ponieważ przepis ten:
a) nie ustanawia ram dla zapobiegania nadużyciom wynikającym z wykorzystywania kolejnych umów na czas określony,
b) odnosi się jedynie do umów o pracę zawartych na czas określony, z wyłączeniem pozostałych umów terminowych (umowy na czas wykonania określonej pracy, umowy na okres próbny),
c) uznaje za kolejne umowy o pracę na czas określony tylko takie, pomiędzy którymi nie występuje przerwa dłuższa niż 1 miesiąc,
d) wśród obiektywnych powodów usprawiedliwiających wielokrotne zawieranie umów okresowych wymienia umowy zawierane dla wykonania prac o charakterze cyklicznym.
Komisja Europejska jest instytucją odpowiedzialną za kontrolę państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie wykonywania ich zobowiązań wynikających z przepisów prawa wspólnotowego. Jeżeli stwierdzone zostaje naruszenie zobowiązań przez państwo członkowskie, przedstawiane są zarzuty formalne, do których państwo musi się ustosunkować. Komisja Europejska może też wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Mając powyższe na uwadze Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia zlecić wykonanie ekspertyzy prawnej w przedmiocie zgodności regulacji art. 25¹ kodeksu pracy z prawem unijnym, na potrzeby przedmiotowej skargi.