Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia z dnia 21 marca 2014 r. Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie superwizji pracy socjalnej.
Istotą superwizji, która swoje korzenie wywodzi z zarządzania organizacją oraz zasobami ludzkimi jest rozwój wiedzy i umiejętności potrzebnych do rozwiązywania problemów, którymi zajmuje się dana organizacja. Proces ten opiera się na analizie funkcjonowania pracowników w ich rolach zawodowych. Efektem superwizji powinno być przede wszystkim podniesienie kompetencji zawodowych pracowników socjalnych z jednej strony, a z drugiej zaś zwiększenie efektywności systemu pomocy społecznej.
Nadmienić należy, że zgodnie z Art. 121 a ustawy o pomocy społecznej, pracownik socjalny ma prawo do korzystania z poradnictwa prowadzonego przez superwizorów pracy socjalnej. W związku z tym, realizacja tego prawa oraz kosztów z nią związanych jest obowiązkiem pracodawcy (odpowiedniej instytucji pomocy społecznej). Prezydium KK NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, że w projekcie rozporządzenia, ani w jego uzasadnieniu nie określono wspomnianych kosztów. Brak oceny skutków finansowych zatrudniania superwizorów nasuwa wnioski, że koszty zostaną pokryte z niewystarczających już obecnie środków na pomoc społeczną lub zostaną przerzucone na samych pracowników socjalnych.
Uwagi szczegółowe:
a) §2 ust. 4– w punktach 7 i 8 mówi się o dokumentowaniu i ewaluacji superwizji, natomiast nie określono, kto powinien dokonywać tych procedur;
b) §4 ust. 1 – zapis jest nieczytelny i niemożliwy do jednoznacznej interpretacji;
c) §5 ust. 1 – określa minimum programowe dla szkoleń na superwizora. W związku
z tym, że szkolenia w tym zakresie mogą podejmować osoby z wyższym wykształceniem uprawniającym do pracy w pomocy społecznej i w zawodzie pracownika socjalnego, wnosimy, aby zwiększyć nacisk podczas szkoleń na zajęcia praktyczne. Proponujemy zatem, w Module 3 zmniejszyć liczbę godzin do 80, natomiast w Module 5 zwiększyć liczbę godzin do 100.
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” podkreśla, że w związku z brakiem określenia zasad zatrudniania superwizora oraz źródeł finansowania superwizji, zapisy opiniowanego projektu rozporządzenia nie będą mogły być zrealizowane w praktyce.