Kategoria: 2022 – Prezydium

Dokumenty Prezydium

Decyzja Prezydium KK nr 14/22 ws. opinii do senackiego projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz ustawy o orderach i odznaczeniach (druk sejmowy 1919)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

 I. Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz ustawy o orderach i odznaczeniach (druk sejmowy 1919).Projekt ten w dużym zakresie jest tożsamy z tzw. projektem poselskim nowelizacji wskazanej ustawy, w stosunku do którego NSZZ „Solidarność” wyraziło również opinię negatywną – zob. Decyzja Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nr 9/22 z dnia 27 stycznia 2022 roku.

II. Odnośnie ratio legis – w Uzasadnieniu opiniowanego Projektu podano, że służy on dokończeniu procesu  przywracania sprawiedliwości i godności byłym działaczom opozycji […]. Zdaniem NSZZ „Solidarność” proponowane zmiany:po pierwsze – wbrew szumnym zapowiedziom noszą charakter kosmetyczny, po drugie – powodują rozszczelnienie możliwości uzyskania statusu oraz Krzyża Wolności i Solidarności.

Przepisy powinny być skierowane na potwierdzenie działalności nie tylko przez IPN ale także przez Rady Konsultacyjne oraz Stowarzyszenia zrzeszające działaczy opozycji antykomunistycznej. Prawo wnioskowania i potwierdzania działalności powinny mieć takie organizacje jak NSZZ „Solidarność”, NSZZ „Solidarność” RI, NZS czy inne, które mają jednoznacznie faktyczne i moralne prawo do takich działań.

III. W przedłożonym Projekcie wprowadza się zmiany w art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych poprzez odwołanie się – w zakresie definicji „organów bezpieczeństwa państwa” oraz „dokumentów” odpowiednio do art. 2 i 3 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 1633). Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” podkreśla, że definicje dotychczas obowiązujące w przywołanej ustawie spełniają rolę w sposób adekwatny z punktu widzenia przesłanek nadania statusu działacza opozycji antykomunistycznej albowiem bardziej precyzyjnie (i rygorystycznie) określają osoby, które nie powinny uzyskać tego statusu. Nie wolno zapominać, że definicje przyjęte w obu ustawach służą innym celom właściwym dla tych ustaw. Powyższe zastrzeżenia dotyczą również proponowanej nowelizacji art. 15a ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 138).

IV. Kolejny nowelizowany przepis art. 5 ust. 2 dotyczy poszerzenia katalogu podmiotów uprawnionych do występowania z wnioskami o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych wskazanych w art. 5 ust. 2 ustawy o działaczach opozycji […]. Projekt zakłada przyznanie tego prawa dodatkowo „stowarzyszeniom prowadzącym statutową działalność w sprawach działaczy opozycji antykomunistycznej lub osób represjonowanych z powodów politycznych lub w zakresie badań historycznych lub regionalnych lub lokalnych, fundacji prowadzącej taką statutową działalność, związku zawodowego, stowarzyszenia zawodowego lub twórczego, organizacji pracodawców, jednostki samorządu terytorialnego lub wojewody”. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stoi niezmiennie na stanowisku, że potencjalnymi wnioskodawcami – niebędącymi organami państwa czy samorządu terytorialnego – mogą być tylko te podmioty, które nie tylko w swoich statutach ale również w swojej historii wykazały się działalnością w zakresie opozycji antykomunistycznej, czego nie można powiedzieć
o niektórych współczesnych związkach zawodowych, fundacjach czy organizacjach pracodawców.

V. W odniesieniu do samodzielnych przepisów ustawy nowelizacyjnej tj. art. 3 i 4 NSZZ „Solidarność” uważa, iż:

a) art. 3 wprowadza obowiązek weryfikacji dowodowej spraw przez Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w których tenże Prezes wydał już decyzję administracyjną w sprawie spełniania warunków uzyskania statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej czy nadania Krzyża Wolności. Wygląda to na wprowadzenie podstawy prawnej do wznowienia postepowania administracyjnego z urzędu na podstawie nowej definicji dokumentów. Przypomnieć warto, że wznowienie postepowania administracyjnego prawomocnie zakończonego jest oczywiście możliwe ale w przypadku dowodów np. dokumentów muszą one okazać się fałszywe.
Nie o to chyba chodziło projektodawcom, że dotychczasowe dokumenty stanowiące podstawę takich decyzji są fałszywe ale np. że nie wszystkie uwzględniono. Ale przesłanka wznowienia prawomocnie zakończonego postępowania powinna być znacznie precyzyjniej określona.
Co więcej przepis ten wraz z wcześniej wskazanymi zmianami w definicjach dokumentacji i współpracy z organami może spowodować że osoby, co do których nie zachowały się teczki pracy i personalne, „z urzędu” uznane będą za niewspółpracujące z organami bezpieczeństwa PRL.

b) art. 4 wprowadza zmianę w procedurze nadawania Krzyża Wolności i Solidarności, polegającą na tym, żewnioskujący mogą składać wnioski bezpośrednio do Kancelarii Prezydenta. Dopiero ta kieruje dokumenty do IPN-u w celu zbadania (art.4 projektu). Odstąpiono zatem od dotychczasowej reguły, że inicjatywę składa się do IPN-u a ten kieruje wniosek do Prezydenta. Dokumenty IPN-u – według projektu – mogą stać się więc bardziej opinią a nie wnioskiem – zatem odpowiedzialność za prawdziwość zawartych tam informacji ulega rozmyciu.

Decyzja Prezydium KK nr 13/22 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Volkswagen Poznań Sp. z o. o., wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w aplikacji przeznaczonej do kontaktów z Członkami Związku, która będzie dostępna w sklepie Apple Store.

Decyzja Prezydium KK nr 11/22 ws. członka Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza Paulinę Barańską na członka w Komitecie Doradczym ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy na nową kadencję od 1 marca 2022 r. do 28 lutego 2025 r.

Decyzja Prezydium KK nr 10/22 ws. wyrażenia zgody na podpisanie przez Krajową Sekcję Morską Marynarzy i Rybaków NSZZ „Solidarność” treści układów zbiorowych pracy akceptowanych przez ITF

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” działając na podstawie § 41 ust. 3 pkt. 6 Statutu NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na podpisanie przez KSMMiR NSZZ „Solidarność” treści układów zbiorowych pracy akceptowanych przez ITF:

  1. IBF Cyfadaco – NMS NSZZ Solidarność & SFTUF CBA (ważny od 1 stycznia 2022)
  2. ITF TCC Agreement for seafarers serving on ferry vessels concluded between Cyfadaco Shipmanagment Ltd and NMS NSZZ Solidarność & SFTUF (ważny od 1 stycznia 2022)
  3. ITF NMS NSZZ Solidarność – PSU and Acheon Akti Navigation Co Ltd TCC CBA (ważny od 1 stycznia 2022)
  4. ITF NMS NSZZ Solidarność – PSU Poland and Acheon Akti Navigation Co Ltd TCC CBA for ferry vessels (ważny od 1 stycznia 2022)
  5. ITF TCC Uniform Collective Agreement between NMS NSZZ Solidarność & SFTUF and Sea Tropid Company (ważny od 1 stycznia 2022)
  6. ITF CBA for Polish seafarers concluded between Charles M. Willie Co. Ltd and NMS NSZZ Solidarność (ważny od 1 stycznia 2022)
  7. ITF TCC Collective Bargaining Agreement concluded between Arcturus Sp. z o.o. and National Maritime Section NSZZ Solidarność (ważny od 1 stycznia 2022)
  8. ITF NMS NSZZ Solidarność – SMT Shipping Poland Ltd Uniform TCC CBA (ważny od 1 stycznia 2022)
  9. ITF NMS NSZZ Solidarność & PSU – Acheon Akti Navigation TCC CBA (ważny od 1 stycznia 2022)
  10. IBF CBA 2022-2023 between V.Ships Group Manpower Services and NMS NSZZ Solidarność  (ważny od 1 stycznia 2022)
  11. ITF TCC CBA between Trident Shipping Ltd and National Maritime Section NSZZ Solidarność (ważny od 1 stycznia 2022)
  12. ITF NMS NSZZ Solidarność – Trident Shipping Ltd TCC CBA (ważny od 1 stycznia 2022)
  13. ITF NMS NSZZ Solidarność – Phoneocean Uniform TCC CBA (ważny od 1 stycznia 2022)

Jednocześnie upoważnia Andrzeja Kościka – Przewodniczącego Rady KSMMiR NSZZ „Solidarność” i Adama Mazurkiewicza – Skarbnika KSMMiR NSZZ „Solidarność” lub Magdalenę Karp – Sekretarza KSMMiR NSZZ „Solidarność” do podpisania odpowiednich dokumentów.

 

 

Decyzja Prezydium KK nr 9/22 ws. opinii do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych ustaw

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, po zapoznaniu się z treścią proponowanych zmian oraz uzasadnieniem do nich, negatywnie opiniuje poselski projekt  ustawy przedłożony przez Klub Parlamentarny Koalicji Obywatelskiej o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw.

Powodami wyrażenia negatywnej opinii w odniesieniu do przedłożonego projektu są w szczególności propozycje zmian dotyczące przepisów regulujących negatywne przesłanki posiadania statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych określone w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. (tj. Dz.U. z 2021 r., poz. 1255) o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych.

Projekt – wśród wielu proponowanych zmian – zakłada rezygnację z dotychczas obowiązujących wyrażeń: „organów bezpieczeństwa państwa” (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy) oraz wyrażenia „dokumenty” (art. 4 ust. 1 pkt 2) zastępując je odpowiednio definicjami organów państwa i dokumentów obowiązującymi w art. 2 i 3 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 1633) oraz usuwając definicję dokumentów wytworzonych przez tajnych informatorów lub pomocników (ust. 2 art. 4 ustawy). Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” definicje dotychczas obowiązujące w przywołanej ustawie spełniają rolę w sposób adekwatny z punktu widzenia przesłanek nadania statusu działacza opozycji antykomunistycznej albowiem bardziej precyzyjnie (i rygorystycznie) określają osoby, które nie powinny uzyskać tego statusu. Nie wolno zapominać, że definicje przyjęte w obu ustawach służą innym celom właściwym dla tych ustaw. Powyższe zastrzeżenia dotyczą również proponowanej nowelizacji art. 15a ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 138).

Druga istotna propozycja dotyczy poszerzenia katalogu podmiotów uprawnionych do występowania z wnioskami o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych wskazanych w art. 5 ust. 2 ustawy o działaczach opozycji […]. Projekt zakłada przyznanie tego prawa dodatkowo „stowarzyszeniom prowadzącym statutową działalność w sprawach działaczy opozycji antykomunistycznej lub osób represjonowanych z powodów politycznych lub w zakresie badań historycznych lub regionalnych lub lokalnych, fundacji prowadzącej taką statutową działalność, związku zawodowego, stowarzyszenia zawodowego lub twórczego, organizacji pracodawców, jednostki samorządu terytorialnego lub wojewody”. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stoi na stanowisku, że potencjalnymi wnioskodawcami – niebędącymi organami państwa czy samorządu terytorialnego – mogą być tylko te podmioty, które nie tylko w swoich statutach ale również w swojej historii wykazały się działalnością w zakresie opozycji antykomunistycznej, czego nie można powiedzieć o niektórych współczesnych związkach zawodowych, fundacjach czy organizacjach pracodawców.

Natomiast pozostałe propozycje dotyczące świadczeń wyrównawczych dla studentów usuniętych z uczelni z powodów politycznych (nowy art. 10j ustawy) czy uzyskania przez działaczy opozycji wieku emerytalnego przy jednoczesnym braku koniecznego okresu składkowego i nieskładkowego (nowy art. 10k ustawy), objęcia statusem działacza opozycji antykomunistycznej także członków rodzin tychże działaczy (dodany pkt 5 art. 3 ustawy) mogą stanowić podstawę dalszej dyskusji.

Decyzja Prezydium KK nr 8/22 ws. opinii o poselskim projekcie KP Lewica ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia poselski projekt ustawyKP Lewicao zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw.

Diagnoza zawarta w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw słusznie zwraca uwagę na wiele niedociągnięć w systemie organizowania pieczy zastępczej. Największym problemem jest brak osób zainteresowanych pełnieniem funkcji rodziny zastępczej. Niestety, wniesiony projekt tego problemu nie rozwiązuje, a co więcej, może przyczynić się nie do usprawnienia systemu, ale do zwiększenia kosztów jego funkcjonowania.

Zdaniem Prezydium KK pozytywnie należy ocenić pomysł stworzenia bazy danych zaproponowany w art. 1 pkt 13 projektu opiniowanej ustawy, czyli rejestru obejmującego zarówno wykaz dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej, kandydatów do pełnienia tej funkcji, wykaz rodzin zastępczych i placówek. Powiaty z pewnością posiadają te informacje, które przekazują do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Jednak dotychczas zabrakło rozwiązań, umożliwiających stworzenie ogólnopolskiej bazy, do której mieliby dostęp organizatorzy pieczy zastępczej. Taka wiedza ułatwiłaby i przede wszystkim usprawniła zarówno koordynację działań w zakresie umieszczania dzieci w pieczy zastępczej, współpracy międzyregionalnej, jak również kontroli nad już istniejącymi rodzinami czy placówkami. Niestety, błędy legislacyjne polegające m.in. na dodaniu już istniejącego art. 38c w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a następnie w ust. 2 pkt 2 tego artykułu powołanie się na przepis art. 37 b, którego nie ma ani w ustawie, ani nie jest dodawany w omawianym projekcie, uniemożliwiają właściwą ocenę zaproponowanych rozwiązań.

Za pozytywną zmianę należy uznać propozycję uchylenia art. 56 ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (art. 1 pkt 23 projektu), dotyczącego limitów umów w roku kalendarzowym dla pieczy zastępczej. W sytuacji ograniczonej liczby kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, niewątpliwie zniesienie tych limitów wydaje się zasadne.

Natomiast w opinii Prezydium KK w projekcie znalazło się wiele propozycji, które oceniamy negatywnie:
W art. 1 zmieniającym ustawę o wsparciu rodziny i systemie pieczy zastępczej (dalej ustawa):
– pkt 2 dotyczący art. 4a ust.1 ustawy – brak jest doprecyzowania od jakiego wieku należy brać pod uwagę zdanie dziecka w sytuacji kwalifikacji go do przysposobienia;
– pkt 5 dotyczący dodania art. 22 a, który zobowiązuje organ, w przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności, do wydania go w formie decyzji. Projektodawca zapomina, że wszystkie organy samorządowe czy rządowe obowiązuje KPA, który kończy postępowanie w sprawie wydaniem decyzji. Zatem przepis jest zbędny;
– pkt 11 dotyczący art. 38 ust. pkt 2 dotyczący dochodzenia przez kierownika PCPR świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka przebywającego w pieczy zastępczej jest zbędny, gdyż dotychczasowe rozwiązania to zapewniają;
– pkt 13, w którym dodawany jest m. in. art. 38 d, uważamy za zbędny gdyż rodziny zastępcze na pisemny wniosek mają już dostęp do swojej kartoteki;
– pkt 20 dotyczący dodania art. 53 a, który jest zbędny, gdyż zadania te są regulowane w art. 190 ustawy;
– pkt 21 dotyczący art. 54 ustawy w zakresie pełnienia funkcji rodziny zastępczej zawodowej, który skraca doświadczenie w tym zakresie z 3 do 2 lat. Może to oznaczać obniżenie standardów dla zawodowych rodzin zastępczych i dlatego zmianę ocenić należy negatywnie;
– pkt 28 dotyczący art. 75 ustawy, gdzie dodaje się ust. 1a,zgodnie z którym rodzinę pomocową wyłania się spośród osób znanych i akceptowanych przez dziecko. W sytuacji przeniesienia dziecka do innego środowiska poza miejsce stałego zamieszkania, może to być niemożliwe. Przepis stanie się martwy i niemożliwy do wykonania, co poddaje w wątpliwość zasadność jego wprowadzania do ustawy;
– pkt 31 dotyczący art. 77 ust.3 pkt 5ustawy, zaproponowane rozwiązania, które nakazują zgłaszanie do ośrodków adopcyjnych informacji o dzieciach z uregulowaną sytuacją prawną już istnieją i nie ma potrzeby ich wprowadzać ponownie;
– pkt 32 dotyczący art. 80 ustawy, na podstawie którego rodzinie zastępczej wypłacane jest świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka. Projekt zakłada zmianę mechanizmu ustalania wysokości tych świadczeń. Zgodnie z dotychczasowym rozwiązaniem na podstawie art. 86 ustawy,kwoty te podlegają waloryzacji wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI) ogłaszanym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, od dnia 1 czerwca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym wskaźnik CPI w okresie od roku kalendarzowego, w którym była przeprowadzona ostatnio waloryzacja, przekroczył 105%. Natomiast w projekcie zaproponowano rozwiązanie wiążące ich wysokość z wynagrodzeniem minimalnym. Podobne rozwiązanie zaproponowano w art. 81 (w pkt 33), 85 (w pkt 35), 115 (w pkt 46), 149 (w pkt 54). Jednocześnie zabrakło dokładnej oceny finansowych skutków proponowanej regulacji, a jedynie ograniczono się do lakonicznego stwierdzenia, że proponowane przepisy nie skutkują dodatkowymi wydatkami z budżetu państwa lub samorządu. Nie jest to prawdą, gdyż na podstawie zastosowanego mechanizmu wzrost wynagrodzenia dla rodziny zastępczej spokrewnionej, z kwoty 600 zł wzrośnie do 903 zł, a dla rodziny zastępczej zawodowej z kwoty 1000 zł wzrośnie do 1354,50 zł. Zatem jest to wzrost o 30%, którego nie można ignorować w przypadku wydatków publicznych;
– pkt 37 projektuproponuje uchylenie art. 89 ustawy. Przepis ten reguluje kwestię obowiązku niezwłocznego informowania organu, który przyznał świadczenie pieniężne, o każdej zmianie sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej ich oraz dziecka, która ma wpływ na prawo do tych świadczeń. Jest to klauzula generalna i stosowana przy wszystkich świadczeniach, dlatego usunięcie jej Prezydium KK uważa za szkodliwe;
– pkt 39 dotyczący art. 95 pkt 2a zakłada, że dziecko poniżej 10 roku życia może być umieszczone w placówce opiekuńczo – wychowawczej na okres nie dłuższy niż 30 dni. Jednak praktyka pokazuje, że organizator rodzinnej pieczy zastępczej niejednokrotnie ma trudności ze znalezieniem miejsca w takiej formie pieczy. Kwestia jest dużo bardziej złożona i wykracza poza czynnik ekonomiczny. Składają się na to często pomijane problemy wychowawcze z jakimi spotykają się opiekunowie w rodzinnej pieczy zastępczej. Dzieci dotknięte problemami rozwojowymi, psychicznymi mają znacznie mniejszą szansę na znalezienie miejsca w rodzinnej formie pieczy zastępczej. Zdarza się, że są one wręcz oddawane z rodzinnej do instytucjonalnej pieczy zastępczej. Wprowadzenie takiego zapisu nie tylko nie rozwiąże problemu, ale jeszcze go pogłębi, ponieważ dzieci poniżej 10 roku życia, dla których znalezienie miejsca w rodzinnej pieczy zastępczej jest utrudnione, w pewnym sensie znajdą się poza systemem;
– pkt 42 proponuje się wykreślenie z art. 106 ustawy pkt. 3 i 3a. co spowoduje, że w jednym budynku oraz na tej samej działce gruntowej nie będzie można utworzyć więcej niż jednej placówki. W praktyce dla wielu powiatów, w szczególności tych mniejszych będzie to oznaczać radykalne uszczuplenie liczby miejsc w pieczy zastępczej w ogóle. W małych miejscowościach zasoby lokalowe są mocno ograniczone a budownictwo socjalne zwyczajnie nie istnieje. Przeniesienie placówek do innych lokalizacji może okazać się wręcz niemożliwe. W tych częściach kraju może dojść do sytuacji, w których dzieci potrzebujące pomocy w postaci umieszczenia w pieczy zastępczej zostaną takowej pozbawione. Liczenie na to, że wychowankowie likwidowanych placówek nagle zostaną przeniesieni do rodzinnej pieczy zastępczej jest ryzykowne i co najmniej nieroztropne;
– pkt 43 projektuwprowadza zmianę art. 107 w taki sposób, że placówka, w której przebywa jednocześnie ponad 20% dzieci poniżej 10 roku życia podlega likwidacji. Ich likwidacja powinna być powiązana ze wzrostem liczby dostępnych miejsc w rodzinnej pieczy zastępczej. Jeżeli pozbawimy placówki możliwości przyjmowania dzieci to może okazać się, że nie trafią one do rodziny zastępczej lecz będą oczekiwać na umieszczenie w środowisku, z którego pochodzą. Często w lokalach pozbawionych dostępu do urządzeń sanitarnych, prądu, ogrzewania z dysfunkcyjnymi opiekunami, niejednokrotnie w skrajnym ubóstwie, niebezpieczeństwie dla zdrowia i życia. Dziecko, które znajduje się w kryzysie musi mieć bezwzględnie zagwarantowany dostęp do natychmiastowej pomocy ze strony instytucji państwowych. Narażenie organów prowadzących na ograniczenie miejsc w pieczy zastępczej już i tak trudnej sytuacji w tym zakresie, jest sprzeczne z dobrem dziecka i rodziny.

Ze względu na liczne wątpliwości oraz brak uzasadnienia dla wielu proponowanych zmian w opinii Prezydium KK NSZZ „Solidarność” wniesiony projekt ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw,  nie zasługuje na pozytywną ocenę, choć rozwiązania dotyczące budowania bazy danych z pewnością są potrzebne i powinny zaistnieć w porządku prawnym jak najszybciej.

 

Decyzja Prezydium KK nr 7/22 ws. prezydenckiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk 1850)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” traktuje inicjatywę Pana Prezydenta jako spóźnioną próbę realizacji porozumienia z dnia 5 marca 2020 roku pomiędzy Prezydentem RP Andrzejem Dudą a Komisją Krajową Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Szkoda, że nastąpiła ona dopiero po rozpoczęciu procedowania w Sejmie RP obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw.

Prezydium KK negatywnie opiniuje projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw (druk sejmowy 1850).

Projekt przewiduje wprowadzenie do powszechnego systemu emerytalnego emerytur stażowych, które będą przysługiwały ubezpieczonym, którzy posiadają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w wypadku kobiet 39 lat a w przypadku mężczyzn 44 lata. Nabycie prawa do emerytury stażowej byłoby uzależnione od jej wysokości tzn. świadczenie będzie przysługiwało pod warunkiem, że jego wysokość nie będzie niższa od kwoty najniższego świadczenia emerytalnego, o którym mowa w art. 85 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wysokość emerytury stażowej będzie ustalana na tych samych zasadach co emerytury w systemie powszechnym.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia zaproponowane okresy składkowe i nieskładkowe, od posiadania których uzależnione jest prawo do potencjalnego przejścia na emeryturę stażową. Zastosowanie tak długich okresów, mając na uwadze wiek rozpoczynania aktywności zawodowej (szczególnie u kobiet) spowoduje, że rozwiązanie będzie pustym aktem.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” pozostaje przy stanowisku (którego wyrazem był projekt obywatelski skierowany do Sejmu, w którego powstaniu uczestniczył Związek), iż okresy te powinny wynosić 35 i 40 lat zależnie od płci ubezpieczonego.

Uwagi szczegółowe:
1. Dokonując analizy projektu wątpliwości może wzbudzać kwestia dalszego łączenia pracy zarobkowej z pobieraniem emerytury stażowej (zasady zawieszania lub nie zawieszania emerytury stażowej).

2. Właściwym rozwiązaniem jest propozycja wskazująca, że emerytura stażowa przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody państwa. W tym drugim przypadku środki ubezpieczonego zewidencjonowane na jego koncie w zakładzie zwiększą się poprzez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19, 52/12, 22.

Decyzja Prezydium KK nr 6/22 ws. porozumienia ustanawiającego warunki współpracy w zakresie najmu nieruchomości dz. nr 31/12 oraz 31/5 o pow. 4 255m2 oraz partycypacji finansowej w wykonaniu odcinka sieci wodociągowej wzdłuż pasa drogowego(…)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

(do użytku służbowego)

 

Decyzja
Prezydium KK
nr 6/22
ws. porozumienia ustanawiającego warunki współpracy w zakresie najmu nieruchomości
dz. nr 31/12 oraz 31/5 o pow. 4 255m2 oraz partycypacji finansowej w wykonaniu
odcinka sieci wodociągowej wzdłuż pasa drogowego przy ul. Czarny Dwór w Gdańsku
dz. nr 33/3 obr. 018 oraz budowy wspólnego zjazdu z ul. Czarny Dwór i drogi wewnętrznej leżącej w pasie służebności

 

Decyzja Prezydium KK nr 5/22 ws. projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów odznak policyjnych oraz szczegółowych zasad i trybu ich nadawania policjantom

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie zgłasza uwag do projektu rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów odznak policyjnych oraz szczegółowych zasad i trybu ich nadawania policjantom.