Kategoria: 2022 – Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy procesach galwanotechnicznych ze względu na uchybienia w zakresie techniki legislacyjnej oraz potencjalnie negatywne skutki proponowanych zmian dla pracowników.

Uwagi szczegółowe :

1. Nie można zgodzić się na uchylenie pkt 5 w § 1 ust. 2 rozporządzenia w obecnym brzmieniu. Powoduje to bowiem wyeliminowanie z tego rozporządzenia definicji legalnej substancji chemicznych i ich mieszanin, o których mowa odpowiednio w art. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach. Najbardziej pożądanym rozwiązaniem z punktu widzenia prawidłowej legislacji byłoby przykładowo dokonanie zmiany § 1 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia poprzez odesłanie do wspomnianych przepisów ustawy, tak jak było dotychczas, tyle tylko że zamiast nieobowiązującej już ustawy istniałoby odesłanie do ustawy obowiązującej.
2. Zupełnie nieakceptowalne jest z punktu widzenia pracownika narażonego na szkodliwe czynniki chemiczne uchylenie § 10 ust. 6 dotychczasowego rozporządzenia. W pierwszej kolejności, wbrew temu co twierdzi autor projektu, przepis ten nie jest powtórzeniem przepisów zawartych w §12 ust. 2 pkt 2. Skoro § 12 jest po § 10 nie może być mowa o powieleniu treści §12 w §10. Po drugie, co jest istotniejsze, §10 ust. 6 dotyczy instalacji alarmowej na wypadek wyłączenia bądź awarii systemu wentylacji mechanicznej we wszystkich pomieszczeniach związanych z procesem galwanotechnicznym, które to pomieszczenia zostały wymienione w sposób wyczerpujący (katalog zamknięty) w §10 ust. 1 rozporządzenia. Natomiast §12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia dotyczy jednej tylko czynności wykonywanej w ramach procesu galwanotechnicznego, jakim jest kąpiel galwanizacyjna. Zatem § 10 ust. 6 dotyka problemu pod względem podmiotowym (miejsca), natomiast §12 ust. 2 pkt 2 pod względem przedmiotowym (konkretna czynność, będąca roztworem substancji chemicznych lub ich mieszanin stosowanym w procesie galwanotechnicznym). Trzeba bowiem podkreślić, że zmiany dot. uchylenia § 10 ust 6. w sposób bardzo istotny ograniczają zapewnienie odpowiednich rozwiązań technicznych, by jak najbardziej zminimalizować narażenie pracowników na występujące na stanowisku pracy zagrożenia. Ważne jest to tym bardziej, gdyż mamy do czynienia z pracami, w których chwila nieuwagi może spowodować tragiczne skutki. Jest tak bowiem poważnym źródłem zagrożenia są wykorzystywane w procesie galwanizowania substancje chemiczne, które często mają właściwości rakotwórcze lub toksyczne (w celu dokładnego poznania właściwości danych preparatów konieczne jest sprawdzenie informacji zawartych w kartach charakterystyki). W zależności od procesu technologicznego stosuje się substancje o działaniu rakotwórczym, mutagennym lub ostrym toksycznie.

W galwanizerni występują następujące czynniki rakotwórcze:

•    bezwodnik kwasu chromowego,

•    dichromian potasu,

•    dichromian sodu,

•    siarczan niklu,

•    chlorek niklu,

•    azotan niklu zawarty w Gardobond R/51; 3190E, 4040,

•    bezwodnik kwasu chromowego zawarty w Bonderite,

•    formaldehyd zawarty w kleju BWF-41.

Natomiast do czynników o działaniu toksycznym należą:

•      azotyn sodu,

•      cyjanek sodu,

•      cyjanek potasu,

•      cyjanek srebra,

•      Gardobond AS 4200 B,

•      Gardobond AS 4200 F,

•      Gardobond Z 3190 A,

•      Gardacid P 4392,

•      Chlorek niklu,

•      Siarczek sodu 9-wodny.

Wobec tego sygnalizacja dźwiękowa i świetlna jest najskuteczniejszym sposobem informowania pracownika o zagrożeniu związanym z wadliwie działającą bądź zupełnie wyłączoną wentylacją mechaniczną we wszystkich miejscach związanych z procesem galwanotechnicznym, czyli pomieszczeniach: lakierni, galwanizerni, magazynach chemicznych i laboratorium.

Wobec tego nie można się zgodzić z twierdzeniem zawartym w pierwszym zdaniu pkt IV uzasadnienia projektu rozporządzenia, albowiem proponowane zmiany w powyższym zakresie absolutnie nie są ukierunkowane na podwyższenie standardów bezpieczeństwa w przedsiębiorstwach reprezentujących branżę galwanotechniczną. Wręcz przeciwnie, projektowane zmiany mogą doprowadzić do większego zagrożenia dla zdrowia pracowników.

 3. W § 14 ust. 2 oraz § 21 ust. 3 w projektowanym brzmieniu rozporządzenia mowa jest o substancjach stwarzających zagrożenie lub mieszaninach stwarzających zagrożenie, jednakże słowniczek rozporządzenia nie zawiera definicji legalnej tych substancji i mieszanin. Należy zatem wprowadzić przykładowo odesłanie do art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach. Ta uwaga również dotyczy projektowanego dodanego zdania drugiego do § 22 ust. 1.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje projekt ustawy Ministra Rodziny i Polityki Społecznej o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w zakresie wprowadzenia stałego procentowego  dofinasowania budżetu państwa do PFRON do zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Projekt ustawy wypełnia postulat partnerów społecznych wyrażony Uchwałą nr 102 strony pracowników i strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego z dnia 20 października 2021 r. w sprawie wniosku o zmianę art. 46a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zgłaszając poniższe uwagi szczegółowe NSZZ „Solidarność” podkreśla pozytywne znaczenie projektu.

Zdaniem Prezydium KK w projekcie brakuje wprowadzenia mechanizmu waloryzacji dofinansowań do wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnościami.  W okresach wysokiej inflacji i niepewności gospodarczej  niezbędne jest urealnienie wartości tych dofinansowań. Natomiast zgodnie  z Oceną Skutków Regulacji wydatki na realizację projektu w kolejnych 10 latach nie będą się zwiększały i pozostaną na poziomie 404 mln zł rocznie.  

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” uważa, że brak zwiększania kwot dofinansowania może spowodować upadek nawet silniejszych podmiotów chronionego rynku pracy. Dlatego KK NSZZ „Solidarność” ponawia swój postulat o wprowadzenie mechanizmu waloryzacji dofinansowań oparty o wskaźnik powiązany z wysokością przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, którego dynamika zależy przede wszystkim od stanu gospodarki kraju w danym roku.

Swoje uwagi zgłosił również Minister Finansów (MF) wskazując wysokość otrzymywanej corocznie dotacji przez PFRON na poziomie  30 %. NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę, że  propozycja MF jest sprzeczna z intencją partnerów społecznych. Usztywnianie dotacji na poziomie 30 % wykluczy jej zwiększenie wtedy gdy będzie taka możliwość i potrzeba. Dlatego Prezydium KK podtrzymuje swoje stanowisko i  uważa, że zaproponowane brzmienie przepisu w projekcie jest najbardziej optymalne.

Proponowane wejście w życie ustawy zdaniem Ministra Finansów powinno nastąpić 1 stycznia 2023 r. Zdaniem Prezydium KK NSZZ „Solidarność” ustawa powinna wejść w życie jak najszybciej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” ogłasza rozpoczęcie XV edycji konkursu „Pracodawca Przyjazny Pracownikom” na dzień 22 września 2022 r.

Termin zgłaszania wniosków upływa 31 grudnia 2022 r.

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Instytutu Dziedzictwa Solidarności, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”  na materiałach promujących wystawę zatytułowaną Solidarność – do wojska! Obozy wojskowe jako forma dotkliwej represji przeciw członkom Solidarności.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” po przeanalizowaniu projektu Informacji Rady Ministrów dla Sejmu RP o skutkach obowiązywania ustawy z 25 marca 2011 r.o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłat emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych w okresie 2019-2021 uznaje, że informacja dotycząca zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych jest wyczerpująca i przejrzyście sformułowana, jednakże brakuje w samym projekcie ustosunkowania się do przedstawionych tam wyzwań, co jest jego podstawowym mankamentem.

Wartościowe są elementy projektu dotyczące stopnia rozwoju IKE, IKZE, PPE oraz PPK gdyż tworzą kompleksowy obraz, który pozwala na ocenę stopnia rozwoju i wyzwań stojących przed systemem zabezpieczenia społecznego oraz systemem zbiorowego oszczędzania na okres poprodukcyjny w Polsce. W ocenie Prezydium KK trudno nie podzielić sformułowania przedstawionego w dokumencie, że od 2014 r. możemy mówić o zamrożeniu OFE, gdyż mniej niż 1 % osób wchodzących na rynek pracy zapisuje się do OFE. Większość członków OFE stanowią osoby starsze, co ze względu na mechanizm „suwaka bezpieczeństwa” prowadzi do spadków wartości aktywów OFE i marginalizacji ich znaczenia. Kwoty przekazywane z OFE do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu „suwaka bezpieczeństwa” przewyższają kwoty otrzymywane przez OFE ze składek. Różnica
z tego tytułu sukcesywnie wzrasta wpływając negatywnie na wielkość aktywów OFE. Uzasadniony jest także wyrażony w projekcie niepokój, iż odpływ środków z OFE stanowi wyzwanie dla rynku kapitałowego w Polsce.

Jednakże w ocenie Prezydium KK przedstawiony dokument winien stanowić punkt wyjścia do pogłębionej debaty dotyczącej docelowego rozwiązania transferu środków z OFE do wybranej instytucji będącej częścią systemu zabezpieczenia społecznego lub mechanizmów zbiorowego oszczędzania na okres poprodukcyjny, a tego w nim zabrakło. Podstawowym mankamentem jest to, iż w projekcie nie odpowiada się na żadne z wyzwań tak trafnie w nim zarysowanych, tzn. nie są (a powinny być) w nim zaproponowane potencjalne modele wyjścia z bieżącej niekorzystnej sytuacji w zakresie realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego na wypadek starości, dotyczy to zwłaszcza spadającej stopy zastąpienia świadczeń emerytalnych.

Ponadto w projekcie brakuje jakiejkolwiek próby analizy potencjalnych rozwiązań problemu marginalizacji OFE oraz braku wystarczającej dynamiki rozwoju PPE, IKE czy IKZE.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Józefa Mozolewskiego, członka Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, w skład Rady Nadzorczej Europejskiego Centrum do Spraw Pracowniczych (EZA) oraz zgłasza jego kandydaturę na funkcję wiceprzewodniczącego Prezydium EZA.