Decyzja Prezydium KK nr 140/19 ws. opinii o projekcie ustawy MIiR o Centralnej Informacji Emerytalnej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia następujące uwagi
do projektu ustawy Ministra Inwestycji i Rozwoju o Centralnej Informacji Emerytalnej z dnia 04.10. 2019 r.

Centralna Informacja Emerytalna (CIE) ma być systemem informatycznym, który służyłby gromadzeniu i udostępnianiu w jednym miejscu poglądowych informacji o stanie kont emerytalnych oraz oszczędnościowych na czas poprodukcyjny (PPK, IKE, IKZE czy PPE) dla osób uprawnionych (ubezpieczonych). NSZZ „Solidarność” podziela pogląd wyrażony w uzasadnieniu do projektowanej ustawy, że istnieje potrzeba zebrania tych informacji i eksponowania ich osobom zainteresowanym w taki sposób, aby ułatwić im wgląd w stan ich całkowitych oszczędności na starość.

Natomiast niepokój budzi propozycja, aby organizatorem tworzenia Centralnej Informacji Emerytalnej był Polski Fundusz Rozwoju (PFR). W uzasadnieniu przyjęcia takiej koncepcji wskazuje się na doświadczenie PFR związane z projektowaniem i implementacją Pracowniczych Planów Kapitałowych. Równocześnie jednak zaprzecza sięde facto temu twierdzeniu, gdyż wskazuje się na konieczność wsparcia eksperckiego PFR w zakresie ubezpieczeń społecznych (szacuje się, że koszty ekspertyz mają zamknąć się w kwocie rzędu 1,7 do 2 mln zł). W ocenie Prezydium KK NSZZ „Solidarność” należy rozważyć, czy podmiotem odpowiedzialnym za CIE nie powinien być Zakład Ubezpieczeń Społecznych z racji swojego wieloletniego doświadczenia w bezpiecznym gromadzeniu, przetwarzaniu i przechowywaniu danych. Należy zauważyć, że większość ubezpieczonych, swoje oszczędności emerytalne powierza właśnie tej instytucji i w związku z tym, większość danych, które mają zostać zebrane pochodzi właśnie z tej publicznej instytucji. Doświadczenie w bezpiecznym przechowywaniu wrażliwych danych jest istotne nie tylko z punktu widzenia osób ubezpieczonych, ale przede wszystkim z punktu widzenia bezpieczeństwa publicznego. Stąd, przed ostateczną decyzją należy wnikliwie przeanalizować, która z instytucji jest najlepszym gwarantem bezpieczeństwa przechowywanych danych.