Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje rozwiązanie zaproponowane z poselskim (KUKIZ) projekcie ustawy o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
Uzasadnienie do projektu nie przekonuje, ponieważ bezpodstawnie założono (bez wskazania jakichkolwiek statystyk), że umowy zlecenia dotyczą w większości przypadków dodatkowej pracy. Ponadto podkreślono, że taka regulacja właśnie ma dotyczyć umów trwających ponad miesiąc, a przecież jednym z elementów wprowadzonej ochrony
w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę jest stworzenie gwarancji otrzymywania przez zleceniobiorcę wynagrodzenia w regularnych odstępach czasu – w przypadku umów zawartych na czas dłuższy niż 1 miesiąc – co najmniej raz w miesiącu. Okresowy charakter wypłaty minimalnego wynagrodzenia ma szczególne znaczenie w przypadku zobowiązań długookresowych.
Niezależnie od oceny prawidłowości i celowości zaproponowanej nowelizacji art. 8a ust. 6, wydaje się, że przedstawiona w projekcie treść tego przepisu będzie skutkować dokonywaniem podwójnych wypłat wynagrodzenia. W części pokrywającej się z minimalną stawką godzinową nadal wynagrodzenie będzie musiało być wypłacane co najmniej raz
w miesiącu, a dopuszczalność ustalenia umownego innego terminu wypłaty wynagrodzenia będzie dotyczyła tylko tej części wynagrodzenia, które przewyższa stawkę minimalną. Taki mechanizm w żadnym stopniu nie przyczyni się do wskazywanego w uzasadnieniu jednego
z celów nowelizacji, którym ma być ułatwienie i usprawnienie rozliczeń pomiędzy zleceniodawcami a zleceniobiorcami.